Παρατηρώντας διάφορες αναρτήσεις για την επίθεση των ΗΠΑ κατά της Συρίας και ότι στην πραγματικότητα δείχνει τη νέα ιμπεριαλιστική τους επιθετικότητα σε όλο τον κόσμο, είδα ότι κάποιοι έσπευδαν σαν από παραγγελία να μιλήσουν για την ιμπεριαλιστική εμπλοκή της Ρωσίας με βάση το παλιό σύνδρομο «ούτε ΗΠΑ ούτε Ρωσία…»."ΟΥΤΕ ΝΑΤΟ ΟΥΤΕ ΒΑΡΣΟΒΙΑ"
Δεν το κάνουν για να μας υπενθυμίσουν την εμπλοκή της Ρωσίας που σε όλους είναι γνωστή. Το κάνουν καθαρά, για μια έμμεση αθώωση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Μεταφέροντας αυτή τη παλιά θέση - σύνθημα που φύτεψαν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές μέσα σε «αριστερές» αριστερίστικες, αναρχικές, υπερεπαναστατικές, μαοϊκές κ.α. οργανώσεις στη σημερινή εποχή, επιχειρούν και πάλι αυτό που έκαναν και τότε.
Να αθωώσουν έμμεσα τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Με την θέση περίπου ότι όλοι είναι εγκληματίες και ένα υποκρυπτόμενο νόημα ότι και η «δική σας» Ρωσία δεν είναι αθώα, προσπαθούν να κάνουν επ’ ευκαιρία και αντικομμουνιστική επίθεση. Εγκαλούν μάλιστα και το ΚΚΕ ισχυριζόμενοι ότι δεν καταδικάζει τη Ρωσία και ότι στο 20ο συνέδριο "δεν τη χαρακτήρισε ιμπεριαλιστική"!!!
Βέβαια δεν ήθελαν να καταδικάσει τη Ρωσία όποτε να είναι αλλά την ώρα της επίθεσης των ΗΠΑ!!! Από την άλλη μάλλον δεν διάβασαν τις πολλές αναφορές στη Ρωσία και τον ιμπεριαλιστικό ρόλο και χαρακτήρα της. Μόνο ένα απόσπασμα να βάλω επαρκεί για να καταρρίψει το επιχείρημα:
Θέση 8
«Οι ΗΠΑ παραμένουν η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη του πλανήτη, ξοδεύοντας πάνω από 600 δισ. δολάρια το χρόνο, δηλαδή όσα ξοδεύουν μαζί οι υπόλοιπες δέκα ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις.
Η Ρωσία είναι η δεύτερη ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη. Με τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της επιδιώκει να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα των δικών της μονοπωλίων». Με αυτή τη βάση το ΚΚΕ κρίνει τον ρόλο της Ρωσίας και ας αφήσουν τις πονηράδες.
Φυσικά για αυτούς «τίποτα δεν άλλαξε» από την εποχή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και παρότι πανηγύρισαν περισσότερο από τους δεξιούς την ανατροπή του, σήμερα παριστάνουν ότι τίποτα δεν άλλαξε! Γι αυτούς πάντα η Ρωσία ήταν ιμπεριαλιστική και κρατικο-καπιταλιστική κι έτσι δικαιούνται να απευθύνουν προς τους κομμουνιστές κατηγορίες ότι με τον τρόπο τους καλύπτουν την ρωσική επέμβαση στη Συρία και μιλάνε μόνο για την αμερικανική!
Για το αν άλλαξε το σύστημα στη Ρωσία, απλώς ας αναλογισθούν πόσα έχασαν η παγκόσμια εργατική τάξη και οι λαοί από εκείνη την τεράστια ήττα, ανεξάρτητα τι άποψη είχε ο καθένας για τον τότε σοσιαλισμό. Το αναλογίζονται, το σκέφτονται ή νομίζουν ότι η σημερινή τροπή του κόσμου στα πρόθυρα γενικευμένου πολέμου μαζί με την καταρράκωση κάθε εργασιακού δικαιώματος είναι τυχαίο γεγονός; Για τους επαγγελματίες αντικομουνιστές βέβαια δεν υπάρχει καμία ερώτηση. Ξέρουν τι κάνουν!
Καλά αυτοί που εγκαλούν τους κομμουνιστές, δεν κατάλαβαν ότι κατά την αντίληψη των κομμουνιστών η Ρωσία είναι μια σκέτη ιμπεριαλιστική χώρα και όλες της οι κινήσεις της έχουν ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα; Γιατί μας το λένε για να αθωώσουν δια τις πλαγίας τις ΗΠΑ; Και πρέπει σε κάθε εγκληματική ενέργεια των δυτικών ιμπεριαλιστών να βάζουμε δίπλα υπαρκτά ή φανταστικά (της Δύσης) ρωσικά εγκλήματα για να φαινόμαστε «ίσων αποστάσεων» του «ούτε ΗΠΑ ούτε Ρωσία»;
Μεταφέρουν τα παλιά αντισοβιετικά σύνδρομα και στους ενδοϊμπεριαλιστικούς καυγάδες και ανταγωνισμούς; Τόσος δογματισμός πια;
Φυσικά μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις και κριτικές στη ρωσική εμπλοκή από την άποψη των ιμπεριαλιστικών της συμφερόταν αλλά πως κολλάει το παλιό πρότυπο; Μόνο σε εμμονές για τους αγαθούς και σε επαγγελματική αντικομουνιστική υπηρεσία για τους σκοπούμενους, μπορούμε να το χρεώσουμε.
Θα πρέπει να ξέρουμε ότι σε κάποιες στιγμές τα συμφέροντα μιας μερίδας της αστικής τάξης μιας χώρας όπως στη Συρία, μπορεί να συμπίπτουν με μια ιμπεριαλιστική χώρα όπως η Ρωσία (και της Ελλάδας με την Αγγλία στον Β’ ΠΠ κατά του άξονα) αλλά ο καθένας έχει τους δικούς του σκοπούς. Τίποτα δεν παρέχεται χωρίς πολλαπλή ιμπεριαλιστική απαίτηση. Πόσο καλοί είναι αυτοί οι σκοποί για το λαό; Μπορεί στιγμιαία να αποτραπεί η κατάκτηση της χώρας από τους αμερικανούς ιμπεριαλιστές και να ανασάνουν εθνικά. Ταξικά όμως ο λαός καμία καλή τύχη δεν θα έχει.
Άρα: μπορεί να φαίνεται ότι η Ρωσία βοηθάει το συριακό λαό (το ίδιο ισχυρίζονται και οι βομβαρδιστές της δύσης) αλλά το πραγματικό συμφέρον αυτού του λαού είναι να πολεμήσει κάθε ιμπεριαλιστή που επιβουλεύεται τη χώρα και όσον αφορά το καθεστώς, να πολεμήσει κάθε αστική τάξη που τον εκμεταλλεύεται. Κανένας συμβιβασμός δεν μπορεί να υπάρξει με ιμπεριαλιστές και με ταξικούς εκμεταλλευτές, όποιοι και αν είναι αυτοί.
απο το aristeripolitiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου