Διάβασα χθες για “την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων που συζητείται στις Βρυξέλλες”.{EΔΩ }
Εν ολίγοις -όμως αξίζει να διαβάσετε περί τίνος πρόκειται- , ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν να πληρώσουν κάτι δεκάδες χιλιάδες ευρώ,αναβαθμίζοντας με το ζόρι τα ακίνητα τους, αντικαθιστώντας παλαιά ασανσέρ, σωληνώσεις, καλώδια κλπ. Φυσικά από τη τσέπη τους, γιατί στο συζητούμενο “σχέδιο” τα κράτη δε θα βάλουν μία.
…..και δεν έχει καμία σημασία αυτή η εισαγωγή γιατι και κακόβουλες φήμες να αποδειχθούν τα παραπάνω, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει με σοβαρά επιχειρήματα ότι η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, αυτή η ‘Ενωση ‘οχι κρατών αλλά αδίστακτων καθαρμάτων, ξεπουλημένων στο Κεφάλαιο, καθάρματων είτε εκλεγμένων από τον λαό είτε όχι. αυτή η ΕΕ λοιπόν,έχει σκοπό να εξοντώσει στο εγγύς κι απώτερο μέλλον, εκατομμύρια όχι μόνο Ελλήνων αλλά και Ευρωπαίων, εκατομμύρια που θα πεθάνουν
κι άλλα τόσα που δε θα γεννηθούν λόγω της κρίσης, εκατομμύρια νεκρών κι αγέννητων.
Από τη στιγμή που ‘οχι μόνο δε συζητείται κάποια ‘εστω στοιχειώδης προστασία για τους φτωχούς, αλλά αυτό που συζητείται είναι μέτρα εξόντωσης όπως τα παραπάνω,
από τη στιγμή που δε κινείται φύλλο για τη πρωτοφανή ανεργία, εξαθλίωση, ‘αστεγοι και μελλοντικόί άστεγοι, καμία μέριμνα, ούτε καν ελεημοσύνη, η Υγεία να παραδίδεται ολοσχερώς στα ιδιωτικά συμφέροντα, και το μόνο που επαναλαμβάνεται σαν μάντρα, σαν προσευχή είναι το λιτότητα λιτότητα λιτότητα
(για το πόσο αδίστακτα ενισχύεται εις βάρος των λαών η εξουσία των ιδιωτικών καπιταλιστικών συμφερόντων στην Ευρωπαική ένωση,
από τη στιγμή λοιπόν που η Ευρώπη των “ονείρων” μας, αποδεικνύεται η επικράτηση των εφιαλτών μας, πιστεύω ότι οποιαδήποτε ενίσχυση στις εκλογές των κομμάτων του Ευρωμονοδρόμου, είναι καταστροφική, είναι αυτοκτονική, σημαίνει παραίτηση και οριστική αποδοχή του αφανισμού μας. Και μιλάω συγκεκριμένα για τις Ευρωεκλογές,όχι γενικότερα.
Πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα, ηχηρό και ισχυρό, ότι αυτή η ΕΕ έχει τελείωσει.
Κι αυτό το μήνυμα πρέπει να το στείλουν ακόμα και πολίτες που πιστεύουν σε διεθνείς θεσμούς τέτοιου τύπου (υποταγμένων στα καπιταλίστικά συμφέροντα). Δηλαδή, ακόμα και να νομίζεις ότι με κάποιο μαγικό τρόπο δε φταίει η δομή και η ιδεολογία των θεσμών αλλά οι άνθρωποι που κατέχουν υψηλές θέσεις
(Γιούνκερ κακό άνθρωπο, Σουλτς ελπίδα, Δεξια Μέρκελ και Κάμερον κακό, σοσιαλδημοκράτες τύπου Ολάντ, Μίλιμπαντ και Σταινμάγιερ ή ακόμα και die linke καλό, Ντράγκι κακό πρόεδρο ΕΚΤ, κάποιος άλλος θα έκοβε χρήμα αβέρτα για τον λαό),
άρα πρέπει να αντικατασταθούν οι “κακοί” στις υψηλές θέσεις των ευρωθεσμων και να έρθουν άλλοι στις θέσεις τους για να στρώσουν τα πράγματα,
ακόμα και τότε, το μήνυμα πρέπει να είναι σαρωτικό, αντιευρωπαικό και αδιαμφισβήτητο.
Κύριοι, έχουμε καταλάβει ότι μας πάτε για φούντο. Σας στέλνω λοιπόν μόνο κομμουνιστές στο Ευρωκοινοβούλιο και άντε βγάλτε άκρη. Μέχρι να “λογικευτείτε”.
Για να διευκρινίζω τι πιστεύω: Είμαι βέβαιος ότι δε θα “λογικευτούν”.
-Το γιατί εξηγείται στο τέλος-
Είμαι βέβαιος ότι τα χειρότερα δεν ‘εχουν έρθει ακόμα για τους λαούς της Ευρώπης. Ότι αυτά που σχεδιάζονται προβλέπουν θανάτους επιπέδου Παγκοσμίων Πολέμων. Κι ότι αυτά που σχεδιάζονται φυσικά δε θα αποτραπούν από μια απλή ψήφο. Δεν είμαστε αφελείς για να πιστεύουμε ότι μια ψήφος μπορεί να αλλάξει το παραμικρό αν δεν συμμετάσχει ενεργά ο λαός σε αντι-σχέδιο αποτροπής της γενοκτονίας του.
(Πόσο μάλλον μια ψήφος για ένα Ευρωκοινοβούλιο που στη δομή των οργάνων της ΕΕ κατέχει διακοσμητική θέση, μην έχοντας οι Ευρωβουλευτές τη παραμικρή δυνατότητα να καθορίσουν την ασκούμενη πολιτική).
Στη Συρία ακόμα μάχονται, στην Ουκρανία, στη Βενεζούελα, τίποτα δεν εγγυάται ότι οι αγώνες των λαών θα ευοδωθούν, μια ματιά στην Παγκόσμια Ιστορία αν ρίξεις, θα το καταλάβεις.
(Ας υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ εδώ λαμβάνει στις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές πλειοψηφικό ποσοστό. Λέμε τώρα, υπόθεση κάνουμε. Πιστεύει κανείς ότι θα τους αφήσουν να κυβερνήσουν αναίμακτα; Ότι δε θα βγουν τα άρματα στους δρόμους; Ότι για να εκφραστεί εμπράκτως η λαική βούληση, θα αρκέσει μια ψήφος, ότι θα παραδώσουν οι καπιταλιστές την εξουσία τόσο εύκολα απο τώρα που την ασκούν μέσω των παλλακίδων τους;)
Κι ακριβώς τα προηγούμενα είναι ο λόγος που μίλησα για ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Ξέρω ότι πολλοί έχουν καταλάβει αρκετά. Ότι ειδήσεις τύπου εφοπλιστές δε πληρώνουν δεκάρα τσακιστή
δε περνάν πια απαρατήρητες. Παρατηρώ ένα κύμα αγάπης και συμπάθειας για τους μεγαλοεργολάβους και τα διόδια τους. Μια δυσπιστία έναντι των “επενδυτών”. Μία λατρεία για τους τραπεζίτες. Μία εκτίμηση για τους βιομηχάνους. Ο λαός δεν αντιδρά τόσο δύσπιστα στη κομμουνιστικη “κασσέτα” για τους καπιταλιστές που εξοντώνουν τους λαόυς, για τον καπιταλισμό ως εστία του Παγκόσμιου κακού. Μπορεί να μην έχουν ασχοληθεί με τη μαρξιστικη διδασκαλια για τη πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, μπορεί να μη καταλαβαίνουν ακριβώς γιατί το πρόβλημα στον Καπιταλισμό είναι δομικό και δεν έχει σχέση με τα πρόσωπα, γιατί οι φούσκες στον Καπιταλισμό είναι αναπόφευκτες,
αλλά αυτό το “Ιδιωτικοποίηση κερδών, κοινωνικοποίηση ζημιών” πια όλοι το καταλαβαινουν.
Τα γαμησιάτικα της απορρύθμισης στον χρηματοπιστωτικό τομέα και της μορφής που έχουν λάβει οι χρηματιστηριακές αγορές, θα τα πληρώνει ο λαός. Κι αυτό ο λαός το ξέρει.
Ίσως λοιπόν ένας ακόμα λόγος που το ΚΚΕ ως εκφραστής των λαικών συμφερόντων
-ακόμα περισσότερο: ως φορέας κι εκφραστής της αντιπλουτοκρατικής ρητορίας-
δεν “εξαργυρώνει” εκλογικά την ακρίβεια στις προβλέψεις και στη διάγνωση του πολιτικοικονομικού προβλήματος σήμερα,
τη συνέπεια του και την αντιστοιχία λόγων και πράξεων,
να είναι όσα γράφω στο τέλος της προηγούμενης παραγράφου, στην παρένθεση,
Φόβος ότι θα γίνουμε Συρία ή Ουκρανία. Επέμβαση στρατιωτική του Νάτο, σινιάλο στην Τουρκία από το Νάτο η τους ίδιους τους “δικούς μας” να κάνει ντου. Πιστεύει κανείς ότι θα αφήσουν τον Κουτσούμπα να κυβερνήσει ακόμα κι αν πάρει 180 έδρες στη Βουλη; Οχι φυσικά, θα χρειαστεί να βγει ο λαός στους δρόμους για να το διασφαλίσει. Ναι. χαμός θα γίνει κι αυτό θα είναι η τρανότερη απόδειξη για το ποιος είναι πραγματικά ο εχθρός του συστηματος.
Καταλαβαίνω ότι ένα μεγάλο κομμάτι του λαού το φοβάται αυτό. Λογικό είναι, κι εγώ το φοβάμαι, μαλλον και οι ίδιοι οι κουκουέδες θα το φοβούνται, φανταστείτε να μην φοβούνταν τίποτα, θα ήταν εξωφρενικό και παράλογο, δείγμα απουσίας συναίσθησης της κατάστασης.
Αυτό όμως είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει τις παραμονές των κοινοβουλευτικών εκλογών. Υπάρχουν αρκετοί που θα ψηφίσουν Σύριζα φοβούμενοι τα παραπάνω, “αναταραχές” τύπου Ουκρανίας και Συρίας, και πιστευοντας ότι η ΕΕ μπορεί να βελτιωθεί εκ των έσω.
Αρκετοί που πιστεύουν ότι ένα έστω αστικό κόμμα, χωρίς εξαρτήσεις όπως ο σύριζα, θα μπορέσει να κατανείμει δικαιότερα τον πλόυτο, να μοιράσει καλύτερα την πίτα. Λιγότεροι άστεγοι, περισσότερη περίθαλψη κλπ.
Δε θεωρώ ανόητο αυτό το σκεπτικό. Δε θεωρώ εχθρό όποιον το συμμερίζεται. Κρατάω το μίσος μου για αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το χάλι και πιστεύω ότι δεν υπάρχει δίκαιη τιμωρία για αυτούς, ‘ο,τι και να πάθουν, θα είναι επιεικές μπροστά σε αυτό που τους αξίζει.
Όμως, για να μοιραστεί δικαιότερα η πίτα, κι ας παραβλέψουμε εδώ το “δικαιότερα”
-ελάτε ρε παιδιά τώρα που υπάρχει δικαιοσύνη όταν οι καπιταλίστές έχουν τον πλούτο και τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους, και στην τελική ποιος θα τους αναγκάσει να μοιρασουν τον πλούτο, η αστική δικαιοσύνη και οι αστικοί νόμοι;-
θα πρέπει να υπάρχει πρώτα πίτα.
Τι πίτα να υπάρχει λοιπόν όταν η δημοσιονομική πολιτική δεν ασκείται από το κράτος αλλά από τα πουλήμένα καθάρματα της ΕΚΤ; Τι πίτα να υπάρχει σε μια ΕΕ που απαγορεύει τις εθνικές επιδοτήσεις αφήνοντας απροστάτευτες τις εθνικές επιχειρήσεις κι αδασμολόγητα τα εισαγόμενα προϊόντα; Τί εξαγωγές να υπάρξουν έτσι και με το σκληρό Ευρώ;
Τι πίτα να υπάρχει όταν ένα πλήθος Κοινοτικών Οδηγιών δε σε αφήνουν να ανασάνεις υπαγορεύοντας το σύνολο της οικονομικής πολιτικής; Τι πίτα να υπάρχει όταν δε κόβεις χρήμα και κάθε μορφής “ανάπτυξη” ισούται με Κινεζοποίηση, όταν το πρωτεύον είναι η καταπολέμηση του πληθωρισμού, όταν το σκληρό Ευρώ είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα κρατήσει την ύφεση για τις επόμενες δεκαετίες τουλάχιστον;
Με τέτοια πίτα τι σόι “μερεμέτια” μπορούν να γίνουν; Και, όσο δικαιολογημένο φόβο κι αν προκαλούν οι “αναταραχές” είναι άραγε καλύτερο να πέσουμε αμαχητί;
Είπαμε όμως, αυτό είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει αργότερα.
Τώρα, υπάρχουν οι Ευρωεκλογές. Και το μήνυμα που πρέπει να σταλεί δεν είναι παρά η συνολική απόρριψη των λαών στο μέλλον που τους φέρνει αυτή η ξεφτιλισμένη η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση. Και καμία ψήφος δεν αποτελεί ηχηρότερη απόρριψη από τη ψήφο στο ΚΚΕ.
Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για αυτό. Από μικρό παιδί θυμάμαι ένα μόνο κόμμα να κατηγορεί το Μάαστριχτ και τη Λισσαβώνα. Μας τα είχαν ζαλίσει με το Μάαστριχτ και τη Λισσαβόνα, λες και πχ η απελευθέρωση των αγορών και η ανεμπόδιστη διακίνηση κεφαλαίων κι ανθρώπων ήταν κάτι κακό. Για δες που τελικά δεν ήταν και τόσο καλό..
Καμία ψήφος λοιπόν, τουλάχιστον στις Ευρωεκλογές, για τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου.
Προηγουμένως έγραψα για θύματα που θα προσεγγίζουν συνθήκες παγκοσμίου πολέμου, αν και πια δε θα διαφωνήσουν πολλοί για αυτό, θα ήθελα να το εξηγήσω λίγο.
Γιατί η Ευρωπαϊκή ένωση θέλει να μας εξολοθρεύσει; Όχι μόνο την Ελλάδα, αλλα τον Ευρωπαικό Νότο , όπως και φτωχούς ακόμα και πλούσιων χωρών.
Αν και δεν έχω την οικονομοτεχνική γνώση, όυτε την εναργέστερη πολιτική γνώση.
Αυτό που έχω καταλάβει λοιπόν με το φτωχό μου το μυαλό: Ανέκαθεν οι ¨πλούσιοι” θέλουν ένα ισχυρό νόμισμα, στο οποία να αποθηκεύουν τα χρήματα τους κι αυτό να μη πληθωρίζεται. Ο πληθωρισμός σε λογικα πλαίσια μέχρι και 5%, ίσως και παραπάνω, μπορεί να είναι επωφελής για το σύνολο της οικονομίας (Δημόσιες Επενδύσεις, αυξήσεις μισθών άρα και κατανάλωσης, το χρήμα γυρνάει, οι τράπεζες δανείζουν) αλλά δεν είναι επωφελής για αυτούς με τα πολλά λεφτά, οι οποίοι “χάνουν¨κάθε χρόνο το 5% του πλούτου τους. Φυσικά και το βγάζουν με τα παραπάνω, όμως καπιταλιστές είναι, δε θέλουν να χάνουν τίποτα, επομένως η προπεριγραφείσα κατάσταση, δε τους συμφέρει. Δε τους συμφέρει η άυξηση μισθών, μολονότι αυξάνει η κατανάλωση, άλλωστε σήμερα που οι παραγωγικές επενδύσεις μειώνονται, το χρήμα υπάρχει στις χρηματιστηριακές αγορές και στη μετακίνηση κεφαλαίων παγκοσμίως ,εύκολα λόγω απορρυθμισης και γρηγορα, εκεί όπου υπάρχει ψωμί.
(Ψωμί=υψηλότερα επιτόκια=αδύναμες οικονομίες που τα προσφέρουν για να προσελκύσουν επενδυτές=ντου ΔΝΤ μετά για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των χρεών και την αρπαγή του εθνικού πλούτου)
Δηλαδή, δε τους νοιάζει πια τόσο αν δεν έχεις λέφτά να αγοράσεις το προιον που παραγουν,
όπως παλαιότερα, γιατί απλούστατα δε παράγουν τόσο πια και τζογάρουν στις χρηματαγορές.
Οι Κινέζοι είναι αυτοί που παράγουν.
(Συγγνώμη για τις χονδροειδείς απλουστεύσεις και τα σοβαρά λάθη, εννοείται ότι και πολλοι καπιταλιστες τη πληρώνουν με τη πτώση του βιοτικού επιπέδου και πτωχαίνουν, όπως εννοείται ότι και η Δύση παράγει, απλά παράγει κι αυτή είτε στην Ασία οπότε τα έξοδα είναι λίγα και ο Δυτικός μπορεί ακόμα να το αγοράσει είτε παράγει πχ στη Γερμανία, όπου οι μισθοί δεν έχουν ανέβει από την ατζέντα Σρέντερ και μετά, δηλαδή δεκαετία)
Το ισχυρό νόμισμα είναι το Ευρώ. Ένα ισχυρό νόμισμα δεν πληθωρίζεται, άρα τα λεφτά των πλουσίων είναι ασφαλή. Τώρα που το δολλάριο είναι στην κατρακύλα, ένα ισχυρό Ευρώ είναι και ελκυστικός προορισμός για τους μη Ευρωπαίους πλούσιους. Το Ευρώ ως ν1 παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ως μέσο πληρωμής για τα πετρέλαια πχ της μέσης ανατολής,
σιγά λοιπον μη νοιάζει τους κοινοτικους αξιωματούχους η αγοραστική δύναμη των ευρωπαίων, τουλάχιστον του Νότου. Αλλωστε, λόγω των ασταθών οικονομιών του Νότου, εξασφαλιζόμαστε ότι και το Ευρώ δε θα ανατιμηθεί τόσο ώστε οι Γερμανικές και όχι μόνο εξαγωγές να χτυπηθούν αλύπητα
(Το Μάρκο πχ αυτή τη στιγμή είναι νομίζω 20% πάνω, μια επιστροφή στο μάρκο θα είναι κακή για τις γερμανικές εξαγωγές, για αυτό και το Ευρώ αυτή τη στιγμή διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού από τους Γερμανούς)
Για αυτό και οι Γερμανοί δε συζητάνε παρα για υποτυπώδη ελάφρυνση χρεών, ή για κούρεμα παρά για μείωση επιτοκίων, ανακύκληση ομολόγων κλπ, μέτρα που σε καμιά περίπτωση δε συμβάλλουν στην ελάφρυνση της θηλειάς στο λαιμό μας.
Εσωτερική υποτίμηση δηλαδή κι άγιος ο Θεός για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση κι αυτή η ύφεση, η οποία ύφεση δε θα σταματήσει φυσικά ποτέ, γιατί δε τραβάνε και κανα ζόρι να σταματήσει, μια χαρά την αντιμετωπίζουν και τώρα.
(Αύξηση ρευστότητας και δημόσιες επενδύσεις, μια κευνσιανή απάντηση δηλαδή στην κρίση, θα σήμαινε υποτιμηση του Ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές και υποτίμηση του, κάτι τέτοιο όμως, όπως εξηγηθήκε, δε το θέλουν)
Για να αντιμετωπιστούν τέτοιου είδους μεγάλες υφέσεις στο παρελθόν, γινόνταν πολέμοι.
Καταστροφή παραγωγικού δυναμικού και πλεονάζοντος κεφαλαίου. Αλλίως ο λαός στραφόταν προς τη Σοβιετική Ένωση, παραδοσιακά και λογικά οι υφέσεις ριζοσπαστικοποιούσαν τα πλήθη
(δυστυχώς δε στρέφονται όλοι αριστερά, βλέπε άνοδο εθνικιστών)
έτσι γίνονταν πολέμοι για να εξοντωθούν τα πλήθη. Σήμερα με την αποχαύνωση, το ιντερνετ και τη κοινωνία του θεάματος, οι λαοί είναι υπνωτισμένοι κι αδύναμοι. Προτιμούν να αυτοκτονούν από το να εξεγερθούν. Επομένως, αυτός είναι κι ο λόγος που η απάντηση των καπιταλιστών δεν είναι το ξέσπασμα κάποιου πολέμου και η εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων. Κατάλαβαν ότι σήμερα “εξοντώνονται κι από μόνοι τους”.
‘Ετσι, προς τι η χρεία εξαγωγής της έντασης;
Θα τους σκοτώνουμε μέχρι να ισορροπήσει το πράγμα, μέχρι να ανατιμηθεί το Κινέζικο Γουάν, μέχρι να πάνε μισθοί και συντάξεις στα 200 Ευρώ , μέχρι να μείνουν οι μισοί γιατί οι υπόλοιποι “πλεονάζουν”.
Σε αυτήν λοιπόν την Ευρωπαίκή ‘Ενωση, μία μόνο ψήφος είναι ενδεδειγμένη: Η οριστική απόρριψη της. Ακόμα κι αν δεν είσαι κκε. Οποιαδήποτε άλλη ψήφος, είναι τουλάχιστον ανοχή. Ανοχη στα σχέδια τους. Ανοχη στην επερχόμενη εξόντωσή σου.
Και στις κοινοβουλευτικές, το ξανασυζητάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου