VOUCHER: Eπιταγή εισόδου στην εργασία (λένε), στην υπερεκμετάλλευση (εννοούν)
Όλο το προηγούμενο διάστημα, κυβέρνηση, ΕΕ, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ξανα)πρόβαλαν με πανηγυρισμούς το υποτιθέμενο σχέδιο για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν “προσμονή” στους νέους και τις οικογένειές τους, που ζουν με την ανασφάλεια της ανεργίας, ότι «υπάρχει φως στο τούνελ». Ότι από την ενδεχόμενη οικονομική ανάπτυξη, δηλαδή από την ανάπτυξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων, θα ωφεληθούν και οι νέοι άνεργοι, οι εργατικές, λαϊκές οικογένειες.
Όσοι νέοι και νέες κάνουν αίτηση και μπουν στα προγράμματα μπορούν να είναι πιο υποψιασμένοι για το τι θα συναντήσουν. Υπάρχει η εμπειρία χιλιάδων νέων που πέρασαν από τα προγράμματα της προηγούμενης χρονιάς και τώρα περιμένουν στις ουρές του ΟΑΕΔ για να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα μόρια ένταξης σε νέο Πρόγραμμα. Αν είναι τυχεροί, θα ξαναπροσληφθούν σε ένα άλλο πρόγραμμα μετά από ένα χρόνο τουλάχιστον.
Το λεγόμενο λοιπόν voucher αποτελεί, όπως το αναφέρουν, “επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας’’, διαρκεί μόλις 5 μήνες και η πλειοψηφία των νέων δεν παραμένει στη δουλειά μετά την λήξη του προγράμματος, αφού όπως είναι λογικό, ο εργοδότης περιμένει το επόμενο πρόγραμμα για να τσεπώσει κι άλλο χρήμα κι άλλο φτηνό εργατικό δυναμικό. Ακόμα και η μετατροπή της “μαθητείας” σε σύμβαση εργασίας γίνεται με όρους υπερκμετάλλευσης των νέων εργαζομένων.
Θεωρητική κατάρτιση ή αλλιώς μαθήματα υποταγής
Κατά την έναρξη του προγράμματος οι “ωφελούμενοι’’, πέρα από την 5μηνη πρακτική εργασία πρέπει να παρακολουθήσουν και ορισμένα θεωρητικά μαθήματα, διάρκειας 80 ωρών, τα οποία διδάσκονται στα ΚΕΚ. Αυτά αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου τη σύνδεση του υποψηφίου με την επιχείρηση, αφού λαμβάνουν ένα γερό ποσό γι’ αυτές τις υπηρεσίες τους. Γι’ αυτόν τον σκοπό επιστρατεύουν ένα κάρο προσφορές για να αποκτήσουν “πελατεία” νέων ανέργων που θέλουν να μπουν στα προγράμματα. Τα ΚΕΚ είναι σαν να λέμε τα σύγχρονα δουλεμπορικά, τα οποία είναι καλά στήμενα γι’ αυτή τη δουλειά. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ιδιοκτήτη ιδιωτικής κλινικής, που ίδρυσε και ένα ΚΕΚ και τσέπωνε ζεστό χρήμα για να εκπαιδεύσει κόσμο για την κλινική του.
Στα περισσότερα ΚΕΚ η ύλη που διδάσκεται σε αυτά τα περιβόητα θεωρητικά μαθήματα αφορά τα εξής μαθήματα: Οικονομικά, χρήση Η/Υ, μαθήματα που σχετίζονται με το Εργατικό Δίκαιο, ψυχολογία, ασφάλεια και υγιεινή στον χώρο εργασίας και άλλα. Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί: «Κακό είναι να ξέρω 5 πράγματα για τη δουλειά;». Το θέμα είναι ποιος σε εκπαιδεύει και για ποιο σκοπό και εδώ η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Σε αυτά τα μαθήματα με διάφορες μεθόδους επιδιώκουν επί τις ουσίας να περάσουν τα μυαλά των νέων ανέργων μέσα από μπλέντερ, να τους κάνει να σκέφτονται σαν επιχειρηματίες, να βάζουν πάνω από όλα “το καλό της επιχείρησης”, που πρακτικά σημαίνει να βάζουν πάνω απ’ όλα τις τσέπες του αφεντικού και να σκέφτονται ότι είναι δευτερεύον,λ αν θα έχουν αύριο δουλειά, αν θα έχουν ασφάλιση, αν θα πληρωθούν. Ξέρουν και τα κοράκια των ΚΕΚ ότι απευθύνονται σε νέους που μπορεί να μην έχουν ξαναπάει σε δουλειά και το εκμεταλλεύονται για να σπείρουν φόβο, ηττοπάθεια και υποταγή.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα μαθημάτων που έχουν παραδοθεί στα ΚΕΚ, όπως:
«Φταίνε οι άνεργοι που είναι άνεργοι γιατί δεν ψάχνουν αρκετά». Έτσι λένε στους νέους που παίρνουμε σβάρνα ολόκληρες περιοχές για μία θέση δουλειάς. Ή ότι φταίνε οι άνεργοι «που δεν κυνηγάνε ευκαιρίες».
Μέσα στα ΚΕΚ καλλιεργούν τον ανταγωνισμό μεταξύ των νέων για το ποιος θα μείνει στη δουλειά.
