Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Σοσιαλισμός και θρησκεία










Όλη η σύγχρονη κοινωνία είναι θεμελιωμένη πάνω στην εκμετάλλευση των τεράστιων μαζών της εργατικής τάξης από μια μηδαμινή μειοψηφία του πληθυσμού, που ανήκει στις τάξεις των γαιοκτημόνων και των κεφαλαιοκρατών. Η κοινωνία αυτή είναι δουλοκτητική, γιατί οι "ελεύθεροι" εργάτες, που όλη τους τη ζωή δουλεύουν στο κεφάλαιο, "έχουν δικαίωμα" μόνο σε τόσα μέσα ύπαρξης όσα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση δούλων που παράγουν κέρδος, για την εξασφάλιση και την διαιώνιση της κεφαλαιοκρατικής δουλείας.

ΓΙΑ ΤΗΝ 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ








Τα παιδιά-θαύματα τα ξέρετε, έτσι δεν είναι; Μιλάμε για τον Μότσαρτ που σε νηπιακή ηλικία συνέθετε μουσικά κομμάτια, τον Νόρμαν Γουάιτσάιντ που έπαιξε σε Μουντιάλ στα 17 του και πάει λέγοντας. Στην Ελλάδα είχαμε προ τριακονταετίας και μια νεαρά-θαύμα: Την Άννα Διαμαντοπούλου που διορίστηκε νομάρχης στην ηλικία των 26 ετών, πραγματώνοντας ιδιαίτερα εμφατικά το σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου περί περήφανων νιάτων.

Σήμερα, αφού διήνυσε μία εντυπωσιακή πολιτική πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπες,  η Άννα "Έχω πάει και Μπόντιμπίλντεμπεργκ" Διαμαντοπούλου είναι μια ανήσυχη παρατηρητής των πολιτικών δρώμενων. Βεβαίως, απέχει πολύ από το να θεωρηθεί ως εντασσόμενη στη συνέχεια του ως άνω ανδρεϊκού συνθήματος ("Τιμημένα Γηρατειά"), οπότε, εύλογα πιστεύουμε ότι θα επανακάμψει για να συνεχίσει την ευρωπορεία της η δοκιμαζόμενη χώρα μας. Κάτι σαν χρυσή εφεδρεία, να πούμε.

Για να μην ξεχαστεί και τελείως, βέβαια, που και που ξεμυτίζει με καμιά ανάρτηση σε σόσιαλ μίντια, εντασσόμενη στο ρεαλιστικομενουμευρωπαϊκό κλίμα, αυτό κάτω από το οποίο θα τα βρουν (ή τα ΄χουν ήδη βρει) συριζοπασόκοι και πασόκοι. Σε μία εξ αυτών μας λέει, μέσω γλαφυρής αφήγησης με χρήση δραματικού διαλόγου, πόσο κακός είναι ο σοσιαλισμός (ο κανονικός, όχι ο καλός, ο δικός της) που έρχεται σε ρήξη με την Αγορά, το ρεαλισμό, την Κοινή Λογική κ.λπ. Συγκεκριμένα, διεκτραγωδείται η κατάσταση της Βενεζουέλας που ο κόσμος υποφέρει και εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι χωρίς ΕΕ και καπιταλισμό, θα ψάχναμε για λαχανίδες.

Βεβαίως, στο παράδειγμα της Βενεζουέλας έχει και τα δίκια της. Αντί ο συχωρεμένος ο Τσάβες να καταργήσει τη δικτατορία της αστικής τάξης (κοινοβουλευτισμό) το ΄ριξε σε κάτι μεσοβέζικα που, έστω και ως τέτοια, εξασφάλισαν ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο για μεγάλο μέρος των πενόμενων κοινωνικών στρωμάτων. Σήμερα, όμως, μετά από χρόνια συστηματικής υπονόμευσης του Τσάβες και του διαδόχου του Μαδούρο, η αστική τάξη είναι έτοιμη να ανακαταλάβει και την πολιτική ηγεμονία της χώρας, αφού ποτέ δεν απώλεσε ολοκληρωτικά την οικονομική τοιαύτη. Εκμεταλλεύεται, μεταξύ άλλων, και την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου για να ανακαλύψει εκ νέου το μονόδρομο της Ελεύθερης Αγοράς.

Εννοείται, βέβαια, ότι το πολιτικό προσωπικό που εκπροσωπεί την αστική τάξη της Βενεζουέλας είναι τυπική περίπτωση διεφθαρμένων παλιάτσων που θα αποκαταστήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη με αστικά μέτρα, δηλαδή, την κρίση θα την πληρώσει ο λαός (για να μάθει, κιόλας, να μην κάνει σοσιαλταρζανιές), ενώ θα διασφαλιστεί η επάνοδος στην πεπατημένη της ακραίας κερδοφορίας των βενεζουελάνων καπιταλιστών και της ευημερίας της μεσαίας τάξης, που θα μπορεί να έχει κωλόχαρτο και άι φόουν, χωρίς περιορισμούς.

Όλο αυτό δεν είναι παρά μια παραλλαγή του ιδεολογήματος που προβάλλει ο Αλέξης, ο Κυριάκος, η Φώφη και ο κορυφαίος όλων Βασίλης Λεβέντης. Στην Ελλάδα δεν είχαμε, προφανώς, με την Πρώτη Φορά Αριστερά κοινωνική πολιτική τύπου Τσάβες, γιατί, προφανώς, ποτέ δεν υπήρξε σε ηγετική θέση εξουσίας κάποιος με σοσιαλιστικές αναζητήσεις και εναλλακτικές. Είχαμε, βέβαια, μία εικονική απειλή πνιγμού, σαν αυτόν που τώρα βιώνει ο βενεζουελάνος πολίτης. Όπως και να ΄χει, το μήνυμα είναι σαφές. Εκονική ή πραγματική η οικονομική βία είναι παρούσα. Καταστρέφει ζωές, εξαθλιώνει και εκβιάζει με το "Υπάρχει και το χειρότερο". Πραγματικά, υπάρχει και το χειρότερο και κάποιοι θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα το ζήσουμε, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου.  Θα την αφήσουμε; Θα τους αφήσουμε;ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙΣ;








Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Προσπάθησα να γίνω άνθρωπος για να μπορέσω να γίνω κομμουνίστρια


απο το efsyn.gr



Πάντα αναρωτιόμουν πώς νιώθουν οι άνθρωποι που έχουν βασανιστεί σκληρά, που έχουν χάσει με στυγερό δολοφονικό τρόπο γονείς κι αδέρφια, για τους βασανιστές και τους δολοφόνους τους.
Στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας τέτοια περιστατικά είναι χιλιάδες.
Ο Εμφύλιος, τα μετεμφυλιακά χρόνια και η δικτατορία των συνταγματαρχών έχουν αφήσει πληγές χαίνουσες σχεδόν σε κάθε ελληνική οικογένεια και όσο κι αν θέλουμε να λέμε πως όλα αυτά ανήκουν σε ένα μακρινό, σκοτεινό παρελθόν, δυστυχώς, το αίμα δεν μπορεί να ξεχαστεί.
Και καθώς δεν είναι δυνατόν για μας τους νεότερους να μπούμε στη θέση ανθρώπων που έζησαν τότε, όσο κι αν το θέλουμε ή το νιώθουμε, όσες γνώσεις κι αν έχουμε λάβει κι όσα βιβλία κι αν έχουμε διαβάσει, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στεκόμαστε με σεβασμό και με μία δυναμική σιωπή απέναντί τους και να τους ακούμε.
Αν είμαστε τυχεροί και θέλουν να μιλήσουν για όλα τούτα.

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Το ΚΚΕ είναι γαμάτο






Αντικειμενικά μιλώντας. Σκέψου μόνο τι έχεις ακούσει κατά καιρούς γι' αυτό, πόσο αντιφατικά είναι όλα αυτά, ποια στοιχεία καταφέρνει να συγκεντρώνει ένας μόνο φορέας...
Έχουμε και λέμε.

Το ΚΚΕ είναι εθνοπροδοτικό, υποχείριο της Μόσχας, αλλά ταυτόχρονα και εθνοπατριωτικό, που υποτάσσει το ταξικό στις εθνικές επιδιώξεις της αστικής τάξης, γι' αυτό κι έχει στην κοινοβουλευτική του ομάδα τη Λιάνα Κανέλλη, ενώ παλιότερα είχε συνεργαστεί και με τον πυρίκαυστο Ζουράρι, που τώρα είναι στους Ανελ.
Το ΚΚΕ ήταν με το δικτάτορα Μιλόσεβιτς, στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, στο όνομα ενός αντινατοϊκού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου. Σήμερα όμως αθωώνει τον ευρωνατοϊκό και βασικά τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τηρώντας εγκληματική στάση των ίσων αποστάσεων στη Συρία, την Ουκρανία, κτλ.

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

... μια ιστοριούλα Σοσιαλισμού ...(Βουλγαρία)




H «Ολγα» είναι από την Βουλγαρία και εργαζόμενη εδώ και 15 χρόνια σε εργολάβο καθαρισμού στην Ελλάδα .Είναι περίπου 55 χρόνων με τον άντρα της στην Βουλγαρία ,τον γιό εργάτη στην Γερμανία και την κόρη παντρεμένη στην Αμερική . (Για λόγους προστασία της το όνομα είναι τυχαίο ).Είχαμε μια κουβεντούλα προχτές στη δουλεια από καρδιάς για τον Σοσιαλισμό που βιώσαν ως το 91 στην γείτονική χώρα …








«Ποτέ δεν είχαμε νοιώσει τέτοια απόγνωση και άγχος πως θα περάσει ο μήνας με τα λεφτά που παίρναμε στην Βουλγαρία επί «κομμουνισμού» .Ποτε δεν είχαμε νοιώσει τέτοια ανασφάλεια  για το μέλλον που νοιώθετε εσείς κι εμείς εδώ .Οτι παίρναμε ηταν καθαρά λεφτά και ο μήνας όχι μόνο έβγαινε άνετα αλλά περίσσευαν και αρκετά που έμεναν στην άκρη . Ούτε φόρους θυμάμαι ποτέ ,ούτε έκτακτες εισφορές στο κράτος ,ούτε νοίκια ,ούτε λογαριασμούς που αυξάνονταν συνεχώς ,αλλά το κυριότερο ποτέ αγχος μήπως σε διώξουν από την δουλειά ,ή πότε και αν θα πάρεις σύνταξη … Τα προιόντα είχαν σταθερές τιμές επί δεκαετίες ,υπήρχε αφθονία και επάρκεια ….μέχρι που φέραν την Περεστρόικα ο Γκορμπατσωφ και άρχισαν να παρατηρούνται τα πρωτα  φαινόμενα ελλείψεων και στην Βουλγαρία . Βέβαια δεν υπήρχε ποικιλία και ιλλουστρασιόν συσκευασίες στα καθημερινά αλλά τα προιόντα που εφοδιάζονταν η αγορά ήταν παντα καλής ποιότητας .»

Κοινωνικοποίηση και παραγωγή στην ΕΣΣΔ-Μορφές κοινωνικής ιδιοκτησίας στο Σοσιαλισμό










Του Φ.Α απο ΕΔΩ

Η κοινωνική ιδιοκτησία στο σοσιαλισμό ανταποκρίνεται στο επίπεδο ανάπτυξης που έχουν φτάσει οι παραγωγικές δυνάμεις, γι αυτό έχει ορισμένα γνωρίσματα και ιδιομορφίες, που χαρακτηρίζουν την πρώτη φάσης της κομμουνιστικής κοινωνίας, το σοσιαλισμό. 
Μία από τις ιδιομορφίες αυτές είναι ότι η κοινωνική ιδιοκτησία σε αυτό το στάδιο δεν έχει ενιαία μορφή. 

Τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και στις Λαϊκές Δημοκρατίες, έχει δύο μορφές, 
Την παλλαϊκή (κρατική) και την κολχόζνικη (συνεταιριστική) κοινωνική ιδιοκτησία. 

Ιστοριούλες φασιστών





ενα Ιστορικό νομίζουμε πόνημα απο τον Cogito ergo sum





Επειδή αύριο (γράφτηκε στις 20) ξημερώνει 21η Απριλίου, σκεφτόμουν τι λογής κείμενα θα μπορούσα να ετοιμάσω για να τιμήσω κατά πώς πρέπει αυτή την ημέρα. Για να μη κοροϊδεύω τους αναγνώστες, θα έπρεπε να βρω κάτι που να μην έχει χιλιοειπωθεί και κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο. Τελικά, αποφάσισα να κρατήσω ως κεντρικό άξονα το αντιφασιστικό μήνυμα της ημέρας και να διηγηθώ κάποιες ιστοριούλες που θα μπορούσε να άρχιζαν με το κλασσικό "μια φορά κι έναν καιρό" αλλά που το φινάλε τους ερωτοτροπεί με το παρόν...








Ιστοριούλα πρώτη 

Το 1938, ο υπουργός κατασκευών των ναζί Φριτς Τοτ δημιουργεί την μεγάλη κατασκευαστική οργάνωση που έμεινε στην ιστορία με το όνομά του: Οργάνωση Τοτ. Αν και από το 1935 ο Τοτ είχε στήσει πολλές υπηρεσίες προκειμένου να κατασκευάσει το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων που ήθελε ο Χίτλερ, το 1938 ένωσε όλες αυτές τις υπηρεσίες σε μια ενιαία οργάνωση που θα μπορούσε να αναλάβει την εκτέλεση οποιουδήποτε έργου, όπως π.χ. την περίφημη Γραμμή Ζήγκφριντ (ή Δυτικό Τείχος), ανάλογη της γαλλικής Γραμμής Μαζινό αλλά και τα περισσότερα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι εργαζόμενοι στην Οργάνωση απαρτίζονταν κατά 1% από γερμανούς ακατάλληλους για στρατιωτική θητεία, κατά 2% από κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και κατά 97% από καταναγκαστικά εργαζόμενους που μεταφέρονταν από κατακτημένες χώρες.

Τον Αύγουστο του 1944, οι γερμανοί στέλνουν από την Ελλάδα στο Μάιντς την τελευταία "φουρνιά" ελλήνων, προορισμένων να δουλέψουν καταναγκαστικά για την Τοτ. Την συγκεκριμένη ιστορία διηγείται με έναν εξόχως γλαφυρό τρόπο στο βιβλίο του "«Αποστολή» στο Μπίμπλις" (εκδόσεις Ποντίκι, 1988, σελ. 280) ένας από εκείνους που βρέθηκαν σ' εκείνη την "αποστολή", ο Μιχάλης Βασιλείου. Ο Βασιλείου είχε συλληφθεί το καλοκαίρι από τους ταγματασφαλίτες και, αφού πρώτα βασανίστηκε απ' αυτούς στου Γουδή, παραδόθηκε μαζί με καμμιά εκατοστή συντρόφους του στους γερμανούς, οι οποίοι τους έκλεισαν στο Χαϊδάρι και λίγο αργότερα τους έστειλαν στην Γερμανία.

Στο βιβλίο του, ο Βασιλείου περιλαμβάνει μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια. Ανάμεσα στους βασανιστές του ήταν κι ένας κοντός, χοντρός, φαλακρός, μουσάτος, που υπηρετούσε στην "Ειδική Ασφάλεια" του διαβόητου Λάμπου και λεγόταν Παναγιώταρος. Προφανώς, ο Βασιλείου αναφέρεται στον πρωτοστατούντα στα μπλόκα των γερμανών και γνωστό για την σκληρότητά του βασανιστή τού δεύτερου τάγματος ευζώνων Γιώργο Παναγιώταρο, ο οποίος μάλλον εκτελέστηκε από την ΟΠΛΑ (βρέθηκε νεκρός στις 11/8/1944 με μια σφαίρα στο κεφάλι).

Δεν κατάφερα να διασταυρώσω την πληροφορία ότι ο Γιώργος Παναγιώταρος ήταν θείος τού Κωνσταντίνου Παναγιώταρου, πατέρα του σημερινού χρυσαυγήτη βουλευτή. Παρά ταύτα, είναι ενδιαφέρουσα η ομοιότητα του βασανιστή με τον βουλευτή. Αν κάποιος (γιατί όχι ο ίδιος ο κύριος Παναγιώταρος, αν μας διαβάζει;) μπορεί να επιβεβαιώσει την ύπαρξη ή μη οποιασδήποτε σχέσης, είναι καλοδεχούμενος.


Κάρτα (αριστερά) και βιβλιάριο (δεξιά) αλλοδαπού [ausländer] εργαζομένου στην Οργάνωση Τοτ.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Το "ξέσπασμα" του Παπαδάκη ...














Αστραψε και βρόντηξε ο Γιώργαρος ..."Ξέσπασε " ο Παπαδάκης για τους βουλευτές: 

"Ντροπή σας! Τι είμαστε εμείς; Κορόιδα;"


