"ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΡΕΜΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΧΡΕΗ "
Η επταετία της Χούντας σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και πολλές περιπτώσεις χρηματισμού και ευνοιοκρατίας. Τα πιο γνωστά είναι το σκάνδαλο με τα λεγόμενα θαλασσοδάνεια του συνταγματάρχη Ιωάννη Λαδά[25], που έμεινε κοροϊδευτικά στην ιστορία ως «ο κύριος καθαρά χέρια», το σκάνδαλο με τα σάπια κρέατα του συνταγματάρχη Μπαλόπουλου[26] και οι τεράστιες χρηματικές δαπάνες για τα κοσμικά πάρτι και την πολυτελή ζωή του αντισυνταγματάρχη (ο Παπαδόπουλος τον έκανε υποστράτηγο) Μιχάλη Ρουφογάλη, που του είχε ανατεθεί η διεύθυνση της ΚΥΠ, δηλαδή του εθνικά κρίσιμου τομέα των μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος επίσης εξασφάλιζε τη χορήγηση δανείων σε υποστηρικτές της χούντας, επιβαρύνοντας τις ελληνικές δημόσιες τράπεζες [27]. Η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι επί χούντας γιγαντώθηκαν: ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του Αλέξανδρο Ματθαίου Υπουργό Γεωργίας, ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του στρατηγό και διοικητή της ΑΣΔΕΝ και έναν άλλο ξάδερφό του Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, και ο γαμπρός του Παττακού Ανδρέας Μεϊντάσης έγινε βαθύπλουτος παίρνοντας χαριστικά δουλειές από το Δήμο Αθηναίων. Ο στρατηγός Βασίλης Καρδαμάκης διορίστηκε διοικητής της ΔΕΗ και ο στρατηγός Αλέξανδρος Νάτσινας (πρώην αρχηγός ΚΥΠ με τεράστιες ευθύνες για το σχέδιο ΠΕΡΙΚΛΗΣ και το παρακράτος) διορίστηκε Πρόεδρος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.[28] Ο ίδιος ο Παπαδόπουλος διόρισε τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως, περιφερειακό διοικητή Αττικής και Υπουργό παρά τω Πρωθυπουργό διαδοχικά. Τον άλλο αδελφό του, Χαράλαμπο, τον διόρισε Γενικό Γραμματέα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Ο Χαράλαμπος αποκαλούνταν ειρωνικά "μπον φιλέ" από τους αξιωματικούς της Χωροφυλακής, επειδή συνήθιζε να τρώει καθημερινά στα εστιατόρια ακριβών ξενοδοχείων μαζί με τη φρουρά του και τους υπαλλήλους του.[29]Τις χειρότερες εντυπώσεις (ακόμη και σε χουντικούς) προκάλεσε η διαμονή του Παπαδόπουλου σε πολυτελέστατη βίλα στο Λαγονήσι, που του παραχώρησε ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ως αντάλλαγμα στη σκανδαλώδη εύνοια με την οποία η Χούντα αντιμετώπιζε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Μετά την καταδίκη του Γ. Παπαδόπουλου ακολούθησαν κατόπιν μηνύσεων (Νοέμβριος 1975) διάφορες έρευνες για σκάνδαλα παράνομου πλουτισμού[30][31] Από τις έρευνες διαπιστώθηκε ότι ο Γ. Παπαδόπουλος είχε αγοράσει τρία ακίνητα: ένα πολυτελές διαμέρισμα 5 κυρίων δωματίων στη Νέα Σμύρνη, μία πολυτελή μονοκατοικία 5 κυρίων δωματίων, στην Αθήνα στην οδό Τζουμέρκων, με την οποία προικοδότησε τον γαμβρό του Β. Ζάπα, και ένα διαμέρισμα 5 κυρίων δωματίων, στην Αθήνα, το τελευταίο αντί 1.300.000 δρχ. Η Δέσποινα Παπαδοπούλου είχε αγοράσει επίσης ένα διαμέρισμα 6 κυρίων δωματίων επί της οδού Σορβόλου στην Αθήνα, αντί ποσού 1.700.000 δρχ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΦΑΝΕΡΑ,ΥΠΗΡΞΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΛΛΕΣ ''ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ'' ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΑ!!! ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ.ΟΠΩΣ ΠΧ.ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΣΤΟΝ ΑΛΜΥΡΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ [ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΜΑΝΗ] ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΜΠΕΗ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ. ΒΕΒΑΙΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΣΑΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ!!!! ΕΠΙΣΗΣ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΤΟ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ!!!! ΙΣΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΣ ΤΟΥ!!!
(σχολιο :ευχαριστουμε τον Κ.Λ. απο τη Σουηδια για τα στοιχεια )
κι εδω απο .....Κοκκινη Επιθεση
και Βαρδηνογιαννη ΕΧΩΜΕ ...
To απόγεμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986 έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο.
Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια.
Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό.
Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.
Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πως λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής.
Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί.
Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη.
Η κομπίνα ολοκληρώνεται με την μυστηριώδη...«εξαφάνιση» των τίτλων ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή της η μονή, έτσι ώστε να μην μπορεί να στοιχειοθετηθεί η απάτη σε βάρος του δημοσίου.
Λίγο αργότερα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη δημιουργεί την εταιρία ΣΕΚΑ και αγοράζει με αποικιοκρατικές διαδικασίες από το Ελληνικό δημόσιο το νησάκι "Άγιος Παύλος" στην είσοδο του όρμου των Καλών Λιμένων, έναντι 78.000 δραχμών.
Στην συνέχεια, με υποθήκη το νησί που αγόρασαν, παίρνουν δάνειο 36 εκατομμυρίων δρχ. (!) από Αμερικανική τράπεζα, και σε συνεργασία με την Mobil δημιουργούν στην περιοχή εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων και ανεφοδιασμού πλοίων (βλέπε αμερικανικός 6ος στόλος).
Μοναδικό αγκάθι στα μεγαλεπήβολα σχέδια της οικογένειας ήταν ο μικρός οικισμός των Καλών Λιμένων και οι λιγοστοί ψαράδες κάτοικοί του.
Οι κάτοικοι του οικισμού βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Πολλοί εγκαταλείπουν την περιοχή και μεταναστεύουν, ενώ οι εναπομείναντες έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συνεχή και ψυχοφθόρο πόλεμο νεύρων από την εταιρία και τους τραμπούκους της.
Βροχή οι ξυλοδαρμοί και οι μηνύσεις για ανύπαρκτες πολεοδομικές παρατυπίες ακόμα και όταν κάποιος προσπαθούσε να επιδιορθώσει την τουαλέτα του, ενώ την ίδια στιγμή η εταιρία έχτισε παράνομα διάφορα κτίρια, ένα ξενοδοχείο, και μια βίλλα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη.
Η εκλογή του Γιάννη Κουτσάκη το 1978 δίνει ελπίδα στους κατοίκους.
Το πρώτο του μέλημα είναι να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος από τα Πηγαδάκια στους Καλούς Λιμένες.
Ο δρόμος είχε χαραχθεί το 1962, οι απαλλοτριώσεις είχαν τελειώσει το 1966, αλλά η εταιρία παρόλο που είχε πληρωθεί, δεν άφηνε τα συνεργεία της νομαρχίας να προχωρήσουν.
Το 1981 μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ ο Κουτσάκης πιστεύει πως θα μπορέσει επιτέλους να ξεπεράσει τα εμπόδια και την τρομοκρατία της ΣΕΚΑ, τελειώνει τον δρόμο και ξεκινά να φτιάχνει δίκτυο ηλεκτρισμού και ύδρευσης στην περιοχή, δίνοντας καθημερινά μάχη με τους μπράβους της ΣΕΚΑ που τα βράδια καταστρέφουν ότι φτιάχνουν τα κρατικά συνεργεία την ημέρα.
Τα έργα του κοινοτάρχη έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κύμα επιστροφής των εκδιωγμένων κατοίκων, σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους.
Η ΣΕΚΑ τους κάνει την ζωή δύσκολη, με ένα καταιγισμό μηνύσεων προσπαθώντας έτσι να κατεδαφίσει τα σπίτια των κατοίκων ως αυθαίρετα!
Οι Βαρδινογιάννηδες ασκούν αφόρητη πίεση στον νομάρχη να γκρεμίσει τα σπίτια των ανθρώπων, όμως όλα πέφτουν πάνω στην άρνηση του κοινοτάρχη ο οποίος απαντά ότι πρώτα θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα της εταιρίας, οι βίλες των Βαρδινογιάννηδων κλπ.
