Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Τα θύματα της βλακείας μιλούν για δολοφονικά καθεστώτα







Ο πανικός τους γυρίζει γύρω-γύρω, τη μια στη Λευκορωσία, την άλλη στη Βενεζουέλα, καμία βόμβα στη Συρία, κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση χτυπήματα στους Χούτι της Υεμένης, ακόμα και με τους FARC-EP στην Κολομβία που ξαναμαντρώθηκαν στα βουνά, αλλά πουθενά δεν τους βγαίνει... Φυσικά δε μιλάμε για τη ΛΔ της Κορέας που εκεί δεν παίζει, γιατί τον καπιταλισμό(ως ιμπεριαλισμό) ενώ τον βολεύουν σε πρώτη φάση τα πυρηνικά ως μπαμπούλας δηλαδή, δεν πρόκειται να κάνει το παραπάνω βήμα σε επόμενη φάση γιατί θα πάει στο βρόντο η κερδοφορία και το ικανό ποσοστό της... 



Φυσικά ο κάθε τύπου Πάσχος, Πορτοσάλτε, Τζήμερος και Μπόγδανος(τα ονόματα είναι τυχαία ειδικά ως φυσικά πρόσωπα, αλλά καθόλου στην έκφραση που δημιουργούν στις μάζες ως παπαγαλάκια οι τελευταίες), αλλά και τα παπαγαλάκια της Κουμουνδούρου μέσω ΕΡΤ, που φυσικά αρέσκονται να μπουρδολογούν για δικτατορικά καθεστώτα κλπ φιλελεύθερες ασυναρτησίες του προμονοπωλιακού καπιταλισμού. Για να κλείσουμε το θέμα άπαξ.... 
Ναι ακόμα και τον κόκκινο πλανήτη αφάνισε η όποια, όπου και αν ήταν εργατική λαϊκή εξουσία και όπου υπάρχει με ότι πρόσημο, γι αυτό δεν υπάρχουν εξωγήινοι εκεί, αλλά ας μας πουν πως οικοδόμησαν την αναγέννηση τους οι φιλελεύθεροι μην αφήνοντας ινδιάνικο πολιτισμό όρθιο στο όνομα της αγαπούλας τους!!! 


Αν η θεματολογία της βλακείας τους ανοίγει μαζικούς τάφους τύπου Κατίν(οι ναζί το έκαναν, η ΕΣΣΔ το χρεώνεται), η οι τάχα μου δήθεν δολοφονίες όπως αυτές της Ουκρανίας του Γιανούκοβιτς, η του Μαδούρο από ελεύθερους σκοπευτές που φυσικά νταβατζήδες και μισθοφόροι του Ευρωενωσιακού καπιταλισμού τα έκαναν, αλλά λίγη σημασία έχει ακόμα και να αποδειχτεί. Η "μαλακία" να ειπωθεί και η προβοκάτσια να περάσει και όλα καλά, για τα περισπούδαστα εγκλήματα που αν έγιναν και από ποιους έγιναν λίγη σημασία έχει(που βασικά δεν έγιναν αλλά εντάξει, με τους ηλίθιους δεν τα βάζεις), εξάλλου αυτό που τους αφορά είναι να πέσουν μέσα και να κολυμπήσουν στα μολυσμένα απ΄τα χημικά του Άσαντ(να σημειώσουμε ότι δεν τα έριξε αυτός) λασπόνερα αυτοί που τα άνοιξαν στο τέλος θα τα λουστούν. Αυτή είναι η θέση αναζητούν με τις μεταθανάτιες ζωές οι μικροαστοί, γιατί οι απ΄τα μονοπώλια κάνουν μπίζνες κι αυτές διασφαλίζουν. 


Αν η θεματολογία τους αφαιρεί τα δικά τους εγκλήματα είναι γιατί οι νταβατζήδες έχουν πάντα το δίκιο, αλλά οι «της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα» που είναι τα ίδια τα θύματα του νταβατζιλικιού, μιας και στο όνομα του "σφάξε με αγά μου να αγιάσω" (δηλαδή να μπουκώσω μέχρι να σκάσω), κάνουν τρις άγια!  Όπως είναι φυσικό, στο τέλος σκάνε μόνο αυτοί επειδή δανείζουν την επόμενη φάση της παραγωγής και δεν έχουν ούτε τα αποφάγια του δικού τους περισσέματος γιατί είναι της λογικής παίρνω δάνειο τα χρήματα μου για να μην τα χάσω...Αλλού ντ αλλού άκρη γιαλού.... Η σοσιαλδημοκρατία για να επιβιώσει πρέπει να κάνει κομπρεμί και με την άκρα δεξιά τύπου Λεπέν, με όχημα και με προμετωπίδα κάτι Αριστεροχαρούμενους τύπου Αλέξη, θα το κάνει για να υπάρχει και την επόμενη και τη μεθεπόμενη δεκαετία. 


Αν καταλάβουν ότι οι σοσιαλισμός σε σχέση με τον καπιταλισμό έχουν μόνο τρεις διαφορές και από εκεί προκύπτουν εκατομμύρια άλλες, ίσως κάνουν το παραπάνω βήμα(αρχικά να σκεφτούν και μετά να πάνε στο sm για shopping therapy). 
1)Ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής(κλειδιά της οικονομίας) 
2)Ποιος κατέχει την πολιτική εξουσία (μονοπώλια η εργάτες) 
3)Που πηγαίνει το υπερπροϊόν (κέρδη η κοινωνικό προϊόν, κεντρικός σχεδιασμός κλπ).
Τώρα αν πιαστεί κανείς με το τι έκανε, ποιος, που, με πιο τρόπο και με τι είδους σκεπτικό στο κεφάλι του, η μπάλα πήγε στο φασιστάκο που σήμερα εκφράζεται με το φιλελεύθερο ύφος του κάθε λογής political corect  χιπστεράκου.


Τέλος ποιος είπε ότι ο σοσιαλισμός είναι παράδεισος, όποιος το λέει είναι η αριβίστας, η προβοκάτορας, η πολιτικά και ιδεολογικά αγράμματος. Φυσικά και στο σοσιαλισμό θα υπάρχουν ζητήματα που θα έχουν λυθεί, αλλά θα προκύπτουν και όλο νεότερα και σιγά που οι πρώην μικροαστοί και οι πρώην μέτοχοι και ιδιοκτήτες που θα παραιτηθούν, ποιος είπε ότι θα καθίσουν με σταυρωμένα τα χεράκια.. Και συγκρούσεις θα υπάρχουν και ημέτεροι που θα θελήσουν να γυρίσουν πίσω και χαζοβιόληδες που πιστεύουν στις φιλοδοξίες. Φυσικά και οι λοιποί παρατρεχάμενοι που θα πιστεύουν στη ξεπερασμένη σοσιαλδημοκρατία και τον χρεοκοπημένο δημοκρατικό σοσιαλισμό.


Τώρα επέρχεται το μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ παντού στον πλανήτη και δοκιμάζεται εδώ πέρα, προετοιάζοντας τον στην επόμενη φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης παντού στην Ευρώπη και γιατί όχι σε όλο τον αναπτυγμένο καπιταλισμό. Ένα μείγμα με λίγο σοσιαλδημοκρατία, λίγο δημοκρατικό σοσιαλισμό, λίγο ΛΔ Κίνας, λίγο ΣΔΙΤ, λίγο ΜΚΟ, λίγο κοινωνικά παντοπωλεία κοκ, λίγο αυτοδιαχείριση και τ΄αγόρι τους, αρκεί να υπάρχει ταξική συνεργασία που θα καλλιεργείται με όρους πασιφισμού... 


Όπως ο Θεός της παλαιάς διαθήκης έχει ανάγκη το διάολο(εξάλλου το πιο λαμπρό του δημιούργημα ήταν, εωσφόρος σημαίνει αυτός που φέρει το φως της αυγής), όπως ο νομοταγής έχει ανάγκη τον "προδότη", άλλο τόσο ανάγκη έχει ο καπιταλισμός το σοσιαλισμό έστω και κατ΄όνομα. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει ξανανοίξει η κουβέντα απ΄το ίδιο το σύστημα και κυρίως απ΄τις ΗΠΑ η αντικομμουνιστική "σπέκουλα" και η αναγκαιότητα της ανασύστασης της πρώην ΕΣΣΔ ως μπαμπούλας, χωρίς όμως τα σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά που είχε, αλλά με τη λογική του αντιπάλου δέους με αυτοδιαχείριση φυσικά και όλα τα Γκορμπατσοφικά μοντέλα που έχουν μπει σε εφαρμογή. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αυτό το σενάριο όλοι το δουλεύουν ως ζήτημα της επομένης μέρας, εξάλλου για το Ρώσο καπιταλιστή καλύτερα ένας καλός κομμισάριος της Ρωσικής καπιταλιστικής οικονομίας παρά ένας χρεοκοπημένος μέτοχος.Η σύγκριση για όλους και με όλους είναι μόνο για τους πάσης φύσεως οπαδούς των οργανωμένων θυρών. Τι θα πει ποιό είναι πιο είναι το καλύτερο σύστημα,αυτού του τύπου οι συγκρίσεις βολεύουν μόνο τα μονοπώλια γιατί θέλουν να συγκρίνουν ανόμοια πράγματα πείθοντας έτσι τον ευδαιμονισμό του μικροαστού. Οι συγκρίσεις γίνονται στο τι δυνατότητες έχει το κάθε σύστημα στην ίδια του τη δυναμική στο εσωτερικό του αλλά και το εξωτερικό του μέρος, όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. 


Δεν είναι τίποτα τυχαίο, απλά στο ήδη υπάρχον, υπάρχει και το προηγούμενο, αλλά και το επόμενο και όλα θα δυσκολευτούν και στο επίπεδο των αναδιπλώσεων και των ξεδιπλώσεων, ένας λόγος που δεν πάνε σε γενικευμένο πόλεμο(και δεν θα πάνε) είναι η εμπειρία που έχουν από το 1917 και το 1945 και μετά, χωρίς να σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ήπειρος θα μείνει στο απυρόβλητο.



απο το "Ηλεκτρικες Κολλεκτιβες"









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου