Ακούστε πώς σφυρίζει τούτος ο άνεμος...

40 ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΑΤΑ ΕΤΟΥΤΗ Η ΓΙΟΡΤΗ ΚΙ ΑΝΤΕΧΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΦΚΙΑΝΟΥΝ ΟΙ ΟΡΘΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ,Η ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΝΙΟΤΗ ΚΙ ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ  ....ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ !!!

«Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». Το σύνθημα ακούστηκε σαν μια φωνή από τις χιλιάδες λαού και νεολαίας από κάθε γωνιά της Αττικής, που έδωσαν το «παρών» στην κορύφωση των εκδηλώσεων του 40ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» με την ομιλία του ΓΓτης ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, και το χαιρετισμό του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρή Χιώνη. Μια συγκέντρωση αντάξια σε όγκο και παλμό του συνθήματος του 40ού Φεστιβάλ, παρμένο από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη «Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».

Η πρώτη προσυγκέντρωση έφτασε στο χώρο της συγκέντρωσης στις 8, γεμίζοντάς τον με σημαίες και συνθήματα, ενώ από τα μεγάφωνα ακουγόταν ο Ύμνος της ΚΝΕ.

«Αγώνας, τόλμη, γνώση κι αντοχή - Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική». Με το σύνθημα αυτό τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ υποδέχθηκαν στο βήμα τον Θοδωρή Χιώνη, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ.

Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με δεκάδες κόκκινα μπαλόνια να πετούν στον ουρανό και χιλιάδες γροθιές να υψώνονται στο άκουσμα της «Διεθνούς». Με το σύνθημα να συμπυκνώνει το στόχο που φωτίζει την καθημερινή δράση των κομμουνιστών: «ΚΚΕ ανατροπή - εξουσία λαϊκή».

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα

«Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Νέοι και νέες,

Νιάτα της ΚΝΕ,

Φέτος το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» γιορτάζει 40 χρόνια ιστορίας, 40 χρόνια μοναδικής και ανεπανάληπτης διαδρομής, 40 χρόνια προσφοράς στους αγώνες της νεολαίας, στην Τέχνη, στον Πολιτισμό, στη δημιουργία, στη διάδοση πάνω από όλα των ιδεών της κοινωνικής επανάστασης, της συνεχούς πάλης για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων.

Από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, από το 1ο Φεστιβάλ το 1975 στου Ζωγράφου μέχρι το σημερινό στο Πάρκο «Τρίτση» πέρασαν γενιές και γενιές. Σ’ αυτές τις γιορτές της νεολαίας συναντήθηκαν η γενιά της ηρωικής ΕΑΜικής - ΕΛΑΣίτικης - ΕΠΟΝίτικης Αντίστασης, του ΔΣΕ, η γενιά των Λαμπράκηδων, της αντιδικτατορικής πάλης, η γενιά της μεταπολίτευσης, των εργατικών λαϊκών αγώνων, η γενιά που μεγάλωσε στις δύσκολες συνθήκες της αντεπανάστασης, της καπιταλιστικής επέλασης, αλλά και της πρόσφατης παρατεταμένης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας παλιές και νέες δυσκολίες, το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, τα Φεστιβάλ έδειξαν ότι αντέχουν, αναπτύσσονται, βελτιώνονται, εκσυγχρονίζονται, σε όλα τα ζικ ζακ της Ιστορίας, απαντάνε σταθερά, στεντόρεια, πεισματάρικα με τους στίχους του Γ. Ρίτσου:

«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει…», αλλά και: «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει… Νάτη πετιέται αποξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου»…

Βέβαια, ξέρουμε πολύ καλά, όπως έγραφε ο Μαγιακόφσκι, ότι «το μέλλον δεν θα ‘ρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς»…

Από τούτη τη σκηνή του Φεστιβάλ πέρασαν δημιουργοί που «έγραψαν ιστορία», καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από τους ανθρώπους του μόχθου και τους τίμησαν με το έργο τους, τίμησαν τον εργάτη, το νέο, τη γυναίκα, τον ταξικό αγώνα, την αλληλεγγύη των λαών, το διεθνισμό, την αγάπη για την πατρίδα, τον ίδιο τον άνθρωπο, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ανάμεσά τους ο Γ. Ρίτσος, ο Μ. Λοΐζος, ο Μ. Κατράκης, η Ε. Αλεξίου, ο Τάσσος, ο Γ. Βαρλάμος και πολλοί ακόμα, που δεν είναι μαζί μας με τη φυσική τους παρουσία, όμως βρίσκονται κάθε χρόνο ανάμεσά μας, στις αφίσες μας, στα τραγούδια μας, στις παραστάσεις μας, στις διαδηλώσεις μας.

Ό,τι πιο πρωτοπόρο έχει να επιδείξει ο χώρος της Τέχνης και του Πολιτισμού τις τελευταίες δεκαετίες μέχρι σήμερα έχει βάλει τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα στο Φεστιβάλ. Μ. Θεοδωράκης, Θ. Μικρούτσικος, Χρ. Λεοντής, Γ. Μαρκόπουλος και δεκάδες, εκατοντάδες ακόμα μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί, ποιητές, λογοτέχνες, εικαστικοί.

Αυτή η μεγάλη γιορτή της νεολαίας είναι ο μοναδικός πολιτικός πολιτιστικός θεσμός που άντεξε, που συνεχίζει με την ίδια ορμή και ζωντάνια, όπως και πριν 40 χρόνια, που εξακολουθεί να μιλάει στην καρδιά και το μυαλό της νεολαίας.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι εδώ. Διαχρονικό και μαζί επίκαιρο, νεανικό. αλλά ταυτόχρονα ώριμο, ανανεωμένο, εξελισσόμενο, ποτέ όμως υποταγμένο στη μόδα που επιβάλλει το σύστημα, οι έμποροι του Πολιτισμού, οι χορηγοί.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ άντεξε, γιατί αντέχει το ΚΚΕ, αντέχει η νεολαία του. Γιατί πάνω από όλα είναι επίκαιρες και αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε οι ιδέες της κοινωνικής απελευθέρωσης, η κοσμοθεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού, η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ άντεξε κι αντέχει γιατί φτιάχνεται από το μεράκι, την ανιδιοτέλεια και την εθελοντική προσφορά των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Γιατί δεν υπάρχει άλλος θεσμός που να ενεργοποιεί, να κινητοποιεί τόσες χιλιάδες νέους και νέες.

Αυτό που κάνει το Φεστιβάλ ξεχωριστό, που του δίνει αντοχή και δύναμη είναι πως συνδυάζει τις πολύμορφες πολιτιστικές, αθλητικές και πολιτικές εκδηλώσεις του, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της νέας γενιάς με την καθημερινή δράση της ΚΝΕ, με το πρόγραμμα και την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.

Η ΚΝΕ βαδίζει προς το 11ο Συνέδριό της, το Δεκέμβρη, για το Συνέδριο της Νεολαίας του ηρωικού ΚΚΕ, για να γίνει η ΚΝΕ πιο δυνατή, να ισχυροποιήσει τους δεσμούς με την εργατική, την εργαζόμενη νεολαία, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους σπουδαστές των λαϊκών οικογενειών.

