In These Times
αναδημοσίευση στο Huffington Post με τίτλο "Είναι άξια της Ουκρανίας η Ευρώπη;"
Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές για το ευρωκοινοβούλιο που είναι προγραμματισμένες για το τέλος του Μάη, πρέπει να κρατήσουμε στο νου μας τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία. Οι διαδηλώσεις που ανέτρεψαν στο τέλος τον πρωθυπουργό Γιανουκόβιτς και τη συμμορία του στα τέλη του Φλεβάρη πυροδοτήθηκαν από την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει προτεραιότητα στις καλές σχέσεις με τη Ρωσία αντί για την εφικτή της ενσωμάτωση στην ΕΕ.
Όπως ήταν προβλέψιμο, πολλοί αριστεροί αντέδρασαν στις ειδήσεις για τις μαζικές διαδηλώσεις, πατρονάρωντας τους φτωχούς Ουκρανούς: "Τι ψευδαισθήσεις που έχουν όταν συνεχίζουν να εξιδανικεύουν την Ευρώπη και δεν μπορούν να δουν ότι είναι σε παρακμή! Δεν καταλαβαίνουν ότι αν μπει στην ΕΕ η Ουκρανία θα γίνει οικονομική αποικία της Δυτικής Ευρώπης όπως είναι σήμερα η Ελλάδα."
Αυτό που αγνοούν αυτοί οι αριστεροί όμως είναι ότι οι Ουκρανοί δεν είναι καθόλου τυφλοί για την πραγματικότητα της ΕΕ. Ξέρουν πολύ καλά τα προβλήματά της και τις ανισότητές της. Το μήνυμά τους ήταν απλώς ότι η δική τους κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη. Τα προβλήματα της Ευρώπης --η οικονομική της αστάθεια, η αδήριτη ανεργία της -- εξακολουθούν να είναι προβλήματα των πλούσιων. Θυμηθείτε ότι παρά την τραγική μοίρα της Ελλάδας, οι Αφρικάνοι μετανάστες σπεύδουν εκεί ακόμα μαζικά, πυροδοτώντας την οργή των δεξιών πατριωτών.
Πολύ σημαντικότερο ερώτημα είναι: Τι αντιπροσωπεύει η "Ευρώπη" στην οποία αναφέρονται οι Ουκρανοί διαδηλωτές; [...] Δεν είναι οι Ουκρανοί που πρέπει να μάθουν απ' την Ευρώπη, αλλά η ίδια η Ευρώπη που πρέπει να μάθει να ενωματώνει το όνειρο που κινητοποίησε τους διαδηλωτές της Μαϊντάν.
Περισσότερα για γερά στομάχια και ανοσία στην ναυτία στο πρωτότυπο κείμενο.
Α, ναι, το όνειρο που λέγαμε, το όνειρο που διδάσκει στην Ευρώπη τα ιδανικά της:
αναδημοσίευση στο Huffington Post με τίτλο "Είναι άξια της Ουκρανίας η Ευρώπη;"
Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές για το ευρωκοινοβούλιο που είναι προγραμματισμένες για το τέλος του Μάη, πρέπει να κρατήσουμε στο νου μας τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία. Οι διαδηλώσεις που ανέτρεψαν στο τέλος τον πρωθυπουργό Γιανουκόβιτς και τη συμμορία του στα τέλη του Φλεβάρη πυροδοτήθηκαν από την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει προτεραιότητα στις καλές σχέσεις με τη Ρωσία αντί για την εφικτή της ενσωμάτωση στην ΕΕ.
Όπως ήταν προβλέψιμο, πολλοί αριστεροί αντέδρασαν στις ειδήσεις για τις μαζικές διαδηλώσεις, πατρονάρωντας τους φτωχούς Ουκρανούς: "Τι ψευδαισθήσεις που έχουν όταν συνεχίζουν να εξιδανικεύουν την Ευρώπη και δεν μπορούν να δουν ότι είναι σε παρακμή! Δεν καταλαβαίνουν ότι αν μπει στην ΕΕ η Ουκρανία θα γίνει οικονομική αποικία της Δυτικής Ευρώπης όπως είναι σήμερα η Ελλάδα."
Αυτό που αγνοούν αυτοί οι αριστεροί όμως είναι ότι οι Ουκρανοί δεν είναι καθόλου τυφλοί για την πραγματικότητα της ΕΕ. Ξέρουν πολύ καλά τα προβλήματά της και τις ανισότητές της. Το μήνυμά τους ήταν απλώς ότι η δική τους κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη. Τα προβλήματα της Ευρώπης --η οικονομική της αστάθεια, η αδήριτη ανεργία της -- εξακολουθούν να είναι προβλήματα των πλούσιων. Θυμηθείτε ότι παρά την τραγική μοίρα της Ελλάδας, οι Αφρικάνοι μετανάστες σπεύδουν εκεί ακόμα μαζικά, πυροδοτώντας την οργή των δεξιών πατριωτών.
Πολύ σημαντικότερο ερώτημα είναι: Τι αντιπροσωπεύει η "Ευρώπη" στην οποία αναφέρονται οι Ουκρανοί διαδηλωτές; [...] Δεν είναι οι Ουκρανοί που πρέπει να μάθουν απ' την Ευρώπη, αλλά η ίδια η Ευρώπη που πρέπει να μάθει να ενωματώνει το όνειρο που κινητοποίησε τους διαδηλωτές της Μαϊντάν.
Περισσότερα για γερά στομάχια και ανοσία στην ναυτία στο πρωτότυπο κείμενο.
Α, ναι, το όνειρο που λέγαμε, το όνειρο που διδάσκει στην Ευρώπη τα ιδανικά της:
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου