Μερικοί ορισμοί του Μάρξ: Σταθερό κεφάλαιο: αυτό που προκαταβάλει ο καπιταλιστής για τα μέσα παραγωγής.
Δηλ. για μηχανές, για πρώτες ύλες, λειτουργικά κλπ. (Συντομογραφία : σ)
Μεταβλητό κεφάλαιο: αυτό που ξοδεύει ο καπιταλιστής για να αγοράσει εργατική δύναμη. Δηλ το κόστος αμοιβής των εργαζόμενων.( Συντ: μ)
Αρα ως εδώ ορίζουμε ότι το κόστος παραγωγής (Συντομογραφικά: τ) για τον καπιταλιστή είναι το ποσό που ξοδεύει για την ολοκλήρωση της παραγωγής. Δηλ. τ = σ + μ
Την αξία της εργατικής δύναμης ο Μάρξ την συσχετίζει με τα απαιτούμενα μέσα συντήρησης που διασφαλίζουν στον εργαζόμενο την ικανότητα για εργασία και συνεπώς για παραγωγή εργατικής δύναμης. Σε αυτά εκτός απο τα ευνόητα (τροφή, ένδυση, στέγη, φροντίδα καλής υγείας κλπ) ο Μάρξ συμπεριλαμβάνει και τα μέσα συντήρησης της οικογένειας (γιατί αλλοιώς δεν θα αναπαραχθεί η εργατική δύναμη) καθώς και τα έξοδα μόρφωσης (τουλάχιστον εκείνου του επιπέδου μόρφωσης που θα επιτρέπει κάθε φορά την πώληση της εργατικής δύναμης).
Ολα αυτά τα μέσα συντήρησης, για να παραχθούν, απαιτούν συγκεκριμένο χρόνο εργασίας απο άλλους εργαζόμενους. Αυτός ο χρόνος εργασίας ... περικλείεται ... στα συγκεκριμένα μέσα συντήρησης. Δηλαδή κάθε εργαζόμενος για να μπορεί να προσφέρει (πουλήσει) την εργατική του δύναμη για ένα 24ωρο απαιτούνται αντίστοιχα συγκεκριμένες ώρες κοινωνικής εργασίας απο άλλους εργαζόμενους.
Ας υποθέσουμε οτι αυτός ο απαιτούμενος χρόνος κοινωνικής εργασίας είναι 6 ώρες/24ωρο και κοστίζει 25 €. Δηλαδή το ημερομίσθιο που θα πρέπει να πληρώσει ο καπιταλιστής στον εργαζόμενο είναι 25€ ... γιατί διαφορετικά δεν θα μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει προς πώληση την εργατική του δύναμη. Με αυτό το χρηματικό ποσό ο εργαζόμενος θα αγοράσει με μορφή προιόντων ή υπηρεσιών τα μέσα συντηρησής του.