Ο εμπευσμένος τίτλος ανήκει στον Β.Παπαδημητρίου
Πλούσια σε συμπεράσματα τα πολιτικά δρώμενα στη Γαλλία!
Ένα από τα πιο σίγουρα είναι πως όπου η Αριστερά και ειδικά τα ΚΚ επέλεξαν να υπηρετήσουν την Αστική τάξη είτε με ανοχή και στήριξη είτε με συμμετοχή σε κυβερνήσεις μαζί με άλλα αστικά σχήματα απογοήτευσαν οικτρά τον λαό και την εργατική τάξη και δούλεψαν κανονικά για την ενίσχυση φασιστικών εκτρωμάτων στυλ Λεπέν και γενικότερα για την ενίσχυση του συντηρητικού χώρου !
Οι ''σχολές'' Μπερλίνγκουερ , Καριγιο, και Μαρσε δούλεψαν καλά προς αυτή την κατεύθυνση και τ' αποτελέσματα τα βλέπουμε χρόνια τώρα σ' όλη τη Δ. Ευρώπη Το ίδιο κι από κοντά δούλεψε και συνεχίζει να προσπαθεί και στη χώρα μας η ''σχολή'' Κύρκου με σχήματα όπως η Δημαρ , ο Συριζα , η Λαε , η Πλεύση κλπ , αλλά εδώ δεν θα κολατσίσουν !
Τους έχει χαλάσει και συνεχίζει να τους χαλάει τα σχέδια το ΚΚΕ !
Κωνσταντίνος Μπούρχας
Όταν στη χώρα της Παρισινής Κομμούνας δεν υπάρχει ενα ΚΚ που να αμφισβητεί την εξουσία της αστικής τάξης και να ζητά την ανατροπή της ..ε αυτό δεν το λες και οτι καλύτερο για την εργατική τάξη και το λαό οχι μόνο της Γαλλίας αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης ! Όλοι υπηρέτες της αστικής τάξης! Σφάζονται στο ποιος θα την υπηρετήσει καλύτερα !Όπισθεν ολοταχώς!
«(…) Ξεπουλημένα γουρούνια!
Δεν ανήκουν άραγε σ’ αυτό το χοιροστάσιο όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή για λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια εσάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;
«(…) Ξεπουλημένα γουρούνια!
Δεν ανήκουν άραγε σ’ αυτό το χοιροστάσιο όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή για λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια εσάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων;
Εκείνοι, οι ακόμα πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν το προνόμιο της αργομισθίας ή για να φανούν κάπως πιο λαμπεροί, μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και παράσιτα στις παρακάμαρες των υπουργών ή στις τραπεζαρίες των πλουσίων;
Κι αυτός ο δημοσιογράφος που πουλάει την πένα του σε όποιον πληρώνει καλύτερα, αυτός ο χρονογράφος που γλείφει τις μπότες για να αφηγείται τάχα πώς τις γυαλίζουν, ο νταβατζής, ο ξερόλας γραφιάς, όλοι αυτοί οι τύποι, ξεπουλημένα γουρούνια.
Ξεπουλημένο γουρούνι
εκείνος ο γελωτοποιός που διατηρεί το κύρος του και κερδίζει το ψωμί του κάνοντας τον παλιάτσο μπροστά στο πλήθος,
ξεπουλημένο γουρούνι, εκείνος ο κλαψιάρης ποιητής που ζητιανεύει τι θα φάει - όχι τι θα πιει - στις επιτροπές και τα υπουργεία!
Ξεπουλημένα γουρούνια,
όλα εκείνα τα ανθρωπάκια που κάποτε παρίσταναν τους ενθουσιώδεις ή τους σκληρούς και τους άκαμπτους, που επιδείκνυαν την υποτιθέμενη ανεξαρτησία και εκκεντρικότητά τους, ενώ κάποιο ωραίο πρωί, εντελώς κενοί, τελειωμένοι, έδεσαν ένα κόκκινο μεταξωτό φουλάρι στο λαιμό, στόλισαν τη μουσούδα τους με ένα τετράγωνο σκούφο όπως τα αδέλφια τους τα γουρούνια των πανηγυριών και στριφογυρίζοντας και γρυλίζοντας προχώρησαν αυτόβουλα προς τη σκάφη της μετριότητας.
Ξεπουλημένο γουρούνι
όποιος ζει από τις κολακείες στην εξουσία ή τη συγκατάβαση στην αντιπολίτευση, κάνει τα θελήματα της μιας ή της άλλης και ζητάει σαν αντάλλαγμα για τα θελήματά του μια μικρή υποψηφιότητα σε κάποια κωμόπολη (…).
Θεωρούν τους εαυτούς τους προστατευόμενους κάποιου υπουργού, ή εθελοντές μιας κάποιας πολύ σπουδαίας υπόθεσης! Δεν είναι όμως εθελοντές, αλλά ξεπουλημένα γουρούνια!
Δεν διατρέχουν κανέναν άλλον κίνδυνο πέραν του να σκεπαστούν είτε από μία βροχή φτυσιμάτων, είτε από την ανουσιότητα των λιβανισμάτων!»
Το παραπάνω απόσπασμα γράφτηκε στις 30 του Νοέμβρη 1876, από τον κομμουνάρο Ζυλ Βαλές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου