"...Είναι δε θέμα χρόνου η παρακμή και η απαξίωση της κεντροαριστεράς-αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, να συμπαρασύρει και το ΚΚΕ..." (από άρθρο του Σπύρου Γκουτζάνη στο SLpress)
Αφήνει πίσω του μια πολύ επικίνδυνη -για το λαό και την χώρα μας- κληρονομιά. Στην διάρκεια της πολιτικής του πορείας, διαπόμπευσε και διέσυρε κάθε πολιτική, κάθε συμπεριφορά, κάθε παράδοση, κάθε ιδεολογία, κάθε ηθική που καθόριζαν την έννοια Αριστερά.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία και ο ίδιος μεταλλάχθηκε. Η υιοθέτηση του αντικομμουνισμού ως βασικό του λάβαρο (είτε στο Ευρωκοινοβούλιο, είτε εμφατικά με την ανάδειξη του Μαρατζίδη, είτε σε μύριες όσες άλλες περιπτώσεις) έρχεται σε αντίθεση με την επίκληση του ...μαρξισμού ή με την μουσική επένδυση της Διεθνούς στον ραδιοσταθμό του.
Η σχετική διεργασία επανεκπαίδευσε τα στελέχη, τα μέλη ή τους ανθρώπους που το ακολούθησαν. Προοδευτικά και ανεπαίσθητα πέρασαν -οι περισσότεροι από αυτούς- από την αριστερή παράδοση σε εκείνη της δεξιάς -ενίοτε, δια του ωμού αντικομμουνισμού σε εκείνη της ακροδεξιάς την οποία σήμερα ο Τσίπρας διατείνεται ότι θα πολεμήσει....
Στο σύνολο της κοινωνίας, ετούτη η μετάλλαξη, εμφανίστηκε (παρουσιάστηκε) ως συρρίκνωση του ιδεολογικού, ηθικού και πολιτικού κύρους της Αριστεράς. Οι συντηρητικές αστικές δυνάμεις δεν άφησαν και δεν θα αφήσουν την λαμπρή ευκαιρία να χαθεί. Ο αντικομμουνισμός και κάθε είδους συντηρητικό πρόταγμα έχουν πλέον την πειραματική τους "απόδειξη" -κάλπικη μεν, λειτουργική δε.
Μην εκπλαγούμε εάν στο άμεσο μέλλον βρεθούμε μπροστά σε μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια σε κάθε τι το αριστερό, σε κάθε ανατρεπτική, επαναστατική θέση και ιδεολογία.
Η δεξιά ελπίζει ότι μέσα από αυτήν την εξέλιξη θα πλήξει -όσο δεν μπόρεσε ποτέ στο παρελθόν να το κάνει- την "κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας" (όπως ήδη κατονομάζουν την επιχείρηση). Σημαιοφόρος στην τελευταία του αυτή υπηρεσία προς την αστική τάξη και στη αντίδραση, ο εναπομείνων ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα από ετούτη την αντεπίθεση προσδοκούν να στερήσουν τον χώρο του ΚΚΕ (και τον γύρω από αυτόν) από την ιδεολογική και ηθική του ενδοχώρα. Να τον αποκόψουν από παράδοση και ιστορία.
Σύντροφοι, αλλά και όσοι αισθάνεστε αριστεροί, η απόκρουση ετούτης της επίθεσης είναι το πρώτο και βασικό καθήκον τις μέρες που έρχονται. Η ιδεολογία και οι αξίες μας πρέπει να μείνουν ζωντανές. Η αγωνιστική μας παράδοση, η ανατρεπτική μας διάθεση το ίδιο.
Δεν λέω ότι είναι εύκολο. Λέω ότι αξίζει. Είναι ζωτική ανάγκη για τον Λαό μας και για όλους τους Λαούς του κόσμου.
ΥΓ. Τις υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ (και των συν αυτώ) στην επιχείρηση έκπτωσης των ιδεών και των αξιών της Αριστεράς την έχω ζήσει από κοντά στην πανεπιστημιακή μου καριέρα. Έχω νοιώσει την ασφυξία που προκαλεί. Κάτι ανάλογο δεν πρέπει να περάσει στους εργαζόμενους και στην κοινωνία.
Γιώργος Μαργαρίτης
ομότιμου καθ. της Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, 3 ώρες πριν την ανακοίνωση της παραίτησης του Αλ. Τσίπρα, από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ:
Διαφωνώ στο σύνολο του άρθρου του καθηγητή. Προσωπικά μόνο θετικά (μεσοπρόθεσμα - μακροπρόθεσμα) βλέπω όχι μόνο για το ΚΚΕ αλλά και για το εργατικό κίνημα εν γένει. Το ξεφτίλισμα κάθε έννοιας, από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από την περίοδο της "αντιπολίτευσης" του, "αριστεράς" έριξε σε αρκετό κόσμο τις αυταπάτες για κάποια μεταφυσική "αριστερή" διακυβέρνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΠΑΣΟΚ ήδη είναι στιγματισμένο στη συνείδηση του κόσμου, ως κάτι διαφθαρμένο και ξεπερασμένο δε νομίζω ότι έχει τη δυναμική να γίνει ο παλιός πόλος εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά και την παραίτηση του Τσίπρα, η τάση εξαϋλωσης θα επιταγχυνθεί προφανώς
Από τα μικρά αστικά κόμματα δε θεωρώ ότι μπορούν να γίνουν κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, δηλαδή πολιτικές "σερβιέτες".
Οπότε μένουν δύο επιλογές για τους μισθωτούς εργαζομένους ΝΔ ή ΚΚΕ, δηλαδή με την αστική τάξη ή με την εργατική τάξη.
Κλείνοντας, θαρρώ πώς είναι σπουδαία ευκαιρία το ΚΚΕ να επιτεθεί συνολικά στη σοσιαλδημοκρατία τώρα που παραπέει και να μη δώσει την ευκαιρία στο αστικό σύστημα να αναμορφώσει τον δεύτερο πόλο εξουσίας εγκλωβίζοντας τις λαϊκές μάζες που βρίσκονται εντός της.
Υ.Γ. Τα αστικά επιτελεία, αμφισβητώ ότι χάρηκαν από τα αποτελέσματα των εκλογών, μετά τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και τη δυναμική που έχει αναπτύξει το ΚΚΕ σε μεγάλα βιομηχανικά κέντρα.
Νομίζω τα βλέπεις κάπως υποκειμενικά, Θοδωρή. Η συνείδηση του κόσμου εκφράστηκε καθαρά: Πάνω από 90% ΝΔ+τΣύριζα+Πασόκ(με-νέο-ΑΦΜ)+ψευτο"αριστερά" κομματίδια+φασισταριό. Την χρεοκοπία του τΣύριζα ήδη την εκμεταλλεύονται χρεώνοντας την σαν χρεοκοπία του ..."μπολσεβικισμού"! Δεν ξέραν, δεν ξέρουν ότι καμιά σχέση δεν έχει με κομμουνισμό ο τΣύριζα; Ξέρουν και παραξέρουν. Αλλά δε χάνουν την ευκαιρία να σπείρουν τη σύγχυση - αυτή δεν είναι η δουλειά τους; Θα εντείνουν λοιπόν την προσπάθεια, ακριβώς γιατί ξέρουν και καθόλου δεν χάρηκαν για την άνοδο του ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πρέπει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια το Κόμμα για να κλείσει τις τρύπες, που άνοιξε η σοσιαλδημοκρατία στο εργατικό κίνημα της Πατρίδας μας. Η μικρή εκλογική νίκη μπροστά σε αυτό το βουνό του παραπλανημένου/απογοητευμένου 90% είναι μόνο η αρχή. Μια καλή αρχή, αλλά αρχή. Τίποτε δε θάρθει μόνο του.
Σεχταρ, αν κοιτάξουμε τις εκλογές του 2012 όπου και οι δύο πόλοι εξουσίας κλονίστηκαν, το σύστημα ένοιωθε πιο ασφαλές διότι αφενός το ΚΚΕ έχασε τη μισή σχεδόν εκλογική του δύναμη (το σημαντικότερο) και αφετέρου ο Συριζα ερχόταν καλπάζοντας ως το κάτι "νέο" και "αντισυστημικό". Στις εκλογές όμως του 2023 έχουμε ενισχυμένο το ΚΚΕ μετά και από τις δύο (2) εκλογές ενώ στη συντριβή του Σοσιαλδημοκρατικού πόλου εξουσίας δεν έχουμε καμμιά δυναμική προς στην εξουσία πχ από το Πασοκ ή από κάποια άλλη πολιτική "τσόντα". Θα μπορούσε μια συγχώνευση μεταξύ Συριζα και Πασοκ να αποτελέσει μιαν εναλλακτική για το σύστημα διακυβέρνηση, αλλά θα μπορέσουν αυτά τα δύο κόμματα να εξιλεωθούν στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων. Δύσκολο το βλέπω για αυτό θεωρώ ότι δεν είναι μια απλή καλή αρχή για το Κόμμα.
ΔιαγραφήΤο σύστημα πηδάει από τη μία κρίση στην άλλη και αντικειμενικά δε μπορεί να αναπτύξει πλέον εύκολα ευρύτερες συμμαχίες με μικροαστικά πρωτίστως στρώματα και δευτερευόντως με εργατικά.
Στο ένα χέρι του συστήματος βλέπω μαστίγιο και στο άλλο ...πάλι μαστίγιο πλέον.
Μπορεί το αστικό σύστημα να προχωρά εσαεί μόνο με το/α μαστίγιο/α, η Ιστορία δείχνει πως όχι.
Υ.Γ. Όλα αυτά βέβαια μέλλουν να αποδειχθούν
Στα τσακίδια η καθεστωτική ψευδοαριστερά!
ΑπάντησηΔιαγραφή