Σχετικά με τη σύμβαση εργασίας “διδάσκουν”: «Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ζητούν να διαβάσουν τη σύμβαση εργασίας που υπογράφουν, γιατί έτσι φαίνονται δύσπιστοι προς την επιχείρηση και τον εργοδότη και αυτό αποτελεί λόγο για να μην προσληφθούν» ή «ότι οι συμβάσεις δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία, αφού αν σου ζητήσει ο εργοδότης να κάτσεις και κάνα δύο ωρίτσες παραπάνω απ’ ότι λέει η σύμβαση, καλό θα ήταν να το κάνεις αδιαμαρτύρητα και φυσικά να μην ζητήσεις να τις πληρωθείς».
Το κορυφαίο μάθημα όμως από όλα είναι για το ζήτημα των απολύσεων. Μία είναι η αρχή εδώ. Το δίκιο είναι πάντα με το μέρος του εργοδότη, κάποιος λόγος θα υπάρχει για να απολύει και πρέπει να το σεβαστούμε.
Άρα και ο πιο δύσπιστος μπορεί να δει ότι τα ΚΕΚ είναι κέντρα διδασκαλίας του δίκιου του αφεντικού, κέντρα “διδασκαλίας” για την υποταγή στην εργοδοσία με κάθε κόστος. Θέλουν τους νέους με σκυμμένο κεφάλι, να μην αντιδρούν, να δέχονται τα πάντα χωρίς αντιρρήσεις στο όνομα της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Από τη θεωρία στην πράξη!
Οι νέες και οι νέοι εργαζόμενοι αποκαλούνται ‘’ωφελούμενοι’’, όπως γράφει η σύμβαση που υπογράφεται από κοινού με το ΚΕΚ και τον εργοδότη. Το ποσό που αμείβονται οι ‘’ωφελούμενοι’’ από το 5μηνο πρόγραμμα του Voucher είναι: για τους πτυχιούχους ΑΕΙ-ΤΕΙ 2.700 ευρώ και για τους απόφοιτους Λυκείου-ΙΕΚ 2.400 ευρώ. Αλλά ούτε κι αυτά μένουν στο νέο εργαζόμενο, αφού φορολογείται με 23%. Η πληρωμή γίνεται στο τέλος του προγράμματος, ενώ η αναμονή είναι μεγάλη.
Ο “ωφελούμενος” έχει δικαίωμα για 58 ώρες απουσίας συνολικά στο πρόγραμμα, τις οποίες φυσικά δεν πληρώνεται. Όσον αφορά δικαιώματα, ο νέος “ωφελούμενος” δε δικαιούται πολλά πολλά πέρα από μια υποτυπώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς συντάξιμα ένσημα και άδειες ασθενείας. Δεν έχεις το δικαίωμα να αρρωστήσεις, δεν έχεις το δικαίωμα να απεργήσεις, γενικά δεν έχεις κανένα δικαίωμα.
Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι: ποιοι είναι οι ωφελούμενοι;
Αν δεν είναι ωφελούμενη η εργοδοσία που παίρνει ζεστό χρήμα και δεν πληρώνει από την τσέπη της δεκάρα τσακιστή, τότε ποιος είναι; Τα χρήματα, με τα οποία πληρώνονται οι εργαζόμενοι στα voucher, προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και ευρωπαϊκά προγράμματα, δηλαδή τελικά πάλι από τις τσέπες μας.
Οι μεγάλοι ωφελούμενοι είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, σε ορισμένους κλάδους, οι οποίοι με την “ευγενική χορηγία” του ΟΑΕΔ, της κυβέρνησης και της ΕΕ, εξασφαλίζουν “τζάμπα” εργαζομένους.
Τα συγκεκριμένα προγράμματα αξιοποιούνται για να τσακιστεί κάθε εργασιακό, ασφαλιστικό δικαίωμα των εργαζομένων. Για να ξεχάσουμε τι σημαίνει μισθός, ωράριο, σύμβαση, ασφάλιση, άδεια, υπερωρία, απεργία. Μετατρέπουν σε ατομική υπόθεση τα συλλογικά κατεκτημένα δικαιώματα. Αντικαθιστούν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με «ευκαιρίες απασχόλησης».
Οι πέντε μήνες δουλειάς να γίνουν σπίθα οργάνωσης σε κάθε χώρο δουλειάς
Οι νέοι και οι νέες που θα μπουν στα προγράμματα μπορούν να αξιοποιήσουν τους 5 μήνες δουλειάς για να ανάψει η σπίθα της οργάνωσης, του αγώνα, της διεκδίκησης και συλλογικής δράσης σε κάθε επιχείρηση. Να είναι χρόνος για να γνωριστούν με τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για να διεκδικήσουν όσα έχουν σήμερα ανάγκη, δηλαδή μόνιμη και σταθερή δουλειά. Να διεκδικήσουν για όσο διαρκεί το πρόγραμμα και για όλους τους εργαζομένους:
Καταβολή των δεδουλευμένων κάθε μήνα
Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πλήρης ασφαλιστική κάλυψη
Δωρεάν μετακίνηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Καμία παρακράτηση στον μισθό. Κατάργηση του 23% για την εφορία
Άδειες με βάση την εργατική νομοθεσία
Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας όπως προβλέπει ο νόμος
Ένταξη μετά το τέλος της πρακτικής στο ταμείο ανεργίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Κατάργηση των ΚΕΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου