"Ισλαμικό κράτος σε Ιράκ και Λεβάντε": Ποια είναι η σκοταδιστική οργάνωση

Ο Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι (πραγματικό όνομα Αουάντ Ιμπραχίμ Αλί αλ Μπάντρι αλ Σαμάρι) ισχυρίζεται ότι είναι γνήσιος απόγονος του Προφήτη Μωάμεθ και παρουσιάζεται ως ο ηγέτης του «Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Λεβάντε» (Λεβάντε σημαίνει Ανατολή και συντομευμένα η οργάνωση αναφέρεται συχνά ωςISIL ή ISIS), που μπήκε στο διεθνές προσκήνιο ορμητικά στις αρχές της βδομάδας καταλαμβάνοντας τη Μοσούλη στο Βόρειο Ιράκ.

Σύμφωνα με πληροφορίες διεθνών ΜΜΕ, ο Μπαγκντάντι γεννήθηκε το 1971 στη Σαμάρα και διαθέτει ντοκτορά ισλαμικών σπουδών από το πανεπιστήμιο της Βαγδάτης. Τον καιρό της επέμβασης των Αμερικανών το 2003 είχε επιφανή θέση στην ισλαμική κοινότητα και λίγο καιρό μετά συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά των δυνάμεων κατοχής στην επαρχία Ανμπαρ. Το 2006 ο Μπαγκντάντι συνελήφθη από τους Αμερικανούς και κρατήθηκε στο Στρατόπεδο Μπούκα όπου εκεί απέκτησε τις πρώτες του γνωριμίες με την «Αλ Κάιντα» (που βέβαια αρχικά ήταν σύμμαχος των ιμπεριαλιστών), στην οποία εντάχθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωσή του, φθάνοντας να γίνει «εμίρης» ως το 2010. Πολέμησε σε διάφορες ομάδες της «Αλ Κάιντα» στο Ιράκ τουλάχιστον μέχρι το 2012.

Ομως, η ιστορία του ως αρχηγού της οργάνωσης ISIL ξεκίνησε πριν την επίσημη ίδρυσή της τον Απρίλη του 2013.

Το 2011 ο Μπανγκάντι έστειλε τον υπαρχηγό-βοηθό του, Αμπού Μοχάμαντ αλ Γκολάνι, στη Συρία, διαισθανόμενος από νωρίς τις «προοπτικές» και τις «δυνατότητες» της επέμβασης στη Συρία. Ο Γκολάνι έστησε το «Μέτωπο Νούσρα», που δραστηριοποιήθηκε στη Βόρεια Συρία, εξαπολύοντας μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων, αποκτώντας τη φήμη «του αποτελεσματικού» ανάμεσα σε όσους πολεμούσαν τη συριακή κυβέρνηση. Στη συνέχεια ο Γκολάνι άρχισε να παίρνει αποστάσεις από τον Μπαγκντάντι και να αγνοεί την εντολή του αρχηγού του για συγχώνευση με το «Ισλαμικό Κράτος».

Αγνοώντας την έκκληση του αρχηγού της «Αλ Κάιντα», Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, να αφήσει τη Συρία στο «Μέτωπο Νούσρα» ο Μπαγκντάντι διεύρυνε τις επιχειρήσεις στη Βόρεια και Ανατολική Συρία το 2012, πολεμώντας αρχικά ενάντια στο συριακό στρατό. Στις αρχές του 2013 ο Μπαγκντάντι πήγε στη Συρία, προσπαθώντας να πείσει τον Γκολάνι να συμμετάσχει στο «Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ και Λεβάντε» που ίδρυσε επίσημα τον Απρίλη του 2013. Η άρνηση του Γκολάνι έκανε τον Μπαγκντάντι να ξεκινήσει πόλεμο κατά του «Μετώπου Νούσρα» και να πάρει «διαζύγιο» από τον αρχηγό της «Αλ Κάιντα».

Σε κάθε περίπτωση, η βαρβαρότητα των επιθέσεων της ISIL σε όσους Σύρους είχαν την ατυχία να ζουν στις περιοχές δράσης της οργάνωσης, την έκαναν ανεπιθύμητη, πολλαπλασιάζοντας τους εχθρούς. Σύντομα ο Μπαγκντάντι αναγκάστηκε σε στρατηγική «οπισθοχώρηση» στις πετρελαιοφόρες ερήμους της Ανατολικής Συρίας, αλλά και σε συσπείρωση των δυνάμεών του στη συριακή μεθοριακή πόλη Ράκα, το καλοκαίρι - φθινόπωρο του 2013, όπου επέβαλε αυστηρό ισλαμικό νόμο «σαρία». Σύντομα στην παρακείμενη επαρχία Ντέιρ αλ Ζορ οι ένοπλοι της ISIL ξεκίνησαν πολύνεκρες επιθέσεις κατά των πρώην συμπολεμιστών τους από το «Μέτωπο Νούσρα», με εκατοντάδες νεκρούς (μέσα στους πρώτους μήνες του 2014), κατάληψη πετρελαιοπηγών και πόλεων στις βορειοανατολικές όχθες του Ευφράτη, σε απόσταση 100 χλμ. από τα ιρακινά σύνορα.

Εμπόριο πετρελαίου και ισχυρά ερείσματα

Η πώληση συριακού πετρελαίου στη μαύρη αγορά από τους άνδρες του Μπαγκντάντι, αλλά και οι κατά καιρούς απαγωγές αμάχων (ντόπιοι και ξένοι) απέφερε στα ταμεία της ISIL εκατομμύρια δολάρια. Το χρήμα διευκόλυνε τη στρατολόγηση μισθοφόρων όχι μόνο στο Ιράκ (κυρίως μεταξύ πρώην στελεχών του κόμματος Μπάαθ, του σουνίτη πρώην προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν και υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων που παραμερίστηκαν από την κυβέρνηση του σιίτη πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι), αλλά και σε ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία.

Αμέσως μετά την κατάληψη της Μοσούλης, την περασμένη Τρίτη, η ΙSIL φέρεται να έκλεψε 420 εκατομμύρια δολάρια και μεγάλες ποσότητες χρυσού από το εκεί παράρτημα της Κεντρικής Ιρακινής Τράπεζας, πράγμα που, αν ισχύει, της δίνει τεράστιες δυνατότητες.

Από το Δεκέμβρη του 2013 οι Αμερικανοί (όπως αποκάλυψαν πρόσφατα στελέχη του Πενταγώνου) είχαν ξεκινήσει και πτήσεις κατασκοπευτικών μη επανδρωμένων αεροπλάνων, παρακολουθώντας και με αυτόν τον τρόπο (πέρα από τα ηλεκτρονικά κατασκοπευτικά συστήματα της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας) τις κινήσεις του Μπαγκντάντι.

Οι Αμερικανοί είχαν μάλιστα ενημερώσει από τις αρχές της άνοιξης για τα σχέδια πιθανής μαζικής επίθεσης στο Βόρειο Ιράκ, αλλά η κυβέρνηση του Μάλικι προτίμησε να τα αγνοήσει, υποτιμώντας τους αντιπάλους της.

Ο Μπαγκντάντι, που δρούσε στο παρασκήνιο το μεγαλύτερο μέρος της «θητείας» του στην «Αλ Κάιντα», θεωρείται από φίλους και πολέμιους στρατηγικό μυαλό, που δρα στο σκοτάδι, αιφνιδιάζοντας τους αντιπάλους του. Θεωρούν ότι ήδη έχει αναδειχθεί σε ηγετική μορφή των ακραίων ισλαμικών ένοπλων οργανώσεων τζιχάντ («ιερού πολέμου») και ότι η επιρροή του πλέον ξεπερνά τα σύνορα της Συρίας και του Ιράκ, μετατρέποντάς τον σήμερα σε έναν δύσκολο και διόλου ευκαταφρόνητο αντίπαλο για τις ιρακινές και δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μολονότι αμφότερες χρησιμοποιούν ως άλλοθι τη δράση του για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.

Η συμβολική κίνησή του να ξεκινήσει το άνοιγμα δρόμου ανάμεσα στα σύνορα Συρίας - Ιράκ είναι δηλωτική του στόχου του για τη διάσπαση εδαφών και από τις δύο χώρες, με στόχο ένα νέο ισλαμικό χαλιφάτο που θα ενώνει βορειο-ανατολικές περιοχές της Συρίας με σουνιτικές περιοχές του Δυτικού Ιράκ όχι βεβαίως για χάρη του ...Προφήτη Μωάμεθ, αλλά για να αποσπάσει σημαντικές πετρελαιοφόρες περιοχές και πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα πολλαπλασιάσουν την επιρροή του και τη δύναμή του στην ευρύτερη περιοχή, διαμορφώνοντας ένα νέο γεωπολιτικό σκηνικό στην ευρύτερη περιφέρεια που θα τον φέρει και σε καλύτερη θέση διαπραγμάτευσης με μονοπωλιακούς ομίλους ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Δ. Ο.

Ριζοσπάστης