Επικίνδυνη κληρονομιά

 "...Είναι δε θέμα χρόνου η παρακμή και η απαξίωση της κεντροαριστεράς-αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, να συμπαρασύρει και το ΚΚΕ..." (από άρθρο του Σπύρου Γκουτζάνη στο SLpress)

Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ -με την μορφή που τον γνωρίσαμε- μας άφησε χρόνους. Οι διαδοχικές ήττες του, είτε ως κυβέρνηση, είτε ως "αντιπολίτευση" τον οδήγησαν σε μια περιδίνηση από την οποία θα προκύψει κάτι το απροσδιόριστα μεταλλαγμένο.

«Πλεύση»... στον βούρκο, για τη λεηλασία της εργατικής - λαϊκής ψήφου

 

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με τις σωρηδόν αποχωρήσεις υποψήφιων βουλευτών, με καταγγελίες για τη στάση της Ζ. Κωνσταντοπούλου κ.λπ., αναδεικνύουν, μεταξύ άλλων, αρκετές πλευρές της πραγματικότητας που κρύβεται πίσω από τις... «αντισυστημικές καρδούλες», με τις οποίες βομβαρδίζει καθημερινά μετά τις εκλογές της 21ης Μάη η Ζ. Κωνσταντοπούλου από τα διάφορα - συστημικά, κατά τα άλλα - κανάλια, που προφανώς... θορυβούνται από την τόση «αντισυστημικότητα» και της έχουν χαρίσει απλόχερα τόση προβολή και διαφήμιση.

ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ

 

Όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόμματα εκφράζουν ταξικά, και κατ’ επέκταση, οικονομικά συμφέροντα. Η Αστική και η Εργατική τάξη έχουν αντίθετα και αντικρουόμενα συμφέροντα, επομένως υποχρεωτικά οφείλουν να έχουν και διαφορετικά κόμματα.

Στα πλαίσια όμως της αστικής τάξης υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων της. Υπάρχει το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το βιομηχανικό, το τραπεζικό, το εμπορικό, το ξενοδοχειακό, το αγροτικό και πολλά άλλα επιμέρους, τα οποία διαγκωνίζονται για να μοιραστούν το κρατικό χρήμα και να εξασφαλίσουν καλύτερους όρους για την δική τους ανάπτυξη.

ΦΛΩΡΑΚΗΣ -ΓΚΑΣ ΧΩΛ