Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Κυριακή 29 Μαΐου 2022

Όταν τα δισκοπότηρα αποδείχνονται… δοχεία νυκτός

 





Έχουμε τρεις πολιτικούς αρχηγούς άρτι εκλεγέντες. Τους βλέπεις και περιλούζεσαι από σεβασμό και δέος. Ο ένας καλύτερος απ’ τον άλλον. Πού να τους ξεχωρίσεις; Στείλαμε και τον primus inter pares στα αφεντικά να τους πει πως οι γείτονες μας… πειράζουν.
«Οι Νιγηριανοί;» ρώτησαν κάποιοι κι άλλοι, «οι Ινδονήσιοι;» μην έχοντας όλοι τους σαφή εικόνα για το πού πέφτει η 52η Πολιτεία τους. Βλέπεις το Πουέρτο Ρίκο – 51η, εκεί που δοκίμαζαν τα αντισυλληπτικά την δεκαετία του ’50 και πέθαιναν από καρκίνο κατά χιλιάδες οι Πορτορικανές, είναι δίπλα τους κι όσο να ‘ναι προσανατολίζονται. Σ’ εμάς έριχναν απλώς βόμβες ναπάλμ κι αυτές από μακριά.

Σάββατο 21 Μαΐου 2022

Είναι η σπορά σου λέω…

 


Το αμφιθέατρο ήταν ξανά γεμάτο. Αυτή τη φορά ήταν γεμάτο με το νόημα που έχουν οι φωτιές του αγώνα. ‘Ήταν γεμάτο με την αποφασιστική ορμή που τα νιάτα αντιδρούν σε ό,τι τους πνίγει τα όνειρα.

Έχουν περάσει ήδη τρία χρόνια από τις τελευταίες φοιτητικές εκλογές που έγιναν στις 19 Απρίλη του 2019. Αυτά τα τρία χρόνια φάνηκαν σαν αιώνας, τόσο στους νέους φοιτητές που είδαν να αμαυρώνεται ο δίκαιος αγώνας τους στο μαθητικό κίνημα και τα δίκαια αιτήματα τους στις μαθητικές καταλήψεις, όσο και οι παλιότεροι φοιτητές που η κυβέρνηση επέλεξε να κρατήσει τις σχολές τους κλειστές χωρίς να δώσει ένα ευρώ για την ασφαλή λειτουργία τους σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας.

Οι κάλπες στήθηκαν. Στους διαδρόμους σηκώθηκαν τα πανό και στις καρδιές της νιότης το ασίγαστο πάθος για τη μόρφωση και τις σπουδές που έχουν ανάγκη, που αξίζουν, που δικαιούνται.

Ένας δεν είναι μα χιλιάδες. Είναι τα παιδιά της Πανσπουδαστικής, η νιότη του κόσμου. Είναι αυτοί για τους οποίους μιλούσε ο Βάρναλης. Είναι αυτοί που γέμισαν τις κάλπες κόκκινα γαρίφαλα. Κάθε γαρύφαλλο και ένα τέκνο της ανάγκης. Κάθε γαρίφαλο κι ένα ώριμο τεκνό της οργής. Κάθε γαρίφαλο κι ένας δυνατός παλμός στη φλέβα του αγώνα, κάθε γαρίφαλο κι ένα τραγούδι στις γειτονιές της γνώσης.

Το βράδυ οι κάλπες άνοιξαν. Τα πανεπιστήμια γέμισαν φως. Φωτίστηκαν οι πόλεις με κόκκινες ελπίδες με πάλης ξεκίνημα, με νέους αγώνες.

Στις 22 Μάη συμπληρώνονται 17 χρόνια από το φευγιό του μεγάλου ζευγά Χαρίλαου Φλωράκη. Είναι σαν να τον βλέπω να λέει:

«Βλέπεις μωρέ αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατημένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και Θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά σου λέω…»

Ρούλα Καραγιάννη απο το ΑΛΤ 


Τρίτη 10 Μαΐου 2022

ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΙ

 


Η συμβολη των παρτιζανικων ομαδων στα μετοπισθεν της Ναζιστικης εισβολης στον Μεγαλο Πατριωτικο Πολεμο ηταν συγκλονιστικη και συνεβαλε τα μεγιστα στην αμυνα των Σοβιετικων λαων και τη μεγαλη νικη .Γι αυτο το λογο αναγνωριζοντας την αξια του αγωνα τους οι Σοβιετικοι ηγετες ξεκινησαν την μεγαλη παρελαση του Κοκκινου Στρατου στην κοκκινη πλατεια το 45 εχοντας επι κεφαλης τα λαβαρα των παρτιζανικων ταγματων .

Πολλοι δυτικοι αναλυτες θεωρουσαν το παρτιζανικο κινημα το “μεγαλο κολπο του Σταλιν”.Εγκλωβησε την πολεμικη μηχανη των Ναζι στα βαθη της αχανους χωρας και τους αποκοβε με δολιοφθορες σαμποταζ απο την πηγη των προμηθειων τους την Γερμανια .Ενα χαρακτηριστικο της καταστασης που βιωναν οι μεραρχιες των Ναζι απο τα σαμποταζ των παρτιζανων ειναι οτι στο Σταλινγκραντ εφτασαν να τρωνε γατες και ποντικια ελλειψει προμηθειων .Περιπου 60.000 ομαδες τετοιες εδρασαν στα μετοπισθεν με 2.500.000 ανδρες και γυναικες .Ανατιναζαν βαγονια, εφοδιοπομπες ακομα και αεροπλανα ειχαν φτασει να καταρριπτουν ,εκοβαν γεφυρες κατεστρεφαν δρομους χτυπουσαν καθε προσπαθεια των Ναζι να ενισχυσουν το μετωπο .

Ετσι αποκομμένη η τεράστια πολεμική Ναζιστική μηχανή απ την "μαμα"Γερμανια γνώρισε την συντριβή απο τον Κοκκινο Στρατο