Η ΚΝΕ είναι σάρκα από τη σάρκα τους και με τη συμβολή τους μπορεί να δυναμώσει η πάλη της, να μπούνε νέες δυνάμεις στη μάχη για την αναγέννηση, την αντεπίθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να τροφοδοτείται το ΚΚΕ με νέους αγωνιστές.

Οι υποχρεώσεις μας, οι υποχρεώσεις του Κόμματος, των μελών και των στελεχών του είναι μεγάλες. Μαζί με την ΚΝΕ, δίπλα στους νέους κομμουνιστές, με πρωτοπόρα δράση για τα προβλήματα της νεολαίας. Για να γίνει πράξη το σύνθημα του Συνεδρίου: «ΚΝΕ - Πρωτοπόρα Νεολαία του ΚΚΕ. Μαχητικά στο δρόμο για το σοσιαλιστικό αύριο, χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση».

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αν θέλαμε με δυο λόγια να περιγράψουμε αυτό που ζούμε τις τελευταίες μέρες, ο στίχος «στο ίδιο έργο θεατές» τα λέει όλα από μόνος του, ακόμα πιο σωστά αν τον παραφράσουμε «στο ίδιο έργο -μας θέλουν- θεατές».

Στο ίδιο έργο, αυτό της κάλπικης αντιπαράθεσης ανάμεσα στη συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που συνεχίζει την ανελέητη πολιτική της ενάντια στο λαό μας, και την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα, που σπέρνουν νέες αυταπάτες, συστηματικά βάζουν εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση, στο άνοιγμα του δρόμου για πραγματικές ριζικές αλλαγές σε όφελος του λαού.

Στο ίδιο έργο, λοιπόν, των εκβιασμών και της τρομοκρατίας, του εμπορίου ψεύτικων ελπίδων για ανακούφιση, που καταλήγει όπως πάντα σε ψεύτικα διλήμματα:

Ποιος, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής για το χρέος, που όμως αναγνωρίζουν και οι δύο;

Ποιος βάζει και τελικά δεν κάνει πίσω από τις κόκκινες γραμμές;

Ποιος έχει τους καλύτερους σύμμαχους στην ΕΕ;

Κι όλα αυτά, ως η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της ανάγκης που έχει η αστική εξουσία να αναμορφώσει το πολιτικό σκηνικό σε όλο του το φάσμα.

Δεν είναι μόνο ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, που ταλανίζεται τα τελευταία δύο χρόνια προσπαθώντας να ορθοποδήσει στον κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό πόλο.

Και στη ΝΔ είναι ρευστή η προοπτική εξέλιξής της ως φιλελεύθερου αστικού κόμματος. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να επανασυσπειρώσει εθνικιστικές δυνάμεις -που κυρίως τις έχει πάρει η Χρυσή Αυγή- αλλά και να κάνει άνοιγμα προς κεντροδεξιές - κεντροαριστερές δυνάμεις, να κερδίσει νέα ανώτερα στρώματα που σήμερα περιφέρονται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ - Ελιάς - Ποταμιού - ΔΗΜΑΡ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μεριά του τα δύο τελευταία χρόνια, με πολύ γρήγορους ρυθμούς πράγματι, μεταπήδησε και φραστικά και πρακτικά σε ρεαλιστικότερες αστικές προσεγγίσεις, για την ΕΕ και την Ευρωζώνη, αλλά περισσότερο, προκειμένου να γίνει πράξη ο στόχος του για τη συμμετοχή στην αστική διακυβέρνηση, επιδίωξε και επιδιώκει να κερδίσει την υποστήριξη της τάξης των καπιταλιστών, έστω ως μια δεύτερη επιλογή τους, αλλά πάντα στην υπηρεσία της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους.

Οπωσδήποτε οι εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας θα επηρεαστούν από συνολικότερες διεργασίες στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και φυσικά δεν θα αφορούν μόνο αλλαγές στα υπάρχοντα κόμματα, αλλά και συνολικά στους θεσμούς, στη Βουλή, στις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας γενικότερα έναντι της κοινοβουλευτικής και άλλα ανάλογα μέτρα.

Γι' αυτό ας μη μας εντυπωσιάζουν πλέον οι εμφανείς κωλοτούμπες, οι προσεγγίσεις, η ζύμωση για «μεγάλους κυβερνητικούς συνασπισμούς», η μεταπήδηση βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, αφού αποτελούν το πολιτικό προσωπικό έκφρασης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο των συμφερόντων των μονοπωλίων, γενικά του κεφαλαίου ή και ειδικά κάποιων τμημάτων του, αλλά και διεθνών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών της χώρας.

Παρά τις έντονες προσπάθειες όλων αυτών, σήμερα ευρύτερες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, με την πείρα των τελευταίων δυόμισι χρόνων από το 2012, είχαν τη δυνατότητα να πειστούν, να δουν με τα ίδια τους τα μάτια όσα είχε εκτιμήσει το ΚΚΕ, όσα είχαμε προβλέψει για το χαρακτήρα αυτού του συστήματος, ιδιαίτερα του ρόλου του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πλέον τους έχουμε γνωρίσει και από την καλή και από την ανάποδη.

Όλοι γίναμε μάρτυρες της πορείας διαμόρφωσης του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος της σοσιαλδημοκρατίας σε αντικατάσταση του ΠΑΣΟΚ, της αποδοχής και συμφωνίας του με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, της πλήρους αδυναμίας του να ηγηθεί ή να στηρίξει αγώνες για την υπεράσπιση μισθών και αποταμιεύσεων των λαϊκών στρωμάτων από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, πολύ περισσότερο πιθανόν αύριο ως κυβερνητικό κόμμα. Υπάρχει άλλωστε και διεθνής και ευρωπαϊκή εμπειρία, όπου αριστερά και μάλιστα ΚΚ από κυβερνητικές θέσεις ακολούθησαν την πεπατημένη της καπιταλιστικής διαχείρισης με αρνητικά, μέχρι και ολέθρια αποτελέσματα για τους λαούς τους.

Φίλες και φίλοι,

Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελάσει η φραστική αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Η κυβέρνηση καταγγέλλει τον Τσίπρα για τις υποτιθέμενες μεγάλες παροχές που ανακοίνωσε στη Θεσσαλονίκη και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι πρόκειται για βασικά μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης.

Αυτή η κάλπικη αντιπαράθεση εξυπηρετεί και τους δύο βασικούς πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος γιατί κρύβει ότι και οι δύο αποδέχονται τις θυσίες, τη ληστεία σε βάρος του εισοδήματος του λαού, στο βωμό των κερδών και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Αυτή η αντιπαράθεση κρύβει το γεγονός ότι ούτε η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της λαϊκής οικογένειας την περίοδο της κρίσης.

Συσκοτίζει ότι κανείς από τους δύο δεν θέλει και δεν μπορεί να διασφαλίσει δρόμο ανάπτυξης που να εγγυάται την ικανοποίηση των αναγκών του λαού, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα

Η προσπάθεια τόσο των κ. Σαμαρά - Βενιζέλου, όσο και του κ. Τσίπρα να καλλιεργήσουν ελπίδες ψεύτικες στον ελληνικό λαό, πότε με τα πρωτογενή πλεονάσματα οι μεν, πότε με τη χρηματοδότηση από τα ΕΣΠΑ οι δε, καθώς και με τα ψίχουλα ελεημοσύνης που τάζουν και οι δύο, πάνω στα οποία διαγκωνίζονται για το ποιος θα υποσχεθεί περισσότερα. Φυσικά, η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση παραδοσιακά εδώ κερδίζει στα σημεία… Δεν πέρασαν και πολλά χρόνια για να ξεχάσουμε πώς παιζόταν το προεκλογικό δικομματικό παιγνίδι ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν χρειαζόμαστε άλλους μάρτυρες επ’ αυτού. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ, σε μια κρίση ειλικρίνειας, επέκρινε τον κ. Σαμαρά γιατί δεν υλοποίησε ως κυβέρνηση αυτά που υποσχόταν ως αξιωματική αντιπολίτευση, λέγοντάς του χαρακτηριστικά κατά λέξη: «Ο Σαμαράς τα προεκλογικά, τα σωστά, τα κεϋνσιανά τα ξέχασε μετά…». Τέτοιου επιπέδου ριζοσπαστικά μέτρα προτείνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν αυτά τα προεκλογικά του Σαμαρά δηλαδή…

Έτσι κι αλλιώς, πάντως, με τις προτάσεις και των δύο, το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αισθητή αλλαγή στο βιοτικό επίπεδο του λαού, στα προβλήματά του: Είτε εφαρμοστεί η συνταγή του μείγματος διαχείρισης αλά Σαμαρά, είτε εφαρμοστεί το μείγμα διαχείρισης αλά Τσίπρα.

Δεν πρόκειται να ανακοπεί η πορεία μείωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, εξασφάλισης πιο φτηνής εργατικής δύναμης, έντασης των φορολογικών βαρών, εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας.

Είτε ο ελληνικός λαός δώσει την ψήφο του στις «φοροελαφρύνσεις», στην «επιμήκυνση» των δόσεων και στα ψίχουλα από το «πρωτογενές πλεόνασμα» και την «έξοδο στις αγορές» του κ. Σαμαρά. Είτε τη δώσει στο μείγμα διαχείρισης με προσπάθεια για «κούρεμα» χρέους, «δημοσιονομική χαλαρότητα», διανθισμένα με κάποιες επίσης παροχές ελεημοσύνης κοστολογημένες από το επιτελείο του κ. Τσίπρα.

Αν και τις τελευταίες μέρες, μετά τη συνάντηση με τα επιτελεία της Μέρκελ, ο ΣΥΡΙΖΑ θολώνει πάλι τα νερά, αφού μιλά και για επιμήκυνση, ό,τι δηλαδή λένε και η ΝΔ και η Γερμανία.

Όχι μόνο δεν υπάρχει περίπτωση με αυτές τις επιλογές να ανακτηθεί το λαϊκό εισόδημα στα προ κρίσης επίπεδα, αλλά θα συνεχιστεί η λιτότητα, η συμπίεση του εισοδήματος, η ληστεία των λαϊκών νοικοκυριών.

- Αλήθεια, ποιες είναι οι περιβόητες παροχές του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μισθωτό που καλείται με 800, ακόμα και 1.000 ευρώ να ζήσει μια τετραμελή οικογένεια; Ούτε καν το 13ο και 14ο μισθό δεν μπορεί να εγγυηθεί.

- Ποια είναι η φορολογική ελάφρυνση για μια οικογένεια με 20.000 ευρώ χρονιάτικο εισόδημα; Μήπως τους κατατάσσει και αυτούς στους προνομιούχους;

- Με προκλητικό τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλει πως τα προβλήματα των χαμηλοσυνταξιούχων θα λυθούν με μία όλο κι όλο επιπλέον σύνταξη το χρόνο ως δώρο Χριστουγέννων, την ίδια στιγμή που οι απώλειες της σύνταξης τα τελευταία χρόνια ξεπερνάνε το 25%!

- Με ποιο τρόπο αντιμετωπίζουν τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης; Μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, ακόμα κι αν αυξηθεί ο κατώτατος μισθός;

- Πίσω από το πολυδιαφημιζόμενο πρόγραμμα «ανάκτησης της εργασίας» του ΣΥΡΙΖΑ κρύβονται μόνο νέα προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο, νέες δηλαδή επιδοτούμενες θέσεις εργασίας που πολλαπλασιάζουν τα κέρδη των επιχειρήσεων και ασκούν νέες πρόσθετες πιέσεις σε όσους εργάζονται σήμερα. Είναι προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και της φτώχειας.

- Με τι δικαιώματα θα προσληφθούν όσοι προσληφθούν;

Πόσοι από αυτούς θα συνεχίσουν να δουλεύουν μετά τη διετία;

Πόσοι θα απολυθούν για να προσληφθούν νέοι φθηνότεροι, επιδοτούμενοι εργαζόμενοι;

- Όσο για την ανεργία, δεν δεσμεύεται καν για το στοιχειώδες:

Την παροχή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία τους.

- Αλλά βλέπετε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει τη «ριζοσπαστική» λύση και ως τέτοια μας την πλασάρει: Να επιδοτήσει τους φτωχούς με 1 έως 2 ευρώ τη μέρα για κουπόνια φαγητού…

- Καμιά ανάσα δεν θα μπορέσει να πάρει η λαϊκή οικογένεια από την ασφυξία που της έχει δημιουργήσει η φοροεπιδρομή, ούτε με τις διορθώσεις της κυβέρνησης στον ΕΝΦΙΑ, που σε βάζει να πληρώνεις νοίκι για το σπίτι σου και το χωράφι που καλλιεργείς, ούτε με την επίσης διόρθωση και μετονομασία του σε ΦΟΜΑΠ (Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας) όπως τον λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο που εξίσου αντιλαϊκοί είναι οι έμμεσοι φόροι και αυτούς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να τους ακουμπήσει.

- Ανάλογη είναι η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά με το πρόγραμμά του για τη διαχείριση της υπερχρέωσης, των «κόκκινων» δανείων.

Τα 2 δισ. ευρώ για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων δεν επαρκούν ούτε για το ένα τριακοστό των συνολικών «κόκκινων» δανείων που ξεπερνούν τα 70 δισ. ευρώ.

Ο διακηρυγμένος πλέον στόχος του δεν είναι η απαραίτητη και δίκαιη διαγραφή σημαντικού τμήματος των δανείων που πλέον δεν μπορούν να αποπληρωθούν.

- Προσπαθεί να εμφανίσει ως δήθεν φιλολαϊκό μέτρο την καταβολή του 1/3 του διαθέσιμου εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων στις τράπεζες. Όμως, μοναδικός κερδισμένος από μια τέτοια ρύθμιση θα είναι οι τραπεζικοί όμιλοι που θα δουν ζεστό χρήμα να ρέει στα ταμεία τους.

Τελικά, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, με τη μεταφορά των «κόκκινων» δανείων στον «κρατικό ενδιάμεσο φορέα», σημαίνει μετατροπή του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες σε χρέος προς το κράτος και ταυτόχρονα θωράκιση των τραπεζών, γιατί τα χρέη προς αυτές τις τράπεζες θα τα πληρώσει το Δημόσιο, δηλαδή η λαϊκή πλειοψηφία μέσω φορολογίας. Κερδισμένοι και πάλι θα είναι οι μεγαλοοφειλέτες και οι τράπεζες που θα θωρακίσουν την επάρκειά τους σε κεφάλαια.

Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να κάνει και τίποτε άλλο, αφού το πλαίσιό του κινείται εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλιακών ομόλων και της ΕΕ. Δεν αμφισβητεί τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, της φθηνής εργατικής δύναμης, αλλά και της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αφού μιλά για «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς». Όλα αυτά όμως τα πλαίσια είναι ασφυκτικά για τους εργαζόμενους.

Η κοστολόγηση των προγραμμάτων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπαράθεση μεταξύ τους πάνε «γάντι» συνολικά με το στρατηγικό στόχο για ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.

Το πιο επικίνδυνο ακόμα, για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι προσπαθεί να βάλει οριστική «ταφόπλακα» σε ό,τι ριζοσπαστικό υπάρχει σε συνειδήσεις, σε αιτήματα του κινήματος, θέλει το κίνημα και το λαό, τη νεολαία υποταγμένη, να αποδέχεται τα ψίχουλα για την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλίων, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, στόχους παντελώς ξένους και εχθρικούς προς τα πραγματικά συμφέροντα των εργατών, των υπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών.

Αποκαλυπτική από αυτή την άποψη η δήλωση του Τσίπρα σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC, στη λίμνη Κόμο της Ιταλίας: «Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό στους Ευρωπαίους είναι πως μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα δεν είναι μια απειλή για την Ευρώπη, αλλά μια πρόκληση προκειμένου να βρεθεί μια λύση στο κοινό μας πρόβλημα»!!!

Το κοινό τους πρόβλημα, λέμε εμείς, είναι η ανάκαμψη των κερδών τους και γι' αυτό τα «μιλήσανε και τα συμφωνήσανε». Δεν περιοδεύει τυχαία, άλλωστε,, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, στα διάφορα σαλόνια κλειστών και ανοικτών συνάμα θυρών της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας.

Το κοινό μας πρόβλημα όμως, ελληνικέ λαέ, είναι η οργάνωση της λαϊκής πάλης και αντίστασης, της συμμαχίας, με κεντρικό μας σύνθημα: Φτάνει πια! Δεν μπορούμε να ζήσουμε άλλο με ψίχουλα. Υπάρχει άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση, ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Φίλες και φίλοι,

Ακούμε με προσοχή τα όσα εξαγγέλλονται για τα επείγοντα ζητήματα επιβίωσης του λαού. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο άνεργος σήμερα πρέπει να έχει επίδομα για να ζήσει, για να μην πεινάσει η οικογένεια, τα παιδιά του. Σήμερα πρέπει να εξασφαλίσει ότι δεν θα του πάρει το σπίτι η τράπεζα, σήμερα πρέπει να σταματήσει να παλεύει με τους ληγμένους λογαριασμούς, τη διακοπή από τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, να εξασφαλίσει ότι το παιδί του θα πάει στον παιδικό σταθμό, δεν θα σταματήσει το σχολείο, θα 'χει αυτός και το παιδί του γιατρό, φάρμακα, περίθαλψη.

Και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να στηριχτεί η λαϊκή οικογένεια στη μάχη της επιβίωσης, για να δυναμώσει η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη, με απαίτηση να λυθούν όλα τα επείγοντα ζητήματα επιβίωσης από το ίδιο το κράτος.

Όμως το λέμε καθαρά: Δεν θα συμβιβαστούμε με την πείνα, τη φτώχεια και την ανέχεια. Δεν θα υποκύψουμε και θα δώσουμε τη μάχη κάθε λαϊκή οικογένεια, με ψηλά το κεφάλι, με αξιοπρέπεια, μαχητικότητα και αισιοδοξία, να μη λυγίσει στις δοκιμασίες.

Γι' αυτό και δεν θα ανεχτούμε τα κόλπα που κάνουν όλοι τους για να μπερδέψουν το λαό. Γιατί είναι άλλο πράγμα να παλεύεις κατά της εξαθλίωσης, για ανακούφιση των ανέργων και για να βάλεις τέλος στη φτώχεια και την ανεργία και άλλο να υπόσχεσαι ότι θα ανακουφίσεις μόνο την ακραία φτώχεια.

Το πρώτο είναι φιλολαϊκό, το δεύτερο σημαίνει αποδοχή της φτώχειας. Είναι η πολιτική της ΕΕ που λέει μάθετε να ζείτε με τη φτώχεια και την ανέχεια για να γίνουν πιο κερδοφόρα και ανταγωνιστικά τα μονοπώλια.

Αυτός ακριβώς είναι ένας πρόσθετος λόγος για να καταλάβει κανείς πως κάθε κυβέρνηση, όπως κι αν ονομάζεται αυτή, από τη στιγμή που βαδίζει εντός των επιλογών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, αντικειμενικά θα είναι αντιλαϊκή, γιατί ενάντια στους λαούς είναι η πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.

Απευθυνόμαστε με ειλικρίνεια στο λαό, όπως άλλωστε το κάναμε πάντα. Να σκεφτούμε όλοι μαζί και να συζητήσουμε μέσα στους τόπους δουλειάς, στους χώρους μόρφωσης, στις γειτονιές, στις πόλεις και τα χωριά όχι μόνο να φύγει η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και τι θα έρθει μετά, τι πρέπει πραγματικά να γίνει για να πάρει ανάσες ο λαός, να ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος υπέρ του λαού.

Να σκεφτούμε και να συζητήσουμε επίσης ότι την εναλλακτική λύση στη σημερινή αντιλαϊκή συγκυβέρνηση δεν μπορεί να την αναζητήσουμε σε μια άλλη κυβέρνηση, όπως κι αν ονομάζεται αυτή, που θα κινείται στις ίδιες ράγες, που θα αποδέχεται τους μονόδρομους της ΕΕ, θα αποδέχεται πάνω από όλα τους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας, μια κυβέρνηση που πίσω της θα είναι η ίδια τάξη στην εξουσία.

Όλα αυτά πιστεύουμε πρέπει πολύ σοβαρά να προβληματίσουν όλους και όλες, ιδιαίτερα όσους εξακολουθούν ακόμα να επηρεάζονται από τη λογική του δήθεν μικρότερου κακού, που πάντα η εμπειρία δείχνει ότι αποτελεί το σκαλοπάτι για το μεγαλύτερο κακό.

Ιδιαίτερα να προβληματίσουν όσους αισθάνονται αριστεροί και ριζοσπάστες, όσους προέρχονται από το εργατικό λαϊκό κίνημα και έχουμε συναντηθεί μέσα στους αγώνες, έχουμε τις ίδιες αγωνίες και οράματα, άσχετα αν παλιά ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ή όποιο άλλο κόμμα.

Κανένας από τους δύο πόλους του συστήματος δεν μπορεί να κρύψει από το λαό:

Ότι η ΕΕ έχει πλέον διαμορφώσει μηχανισμούς εποπτείας και επιτήρησης χωρών, με μνημόνια διαρκείας για όλες τις χώρες, που μπορούν να κάνουν τη δουλειά που έκανε μέχρι σήμερα η τρόικα.

Ότι η όποια καπιταλιστική σταθεροποίηση ή και ανάπτυξη δεν θα οδηγήσει σε ανάκτηση των τεράστιων απωλειών για το λαό, αλλά θα πατήσει πάνω στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Ότι σήμερα η επιδείνωση στην οικονομία της Ευρωζώνης, οι προβλέψεις για ύφεση στις ισχυρές χώρες, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, μπορεί να επιτείνει ή ακόμη και να οξύνει την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα.

Ότι οι οξύτατοι ανταγωνισμοί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ με άλλα κέντρα, π.χ. Ρωσία, Κίνα, οι τοπικές και περιφερειακές συγκρούσεις αναδεικνύουν ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι επί θύραις. Η Ουκρανία, άλλες χώρες στη γειτονιά μας, η Εγγύς και Μέση Ανατολή είναι εστίες ενός πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, 100 χρόνια μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και 70 χρόνια μετά το Δεύτερο.

Αλήθεια, τι θα κάνει η σημερινή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ή μια αυριανή κυβέρνηση με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στο σχεδιασμό για περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στο πλαίσιο του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ, στο σχεδιασμό για επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή των δυνάμεων ταχείας επέμβασης;

Μόνο τα ΚΚΕ απαντά ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές: Καμιά συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Κανένας Έλληνας από τις Ένοπλες Δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων. Έξοδος τώρα από το ΝΑΤΟ. Κανένας λαός, κανένα κίνημα, η εργατική τάξη δεν θα μπει κάτω από ξένη σημαία!

Και το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και το τι κοινωνικο-οικονομικό σύστημα υπερασπίζεται ο καθένας είναι ζητήματα που καθορίζουν άμεσα τη ζωή του λαού και της νεολαίας μας και στα οποία θα κληθεί να απαντήσει κάθε κυβέρνηση που αποδέχεται το σημερινό πλαίσιο.

Να, γιατί το ΚΚΕ δεν συμμετέχει σε μια τέτοια κυβέρνηση εντός των τειχών, βάζοντας έναν ή δύο επιμέρους όρους που διάφοροι καλοθελητές μάς προξενεύουν. Ακριβώς γιατί η ίδια ζωή του λαού μας και η πορεία της χώρας μας δεν εξαρτώνται από δύο επιμέρους όρους, αλλά από ένα σύνολο προγραμματικών στόχων, συνολικών ανατροπών και ρήξεων με όρους εργατικής λαϊκής εξουσίας. Σε μια τέτοια διακυβέρνηση το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών».

Γι' αυτό και σήμερα η λαϊκή απαίτηση να φύγουν αυτοί που έχουν φορτώσει το λαό με δεινά θα πρέπει να δώσει δυναμική στη μαζική λαϊκή δράση, με δραστική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, για ριζικές ανατροπές και να μην εγκλωβιστεί σε κυβερνητικές λύσεις που φέρνουν από την πίσω πόρτα την ίδια πολιτική, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Οδηγούν σε νέα χαμένα χρόνια, σε μεγαλύτερες απογοητεύσεις.

Οι εξελίξεις, τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα απαιτούν ένα χειραφετημένο ισχυρό αναγεννημένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, στην αναγέννηση του κινήματος, με τη συμμετοχή και την οργάνωσή του, να βαδίσει το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής. Μόνο στο πλαίσιο αυτού του δρόμου μπορεί να βάζει εμπόδια, να καθυστερεί ή και να ανατρέπει αντιλαϊκές αποφάσεις, να παίρνει ανάσες.

Ας συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την προετοιμασία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου της 1ης Νοέμβρη, στο Σύνταγμα, δουλεύοντας δραστήρια μέσα από τις γραμμές του εργατικού λαϊκού κινήματος, του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την αναγέννηση του κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας.

Για να χτυπηθεί η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, να πνεύσει νέος αγωνιστικός άνεμος αισιοδοξίας. Το αδυνάτισμα του ΚΚΕ ωφελεί μόνο τα μεγάλα συμφέροντα, τους καιροσκόπους, ζημιώνει όμως τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους αγρότες, τους ΕΒΕ, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, το κίνημά τους.

Το ΚΚΕ είναι εγγύηση γιατί θα μπει μπροστά για να δυναμώσει η λαϊκή πάλη ενάντια στους αντιλαϊκούς νόμους και τα μέτρα, για να οργανωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη.

Γιατί είναι άλλο πράγμα ο λαός με την πάλη του, με τον αγώνα του να βάλει εμπόδια, να αποσπάσει κατακτήσεις, να καθυστερήσει μέτρα, με ένα ισχυρό ΚΚΕ, με ένα ισχυρό κίνημα, μια κοινωνική συμμαχία που θα παλεύει, θα συγκεντρώνει δυνάμεις για ριζικές αλλαγές, και είναι άλλο -τελείως διαφορετικό πράγμα- η ψεύτικη ελπίδα ότι μια κυβέρνηση εντός των ίδιων τειχών και διά της ανάθεσης μπορεί έστω να ανακουφίσει τη φτώχεια.

Το ΚΚΕ εγγυάται ότι δεν θα εξαργυρώσει την ψήφο του λαού για κάποιες κυβερνητικές θεσούλες, δεν θα βάλει την υπογραφή του σε αντιλαϊκές συμφωνίες και συναλλαγές.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η ισχυροποίηση του εργατικού λαϊκού κινήματος, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού αποτελεί την πιο σίγουρη εγγύηση για να αντιμετωπιστεί η ναζιστική Χρυσή Αυγή, αυτά τα τσιράκια του συστήματος, οι θαυμαστές του Χίτλερ, των συνεργατών των ναζί.

Ένας χρόνος μετά από τη δολοφονία του παλικαριού από το Κερατσίνι, του Παύλου Φύσσα, από τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής έχει επιβεβαιωθεί πολλαπλά η εγκληματική, δολοφονική δράση της. Αποθρασύνθηκε μόνο από τη στήριξη που της παρείχαν ό,τι πιο σάπιο έχει μέσα του το καπιταλιστικό σύστημα και τα μεγαλοσυμφέροντα, που τη γέννησαν και τη θρέφουν, για να επιτίθεται σε όσους παλεύουν, σηκώνουν κεφάλι. Οι χρυσαυγίτες είναι πληρωμένα τσιράκια τμημάτων του κεφαλαίου.

Είναι οι χρυσαυγίτες βουλευτές που ζητούν στη Βουλή να επιδοτηθούν οι εφοπλιστές και άλλα τμήματα του κεφαλαίου, κάνοντας παρεμβάσεις, Ερωτήσεις και προτάσεις στη Βουλή για το ζήτημα αυτό, επιτιθέμενοι μάλιστα στους εργάτες που αγωνίζονται για το μεροκάματο, για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, τις κατακτήσεις τους.

Την ίδια ώρα που εμφανίζονται δήθεν αντισυστημικοί και ενάντια στα προνόμια, κάθε τρεις και λίγο νέα άπλυτα βγαίνουν στη φόρα που αποδεικνύουν ότι αξιοποιούν όλα τα βουλευτικά προνόμια, ζουν σε βίλες με δάνεια της Βουλής και κάνουν ρουσφέτια, ο ένας διορίζει την κόρη του αλλουνού.

Οι πρωτοβουλίες της ΚΝΕ ενάντια στο φασισμό, που ξεδιπλώθηκαν αυτές τις μέρες και με τις εκδηλώσεις εδώ στο Φεστιβάλ την πρώτη μέρα, είναι ένα μόνο μικρό δείγμα των πρωτοβουλιών ενάντια στο φασισμό που πρέπει να παρθούν παντού για να υψωθεί σε κάθε χώρο δουλειάς, μόρφωσης και κατοικίας τείχος ενάντια στο φασισμό.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ΚΚΕ απευθύνεται στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις νέες, στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που υποφέρουν από τις πολιτικές διαχείρισης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, από το χρέος, για τη δημιουργία του οποίου δεν ευθύνονται οι ίδιοι ούτε στο ελάχιστο, από το αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους κινδύνους που εγκυμονεί η παραμονή στο ΝΑΤΟ, από τις πολιτικές που δυναμώνουν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων και μοιράζουν ψίχουλα ελεημοσύνης σε κάποιες μικρές ομάδες ακραίας φτώχειας.

Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε, άσχετα τι εκλογική προτίμηση είχαν μέχρι χτες, εάν ήταν με το ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, ή μετά μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντάς τον ως κάποια ελπίδα ή αν είχαν επιλέξει άλλα κόμματα. Τα συμφέροντά τους είναι κοινά κι αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από μια μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία που θα συγκροτήσουν οι ίδιοι, μέσα από τις γραμμές του κινήματος, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στους τόπους μόρφωσης και κατοικίας.

Βασικό περιεχόμενο αυτής της κοινωνικής - πολιτικής πρότασης διεξόδου του ΚΚΕ από την κρίση σήμερα, είναι:

Η αντιμετώπιση των μεγάλων και οξυμένων προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων, όπως η ανακούφιση των ανέργων, η σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, οι μισθοί και τα μεροκάματα, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η κατάργηση της επαίσχυντης φορολογίας, η εξασφάλιση αξιοπρεπών συντάξεων, συνολικά το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και η προστασία των εργαζομένων, η αντιμετώπιση της κατάστασης στην Υγεία, το Φάρμακο, την περίθαλψη, την Παιδεία και τόσα άλλα που περιέχουν οι προτάσεις νόμου και οι θέσεις του ΚΚΕ.

Η κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων, των μνημονίων, των αντιδραστικών διατάξεων που δένουν χειροπόδαρα το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ, προϋπόθεση για άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κίνητρο τις κοινωνικές ανάγκες, επωφελούς διεθνούς συνεργασίας και φιλίας, με συνολικές αλλαγές που θα σημαδέψουν και άλλες χώρες οι λαοί με τα κινήματά τους και την πάλη τους.

Ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις των δυνάμεων εκστρατείας που έχει αποφασίσει το ΝΑΤΟ, η έξοδος από αυτόν και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.

Η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, του ορυκτού πλούτου, των υδρογονανθράκων, της Ενέργειας, όλου του φυσικού και παραγόμενου από το λαό πλούτου, έτσι ώστε να μπορέσει η οικονομία να έχει τα απαραίτητα εργαλεία της ανάπτυξης, για ανακατανομή των πόρων σε όφελος του λαού, την εξάλειψη της ανεργίας και την εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους, με κεντρικό σχεδιασμό.

Κι όλα αυτά βέβαια με αλλαγή τάξης στην εξουσία, με εγκαθίδρυση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση διεξόδου και ανάπτυξης υπέρ του λαού. Η πρόταση του ΚΚΕ είναι επίκαιρη και αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Μπορεί να δώσει πρωτόγνωρες κατακτήσεις στην εργατική τάξη, στο λαό μας. Η Ελλάδα έχει συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, που τώρα ανήκουν στα μονοπώλια, στις γιγαντιαίες επιχειρήσεις, έχει πολυάριθμο ικανό εργατικό δυναμικό, επιστημονικό δυναμικό, δυνατότητα να θρέψει το λαό της, έχει πλουτοπαραγωγικές πηγές. Χρειάζεται κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, εργατική λαϊκή εξουσία, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό. Παλεύει για τη δημιουργία νέων λαογέννητων θεσμών, που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς σάπιους και αντιδραστικούς που υπερασπίζονται τα συμφέροντα των λίγων έναντι εκείνων των πολλών. Ο ανώτερος τύπος δημοκρατίας, που υπερασπίζεται το ΚΚΕ, έχει θεμέλιό του τον εργατικό - λαϊκό έλεγχο και συμμετοχή από κάτω έως πάνω.

Να υποστηρίξουμε για όλα αυτά αποφασιστικά, μαχητικά το ΚΚΕ. Να το κάνουμε ισχυρό, δυνατό, μια μεγάλη δύναμη, να μπει μπροστά, κρίνοντας συνολικά την πορεία του, τις πράξεις του, έστω κι αν κάποιοι επιφυλάσσονται σε κάποιες θέσεις του.

Αυτή είναι η λύση, αυτή είναι η ελπίδα.

Για να κάνουμε πραγματικότητα τα λόγια του Μπελογιάννη στην απολογία του, που είναι και το κεντρικό σύνθημα του 40ού μας Φεστιβάλ:

«Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων…».

Έχουμε εμπιστοσύνη στις θέσεις μας, στο πρόγραμμά μας, την οργάνωσή μας.

Εξοπλίζουμε με δύναμη την εργατική τάξη, το λαό μας, το κίνημά τους.

Έχουμε ελπίδα στη νεολαία μας, στα νιάτα της ΚΝΕ, στο μέλλον.

Κοιτάμε μπροστά μελετώντας, αφομοιώνοντας την πείρα τού χτες.

Προχωράμε θαρρετά, σταθερά, δυναμικά!»

  

Ο χαιρετισμός του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Θοδωρή Χιώνη

«Φίλες και φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες,

Σας καλωσορίζουμε στην τρίτη μέρα των εκδηλώσεων του 40ού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή". Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου χαιρετίζουμε τους χιλιάδες νέους και νέες που αυτό το τριήμερο και όλους τους προηγούμενους μήνες, σε πάνω από 200 εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, έδωσαν με τη συμμετοχή τους ζωντάνια στις πολύμορφες εκδηλώσεις μας. Μετατρέποντας το Φεστιβάλ σε μια πραγματικά νεανική γιορτή, σε γιορτή της ελπίδας και του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους, τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που δούλεψαν συνολικά και από κάθε πόστο για την επιτυχία των εκδηλώσεων του 40ού Φεστιβάλ, αποδεικνύοντας στην πράξη τη δύναμη των υλικών με τα οποία χτίζεται το Φεστιβάλ μας τόσες δεκαετίες. Τη δύναμη της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της συνειδητής προσφοράς, της οργάνωσης, της πρωτοβουλίας, της αποφασιστικότητας, της αισιοδοξίας ότι θα τα καταφέρουμε.

Ευχαριστούμε όσους μας βοήθησαν και συνεργαστήκαμε. Το λαϊκό κόσμο της Δυτικής Αθήνας, που για ακόμα μια χρονιά μας καλοδέχτηκε και μας φιλοξένησε στο χώρο που παίζουν τα παιδιά του, που βρίσκει λίγες ώρες ξεκούρασης. Στο πάρκο που ζωντάνεψε με το Φεστιβάλ, αναδεικνύοντας την ανάγκη της πάλης για να είναι συντηρημένο και ανοιχτό στο λαό για οργανωμένη δραστηριότητα και κλειστό στα επιχειρηματικά συμφέροντα που το βάζουν σιγά σιγά στο χέρι.

Ιδιαίτερα χαιρετίζουμε και καλωσορίζουμε τις δεκάδες αντιπροσωπείες Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων απ' όλο τον κόσμο που μας τίμησαν με τη συμμετοχή τους. Από το Φεστιβάλ στέλνουμε μήνυμα ότι δυναμώνουμε τον εργατικό λαϊκό διεθνισμό, την αλληλεγγύη και την κοινή δράση ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, ενώσεις και σχεδιασμούς. Ότι δε γινόμαστε μέρος τους. Γιατί από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, πίσω από τους εθνικισμούς, τους θρησκευτικούς διαχωρισμούς ή τη δήθεν υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων βρίσκεται ο σκληρός ανταγωνισμός ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ό,τι δεν λύνουν στις διεθνείς συνόδους για το ποιος θα χάσει λιγότερο και ποιος θα κερδίσει περισσότερο εις βάρος των λαών, το λύνουν με τα όπλα, σπρώχνοντας τον ένα λαό εναντίον του άλλου προς όφελος της αστικής τάξης.

40 Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή". Δεν μπορούμε να κρύψουμε ότι είμαστε περήφανοι για το Φεστιβάλ μας, για την πορεία των 40 Φεστιβάλ. Έλεγε αλήθεια ο ποιητής μας, ο δικός μας Ρίτσος, όταν στο 4ο Φεστιβάλ απήγγειλε:

"Ακούστε πώς σφυρίζει τούτος ο άνεμος.

Είναι μεγάλος τούτος ο άνεμος, είναι χαρούμενος

Φεγγοβολάει από χιλιάδες περιστέρια

Φεγγοβολάει από τα μάτια των ηρώων μας

Φεγγοβολάει απ’ τη θυσία, απ΄ την ελπίδα και το μέλλον".

Το Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" έρχεται από το παρελθόν και είναι εικόνα από το μέλλον. Γιατί εμπνέεται από τις ελπίδες και τις ανάγκες μας, τις διεκδικήσεις και τα όνειρα των νέων ανθρώπων, φωτίζοντας το δρόμο προς το μέλλον που μας αξίζει. Για να φτιάξουμε ένα νέο κόσμο στο ύψος των ανθρώπινων αναγκών, στο επίπεδο των σύγχρονων δυνατοτήτων.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή" αντέχει και ανανεώνεται στο χρόνο, γιατί ενώνει σε ένα σύνολο την πρωτοπόρα και ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, με την πολυμορφία, το συνδυασμό πολλών μορφών Τέχνης και καλλιτεχνικών ρευμάτων.

Δίνοντας βήμα στην πιο προοδευτική δημιουργία και αναζήτηση. Γιατί το Φεστιβάλ μας δημιουργεί, έχει το ίδιο προσφορά στον Πολιτισμό και την Τέχνη. Στην Τέχνη που θέλουμε να εμπνέει και να εμπνέεται από τους ανθρώπους του μόχθου και τον πιο όμορφο στόχο που έχει βάλει η ανθρώπινη ιστορία, αυτόν της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Το Φεστιβάλ μας, σε πείσμα πολλών, αντέχει, ανανεώνεται, δυναμώνει. Γιατί το ΚΚΕ, και η ΚΝΕ, δεν πέρασε στην αντίπερα όχθη. Παρέμεινε σάρκα από τη σάρκα των εργατών, του εργαζόμενου λαού και των παιδιών του. Στις ανηφόρες και στις κατηφόρες, δεν συμβιβάστηκε με την εξουσία των μονοπωλίων που τσακίζει τις ζωές μας και γι' αυτό μπορούμε σήμερα να συνεχίζουμε με ταξική πυξίδα, να παλεύουμε για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του.

Δεν είμαστε όμως μόνο περήφανοι για τα 40 Φεστιβάλ μας. Νιώθουμε και την ευθύνη έτσι ώστε αυτή η πορεία να συνεχιστεί. Γιατί είναι μια πορεία συνεχούς προσπάθειας να ξεπερνάμε δυσκολίες και δικές μας αδυναμίες, είναι μια συνεχής προσπάθεια και κόντρα στη συνήθεια, μια πορεία πάντα προς τα μπρος.

Μπορούμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, ώστε η συνέχεια να δικαιώσει τη μέχρι τώρα πορεία. Μπορούμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε η ίδια η ΚΝΕ, η Οργάνωσή μας, να δυναμώσει, να γίνει πιο γερή, πιο μαζική. Με μεγαλύτερη ετοιμότητα και ικανότητα δράσης, μαζί με την υπόλοιπη φτωχή και άνεργη νεολαία, μέχρι την τελική αναμέτρηση για την ανατροπή της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ανταποκριθεί η ΚΝΕ επάξια σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης ως νεολαία του ΚΚΕ.

Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε, εξοπλισμένοι με τις αποφάσεις του 11ου Συνεδρίου μας που θα πραγματοποιηθεί το Δεκέμβρη του 2014. Αποφάσεις που θα διαμορφωθούν αφού προηγηθεί συλλογική συζήτηση σε όλες τις Οργανώσεις Βάσης πάνω στις Θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου, που είδη έχουν δημοσιευτεί, παίρνοντας υπόψη και τις γνώμες των νέων που δράσαμε μαζί ή συναντηθήκαμε στις δραστηριότητες που αναπτύξαμε όλα αυτά τα χρόνια.

Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο να τιμήσεις όχι με λόγια, αλλά με πράξεις τις ρίζες σου, να τιμήσουμε με πράξεις την κληρονομιά από τη στάση και την απολογία του συντρόφου μας ήρωα Νίκου Μπελογιάννη, από την οποία δανειστήκαμε και το σύνθημα για το 40ό Φεστιβάλ, λέγοντας μπροστά στους στρατοδίκες του "Αγωνιζόμαστε χωρίς να γνωρίσουμε ύπνο, χωρίς να γνωρίσουμε ξεκούραση για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, για να δημιουργήσουμε νέους χρόνους και εποχές στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων".

Γι' αυτό θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να ανταποκριθούμε και να συνεχίσουμε. Με υπομονετική σκληρή δουλειά για τη διαφώτιση και την οργάνωση της νεολαίας, με καθημερινή δουλειά που μπορεί να μην έχει πάντα άμεσα αποτελέσματα. Όχι από μακριά, αλλά μέσα στη νεολαία, στα προβλήματα και τις ανησυχίες της, να γινόμαστε πιο ικανοί, πιο μαχητικοί, καλύτεροι οργανωτές, πιο εύστοχοι προπαγανδιστές, στη συγκέντρωση δυνάμεων για την αντεπίθεση και την επαναστατική ανατροπή.

Με μεγαλύτερη τόλμη και πρωτοβουλία στην οργάνωση της πάλης. Με περισσότερους και πιο στέρεους δεσμούς με τους νέους των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Κατακτώντας τη δύναμη της γνώσης, εξοπλισμένοι σταθερά με την πείρα των μεγάλων αγώνων. Μέσα στη δράση, σε συνδυασμό με τα συμπεράσματα από τη δράση. Εκεί να μετράμε το μπόι μας. Να βρισκόμαστε διαρκώς σε πόλεμο με τη σάπια αστική ιδεολογία και τα μικροαστικά στηρίγματά της.

Παρά τα περισσότερα εμπόδια, υπάρχουν και περισσότερες αποδείξεις για να συνειδητοποιείται ότι οι νέοι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από το παλιό, το ξεπερασμένο ιστορικά καπιταλιστικό σύστημα. Μέσα στο πλαίσιό του, οι νέοι και οι νέες των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλύτερο από το να γίνουμε η επόμενη γενιά που από τον κόπο και τον ιδρώτα της θα πλουτίζει η τάξη των καπιταλιστών. Για να συνεχίζουν να μοιράζονται οι πολλοί τη φτώχεια και τον πλούτο οι λίγοι.

Έχουμε κάθε συμφέρον να παλέψουμε ενάντια στο σύστημα που αναπαράγει την κρίση, τους πολέμους, την ανεργία, την ελαστική και ανασφάλιστη δουλειά, τη σκλαβιά της μαθητείας, την υποβάθμιση της ζωής και της μόρφωσης, που προωθεί τη ναρκωκουλτούρα για να σαπίζουν τα μυαλά νέων ανθρώπων.

Έχουμε κάθε συμφέρον να στείλουμε στο μουσείο της κοινωνικής ιστορίας το σημερινό σύστημα, που στηρίζει και υπερασπίζεται την ατομική ιδιοκτησία των λίγων, των εκμεταλλευτών, που δεν κάνουν τίποτα στην παραγωγή, που είναι πραγματικά παράσιτα, αλλά αρπάζουν όλο τον πλούτο που παράγουν εκατομμύρια εργαζόμενοι.

Οι νέοι της δουλειάς, της περιπλάνησης και της ανεργίας, του σχολείου και των σπουδών έχουμε κοινό συμφέρον να επιβάλουμε σε κάθε χώρο τη λαϊκή, τη νεανική δύναμη διεκδίκησης με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να υπερασπίσουμε και να καλυτερέψουμε τη ζωή μας, τα δικαιώματά μας στη μόρφωση και τη δουλειά. Μαζί είμαστε πιο δυνατοί. Ενεργοποιώντας, μαζικοποιώντας, δυναμώνοντας σωματεία, συλλόγους, Επιτροπές Αγώνα, Λαϊκές Επιτροπές.

Όλοι για έναν και ένας για όλους. Αυτό απαιτείται σήμερα. Ενάντια στους εκμεταλλευτές, στις κυβερνήσεις, στα κόμματά τους, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους, στους υπηρέτες τους, στις συμβιβασμένες ηγεσίες στο κίνημα, που έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν υποταγή στις επιλογές της αστικής τάξης. Ενάντια σε αυτούς που θέλουν να διαχειριστούν τη σαπίλα του καπιταλισμού.

Σε κανέναν δεν αξίζει ο συμβιβασμός με τη φτώχεια. Σε κανέναν δεν αξίζει να έχει σκυμμένο το κεφάλι, να αποδέχεται τη σκλαβιά. Ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι από κάτω, οι φτωχοί, οι καταπιεσμένοι.

Έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας. Έχουμε και επιλογή. Να δημιουργήσουμε μια νέα καλύτερη κοινωνία. Την κοινωνία που στηρίζεται και θέτει στην υπηρεσία του ανθρώπου όλες τις κατακτήσεις και τις δυνατότητες της παραγωγής, της επιστήμης, του Πολιτισμού.

Στο δρόμο της λαϊκής αντεπίθεσης, στον αγώνα της εργατικής τάξης για να πάρει στα χέρια της την εξουσία έχει θέση κάθε νέος και νέα, εκεί έχει ελπίδα, εκεί θα βρει τη ζωή που του αξίζει. Κι όχι να περιμένει από εκλογές σε εκλογές το ποιος θα γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Έχει συμφέρον να κοιτάξει έξω από τα όρια του συστήματος της εκμετάλλευσης και της ανεργίας. Εδώ βρίσκεται ό,τι πιο πρωτοπόρο, ό,τι πιο νέο υπάρχει.

Γνωρίστε τι προτείνει το ΚΚΕ από πρώτο χέρι. Ακούστε χωρίς προκαταλήψεις τις εκτιμήσεις και τις θέσεις του».  



Η καθαριότητα του Πάρκου «Τρίτση» βασικό μέλημα της ΚΝΕ 

Τα δεκάδες συνεργεία καθαριότητας, αποτελούμενα από ΚΝίτες και ΚΝίτισσες, σε όλο το χώρο του 40ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», αποδεικνύουν ότι η καθαριότητα του Πάρκου «Τρίτση» είναι μια από τις βασικές προτεραιότητες της ΚΝΕ.

Την ίδια ώρα, από τις ντουντούκες, η ΚΝΕ καλεί τους επισκέπτες του πάρκου να διατηρήσουν το πάρκο καθαρό, να βοηθήσουν τις ομάδες καθαριότητας, να παραδοθεί το πάρκο όπως κάθε χρόνο καθαρό.

Άλλωστε ο σεβασμός στο χώρο του πάρκου και ο διαρκής καθαρισμός του είναι ένα στοιχείο που πρέπει να ξεχωρίσουμε.

Αυτό το στοιχείο συνοδεύει διαχρονικά τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε όλους τους χώρους όπου φιλοξενήθηκαν και που κατά κοινή ομολογία ήταν παραμελημένοι και μετατράπηκαν από την ΚΝΕ σε όμορφες γωνιές για να τις απολαμβάνουν οι κάτοικοι των αντίστοιχων περιοχών.

Ειδικά, η διεξαγωγή του Φεστιβάλ στο Πάρκο «Τρίτση», τα τελευταία χρόνια, συνοδεύεται από μια σειρά αιτήματα διεκδίκησης για να πάψει η εγκατάλειψή του και να μπει φραγμός στα σχέδια ιδιωτικοποίησής του.

ΑΝΤΕ ΒΡΕ ΣΥΝΤΡΟΦΑΚΙΑ ΜΑΣ ,ΕΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΞΕΣΤΗΣΙΜΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