O ιδεολογικός «ντουβρουτζάς» είναι ίδιον των μικροαστών που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον Μαρξ και την Ταξική Πάλη σύμφωνα με ότι αντιλαμβάνεται η κεφαλή τους. Έτσι όχι μόνο του αλλάζουν τα πετρέλαια, αλλά και γίνονται και επικίνδυνοι όσο το καμίνι της Ταξικής Πάλης πλησιάζει στο σημείο μηδέν της έκρηξης. Αν μάλιστα η κακή τύχη τους φέρει στο τιμόνι της καθοδήγησης της εργατικής τάξης τότε η ήττα είναι όχι μόνο βέβαιη, αλλά θα είναι τόσο οδυνηρή για την εργατιά που θα αργήσει πολύ να ξανασηκώσει κεφάλι. Έννοιες όπως «δημοκρατία», «ανθρώπινα δικαιώματα», «ελευθερία» κλπ, ασκούν τέτοια και τόση γοητεία στο κεφάλιτους, που παρακάμπτουν κι εξοστρακίζουν στο τέλος την Ουσία του Μαρξισμού, την καθοδήγηση δηλαδή της κοινωνίας προς τον νέο κόσμο από την εργατική τάξη ,με τον μόνο τρόπο που μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά αυτό: Την Δικτατορία της !
Εκεί ακριβώς, επειδή δεν κατανοούν ότι εχθρός μετά την επανάσταση δεν είναι τόσο η Αστική τάξη (που έχει ήδη συντριβεί ), αλλά ακριβώς οι αξίες της και η ιδεολογία της που έχουν φωλιάσει μέσα σ'αυτούς τους ίδιους (τους μικροαστούς), στην τεράστια μάζα δηλαδή της κοινωνίας, γίνονται επικίνδυνοι. Δεν κατανοούν την αναγκαιότητα αυτής της Δικτατορίας γιατί κάπου βαθιά τους γνωρίζουν ότι ΑΥΤΟΙ είναι εν δυνάμει φορείς και αναγεννητές της τάξης που συντρίφτηκε. Κάπου βαθιά μέσα τους νοσταλγούν το χαμένο όνειρό τους να γίνουν αυτοί Αστοί στην θέση των Αστών. Νοιώθουν την Δικτατορία του Προλεταριάτου σαν ΑΠΕΙΛΗ για τους ίδιους!
Από αυτόν τον λόγο φτάνουν στο σημείο να αποδέχονται τον μετεπαναστατικό πολυκομματισμό ,την ύπαρξη ΚΑΙ δεξιών κομμάτων, χάρην των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και της (φευ!!)«δημοκρατίας»! Να ανοίγουν δηλαδή διάπλατα τις κερκόπορτες στην παλινόρθωση της «αγαπημένης» τους τάξης της Αστικής! Έτσι όχι μόνο διαστρεβλώνουν τον ΜΑΡΞΙΣΜΌ αλλά αναιρούν στην πράξη την τεράστια κοσμογονική κοινωνική αλλαγή της Ανθρωπότητας, το πέρασμα στις Σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής. Το ότι χρησιμοποιούν στα λόγια τον Μαρξισμό (ανασκολωπιζοντάς τον μάλιστα) είναι για ξεκάρφωμα. Για να κρύψουν την αδυναμία που έχουν να κατανοήσουν ότι ο Μαρξ ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΕ από όλες τις τάξεις την εργατική να ηγηθεί επειδή την λυπήθηκε για ότι τράβαγε,,, αλλά γιατί η σχέση της με την παραγωγή ήταν τέτοια που μόνο αυτή μπορούσε να το κάνει .
Ο μικροαστικός κοσμοπολιτισμός τους είναι ανίκανος να ερμηνεύσει τον Μαρξ, να χρησιμοποιήσει το εργαλείο του διαλεκτικού υλισμού, να κατανοήσει έννοιες όπως Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός, Σχεδιασμένη Οικονομία, ακριβώς γιατί έχουν μάθει να σκέφτονται με αστικούς όρους, ιδεαλιστικούς.
Είναι σαν να προσπαθούν να κάνουν τα Μαθηματικά ….Φιλοσοφία. Λίγο από Κεύνς, λίγο από Ανταμ Σμιθ, βάζουμε και ολίγη από Πουλαντζά και Καστοριάδη και ΙΔΟΥ ο …αχταρμάς!
Έτσι ότι προσωνύμια (και μάλιστα ηλίθια) κι αν βάλλουν μπροστά από τον «κομμουνισμό» τους ….«ελευθεριακό», «δημοκρατικό» κλππαραμένουν –κρυπτόμενοι- φανατικοί αρνητές της Σοσιαλιστικής πορείας του Ανθρώπου στην πράξη, εν δυνάμει εχθροί της και οι καλύτεροι «αντίπαλοι» για τους Αστούς Ιμπεριαλιστές.
ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ .
….και η βρόχα έπεφτε …LEFT
αν δεν ειναι η επιτομη της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ η ανεπτυγμενη Κομμουνιστικη κοινωνια που το Κρατος εχει ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ,δεν υπαρχει χρημα,στρατος ,αστυνομια ,που το ατομο θα συμμετεχει ενεργα και συνειδητα πλεον στο κοινωνικο γιγνεσθαι τοτε ποια θα ειναι ?
ΑπάντησηΔιαγραφή