Όταν τα δισκοπότηρα αποδείχνονται… δοχεία νυκτός

 

Έχουμε τρεις πολιτικούς αρχηγούς άρτι εκλεγέντες. Τους βλέπεις και περιλούζεσαι από σεβασμό και δέος. Ο ένας καλύτερος απ’ τον άλλον. Πού να τους ξεχωρίσεις; Στείλαμε και τον primus inter pares στα αφεντικά να τους πει πως οι γείτονες μας… πειράζουν.

«Οι Νιγηριανοί;» ρώτησαν κάποιοι κι άλλοι, «οι Ινδονήσιοι;» μην έχοντας όλοι τους σαφή εικόνα για το πού πέφτει η 52η Πολιτεία τους. Βλέπεις το Πουέρτο Ρίκο – 51η, εκεί που δοκίμαζαν τα αντισυλληπτικά την δεκαετία του ’50 και πέθαιναν από καρκίνο κατά χιλιάδες οι Πορτορικανές, είναι δίπλα τους κι όσο να ‘ναι προσανατολίζονται. Σ’ εμάς έριχναν απλώς βόμβες ναπάλμ κι αυτές από μακριά.

Πού να σε χωρέσουν οι κάμποι με τέτοια πολιτική ηγεσία! Έμπλεος… υπερηφάνειας, ωσάν αίγαγρος, σου ‘ρχεται να πάρεις τα βουνά. Ή… να την κάνεις ανατολικά. Προς τη διεύθυνση της τεκτονικής μετατόπισης που ήδη συντελείται τάχιστα. Ανατολικά στρέφει και η “σύμμαχος” εν τω ΝΑΤΟ, Τουρκία. Που έχει… καθεστώς. Κι εμείς το ίδιο καθεστώς έχουμε αλλά το λέμε… δημοκρατία και μιλάει ελληνικά. Αλλά «το τρανζίστορ παίζει τ' αμερικανικά». Είναι, επίσης, πιστό. Δουλικό! Ό,τι μας πουν κι ό,τι μας διατάξουν. Και γενικώς μας φτύνουν: Οι Ρώσοι, οι Τούρκοι, οι Λίβυοι (ότι απόμεινε από αυτούς), οι Ιρανοί… αλλά και οι “σύμμαχοι”. Μας… ζηλεύουν.

Το τουρκικό καθεστώς είναι πιο τσαμπουκαλίδικο. Πότε εδώ και πότε εκεί με γνώμονα τα “εθνικά” του συμφέροντα. Τελευταία φαίνεται να «αφήνει γεια στις έμορφες…». Κι όσο ανατολικότερα κοιτάζει, άλλο τόσο τα αεροπλάνα του όλο και δυτικότερα να θαυμάζουν τα νησιά και τις πόλεις μας από ψηλά. Ολόιδια με τα δικά μας. Ούτε μιλιά ΕΕ και ΝΑΤΟ κι ας τους προσκυνάμε μετά παρρησίας. Μόνο οι Αλεξανδροπουλίτες βγήκαν περήφανοι και περιχαρείς να χαιρετήσουν τους… πιλότους μας. Τ’ άκουσαν κι οι Βολιώτες στα τσιπουράδικα. «Έχει γούστο να ‘ναι τούρκικα» πέταξε ένας, έχοντας κατεβάσει τρία καραφάκια.

Κλείσαμε κι άλλα αεροπλάνα. F-35, Block-3. Να ‘χουμε κι απ’ αυτά. Χωρίς οπλισμό όμως, χώρια που ξεβάφουν και… αποστελθοποιούνται. Ίδια με τα τούρκικα. Θα τα έχουμε από το 2028. Οι Τούρκοι όμως… τρόμαξαν από σήμερα. Πήραμε γαλλικά, πήραμε κι αμερικανικά. Συγκεντρώσαμε όλους τους τύπους που κυκλοφορούν στη Δύση. Έτοιμοι να τα εκθέσουμε. Κι από φρεγάτες βολευτήκαμε. Που για να στρίψουν θέλουν το μισό Αιγαίο. Πανάκριβοι κι εύκολοι στόχοι που «όμορφα καίγονται». Μαζέψαμε τόσα όπλα που δωρίζουμε και στους Ουκρανούς και το μαθαίνουμε από τον καθ’ ύλην αρμόδιο για τη χώρα μας: Τον υπουργό άμυνας των ΗΠΑ. Που τους Ουκρανούς τους στήνουν οι Αμερικανοί μπροστά στα κανόνια των Ρώσων. Που έπρεπε, οι Ρώσοι, να μπουν στην Ουκρανία «για να δουν οικιακές συσκευές» όπως αποκάλυψε κι ο πρόεδρός τους. Τι πρόεδρος κι αυτός! Καλύτερος κι απ’ τον Μπιμπίλα του ΣΕΗ! Και τους Ρώσους τους τσακίσαμε στις κυρώσεις. Κι αυτοί έχουν καθεστώς. Αλλά ο Πούτιν χαίρει αποδοχής του 81% του ρώσικου λαού. Ούτε ΖΑΡΑ πια, μα ούτε και Mc Donald’s. Για να μην λογαριάσω και τα iPhone. Απόμειναν με τα πιροσκί και το χαβιάρι. Και το ρούβλι έχει «πέσει» στα 57 ανά δολάριο από 82 που ήταν πριν τον πόλεμο. Κι εμείς δεν θα βρίσκουμε στο Φεστιβάλ ούτε καλαμπόκι. Φτάσαμε όταν δεν παίρνουμε δυο λίτρα βενζίνη (για τόσο μας φτάνουν) ώστε να την πουλήσουμε μετά από δυο μέρες και να βγάλουμε το κάτι τις μας, να κυνηγάμε στη μαύρη αγορά… ρούβλια. Και το χρηματιστήριό τους ανέβηκε από την αρχή του έτους κατά 30%. Η μόνη ελπίδα μας να… ζαλιστούν από κει πάνω και να πέσουν. Εν τω μεταξύ η πτώση στα δυτικά έφτασε το 12%. Χώρια που υποχρεώσαμε τους Ρώσους να έχουν 70 δις δολάρια κέρδη στο 5μηνο, σε σχέση με πέρσι κι άντε να δούμε τι θα τα κάνουν.

Και οι Ινδοί αγοράζουν το ρώσικο πετρέλαιο στα 35 δολάρια το βαρέλι με ρουπίες (πράξη που έχει βαρύνουσα σημασία) αλλά είναι μελαχρινοί κι έτσι θα παραμείνουν και οι Κινέζοι το ίδιο το αγοράζουν (με γιουάν αυτοί) και θα παραμείνουν… κίτρινοι εσαεί, για να μάθουν. Για την ιστορία, η Ευρώπη αγοράζει το μπρεντ (δευτεράντζα σε σχέση με το ρώσικο) στα 110 δολάρια το βαρέλι. Το ίδιο και χειρότερα με το αέριο. Εμείς, ας πούμε, ως υπερήφανοι εθνικώς, γονοτυπικώς ξεχωριστοί και φαινοτυπικώς βλαμμένοι παραμένουμε πιστοί στους “συμμάχους” μας, με αποτέλεσμα ενώ το 2021 πληρώσαμε για φυσικό αέριο 300 εκ. ευρώ, έχουμε μέχρι σήμερα φτάσει τα 480 εκ. και μέχρι τέλος του 2022 θα ξεπεράσουμε το 1 δις. Εν ολίγοις… σκίζουμε.

Και στην επόμενη Σύνοδο οι BRICS μετονομάζονται σε BRICSA για τον απλούστατο λόγο πως εισχωρεί η Αργεντινή. Κι οσονούπω θα λέγονται BRICSAS διότι χτυπάει την πόρτα τους η Σαουδική Αραβία και σύντομα BRICSAST διότι στο χαλάκι τους ήδη σκουπίζει τα πόδια της η Τουρκία και «κύριος οίδε» πόσο θα μακρύνει τ’ όνομα στο μέλλον γιατί στην ποδιά τους σφάζονται παλληκάρια και κοπελιές. Μπορεί σοσιαλισμό (παγκόσμιο και τοπικό) ν’ αργήσουμε να δούμε – βέβαια ποτέ δεν ξέρεις, αλλά γινόμαστε ήδη μάρτυρες μιας μετατόπισης ισχύος πλανητικού μεγέθους και δραματικών επιπτώσεων όπου θα “κλάψουνε μανούλες” καπιταλιστικές κι άλλες θα χαρούν. Κι «όλος ο κόσμος», κατά τους Αμερικανούς, δεν είναι παρά οι ίδιοι που καταρρέουν, η κακογερασμένη Αγγλία που κοντεύει να καταντήσει μικρότερη απ’ τη Μάλτα, η ΕΕ με τους δυστυχείς ευρωπαίους και η… Λιθουανία. Κι η Κίνα ήδη είναι η μεγαλύτερη οικονομία στον Πλανήτη (σε ΑΕΠ ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης που εκφράζει και το πραγματικό μέγεθος). Που, μεταξύ των άλλων, διαθέτει ήδη τα ¾ του παγκόσμιου σιδηροδρομικού δικτύου 350χμ/ω, χτίζει μερικά νοσοκομεία σε 2 βδομάδες, κατασκευάζει φράγματα 180 μ. ύψους με 3D Printers, με τους Κινέζους από κάτω όχι να εργάζονται αλλά να… χαζεύουν, χτίζουν πολυώροφα κτίρια σε 6 ώρες, σιδηροδρομικούς σταθμούς σε 12, πανύψηλες γέφυρες σε 2 μήνες και κατάφεραν να εξαφανίσουν την ακραία φτώχια. Πού να είχαν και… σοσιαλισμό δηλαδή! Και πολλά όπλα! Και το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης των Ρώσων που τους το πρόσφεραν απλόχερα. Αν σας μύρισε καμένο απολύτως αιτιολογημένα. Και σε μένα μύρισε αλλά ευτυχώς που η κόρη μου μαθαίνει… κινέζικα.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