"Θα σας εξαφανίσομεν!"

Η τακτική του ΚΚΕ απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να μην αποδίδει αποτελέσματα. Ο σκληρός διμέτωπος αγώνας (ίσων αποστάσεων και έντασης απέναντι στη κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ – με το δεύτερο σκέλος συχνά να επισκιάζει το πρώτο) που επέλεξε η ηγεσία του ΚΚΕ προσπαθώντας να απαντήσει στον –υπαρκτό-κίνδυνο «άλωσης», δεν επιβεβαιώθηκε. Το αντίθετο. Οι 50.000 ψήφοι επιπλέον σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012 (277.227 τότε, 326.791 τώρα) στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα είναι πολύ δύσκολο όχι μόνο να διατηρηθούν αλλά και να μην αποτελέσουν τμήμα μιας ακόμη μεγαλύτερης φθοράς.

Ανδρέας Ζαφείρης, Ίσκρα

Οποιος κρατάει ίσες αποστάσεις ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα θα τον πατήσει το τρένο.
Δημήτρης Παπαδημούλης, Mega

Περίμενα (και το έγραψα) λίγο πιο πάνω το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, δεν νομίζω ότι τα πήγε καλά -αν και διατηρήθηκε η δεύτερη έδρα για τη GUE. Για τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρώ μεγάλη επιτυχία τη συγκράτηση των ποσοστών του Ιουνίου 2012, που είχαν, λόγω εκλογικού νόμου, πολωτικό-εκβιαστικό χαρακτήρα. Αν γίνουν εθνικές εκλογές τον Φλεβάρη, υπάρχει φόβος το ΚΚΕ να πέσει κάτω από το 4,5% του Ιουνίου 2012.

Νίκος Σαραντάκος

Οι Μαυρογυαλούροι έχουν πιάσει δουλειά από την επόμενη των ευρωεκλογών, εκφράζοντας "φόβους" (βλέπε απειλές) ότι, αν το ΚΚΕ δεν δεχτεί μόνο του να εξαφανιστεί στη σοσιαλδημοκρατία, θα το εξαφανίσει η σοσιαλδημοκρατία έτσι κι αλλιώς. Η απειλή τους δεν έχει σκέλος διαφυγής· δεν υπάρχει "εκτός και αν": αν δεν εξαφανιστούμε με το καλό της εθελούσιας συγχώνευσης στον εσμό τους, μας ενημερώνουν, θα εξαφανιστούμε με το στανιό της εξάλειψης απ' τον εκλογικό χάρτη. 

Σ' αυτό, όπως σε τίποτε άλλο, είναι έντιμοι. Αυτή είναι τόσο η πρόθεσή τους όσο και η προϋπόθεση της ύπαρξης και της ατομικής ανταμοιβής τους σε ένα σύστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει την ύφεση: η σοσιαλδημοκρατία ήταν πάντα και είναι και σήμερα ένα από τα όπλα του καπιταλισμού ενάντια στον "κομμουνιστικό κίνδυνο", με το καρότο της "κοινωνικής πολιτικής" όταν υπάρχουν λεφτά για να πεταχτεί κανα ψίχουλο στην εργατιά, και με το μαστίγιο της ξεκάθαρης συμπαιγνίας με το φασισμό (μ' αυτούς που ειδικεύονται στο να μας εξαφανίζουν με το άγριο) όταν δεν υπάρχουν.

Ας κοπιάσουν να μας εξαφανίσουν, λοιπόν. Εδώ στεκόμαστε και τους περιμένουμε -- αυτοί που ήταν πάντα εδώ και δεν μετακινήθηκαν, κι αυτοί που ήρθαν τώρα, στα δύσκολα. Το ξέρουμε πως είναι πολλοί και είμαστε λίγοι. Αλλά στο τέλος της υπόθεσης κανείς δε ζει για πάντα, και για όλους η μοίρα επιφυλάσσει το ένα ή το άλλο τέλος. Η ιστορία θα κρίνει και τις δικές μας και τις δικές τους αντοχές.

πηγη