Στην Ακράτα, που είναι και ο τελευταίος σταθμός για τη Δευτέρα 4 Απρίλη, έφτασε το απόγευμα η πορεία Πάτρα - Αθήνα ενάντια στην ανεργία.
Οι συμμετέχοντες διένυσαν την απόσταση από Διακοφτό προς Ακράτα, όπου ξεκινά ένα κομμάτι απότομης ανηφοριάς, κοντά στα δύο χιλιόμετρα. Ύστερα ο δρόμος συνεχίζει δίπλα στον Κορινθιακό, για σχεδόν 15 χλμ., όπου υπάρχει μόνο ένα χωριό, ο Πλάτανος.
Με το σημερινό καιρό και τον ήλιο να ψήνει στο καταμεσήμερο, ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής. Τα πόδια καίνε. Θέλει καλή διαχείριση των δυνάμεων. Θέμα για το οποίο φροντίζει ο δήμος. Χάρη στην καλή οργάνωση, αλλά και στο κουράγιο, μπορεί η «σκυταλοδρομία» και συνεχίζει. Είναι έτσι κι αλλιώς πολλοί όσοι δεν το βάζουν κάτω. Λίγο η κουβέντα, η παρέα, κάποιο τραγούδι, τα χιλιόμετρα φεύγουν. Έχουν διανύσει ήδη πάνω από 50.
Η κουβέντα δίνει και παίρνει, το αυτί πιάνει σκόρπιες κουβέντες, αλλά ενδεικτικές: «Όχι απλά να ζεις, να επιβιώνεις, αλλά να ζεις καλά, αυτό είναι το θέμα». «Έχω εγγόνια, θέλω να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Όταν άκουσα την απόφαση που πήρε η δημοτική αρχή της Πάτρας είπα θα 'ρθω με τα εγγόνια μου», λέει ο Παναγιώτης που έχει έρθει από την Αθήνα και πιο πριν ήταν μετανάστης στη Σουηδία. «Κι εκεί τα ίδια γίνονται. Γιατί εκεί δεν είναι στον ίδιο οργανισμό, στην ΕΕ;».
Σαν τον κυρ Παναγιώτη είναι πολλοί ακόμα. Κάποιοι, μέσα σε δυο μέρες, έχουν ήδη «γράψει» πάνω από 50 χιλιόμετρα. Πραγματικοί «υπερμαραθωνοδρόμοι», πιστοί στο κάλεσμα του αγώνα, για ν' ακουστεί η φωνή των ανέργων. Διηγούνται για τις «πληγές της μάχης», άλλος μια φουσκάλα, άλλος άρπαξε λίγο από τον ήλιο, αλλά και για την απόφασή τους να πάνε όσο τους βαστούν οι δυνάμεις τους πριν ανέβουν στα πούλμαν του δήμου που ακολουθούν για να τους πάνε λίγο παρακάτω: «Ή κάνεις κάτι ή δεν το κάνεις».
Στο ύψος του Πλάτανου, χαμηλά προς την παραλία, στο πλάτωμα ανάμεσα στα εργοτάξια του δρόμου και μπροστά από το παλιό Δημοτικό Σχολείο του χωριού, γίνεται άλλη μια στάση με νερό, μπανάνες, σάντουιτς, τουαλέτες. Μπαίνοντας στο χωριό, κατά τις 5 το απόγευμα, η πορεία «ξεσπάει»: «Τίποτα δε γίνεται αν μένεις θεατής, όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς»!
Όντως, η λαϊκή δύναμη είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί να διεκδικήσει και να κερδίσει μέτρα ανακούφισης όλων των ανέργων, δουλειά με δικαιώματα για όλους, μέχρι να καταργήσει όλους εκείνους που κάνουν κουμάντο στην οικονομία και σπέρνουν στο διάβα τους φτώχεια και ανεργία. Και μπορεί να περπατήσει και 220 χιλιόμετρα για το σκοπό αυτό, ακόμα και υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες.
μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφή