Εν αρχή ην...
Η ενωμένη σοσιαλδημοκρατία. 1863 Allgemeiner Deutscher Arbeiterverein (Λασάλ), 1869 Sozialdemokratische Arbeiterpartei (Λίμπνεχτ πρεσβύτερος, Μπέμπελ), 1875 Γκότα και ένωση σε SAPD, 1890 SPD. Διεθνές όργανο: Δεύτερη Διεθνής.
Μετά...
ήρθε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Κάουτσκι εναντίον Λένιν, Δυτικοί σοσιαλδημοκράτες υπέρ ιμπεριαλισμού και εναντίον Μπολσεβίκων, σχίσμα.
Σοσιαλδημοκράτες και Δεύτερη Διεθνής.
Κομμουνιστές και Τρίτη Διεθνής.
Το Κουκουέ μπήκε στην Τρίτη, έγινε γρήγορα κομμουνιστικό, απέβαλε νωρίς τα σοσιαλδημοκρατικά στοιχεία του ΣΕΚΕ.
Το Κουκουέ μπήκε στην Τρίτη, έγινε γρήγορα κομμουνιστικό, απέβαλε νωρίς τα σοσιαλδημοκρατικά στοιχεία του ΣΕΚΕ.
Μετά...
πλησίασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και ο φασισμός.
Στην Ισπανία, στη Γαλλία...
Κυβερνήσεις μετώπου, συνεργασίες δηλαδή σοσιαλδημοκρατών και κομμουνιστών.
Κυβερνήσεις μετώπου, συνεργασίες δηλαδή σοσιαλδημοκρατών και κομμουνιστών.
Στην Ελλάδα...
Δεν είχε τέτοια ανάγκη το Κουκουέ. Αλλά έχασε στην ένοπλη αναμέτρηση για την εξουσία και απαγορεύτηκε. Οι κομμουνιστές, όσοι είχαν μείνει δηλαδή απ' το ξεπάστρεμα, αναγκάστηκαν να συνεργαστούν με τους σοσιαλδημοκράτες σε ένα κόμμα που λεγόταν ΕΔΑ. Αυτό ήταν η Αριστερά, εν Ελλάδι και γενικώς. Η συνύπαρξη σοσιαλδημοκρατών και κομμουνιστών, αρχικά για λόγους ανωτέρας βίας, αργότερα κι από βολή και συνήθειο, κι επειδή Τρίτη Διεθνής γιόκ και στην ΕΣΣΔ είχαν αλλάξει τα κόζα. Εμπειρικά ήταν αυτό, γιατί προγραμματικά και ιδεολογικά, δύσκολο να πεις σε τι ακριβώς συνίστατο. Ζήτημα "συσχετισμού δυνάμεων" το αν ήταν αυτό ή εκείνο ή το άλλο.
Μετά το 1991, το ΚΚΕ, που είχε νομιμοποιηθεί με τη Μεταπολίτευση, αποφάσισε ότι δεν τα πήγαινε πολύ καλά κάνοντας παρέα με σοσιαλδημοκράτες. Είχαν προσπαθήσει να το διαλύσουν, όπως είχαν κάνει σε μια σειρά από άλλες χώρες. Από την Αριστερά λοιπόν έφυγαν οι κομμουνιστές.
Τι έμεινε; Ένα παιδί πέντε χρονώ ξέρει ότι όταν απ' το δύο βγάλεις το ένα μένει ένα. Έμεινε η σοσιαλδημοκρατία. Η μετά το 1914 σοσιαλδημοκρατία, συγκεκριμένα. Η ιμπεριαλοσοσιαλδημοκρατία, δηλαδή. Που δεν έχει σημασία αν τη λένε "Σοσιαλδημοκρατία", "Ριζοσπαστική Αριστερά", "Δημοκρατική Αριστερά", "Αριστερά" σκέτο, "Οικολογική Αριστερά", "Τρανσέξουαλ Αριστερά", "Ποδέμος" ή "Ναβουχοδονόσωρ". Σοσιαλδημοκρατία είναι η ρημάδα. Σοσιαλδημοκρατία με καράφλα και μουστάκι, με αλογοουρά, με τισέρτ, με πέτσινο, με γραβάτα, με ποδήλατο, με σκέιτμπορντ και με 4Χ4. Σοσιαλδημοκρατία πρώτης γενιάς, δεύτερης, δέκατης πέμπτης, 3G, 4G, και ό,τι G θες. Τι άλλο θα ήταν δηλαδή; Αν αφαιρέσεις απ' το νερό το λάδι τι μένει; Πετρέλαιο;
Γιατί παιδεύεστε και παιδεύεστε χωρίς λόγο εκατό χρόνια μετά τη χρονιά που πρωτοαντελήφθημεν και οι δυο ότι καλό θα 'ταν να χωρίζουμε τσανάκια επειγόντως; Αριστερά χωρίς κομμουνιστές δεν υπάρχει, καλοί μου. Όπως δεν υπάρχει νερό μόνο με υδρογόνο και χωρίς οξυγόνο.
Αλλά και κομμουνισμός με Αριστερά πάνω στην κεφάλα του και χωρίς αυτονομία, δεν επιβιώνει. Τον τρώει το μαύρο σκοτάδι και τα βουλευτικά κουστούμια. Έγινε μια, έγινε δυο, έγινε τρεις, έγινε δεκατρείς και δεν θέλουμε να ξαναγίνει. Τι να κάνουμε τώρα; Να κλάψουμε που δεν βρίσκετε την Αριστερά σας;
Αλλά και κομμουνισμός με Αριστερά πάνω στην κεφάλα του και χωρίς αυτονομία, δεν επιβιώνει. Τον τρώει το μαύρο σκοτάδι και τα βουλευτικά κουστούμια. Έγινε μια, έγινε δυο, έγινε τρεις, έγινε δεκατρείς και δεν θέλουμε να ξαναγίνει. Τι να κάνουμε τώρα; Να κλάψουμε που δεν βρίσκετε την Αριστερά σας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου