Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Κυριακή 27 Μαρτίου 2022

Συνωστισμός στην «σωστή πλευρά της Ιστορίας»

 


Φυσικά δεν αποτελεί είδηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να χαιρετίσει ένθερμα την νέα αθλιότητα του Μητσοτάκη, ο οποίος προσκάλεσε τον Ζελένσκι να μιλήσει στην ελληνική Βουλή.
Από τους χορούς και τα τραγούδια του Κοτζιά με τους νατοϊκούς υπουργούς Εξωτερικών, μέχρι το τωρινό tweet του τομεάρχη Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κατρούγκαλου, ο οποίος χαρακτηρίζει το νέο βήμα βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο - διότι αυτό είναι, καταρχήν και εκτός πολλών άλλων, η ομιλία του Ζελένσκι στο ελληνικό κοινοβούλιο - ως «θετική κίνηση αλληλεγγύης», διότι «η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στη διπλωματική προσπάθεια για άμεσο τερματισμό του πολέμου, ως χώρα ειρήνης και ήπιας ισχύος», το σκάψιμο του πάτου του βαρελιού του πολιτικού αμοραλισμού της σοσιαλδημοκρατίας συνεχίζεται ασταμάτητο.
Ειδικά για την Ουκρανία, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προϊστορία, την οποία ομολογώ δεν άντεξα στον πειρασμό να μην την θυμίσω (πάλι).
Τον Μάρτιο του 2014, με το πραξικόπημα του Μαϊντάν να έχει ήδη ξεκινήσει να ματοκυλά τον ουκρανικό λαό και να ετοιμάζει τον εμφύλιο, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση τότε, «κατακεραύνωσε», με ανακοίνωσή του, τον τότε αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλο, για την επίσκεψή του στο Κίεβο, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα ως «εντολοδόχο ισχυρών γεωπολιτικών συμφερόντων και χρηματοπιστωτικών δυνάμεων».
Εκτιμούσε μάλιστα, ότι «ο κίνδυνος πολέμου στην Ουκρανία και ο διαμελισμός της χώρας εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την ειρήνη και για την ευημερία των λαών της Ευρώπης» και κατηγορούσε τον Ε. Βενιζέλο ότι «δεν είπε λέξη για τη συμμετοχή στην νεοσυσταθείσα ουκρανική κυβέρνηση νεοναζιστικών μορφωμάτων που προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων, ούτε καταδίκασε τις επιθέσεις σε ιστορικά κτήρια, μνημεία, αλλά και σε πολίτες της χώρας. Είναι σαφές πλέον ότι παραβιάζονται στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών της Ουκρανίας».
Τον Μάη του 2015, το καθεστώς του Κιέβου πέρασε στην παράλληλη φάση της καταστολής του λαού, με την επιβολή ενός νομοθετικού πακέτου - «μαμούθ», το οποίο είχε τρία αλληλοσυμπληρούμενα σκέλη:
1. Το ολοκληρωτικό σβήσιμο της σοβιετικής μνήμης της Ουκρανίας, με την απαγόρευση - δια ποινικού (και όχι μόνο) ροπάλου - κάθε σχετικού υλικού σπαράγματος (μνημεία, σύμβολα κλπ) από τις πλατείες και τους δρόμους μέχρι τα σχολειά.
2. Την απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων, κομμάτων κλπ.
3. Την νομιμοποίηση των Ουκρανών ναζί που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς ναζί στην κατοχή της σοβιετικής Ουκρανίας, διενεργώντας μερικά από τα φρικτότερα εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι σφαγείς του ουκρανικού λαού βαφτίστηκαν «ήρωες» του «αγώνα» για την «απελευθέρωση» της Ουκρανίας από τον «σοβιετικό ζυγό», όσοι εγκληματίες ζούσαν ακόμη συνταξιοδοτήθηκαν και, ως φυσιολογική συνέπεια, άνοιξε και ο τυπικός δρόμος για την οργανική ένταξη των σημερινών ναζί στον κρατικό μηχανισμό του καθεστώτος.
Όλα τα παραπάνω συνέβαιναν, ενώ ο τακτικός ουκρανικός στρατός, η ναζιστική Εθνοφορυρά και τα αμιγώς ναζιστοτάγματα, μακέλευαν συστηματικά τον λαό του Ντονμπάς.
Εκείνον τον Μάη λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση πλέον, μετέτρεψε την Ελλάδα σε θεραπευτικό θέρετρο για τραυματισμένους ναζί της ουκρανικής Εθνοφρουράς, καθώς και στρατιωτών του τακτικού στρατού, όπως τότε είχε αναδείξει κατ' αποκλειστικότητα Το Περιοδικό.
Δηλαδή, τραυματίες της ουκρανικής Εθνοφρουράς καθώς και τραυματισμένοι στρατιωτικοί του ουκρανικού στρατού που, ως κομμάτια του καθεστώτος του Κιέβου, διεξάγουν πόλεμο εναντίον του εξεγερμένου λαού του Ντονμπάς, νοσηλεύθηκαν στην Ελλάδα, με «πρωτοβουλία» της τότε ελληνικής κυβέρνησης.
Είχε αλλάξει κάτι στην Ουκρανία;
Μόνο προς το χειρότερο.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μολις εφεύρει την «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική».
Τόσο «πολυδιάστατη», που τον Φλεβάρη του 2017, ο Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, δεν έβαλε καν σε κόπο τον τότε πρόεδρο της Ουκρανίας και ολιγάρχη αρχισφαγέα του ουκρανικού λαού, Ποροσένκο, να μιλήσει στην ελληνική Βουλή, αλλά πήγε ο ίδιος επίσημη επίσκεψη στο Κίεβο. Όπου οι δυο τους εξέτασαν «τις προοπτικές περαιτέρω ενίσχυσης των σχέσεών μας σε οικονομικό επίπεδο με έμφαση στην ενέργεια, τον τουρισμό και τα έργα υποδομών».
Για την ιστορία να θυμίσουμε, ότι μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2016, δηλαδή λιγότερο από δύο μήνες πριν την επίσκεψη Τσίπρα στο Κίεβο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, στο ουκρανικό εμφύλιο είχαν σκοτωθεί πάνω από 10.000 άμαχοι, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, ενώ υπήρχαν και πάνω από 22.000 τραυματίες. Ενώ, από τον οικονομικό αποκλεισμό που είχε επιβάλλει το Κίεβο στην περιοχή, το Ντονμπάς απειλούνταν με ανθρωπιστική καταστροφή.
Αλλά, όπως είπαμε, και στην Ουκρανία, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα στην σωστή πλευρά της Ιστορίας:
Εκείνη των αφεντικών.
*Μερικά σχετικά ενδεικτικά δημοσιεύματα από Το Περιοδικό:


11 σχόλια:

  1. ....
    Βουλευτής και άλλα στελέχη του ΚΚΕ είναι ανεπιθύμητοι στην Ουκρανία από το 2015, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει θετική την πρόσκληση του Κούλη στον Ζελένσκι, να μιλήσει στη Βουλή.
    ....
    https://gkagkarin.blogspot.com/2022/03/blog-post_1103.html

    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τους πιάνεις πουθενά!
      Και με τον αστυφύλαξ, και με τον χωροφύλαξ!
      Και λιβανιστές του Τράμπ, και του ...Μπάϊντεν, και της ...."Αριστεράς"(;!) και της ...Προόδου(!!), και με τους Λαούς, και με το ...ΝΑΤΟ(!!...!), και με την φτωχολογιά αλλά και με της ΕΕ και τα Μνημόνιά της, και ..."αριστεροί" και με τον ναζιστή παληάτσο Ζελένσκι!
      Η εικόνα του κακομαθημένου και παραχαϊδεμένου (και από εμάς, δυστυχώς) νεοέλληνα μικροαστού πασόκου, που όλα τα θέλει δικά του - θέλει νάναι εκμεταλλευτής αλλά νά ναρκισσεύεται και για ...."αγωνιστής" και κληρονόμος, και μάλιστα αποκλειστικός και του ΕΑΜ!
      Σουπιές......

      Διαγραφή
  2. http://tsak-giorgis.blogspot.com/2022/03/blog-post_929.html....... Η Οπορτουνιστική παπάτζα πάει σύννεφο διαστρεβλώνοντας τον ΛΕΝΙΝ για να τον παρουσιάσουν σαν τα μούτρα τους η πραγματικότητα όμως είναι πεισματάρα και τους ξεφτιλίζει. Σύμφωνα λοιπόν με το αθάνατο έργο του ΛΕΝΙΝ που δεν πάγωσε στο χρόνο ο καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο σχεδόν παγκόσμια στα πλαίσια της ανισόμετρης ανάπτυξης με σχέσεις αλληλεξάρτησης με την κάθε χώρα να έχει διαφορετική θέση στην Ιμπεριαλιστική πυραμίδα. ΛΕΝΙΝ που με άρθρο του αρχές του 1917 εξηγεί στον Γκρόιλιχ γιατί είναι Ιμπεριαλιστική χώρα η ...ΕΛΒΕΤΙΑ....https://laikhexousia.blogspot.com/2015/10/blog-post_2.html Καλή χώνεψη σε όλους... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στη χώρα μας ορισμένοι υποστηρικτές του ρωσικού «αφηγήματος» επιπλέον μας καλούν σε αντιφασιστικό αγώνα ενάντια στο «φασιστικό Κίεβο», παραγνωρίζοντας πως δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που ο Πρόεδρος της Ρωσίας εκθείαζε τον Ρώσο ιδεολόγο του φασισμού, φιλόσοφο Ιβάν Ιλίν, μεταξύ των έργων του οποίου θα βρει κανείς τα εξής: «Εθνικοσοσιαλισμός. Νέο πνεύμα», «Σχετικά με τον ρωσικό φασισμό», «Περί φασισμού» κ.ο.κ.https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/285998/gia-tin-oxynsi-anamesa-stis-dynameis-toy-eyroatlantismoy-kai-sti-rosia ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι να κάνουμε

    Σε αυτές τις συνθήκες, υπαρκτού κινδύνου γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου, έχει μεγάλη σημασία ο προσανατολισμός της εργατικής - λαϊκής πάλης στη χώρα μας. Δεν πρέπει να υπάρξει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στα άλλα αστικά κόμματα. Πρέπει να δυναμώσει η πίστη στη δύναμη της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης με την πολιτική της εμπλοκής και με τα σχέδια της αστικής τάξης να σπρώξει τους εργαζόμενους στην παγίδα της στήριξης της συμμετοχής της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στο όνομα των «συμμαχικών υποχρεώσεων» στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ή δήθεν της ανάγκης υπεράσπισης της «κυριαρχίας» της Ουκρανίας, ή του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, ή της «δημοκρατίας» από τον «αυταρχικό Πούτιν».

    Επιπλέον, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να απορρίψει το δίλημμα να επιλέξει κάποια από τις δύο μεριές της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Ακόμη κι αν αυτή καμουφλάρεται πότε με το θρησκευτικό δόγμα της Ορθοδοξίας, πότε με τον «αντιφασισμό», ο οποίος είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα προπέτασμα καπνού.

    Ούτε είναι λογικό να στηρίξουμε τον πιο «αδύνατο» ενάντια στον «ισχυρότερο». Ο Λένιν έγραφε γι' αυτό: «Η πρώτη από τις κυρίαρχες χώρες κατέχει, ας υποθέσουμε, τα 3/4 της Αφρικής ενώ η δεύτερη το 1/4. Το αντικειμενικό περιεχόμενο του πολέμου τους είναι το ξαναμοίρασμα της Αφρικής. Ποιας πλευράς την επιτυχία πρέπει να ευχόμαστε; Το πρόβλημα, όπως έμπαινε προηγούμενα, αποτελεί παραλογισμό, γιατί δεν ισχύουν σήμερα τα παλιά κριτήρια εκτίμησης: Δεν έχουμε ούτε μια πολύχρονη ανάπτυξη ενός αστικού απελευθερωτικού κινήματος ούτε το πολύχρονο προτσές της κατάρρευσης της φεουδαρχίας. Δεν είναι δουλειά της σύγχρονης δημοκρατίας ούτε να βοηθήσει την πρώτη χώρα να κατοχυρώσει το "δικαίωμά" της στα 3/4 της Αφρικής ούτε να βοηθήσει τη δεύτερη (έστω κι αν αυτή έχει αναπτυχθεί οικονομικά πιο γρήγορα από την πρώτη) να αποσπάσει αυτά τα 3/4. Η σύγχρονη δημοκρατία θα παραμείνει πιστή στον εαυτό της μόνο στην περίπτωση που δε θα προσχωρήσει σε καμία ιμπεριαλιστική αστική τάξη, στην περίπτωση που θα πει ότι "και οι δύο τους είναι η μια χειρότερη από την άλλη", στην περίπτωση που σε κάθε χώρα θα εύχεται την αποτυχία της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης. Κάθε άλλη λύση θα είναι στην πράξη εθνικοφιλελεύθερη και δεν θα έχει τίποτε το κοινό με τον αληθινό διεθνισμό... Στην πραγματικότητα, όμως, σήμερα είναι αναμφισβήτητο ότι η σύγχρονη δημοκρατία δεν μπορεί να σέρνεται στην ουρά της αντιδραστικής, ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης - αδιάφορο τι "χρώμα" θα έχει αυτή η αστική τάξη (...)»*.

    Το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού, που είναι το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, πρέπει παντού να χαράξει αυτοτελή γραμμή, μακριά από αστικά - ιμπεριαλιστικά σχέδια και με κριτήριο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα συμφέροντα των αστικών τάξεων.

    Αυτό κάνει το ΚΚΕ, υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και δυναμώνει την πάλη για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, πολέμους και συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.

    Είναι η γραμμή της σύγκρουσης με όσους οδηγούν τον λαό στο πολεμικό «σφαγείο» στο όνομα της αναβάθμισης των συμφερόντων της αστικής τάξης.

    Είναι ο δρόμος της ρήξης με τον καπιταλισμό, για την εργατική εξουσία, που θα οικοδομήσει τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.

    Παραπομπή:

    * Β. Ι. Λένιν: «Κάτω από ξένη σημαία». Άπαντα, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 26, σελ. 140 - 141 και 146.

    *Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

    Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη» https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/285998/gia-tin-oxynsi-anamesa-stis-dynameis-toy-eyroatlantismoy-kai-sti-rosia ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ξοφλημένα γραμμάτια, άνευ αξίας "χαρτιά" στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας....
    ...μαζί με Μπάϊντεν, Τραμπ(!), Πούτιν, Κομισιόν, Κούλη και σόϊ, κλπ., κλπ., κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο κόσμος καίγεται και το εξωκοινοβούλιο ...στην πασοκοκοσμάρα του:
    Μερικές σκέψεις για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία
    Τριτοδρομική τρικυμία εν κρανίω, εκτός τόπου, χρόνου και ιστορικής εμπειρίας. Δε 'μ πά να περάσαν πενήντα και εξήντα η και ενενήντα(!) χρόνια, από τότε, που γεγονότα, "αμφισβητούμενα" (από τους αιωνίους ίδιους) τότε, σήμερα λάμπουν πιο καθαρά κι από χρυσάφι.
    Αρκεί να δει κανείς ποιοί ήταν το '56 οι "αγωνιστές" ούγγροι ταγματασφαλίτες ("οπλίτες" τους ήξερε ο Λαός εκεί από την Κατοχή, τότε), ποιοι οι "αγνοί κομμουνιστές" της πρώτης καταχωρημένης "Ανοιξης", (της Πράγας), από αυτές που ζήσαμε μέχρι και την "Ανοιξη" της Μαϊντάν, που σήμερα μας ραίνει με τα αγκάθια της, ποιοί και γιατί προκάλεσαν το διαβόητο "Γκολοντομόρ" προπολεμικά, και πόσο διαφέρουν όλοι αυτοί από τα σημερινά "Τάγματα Αζόφ".
    Ξεστραβώσου εξωκοινοβούλιο, δεν έχεις πια καμιά δικαιολογία, και δεν μπορείς να είσαι πάντα στον ...αφρό της ταξικής πάλης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ....Η στάση του Ζαχαριάδη, να θεωρεί τη ναζιστική θηριωδία μέρος του «ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία – Γερμανία», είναι κατανοητή. Το ΚΚΕ ήταν δεμένο στο άρμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς, που εξυπηρετούσε τους σκοπούς της σοβιετικής γραφειοκρατίας. Το 1940 ο Στάλιν ήταν σύμμαχος του Χίτλερ και μάλιστα η ΕΣΣΔ είχε πάρει μέρος στον «ιμπεριαλιστικό πόλεμο», αλλά στο πλευρό των ναζί, αφού κομμουνιστές και φασίστες μοίρασαν την Πολωνία. Σήμερα τι εξήγηση μπορεί να δοθεί για τις τάχα μου «ίσες αποστάσεις», που σύμφωνα με το ΚΚΕ πρέπει να κρατήσει η Ελλάδα; Ο κόσμος άλλαξε ριζικώς: η Ρωσία δεν είναι ΕΣΣΔ, ο Πούτιν δεν είναι Στάλιν, η Κομμουνιστική Διεθνής δεν υπάρχει. Μόνο το ΚΚΕ απέμεινε αναλλοίωτο στον χρόνο.https://www.kathimerini.gr/opinion/561747208/to-dis-examartein-toy-kke/............. Φασισμός είναι το μακρύ ανοιχτά δολοφονικό χέρι της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής τα αποία υποστηρίζει με λύσσα μαζί με το δίδυμο αδερφάκι του τον οπορτουνισμό. Η 3η Κ.Δ το 1935 έπεσε στα χέρια του οπορτουνισμού αλλάζοντας τον χαρακτήρα του πολέμου απο ιμπεριαλιστικό σε ...αντιφασιστικό.... και μετατράπηκε σε εργαλείο του Καπιταλισμού ενάντια στους Μπολσεβίκους και την ΕΣΣΔ που το 18ο συνέδριο τους το 1939 χαρακτήριζε τον πόλεμο ιμπεριαλιστικό. Το κόμμα των Μπολσεβίκων έκανε δύο ελιγμούς ένα με κάθε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο και πολύ καλά έκανε. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ πολύ σωστά μίλαγε για Ιμπεριαλιστικό πόλεμο και αν το ΚΚΕ είχε ακολουθήσει αυτή την γραμμή το ΕΑΜ θα είχε φτιαχτεί σαν Κοινωνική συμμαχία και τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 θα είχε διεκδικήσει την εξουσία. Αυτό είναι που πονάει όλα τα φερέφωνα του καπιταλισμού ότι το ΚΚΕ με τα συμπεράσματα που βγάλαμε και την γραμμή που έχουμε μετά το 1991... δεν εγκλωβιζόμαστε στον καπιταλισμό. Καλή τους χώνεψη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ούνα φάτσα ούνα ράτσα...

    Σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθεροι εν υπηρεσία τας κρισίμους στιγμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είναι κι άλλοι με την σωστή πλευρά της Ιστορίας.
    Αν το ΚΚΡΟ είναι κάτι σαν ΠΑΣΟΚ/τΣύριζα ("Βυθίσατε το "Χόρα"= "Καταλάβετε το Ντονμπάς"), το ΚΕΚΡ εξελίσσεται στο αντίστοιχο του Λαφαζάνη:
    Σχετικά με τη στάση του KEKP στις στρατιωτικές ενέργειες της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας και των ενόπλων δυνάμεων του Donbass στην Ουκρανία.
    Κι αυτοί θεωρητικοί της "χούφτας" (τους;)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δυστυχημα Ηλια ειναι οτι σε ολοκληρη Ρωσια των επαναστατικων παραδοσεων ΔΕΝ υπαρχει ενα "υποκειμενο" να οργανωσει τα συνδικατα και τους εργατες να νατρεψουν αυτη τη σαπιλα .Δεν μπορουν να δουν τις αιτιες που τους οδηγησαν στο 91 απο το 53 ακομα ?

      Διαγραφή