Ψύχραιμα και χωρίς αγωνία

Οι δημοτικές περιφερειακές εκλογές πέρασαν.
Ο δεύτερος γύρος κανονικά δεν θα έπρεπε ούτε να υπάρχει ούτε να απασχολεί κανέναν. Το μόνο που κάνει έτσι κι αλλιώς είναι να διαστρεβλώνει ΄την πραγματική εικόνα και την ψήφο του 1ου γύρου.

Ακολούθησε η εβδομάδα των συγκεντρώσεων. Είδαμε την ανύπαρκτη  συγκέντρωση  παρωδία  της ΝΔ(1000 άτομα που κουβάλησαν με πούλμαν από διάφορα μέρη της Ελλάδας στημένα στο διάδρομο ανάμεσα στα παρτέρια της πλ.Συντάγματος), τη συμπαθητική συγκέντρωση του Συριζα στην Ομόνοια(όσο μια μέτρια απεργιακή του ΠΑΜΕ στο ίδιο σημείο) και τη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο πεδίο του Άρεως με δεκάδες χιλιάδες κόσμο.


Αυτή την εβδομάδα φυσικά είχαμε και ταξίματα και υποσχέσεις...Τεράστιες υποσχέσεις. Το τι ακούσαμε δε λέγεται. Από τις 750000 νέες θέσεις εργασίας(:) μέχρι τα 20 και κάτι δις "επενδύσεων" που φυσικά θα γίνουν μόνο αν νικήσει η ΝΔ...Από την άλλη κυριαρχούσε το "στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν"... 'Εστι από μόνοι τους... περίπου αυτόματα χωρίς να χρειαστεί καν να αλλάξουμε πλευρό. Αυτά όμως θα τα αφήσουμε ασχολίαστα. Δεν αξίζουν καν τον κόπο.

Έτσι φτάσαμε και στις σημερινές κάλπες.
Αυτό που φάνηκε την περασμένη εβδομάδα ήταν η αδυναμία του λαού να εκφραστεί άφοβα και δυναμικά. Ο συμβιβασμός ήταν παρών με όλους τους τρόπους. Από την υπερψήφιση κεντροδεξιών(φιλομνημονιακών) ψηφοδελτίων σε μεγάλους δήμους και περιφέρειες μέχρι τα μεγάλα ποσοστά της Χ.Α. και την πρωτιά Μώραλη και Μπέου στον Πειραιά και το Βόλο.

Φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι κάτι πολύ διαφορετικό θα συμβεί αυτή την Κυριακή παρά τα πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά που υπάρχουν αντικειμενικά. Ο φόβος και ο συμβιβασμός θα είναι και πάλι εκεί. Με ποιον τρόπο μένει να το δούμε...

Το θετικό της πρώτης Κυριακής ήταν βέβαια η πολύ σημαντική ενίσχυση των ποσοστών του ΚΚΕ(μέσα από τη Λαική Συσπείρωση). Το αν θα υπάρχει συνέχεια και επιβεβαίωση σ'αυτή την ενίσχυση θα το ξέρουμε σε λίγο.

Το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, δηλαδή το πως θα μοιραστούν οι ψήφοι ανάμεσα στα κόμματα, δεν μπορεί να το ξέρει κανείς. Οι δυναμικές των πολιτικών επιλογών όμως έχουν φανεί.
Η "φιλοευρωπαική" δηλαδή φιλοΕΕ επιλογή θα πάρει το τεράστιο ποσοστό ενώ η αντιΕΕ γραμμή του ΚΚΕ, όποιο ποσοστό κι αν πάρει θα είναι η ηττημένη. Κι αυτό είναι και το πρόβλημα.

Το βράδυ τα κανάλια θα αποφανθούν ότι ο λαός με συντριπτικά ποσοστά αποφάνθηκε υπέρ της ΕΕ και επομένως με κάποια μικρή ή μεγάλη κατανόηση "υπέρ"  της πολιτικής  που τον τσακίζει.

Ο λαός δεν δείχνει λοιπόν να εμφανίζει ακόμη κάποια θετικά ή επιθετικά χαρακτηριστικά που να μπορούν να τον βγάλουν από τη γωνιά της καταστροφής.

Δεν δείχνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του και τη δύναμή του.
Δεν δείχνει να καταλαβαίνει ποιος είναι ο πραγματικός του εχθρός.
Δεν δείχνει να καταλαβαίνει ότι το πρόβλημά του εκπορεύεται από την ΕΕ που είναι και το στρατηγείο των αντιπάλων του, των εκμεταλλευτών του δηλ. των μονοπωλίων.
Φαίνεται να δεχεται και να έχει πεισθεί ότι και αυτός έχει πολύ σημαντικό, αν οχι το κύριο, μέρος της ευθύνης για την κρίση.
Δεν δείχνει να βλέπει ακόμη προοπτική στον αγώνα και ψάχνει απελπισμένα  διέξοδο εδώ και τώρα μέσα από τις κάλπες. Προσπαθεί να στείλει ένα "μισομήνυμα", ένα κάποιο έστω και αδύναμο "όχι" και μετά βλέπουμε...
Δεν δείχνει να καταλαβαίνει τον κίνδυνο του φασισμού, του δολοφόνου μπράβου του καπιταλισμού δηλαδή, που ο ρόλος του στη συνέχεια θα είναι πιο καθαρός στο χτίσιμο μιας υποταγμένης συνείδησης και το τσάκισμα των λαικών κινητοποιήσεων.


Απέναντι σε όλα αυτά στέκει μόνο η ανάγκη να δυναμώσει ο λαός. Να δυναμώσει το λαικό εργατικό κίνημα, να δυναμώσει η αντίσταση απέναντι στην έφοδο του καπιταλισμού.
Μια ανάγκη που μόνο το ΚΚΕ προσπαθεί να κάνει φανερή.
Μόνο το ΚΚΕ λέει στο λαό πως μόνο στον εαυτό του και τη δύναμή του μπορεί να έχει εμπιστοσύνη. Μόνο στην οργάνωση και την πάλη του ενάντια στον πραγματικό εχθρό του και όχι ενάντια σε κάποια περίπου "θεόσταλτη" και απρόσωπη κρίση που έσκασε από το πουθενά σαν μπόρα που θα περάσει με λίγη υπομονή.

Σε λίγες ώρες λοιπόν θα έχουμε το αποτέλεσμα.
Όποιο κι αν είναι αυτό, η ζωή από αύριο θα συνεχιστεί.
Και θα έχει τα ίδια σκληρά χαρακτηριστικά.

Ο καπιταλισμός θα συνεχίσει την προσπάθεια να σώσει το τομάρι του σε βάρος του λαού.
Και όσο εμείς δεν καταλαβαίνουμε  την ανάγκη να αντισταθούμε δυναμικά και να τους απειλήσουμε με ανατροπή, η συννεφιά και το γκρίζο θα συνεχιστούν για καιρό ακόμη.

Καλό κόκκινο βόλι.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΡΗΣ