ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ και ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ

 

Παρακολουθούμε καιρό τώρα την εντυπωσιακή συνέπεια με την οποία ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απορρίπτουν τις προτάσεις του ΚΚΕ για την επαναφορά 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης.

•Να απορρίπτουν τις τροπολογίες για την κατάργηση του ΦΠΑ σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα και στην Ενέργεια.

•Να απορρίπτουν και τις προτάσεις για ουσιαστικό έλεγχο των «πόθεν έσχες».

•Να απορρίπτουν χωρίς δεύτερη κουβέντα και την παραμικρή απόπειρα ανακούφισης των εργαζομένων, που έχουν διαλυθεί από τη φοροληστεία και τη φτώχεια.

•Δεν θέλουν καν να ακούν οτιδήποτε μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα κέρδη των ομίλων.

Είναι "τζάμπα" ενέργεια η Πυρηνική Σύντηξη;

 

Καθώς πολύ πρόσφατα ένας φίλος, μου έδωσε τη σχετική αφορμή, στέλνω κάποιες σκέψεις μου για ένα αρκετά σοβαρό για την Ανθρωπότητα και την Βιόσφαιρά της ζήτημα.
Επειδή πολλοί νομίζουν πως το πρόβλημα είναι το κόστος και η "καθαρότητα" της παραγωγής ενέργειας, που τάχα θα λυθεί με την "καθαρή και τζάμπα" πυρηνική σύντηξη, νομίζω ....
....χρειάζονται ενημέρωση!
Η ενέργεια δε μπορεί να είναι ποτέ "καθαρή".
Ο λόγος: Η αναπόφευκτη (= όρος χρησιμοποίησης+αξιοποίησης της) υποβάθμισή της σε Εντροπία ("Νόμος" του Sadi Carnot, Δεύτερο Θερμοδυναμικό Αξίωμα), που ανεβάζει τη μέση θερμοκρασία του Περιβάλλοντος.
Σήμερα, και μέχρι σήμερα, η περισσευάμενη ενέργεια του πλανήτη αποβαλλόταν στο Διάστημα με την φυσική ακτινοβολία της γήϊνης επιφάνειας/ατμόσφαιρας. Ο γήϊνος φλοιός, μέσω και της ατμόσφαιρας, αποβάλει θερμότητα χαμηλής θερμοκρασίας (δηλαδή πρακτικά άχρηστη) περίπου 8 με 10 Watt ανά τετρ. μέτρο επιφανείας της Γης. Αυτή είναι η Γεωθερμική. Αμα παράγεται περισσότερη θερμότητα στην Βιόσφαιρα λόγω της καθολικής ζωής (φυτά, ζώα, βιομηχανία, πόλεμοι...), θα αποβάλλεται κι αυτή μαζί με την Γεωθερμική, και στη σούμα θα είναι περισσότερη αλλά με σύγχρονη άνοδο της μέσης

Αποχαιρέτα και το Χρήμα, που ήξερες!

 

Ψάρεψα ένα video, με θέμα, που θα το βρούμε μπροστά μας, δείτε το:
https://youtu.be/cq9sQrm0nUk
Το video, αν και από εσφαλμένη-οπισθοδρομική οπτική, θίγει ένα τεράστιο κεφάλαιο, που αναφέρεται στις μελλοντικές εξελίξεις του γνωρίμου μας χρηματιστικού κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού. Αλλά το θίγει από την πλευρά του μικροαστού. Για τον οποίο μικροαστό το χρήμα, ακόμη και το χάρτινο με το οποίο εμείς γεννηθήκαμε, δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από την επισφαλή "εγγύηση" της δικής του μικροαστικής ελευθερίας. Ηγουν της ελευθερίας να συμμετέχει στη νομή κάποιων ψίχουλων από την μάζα της απαλλοτριωμένης κοινωνικής υπεραξίας της εργασίας. Και παρά τα χουνέρια, που κατά καιρούς έπαθε από το χάρτινο χρήμα, δεν "έβαλε μυαλό" γιατί, απλούστατα, μυαλό δεν χωράει στο μικροαστικό κεφαλάκι του, που προσδιορίζεται από την ιστορικά ξεπερασμένη ταξική του θέση, σαν παρακολούθημα της αστικής τάξης, καταδικασμένο να εξαφανιστεί μαζί της. Η οπτική του μοιραία είναι μια οπτική από το χρεοκοπημένο και ξεπερασμένο παρελθόν. Ηδη ο αστός J.K. Galbraith, σε μια κατακλείδα ενός σπουδαίου έργου του ("Το Χρήμα") είχε προφητέψει ότι "ίσως το δολλάριο είναι το τελευταίο Χρήμα" η κάπως έτσι. Ηταν αρκετά διαλεκτικός για να δει το φαινόμενο στη γέννηση, την ιστορική του εξέλιξη και το αναπόφευκτο τέλος του.