Όχι δεν μοιάζεις για κορόιδο κ. Παπαδάκη. Ένας καλοπληρωμένος δημοσιογράφος είσαι, με εντολή από τον καναλάρχη σου, να αποκοιμίζεις τους ακροατές σου. Δηλαδή αν αποσυρθεί η διάταξη που εξαιρεί τους βουλευτές από τις περικοπές, να μείνουμε ικανοποιημένοι; 
Γιατί "αμερόληπτε" κ. Παπαδάκη, αποσιωπάς τη θέση του ΚΚΕ, ότι πρέπει να καταργηθεί η βουλευτική σύνταξη; 
Δεν πήρες χαμπάρι την πρόταση νόμου που έχει καταθέσει στη βουλή;
Σου την στέλνω να την έχεις μπροστά σου, για να "πιέζεις" τους βουλευτές των άλλων κομμάτων να την ψηφίσουν, μπας και ηρεμήσεις. Ανησύχησα που σε είδα τόσο αγανακτισμένο.
Ορίστε τι προβλέπουν τα άρθρα της πρότασης νόμου του ΚΚΕ:
Αρθρο 1ο. Καταργείται η βουλευτική σύνταξη και σταματά κάθε συνταξιοδοτική παροχή λόγω βουλευτικής θητείας.
Αρθρο 2ο. Ο χρόνος βουλευτικής θητείας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής ασφάλισης στο ασφαλιστικό ταμείο στο οποίο ήταν ασφαλισμένος ο βουλευτής πριν την εκλογή του.
Αρθρο 3ο. Ως προς την ηλικία συνταξιοδότησης και τον καθορισμό του ύψους της σύνταξης ισχύουν οι κοινές διατάξεις του κάθε ασφαλιστικού φορέα.
Αρθρο 4ο. Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.




Μάκης Πρωτόπαπας 





Κυβέρνηση για όλες τις βρωμοδουλειές…





Η φετινή κυβερνητική πρωταπριλιάτικη φάρσα ήταν τελικά «διαρκείας», θα μας κρατήσει φαίνεται συντροφιά μέχρι τον Μάη. Συναγωνίζεται σε κακογουστιά τις πασχαλινές «σκυλοδιαφημίσεις» πολυκαταστημάτων. Συναγωνίζεται σε γελοιότητα τις δηλώσεις του Υπουργού Ναυτιλίας εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων που υπογράφει και τις στολές που προβάρει ο Υπουργός Άμυνας την ώρα που δίνει γη και ύδωρ στο ΝΑΤΟ…
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όρθωσε –λέει- αίφνης «ανάστημα» στους ανάλγητους και αδηφάγους ΔΝΤ και Σόιμπλε. Καταθέτει –ως «κυβέρνηση κυρίαρχου κράτους» παρακαλώ!- στη Βουλή τα δύο νομοσχέδια για φορολογικό και ασφαλιστικό. Είναι λίγο χειρότερα από τα σχέδια που γνωρίζαμε πριν δυο μήνες, αλλά ίσως έτσι σταματήσουν να πιέζουν για …ακόμη χειρότερα (!).
Μήπως να οργανωθούν συγκεντρώσεις «στήριξης» σαν τις περσινές; Μήπως να κατεβούμε όλοι, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, στις πλατείες, να δώσουμε ηχηρή απάντηση στην ιταμότητα των πιέσεων που δεχόμεθα απαιτώντας τη …γρηγορότερη ψήφιση των νομοσχεδίων που μας σφαγιάζουν; Θα ήταν πράγματι μια νέα πρωτότυπη μορφή πάλης αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ένα είδος δημόσιας μαζικής αυτοχειρίας!

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΝΝΗ








"Θα πω μια πραγματική ιστορία. Μικρός μεγάλωσα στο Βύρωνα, σε ένα ύψωμα. Εκεί ακούγαμε κάθε μέρα τα μυδράλια από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής και από τις ριπές υπολογίζαμε περίπου πόσες ήταν οι εκτελέσεις.
Την Κυριακή την 1η του Μάη του 1944, έγινε η μεγάλη εκτέλεση των 200.
Αυτή η εκτέλεση κράτησε σχεδόν ολόκληρη την ημέρα. Όλος ο κόσμος ήταν στις πόρτες και στα παράθυρα. Νεκρική σιγή. Δεν μιλούσε κανείς. Κάποτε τα μυδράλια σταμάτησαν. Προς στο σούρουπο, από κάτω στο δρόμο φάνηκαν κάποιες μικρές φλογίτσες που ανέβαιναν. Όσο η πορεία ανέβαινε πλήθαινε, γιατί ο κόσμος έβγαινε από τα σπίτια του και ακολουθούσε.
Κρατούσαν μικρά δαδιά. Τότε δεν υπήρχαν κεριά. Ακολουθήσαμε κι εμείς. Φτάσαμε σ’ ένα πλάτωμα που ήταν ένα μεγάλο σταυροδρόμι.
Από όλους τους δρόμους ερχόταν κόσμος με δαδιά αναμμένα. Εκεί σιωπηλά γονατίσαμε και με σκυφτό το κεφάλι, ψάλλαμε, το «Πέσατε θύματα, αδέλφια μου εσείς». Αυτή η ενότητα, και αυτή η ομοψυχία που υπήρχε, ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά με το σήμερα.
Η ουσία, είναι μία τώρα, να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα αφυπνιστεί ο κόσμος, και θα κατέβει πραγματικά στους δρόμους να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει. Γιατί αυτό πρέπει να γίνει. Δεν έχουμε καμία άλλη λύση. Δεν θα μας λυπηθεί κανένας, δεν θα φροντίσει κανένας για μας, παρά μόνο εάν διεκδικήσουμε. Πρέπει να απαιτούμε, και όχι να επαιτούμε…"


"..Όταν έπεφτε το τείχος στη Γερμανία ο κόσμος πανηγύριζε και έλεγε «επιτέλους!». Ίσως ήμουν από τους πολύ λίγους που είχαν πει τότε, «Ετοιμαστείτε για το 4ο Ράϊχ», το οποίο βιώνουμε αυτή τη στιγμή.
Ο καπιταλισμός, ο φασισμός και ο πόλεμος, είναι αδέλφια και πάντα πάνε χέρι χέρι. Η μορφή του πολέμου δεν έχει σημασία. Εμείς αυτή τη στιγμή, βιώνουμε μια νέα μορφή πόλεμου..."


(από συνέντευξη του Γιάννη Βόγλη στο tvxs το 2010)






Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

"Να μη στρατευτούν οι εργαζόμενοι πίσω από συμφέροντα που αιματοκυλούν τους λαούς"






Η δευτερολογία του Δημήτρη Κουτσούμπα













Κυρίες και κύριοι,
Αλλα είναι τα ουσιαστικά προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό. Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» και τα νομοσχέδια που καταθέτετε, αλλά και το νέο φρούτο, η «κάβα» των προληπτικών μέτρων, δημιουργεί νέα μεγάλη ανασφάλεια στα λαϊκά στρώματα.
Ολα αυτά αποτελούν μια ακόμα απόδειξη ότι οι θυσίες για το λαό μας θα είναι χωρίς τέλος, χωρίς ημερομηνία λήξης, αντίθετα θα ενισχύονται στο βωμό της ανάκαμψης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, του αδυσώπητου νόμου για το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.
Οσο για την κυβερνητική προπαγάνδα ότι «διασφαλίστηκε η απόλυτη προστασία των συντάξεων» και ότι θα προστατευτούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, η κυβέρνηση παραδίδει για άλλη μια φορά μαθήματα εξαπάτησης.



Τα πραγματικά προβλήματα ανασφάλειας για το λαό


Συγκεκριμένα:
Η κυβέρνηση έχει μονιμοποιήσει πλέον τις 11 κατά σειρά μειώσεις, ενώ έχει προσθέσει μία ακόμα, επιβάλλοντας πρόσθετη εισφορά στον κλάδο Υγείας από το 4% στο 6%. Με το νομοσχέδιο, δηλαδή, φέρνει μια ακόμα, που ισούται με τις υπόλοιπες 11.
Δεύτερο: Με το νέο τρόπο υπολογισμού (δηλαδή για όσους συνταξιοδοτηθούν μέσα στο 2016), παρά τα όσα ακούγονται και λέγονται και ελέχθησαν και σήμερα, θα είναι κατά πολύ μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές, γιατί τα μικρότερα ποσοστά αναπλήρωσης θα υπολογίζονται σε πολύ μικρότερες συντάξιμες αποδοχές.
Τρίτον: Η «προσωπική διαφορά», δηλαδή η διαφορά ανάμεσα στις σημερινές συντάξεις και το νέο τρόπο υπολογισμού τους, ανοίγει το δρόμο για μειώσεις και στους σημερινούς συνταξιούχους.
Χτυπιούνται οι επικουρικές συντάξεις, οι αναπηρικές, το ΕΚΑΣ.
Οι συνταξιούχοι δεν πάνε στο φούρνο ή στο σούπερ μάρκετ με δύο πορτοφόλια, ένα με την κύρια σύνταξη και ένα άλλο με την επικουρική.
Συνεπώς, είναι παντελώς αδιάφορο αν η μείωση θα γίνει στο κύριο ή στο επικουρικό κομμάτι της σύνταξης.
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο συνταξιούχος θα έχει λιγότερα χρήματα στην τσέπη του, το οποίο σε συνδυασμό με τη φοροεπιδρομή και το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα έρθει μαζί με το ασφαλιστικό, θα εξανεμίσει και τα τελευταία ψίχουλα του λαϊκού εισοδήματος, θα επιταχύνει κι άλλο τη φτώχεια. Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα έλλειψης πραγματικής ασφάλειας και ανασφάλειας για το λαό μας.
Ποια ασφάλεια υπάρχει σε μια σειρά χώρους δουλειάς, σε βιομηχανίες - γκέτο, σε αυτούς αναφερόμαστε, που δεν τηρούνται στοιχειωδώς τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Αυτά, λοιπόν, είναι τα πραγματικά προβλήματα ανασφάλειας των πολιτών και παρ' όλα αυτά σήμερα διάβασα στον «Ριζοσπάστη», προφανώς θα το έχουν κι άλλες εφημερίδες, ότι 83 ζεστά εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε οκτώ ΜΚΟ για το θεάρεστο έργο τους στο Προσφυγικό. Ελεος με όλα αυτά τα ζητήματα.


Επανέρχεται η επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων

Κύριε Μητσοτάκη, επαναφέρετε την επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων, μάλιστα μιλώντας μόνο για το ένα άκρο, που το προσδιορίσατε αριστερό, ακροαριστερό το είπατε, με διάφορες εκφράσεις. Ουσιαστικά η πολιτική αυτή είναι επικίνδυνη, ξαναγυρνάτε σε άλλες εποχές, που είναι καταδικασμένες στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και των μελών σας και των οπαδών σας.
Είναι «βούτυρο στο ψωμί» της ατομικής τρομοκρατίας, των εγκλημάτων, είτε των δολοφόνων του συγγενή σας του Μπακογιάννη τότε, είτε των δολοφόνων, πρόσφατα, της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, του Παύλου Φύσσα, που γίνεται ακόμα η δίκη τους και δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει.
Είναι «βούτυρο στο ψωμί» όσων θέλουν μόνο μέτρα καταστολής του εργατικού - λαϊκού κινήματος, γιατί κάτω από την ατομική τρομοκρατία, τις τυχοδιωκτικές, υπονομευτικές, προβοκατόρικες ενέργειες ενεργούμενων μηχανισμών, εγκληματικών και μυστικών υπηρεσιών - όπως ήταν όλοι αυτοί - βάζετε το λαϊκό κίνημα και ονοματίζετε τρομοκρατία τους λαϊκούς αγώνες, τα λαϊκά δικαιώματα.
Είναι βέβαια και «βούτυρο στο ψωμί» της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκει ξανά την ευκαιρία - ακούσαμε τον πρωθυπουργό - να μιλάει για το αριστερό παρελθόν και παρόν του, να μιλάει ως αντιστασιακός ή να εμφανίζει ως αντιστασιακή την παράταξή του, μάλιστα σε ένα διάστημα που προσπαθεί να απογαλακτιστεί απ' όλα αυτά. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στα ευρωενωσιακά δεδομένα, στο μνημονιακό παρόν του, που μαζί, σε μια σειρά ζητήματα, πάτε παρεούλα, τα έχετε ψηφίσει και πάτε στην ίδια γραμμή πλεύσης.
Αυτή είναι η ουσία και βρίσκετε διάφορα τεχνάσματα για να αποπροσανατολίζεται ο ελληνικός λαός και για να παίζετε, για μια ακόμα φορά, το γνωστό από τα παλιά δικομματικό παιχνίδι, με αυτό το κάλπικο δίπολο που γίνεται προσπάθεια να στηθεί. Αλλά δεν θα σας κάνουμε το χατίρι.



Αποδεικνύεται η σχέση των δολοφονικών οργανώσεων με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς

Και η σημερινή συζήτηση επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε και στην πρωτολογία. Κάθε φορά που γινόταν μια τρομοκρατική μαζική δολοφονική ενέργεια, κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ ήθελαν, σαν έτοιμες από καιρό, όλο και νέα μέτρα για τη δημόσια - υποτίθεται - ασφάλεια.
Δεν υποτιμάμε κανένα τέτοιου είδους πρόβλημα. Ομως, τι να κάνουμε; Να το κρύψουμε; Είναι προφάσεις εν αμαρτίαις όλα αυτά, σε τελευταία ανάλυση. Γιατί, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται, σε όλες τις χώρες, ότι όλα αυτά τα μέτρα που πάρθηκαν και η ενίσχυση των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών καταστολής, όχι μόνο δεν έχουν ούτε καν αποτρεπτική ικανότητα, αλλά αντίθετα λειτουργούν και ως φορείς στρατολόγησης πληροφοριοδοτών, ενεργών μελών από υπηρεσίες, μηχανισμούς, εγκληματικές οργανώσεις, όπως σήμερα το «Ισλαμικό Κράτος», παλιότερα άλλοι και πάει λέγοντας.
Μέσα σ' όλη την πορεία των τελευταίων δεκαετιών, αποδεικνύεται η σχέση των δολοφονικών οργανώσεων και η δράση τους, με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους που γεννιούνται πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης των διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων, που διαπερνούν ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα.
Τροφοδοτούνται οι ανταγωνισμοί από την προσπάθεια ελέγχου της Ενέργειας, με τα γνωστά πεδία ανταγωνισμού, όπως η Συρία ή η Λιβύη, να αποτελούν πηγές και συνάμα καθοριστικά περάσματα για την ενεργειακή τροφοδοσία κρατών - μελών της ΕΕ.
Επίσης, πρόκειται για ανταγωνισμούς που σηματοδοτούν σφοδρή σύγκρουση κεφαλαίων για τον έλεγχο άλλων κρίσιμων κλάδων της οικονομίας (π.χ. αντιπαράθεση στη χαλυβουργία και την αυτοκινητοβιομηχανία κ.α.).
Στην όξυνση των ανταγωνισμών επιδρούν, επίσης, μεταξύ άλλων, η επιβράδυνση χωρών των BRICS, όπως η Κίνα, η κρίση σε Ρωσία, Βραζιλία, αυτήν την περίοδο, η πτώση της τιμής του πετρελαίου, η Διατλαντική και άλλες διεθνείς συμφωνίες εμπορίου κ.ά.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής, βέβαια, ότι αρκετά ζητήματα από τις εξελίξεις και τη σφοδρότητα των αντιθέσεων έχουν να κάνουν και με το ίδιο το μέλλον της Ευρωζώνης και το ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στην ΕΕ. Καθώς και η συζήτηση για το Brexit και το δημοψήφισμα στη Βρετανία. Διεργασίες που τροφοδοτούνται από την αναιμική ανάκαμψη της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, υπό την απειλή και νέων συγχρονισμένων κλυδωνισμών.

Ο τελικός λογαριασμός χτυπά πάντα την πόρτα του λαού

Οπως συμβαίνει και με την επίθεση ενάντια στα εργατικά και τα λαϊκά δικαιώματα, ο τελικός λογαριασμός των συνεπειών των πολέμων, των συγκρούσεων, φτάνει στον ίδιο πάντα αποδέκτη, στην εργατική τάξη, στο λαό. Χτυπά τη δική του πόρτα.
Οι εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων σηκώνουν τους τόνους και φωνάζουν ότι «έχουμε πόλεμο», καλώντας τους εργαζόμενους, τους λαούς, να στρατευθούν ιδεολογικά - πολιτικά με τα δικά τους συμφέροντα, για τα κέρδη των λίγων.
Και βεβαίως γι' αυτά τα συμφέροντα στην πορεία να χύσουν και το αίμα τους στα νέα ματοκυλίσματα που μεθοδεύουν για τη λεία τους, για το μοίρασμα των αγορών, των εδαφών, των πηγών και δρόμων μεταφοράς.
Καλούμε το λαό και τη νεολαία να μην τους κάνει αυτή τη χάρη. Να χαράξουμε τον περήφανο δρόμο της μαζικής λαϊκής πάλης και αντίστασης.
Είναι ο μόνος που μπορεί να μας βγάλει σε ξέφωτο.





Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Νέα κρίση προ των πυλών;







απο τον cogito ergo sum  και το "ΑΤΕΧΝΩΣ"

Δεν ξέρω αν και πόση έκπληξη προκάλεσε σε σας η ειδησούλα που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα αλλά προσωπικά την προσπέρασα ως κάτι που δεν με άγγιξε. Ο ΟΟΣΑ, λέει, για τέταρτη φορά μέσα σε έναν χρόνο αναπροσάρμοσε προς τα κάτω τις εκτιμήσεις του για την εξέλιξη της πολυθρύλητης και πολυαναμενόμενης σε ολόκληρο τον κόσμο ανάπτυξης.
Βέβαια, ο ΟΟΣΑ δεν μιλάει για ύφεση αλλά για επιβράδυνση της ανάπτυξης. Υποτίθεται, δηλαδή, ότι η παγκόσμια οικονομία έχει ξεμπερδέψει με την μεγάλη κρίση που ξέσπασε το 2008 κι έχει αρχίσει να παίρνει τα πάνω της, απλώς αυτή η βελτίωση θα γίνει με πιο αργούς ρυθμούς απ’ αυτούς που περιμέναμε.

ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΟΥΣ






Από τις 15 Οκτώβρη, οπότε η κυβέρνηση δημοσιοποίησε το πόρισμα της «Επιτροπής σοφών» για το Ασφαλιστικό, έως σήμερα, έχουν περάσει έξι ολόκληροι μήνες. Στο διάστημα αυτό, η κυβερνητική προπαγάνδα οργίασε, το ένα ψέμα διαδεχόταν το άλλο, τα καθησυχαστικά λόγια και οι λεονταρισμοί για τις «κόκκινες γραμμές» στη διαπραγμάτευση περίσσεψαν.
Σήμερα, ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι μπορούν να δουν το αποτέλεσμα της εξάμηνης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με το κουαρτέτο. Το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που παρουσιάστηκε χτες, δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο «νόμος - λαιμητόμος» που του απέδωσαν οι εργαζόμενοι και την καθολική απόρριψή του.
Ενα πράγμα είναι βέβαιο: Ο νόμος που παρουσίασε η κυβέρνηση θίγει τους πάντες και διαμορφώνει ένα νέο τοπίο στην Ασφάλιση, όπου η συμμετοχή του κράτους και της εργοδοσίας περιορίζεται δραστικά, ανοίγοντας το δρόμο για να κυριαρχήσουν τα κοράκια της ιδιωτικής Ασφάλισης και να μετατραπεί η Ασφάλιση σε ατομική υπόθεση.
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης θίγει τους νέους συνταξιούχους, που στο εξής θα παίρνουν ακόμα μικρότερες συντάξεις, υπολογισμένες με μικρότερους συντελεστές και με βάση το μισθό που έπαιρναν σε όλον τον εργάσιμο βίο τους.
Οι κατώτερες συντάξεις, που διασφάλιζαν ένα μίνιμουμ για όλους όσοι κατοχύρωναν δικαίωμα, αλλά είχαν πενιχρές αποδοχές, οδηγεί σε απόγνωση μελλοντικούς συνταξιούχους, που με 15 χρόνια Ασφάλισης θα πρέπει να ζήσουν με 346 ευρώ εθνική σύνταξη και ένα πρόσθετο ποσό από την ανταποδοτική που θα ισούται με επίδομα.
Το τελικό ποσό θα είναι μικρότερο ακόμα και από 486 ευρώ κατώτερη σύνταξη που χορηγούσε το ΙΚΑ! Τέτοια είναι η «δικαιοσύνη» και η «προστασία» των χαμηλοσυνταξιούχων που υποσχόταν η κυβέρνηση, η οποία επιπλέον καταργεί από φέτος σταδιακά το ΕΚΑΣ.
Η δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου επαληθεύει επίσης τις μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, τόσο στις μελλοντικές, όσο και σε εκείνες που αποδίδονται τώρα, παρά την παράλληλη αύξηση των εισφορών των εργαζομένων για την επικούρηση.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν τελικά δεν ενσωματωθούν οι αυξήσεις των εισφορών στο τελικό νομοσχέδιο, οι μειώσεις θα είναι ακόμα μεγαλύτερες και θα μιλάμε πλέον ανοιχτά για δρομολογημένη κατάργηση της επικουρικής σύνταξης.
Το νομοσχέδιο ξετινάζει αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους αγρότες, εκτοξεύοντας στα ύψη τις εισφορές τους στα Ταμεία, όπως συμβαίνει και με τους επιστήμονες, έστω κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι με ενδιάμεσους χρόνους σταδιακής μετάβασης στο νέο σύστημα.
Επίσης, παλιοί συνταξιούχοι που μετά από δεκαετίες δουλειάς κατάφεραν να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή σύνταξη και την είδαν να περικόπτεται 11 φορές στα χρόνια της κρίσης, θα δουν τώρα και μια ακόμα μείωση, με τον επανυπολογισμό των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να χρυσώσει το χάπι με το τρικ της «προσωπικής διαφοράς» και την ονομαστική μείωση των συντάξεων μετά το 2018.
Με το νομοσχέδιο θεσπίζεται, επίσης, αυτόματος «κόφτης» σε παροχές και συντάξεις, με την ενσωμάτωση του όρου ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη δεν θα υπερβαίνει συγκεκριμένα όρια (16% του ΑΕΠ). Μια σειρά ακόμα διατάξεις καταργούν επί της ουσίας τη 15ετία, ρίχνουν στα Τάρταρα όσους είχαν την ατυχία να συνταξιοδοτηθούν εξαιτίας κάποιας αναπηρίας.
Απ' όπου και να το πιάσεις, αυτό το νομοσχέδιο είναι κόλαφος για τα ασφαλιστικά δικαιώματα που έχουν απομείνει. Η θέση του είναι στα σκουπίδια και εκεί πρέπει να το πετάξουν εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι αγρότες με την πάλη και τη συμμαχία τους.
Με την κατάθεσή του, πρέπει να απαντηθεί σθεναρά και η 48ωρη απεργία που βρίσκεται μπροστά μας να κάνει πραγματικά πάταγο. Να εκφράσει με τον πιο αδιαμφισβήτητο και κατηγορηματικό τρόπο την κατακραυγή του λαού για το άθλιο νομοθέτημα και την πολιτική που το επιβάλλει.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της 20ης Απρίλη 2016

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

"Τσιπροεπαναστάτες"


Επαναστάτες του καναπέ… του τσίπουρου και του μεζέ!


Aπο το agkidapress.gr








Κάθε φορά που ξυπνούν από την αριστερή πλευρά, βλέπουνε όνειρα επαναστατικά! Άρχισαν τις τελευταίες μέρες οι επαναστάτες της δεκάρας, σ’ ένα διάλειμμα από τα τσιμπούσια, την προσπάθεια να το ρίξουν στην επαναστατική γυμναστική! Ξαμολήθηκαν και επιτίθενται στο οργανωμένο ταξικό κίνημα γιατί δεν κράτησε τους αγρότες στα μπλόκα μέχρι η Αριστερά, την οποία στήριζαν με διαδηλώσεις μέχρι πρότινος, να φέρει τα νομοσχέδια στη Βουλή! Δεν πρέπει να παρεξηγεί κανείς τις εξυπνάδες των «παιδιών», γιατί ο μισθός τους προφανώς πέφτει κάθε μήνα! Γιατί ποτέ στη ζωή τους δεν δούλεψαν τη γη κι έτσι δεν ξέρουν ότι μόνη της δεν καρπίζει! Αν δεν την καλλιεργήσεις δεν θα φας! Κι οι αγρότες από τα μπλόκα τις οικογένειές τους να τις ταΐσουν δεν θα μπορούσαν! Πήγαν λοιπόν στα χωράφια τους, τηρώντας στάση αναμονής για να ξαναβγούν στους δρόμους μαζί με τον υπόλοιπο λαό, αν η κυβέρνηση τολμήσει να φέρει τους νόμους λαιμητόμους! Βέβαια τα «παιδιά της επανάστασης» δεν αντιλαμβάνονται ότι οι αγρότες δεν βγήκαν στους δρόμους για τσίπουρο και μεζέ, όπως εκείνοι! Βγήκαν στο δρόμο για να υπερασπίσουν τη γη που τους ταΐζει κι έφυγαν από το δρόμο για να την καλλιεργήσουν και θα ξαναβγούν στο δρόμο μόλις χρειαστεί! Οι αγρότες δεν είναι αεριτζήδες! Πρέπει να δουλέψουν για να φάνε και να ταΐσουν τις οικογένειές τους!
Οι επαναστάτες του καναπέ, του τσίπουρου και του μεζέ ανακάλυψαν επίσης τις τελευταίες μέρες ότι υπήρχε κλίμα τέτοιο που επέτρεπε στις ταξικές δυνάμεις να κρατήσουν τον κόσμο στους δρόμους από την 24ωρη απεργία της 4ης Φλεβάρη μέχρι και σήμερα, αλλά αυτές προδοτικά δεν το έκαναν! Ίσως το συμπέρασμα αυτό το βγάζουν από τα «τεράστια» ποσοστά της δημοσιοϋπαλληλικής απεργίας της 7ης του Απρίλη! Ίσως πάλι για τα συμπεράσματά τους να φταίει η ποιότητα του τσίπουρου που πίνουν και θα πρέπει να αλλάξουν προμηθευτή! Ίσως όμως η παρέμβασή τους να μην οφείλεται ούτε σε αφέλεια, ούτε σε αλκοόλ και αυτό είναι το χειρότερο!!



Η διάθεση του λαού να μην αφήσει να περάσουν οι νόμοι λαιμητόμοι του φορολογικού και του ασφαλιστικού διαφάνηκαν με την τεράστια συμμετοχή στην 24ωρη απεργία της 4ης Φλεβάρη, όπου ο λαός πήρε μαζικά μέρος στις κινητοποιήσεις των ταξικών δυνάμεων, γυρίζοντας την πλάτη στους κυβερνητικούς συνδικαλιστές και στους επαναστάτες του καναπέ, του τσίπουρου και του μεζέ, οι οποίοι καταγγέλλουν τους κυβερνητικούς, αλλά κάθε φορά μαζί διαδηλώνουν για να μην διασπάσουν το κίνημα! Η διάθεση του λαού να αντιπαρατεθεί με τα νέα αντιλαϊκά μέτρα φάνηκε και με τη συμμετοχή του στις πολύμορφες εκδηλώσεις των ταξικών δυνάμεων μετά την 24ωρη απεργία. Η κυβέρνηση και τα διεθνή αντιλαϊκά κέντρα μετά την λαϊκή κινητοποίηση αναδιπλώθηκαν πηγαίνοντας όλο και πιο πίσω την ψήφιση των νέων νόμων λαιμητόμων! Από την 24ωρη απεργία της 4ης του Φλεβάρη πέρασαν δυόμιση μήνες! Όλο αυτό το διάστημα οι εργαζόμενοι έπρεπε να συρθούν σε μια απεργία διαρκείας και οι αγρότες σε διαρκή αποχή από την καλλιέργεια;! Σε πόσες μέρες εκτιμούν οι επαναστάτες του καναπέ ότι θα εκφυλιζόταν το κίνημα;!
Εάν οι ταξικές δυνάμεις ακολουθούσαν την πρόταση των επαναστατών του καναπέ, το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό θα είχαν ήδη ψηφιστεί! Γιατί όταν θα ερχόταν προς ψήφιση τα νομοσχέδια, στους δρόμους δεν θα ήταν κανείς, αφού η απεργία θα είχε ήδη εκφυλιστεί μέσα σε λίγες ημέρες! Τώρα το ότι με την επανάσταση και την απεργία δεν παίζουμε, για τους όψιμους επαναστάτες είναι ψιλά γράμματα! Σήμερα ο λαός είναι σε εγρήγορση, σε ετοιμότητα! Ο λαός θα ξεχυθεί στους δρόμους για να τσακίσει την νέα αντιλαϊκή επίθεση, ακόμα κι αν αυτή εκδηλωθεί την Μεγάλη Εβδομάδα. Γιατί οι ταξικές δυνάμεις θα είναι εκεί. Όπως ήταν εκεί και στον αγώνα για να πετύχει η δημοσιοϋπαλληλική απεργία! Καλά θα ήταν να μας πουν οι επαναστάτες του καναπέ, εκείνοι που βρίσκονταν, πριν να «σταυρώσουν» όσους λιώνουν παπούτσι όχι απλά για την επιτυχία των απεργιών, αλλά για την ανατροπή της σάπιας εκμεταλλευτικής κοινωνίας! Και μη μας φέρουν ως παράδειγμα τις διαδηλώσεις που έκαναν μαζί με τους Συριζαίους για να στηρίξουν τη διαπραγμάτευση του Τσίπρα!
Νάβις