Τον χειμώνα του 1985 γίνεται απόπειρα δολοφονίας του κοινοτάρχη όταν ένα άγνωστο αυτοκίνητο προσπαθεί να ρίξει το αυτοκίνητο του Κουτσάκη σε γκρεμό, ενώ σε μια συνάντηση του με τους εκπροσώπους της εταιρίας, οι μπράβοι ξυλοκοπούν τον ανυπόταχτο κοινοτάρχη.
Ο Κουτσάκης σχεδιάζει να επισκεφτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα εξαφανισμένα συμβόλαια της μονής Οδηγήτριας και να ξεσκεπάσει την απάτη των Βαρδινογιάννηδων, μόνο που τον πρόλαβαν οι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Ενδιαφέρον έχει και ο διάλογος μεταξύ Βαρδή Βαρδινογιάννη και Δημήτρη Κουφοντίνα στη δίκη της 17 Νοέμβρη.
Οι συγγενείς του δολοφονημένου κοινοτάρχη περιμένουν εδώ και δεκαετίες να πέσει φως στην υπόθεση, ενώ οι απειλές συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Κουτσάκη.
Το κόλπο με την αρπαγή κρατικής περιουσίας με την βοήθεια μοναστηριών ήταν τόσο πετυχημένο που ο όμιλος Βαρδινογιάννη το επανέλαβε και στην Χαλκιδική.
Η περίπτωση της Σιθωνίας
Πρόκειται για τη μονή Ξενοφώντος και μια έκταση 57.000 στρεμμάτων στην Σιθωνία.
Το 1965 η μονή υποβάλλει αίτηση αναγνώρισης ιδιοκτησίας στο Ελληνικό δημόσιο, η οποία και φυσικά απορρίπτεται.
Επί χούντας όμως η μονή κάνει και δεύτερη προσπάθεια και με την βοήθεια ... του θεού και της χούντας, ως εκ θαύματος δικαιώνεται.
Αμέσως μεταβιβάζει την έκταση για ένα συμβολικό ποσό -μαντέψτε που- στην ...ΣΕΚΑ!
Με την μεταπολίτευση, και μετά από τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, το 1974 η πολιτεία ακυρώνει την χουντική απόφαση και ανακηρύσσει την έκταση δημόσια.
Από τότε η μονή σε συνεργασία με την ΣΕΚΑ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό αγώνα κατά του δημοσίου με τα γνωστά κόλπα, ψευδομάρτυρες, απειλές, δωροδοκίες, κλπ.
Οι απάτες με τις εκκλησιαστικές περιουσίες δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται μέχρι και τις μέρες μας, με διάφορες εκδοχές, όπως πχ με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, τη μονή Τοπλού, και άλλες.
Έτσι λοιπόν δύο απόστρατοι του ναυτικού βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστιες περιουσίες με την βοήθεια των Αμερικανών που τόσο τους εξυπηρέτησαν στο εμπάργκο της Ροδεσίας. Ας θυμηθούμε και αυτό το ..κατόρθωμα.
"Ioanna V": το πειρατικό του ομίλου Βαρδινογιάννη
Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ...διαπρέπει στο σπάσιμο του αποκλεισμού του ρατσιστικού καθεστώτος της Ροδεσίας από τον ΟΗΕ που έγινε παγκόσμια γνωστός ως "Beira Patrol", προμηθεύοντας πετρέλαιο την κυβέρνηση του Ιαν Σμίθ με την υποστήριξη της CIA.
Οι Αμερικανοί θέλοντας να πάρουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους τις πρώην αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας αλλά αποφεύγοντας να συγκρουστούν μετωπικά με τους Βρετανούς συμμάχους, βοηθούν τους Βαρδινογιάννηδες να δράσουν ως πειρατές χωρίς αυτοί να χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους.
Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας: περιφρόνηση ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλαγή σημαίας από λιμάνι σε λιμάνι, αλλαγή ονόματος του καραβιού μεσοπέλαγα, κλπ.
Το 1972, επί χούντας δηλαδή, ιδρύουν την Μότορ Όιλ.
Το 1979 με υπουργό συντονισμού τον ...Μητσοτάκη τους δίνεται πεσκέσι ο Παναθηναϊκός.
Και αυτό το κόλπο ήταν τόσο πετυχημένο που το μιμήθηκε κάθε σωστός απατεώνας (Κοσκωτάς κλπ) που θέλησε να κάνει καριέρα στο ελληνικό Ελ Ντοράντο.
πηγη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου