Οταν ο καπιταλισμός έχει νεύρα!

 

Ισως ποτέ τα τελευταία χρόνια ο καπιταλισμός δεν έχει χάσει τόσο πολύ την ψυχραιμία του και δεν έχει τόσα νεύρα, τόση λύσσα για κέρδος, τόσο πείσμα να πετύχουν τα σχέδιά του. Είναι εξοργιστικό τι και ποιους επιστρατεύει για να εξυπηρετηθεί, πόσα τερατώδη ψέματα και μισές αλήθειες επινοεί για να συγκαλύψει τις αιτίες όλων των δεινών που προκαλεί, πόσους μύθους επιστρατεύει για να παραπλανήσει και να αποπροσανατολίσει (πάντα βέβαια αυτό έκανε, γιατί γνώριζε καλά πως όποιος δεν ξέρει τις αληθινές αιτίες δεν μπορεί και να βρει τη λύση των προβλημάτων).

ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ...

 

Είναι παλιά πολύ η τακτική ,τόσο παλιά όσο και το κόμμα ,σχεδόν εκατοχρονίτικη .Και δοκιμασμένη ,αφού κάποιοι την πάταγαν .Ολάκερες οργανώσεις ξεπάστρευε η Ασφάλεια από την εποχή του Μανιαδάκη ακόμα .Ο «σκάρτος» Ριζοσπάστης του ήταν η κορφή του παγόβουνου στην αντιμετώπιση του Εχθρού για το Σύστημα ,η μαζική σπορά ψευδών ειδήσεων στον λαό για το Κόμμα .Η σοβαρή δουλειά γινόταν « κατά μονας», άμα τη συλλήψει του κομμουνιστή ….στο κελί του …εκεί που ήταν Αυτός και η Καρδιά του …και η Κατάρτησή του …Αυτός και η Πίστη του στο Κόμμα !.Μα αυτό ακριβώς είναι και η συνειδησιακή «πανοπλία» του κομμουνιστή :