ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΤΕΡΑΣ (3)

Τον Οκτώβρη του 1933 η Γερμανία εγκατέλειψε τη Διάσκεψη της Γενεύης για τον αφοπλισμό και κατέθεσε δήλωση αποχώρησης από την Κοινωνία των Εθνών. Στις 16 Μάρτη 1935 ο Χίτλερ παραβίασε τα άρθρα, τα σχετικά με τον πόλεμο, που περιλαμβάνονταν στη Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών του 1919 και κήρυξε στη χώρα γενική επιστράτευση. Το Μάρτη του 1936 τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη της Ρηνανίας. Το Νοέμβρη του 1936 η Γερμανία και η Ιαπωνία υπέγραψαν το «αντικομμουνιστικό σύμφωνο» (ενάντια στη Γ' Διεθνή), στο οποίο το 1937 προσχώρησε και η Ιταλία. Έτσι είχαμε την εισβολή της Ιταλίας στην Αιθιοπία (1935 - 1936) και τη γερμανοϊταλική επέμβαση στην Ισπανία (1936 - 1939) Η ΑΝΤΑΝΤ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ στις επεμβάσεις της Γερμανίας και ο Χίτλερ συνέχισε καταλαμβάνοντας το Μάρτη του 1938 την Αυστρία. Ταυτόχρονα άρχισε να προετοιμάζει επίθεση κατά της Τσεχοσλοβακίας. Η Τσεχοσλοβακία, όμως, καλύπτονταν από τα σύμφωνα με τη Γαλλία το 1924 και με την ΕΣΣΔ το 1935 που πρόβλεπαν στρατιωτική βοήθεια αυτών των κρατών στην Τσεχοσλοβακία σε περίπτωση επέμβασης.
Εν συνεχεία έχουμε εισβολή των Γερμανών στην Τσεχοσλοβακία και άρνηση βοήθειας της ΕΣΣΔ από την κυβέρνησης Μπένες. Έτσι προκύπτει η Συμφωνία του Μονάχου, του 1938, σύμφωνα με την οποία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, έδιναν την Τσεχοσλοβακία στη Γερμανία, επιτρέπονταν η κατάληψη, από τη Γερμανία, της περιοχής των Σουδητών, και η επέκταση των Γερμανών προς την ΕΣΣΔ. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι Άγγλοι-Γάλλοι-ΗΠΑ επιδίωκαν να αποφύγουν πολεμική εμπλοκή εναντίων της Γερμανίας. Ο Α Π.Π. άφησε τεράστια πλήγματα στις οικονομίες τους και έπρεπε να κερδίσουν χρόνο για να ανακάμψουν. Προς το τέλος του 1938 η Γερμανία δημιούργησε θέμα με τα νοτιοδυτικά εδάφη της Πολωνίας. Ανέφερε ότι υπάρχουν αδικίες στα σύνορα που καθορίστηκαν στην Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών και προειδοποίησε ότι αν δεν αποκατασταθούν τα σύνορά θα εισβάλλει στο Γκντανσκ. Για να βρει αφορμή έστησε την γνωστή προβοκάτσια τον Αύγουστο του 39, περί επίθεσης της Πολωνίας στην Γερμανία!!!, εξαπάτησε την διεθνή κοινή γνώμη και εισέβαλλε στην Πολωνία. Η Πολωνία αρνήθηκε βοήθεια από την ΕΣΣΔ και αποτάθηκε σε ΗΠΑ-ΑΓΓΛΙΑ_ΓΑΛΛΙΑ. Το Μάρτη του 1939 η Γερμανία κατέλαβε ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία. Στη συνέχεια κατέλαβε την περιοχή Μέμελ της Λετονίας. Μετά το χαλύβδινο σύμφωνο ανάμεσα σε Ιταλία και Γερμανία, το Βατικανό αναγνώρισε το Γ Ράιχ και το χρηματοδότησε ως αντάλλαγμα για την αναγνώριση του ως ανεξάρτητο κρατίδιο από τον Μουσολίνι. Το Βατικανό επικρότησε κάθε κατάληψη καθολικών περιοχών σε άλλα κράτη και δεν έβγαλε ούτε μία ανακοίνωση για το πογκρόμ κατά του Εβραϊκού πληθυσμού. Το καλοκαίρι του 1939 κατόπιν προσκλήσεως άρχισαν στη Μόσχα οι διαπραγματεύσεις των κυβερνήσεων της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας με την ΕΣΣΔ, οι οποίες επέβησαν άκαρπες. Η ΕΣΣΔ πρότεινε υπογραφή συμφωνίας για κοινό μέτωπο κατά του Χίτλερ. Οι Αγγλογάλλοι δεν δέχτηκαν και πρότειναν στην ΕΣΣΔ να κινηθεί μονομερώς και να προστατέψει οποιαδήποτε γειτονική χώρα δέχονταν επίθεση από την Γερμανία. Ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελαν να εμπλακεί μόνο η ΕΣΣΔ σε πόλεμο εναντίον της Γερμανίας. Ουσιαστικά επιβεβαίωσαν ότι με την Συμφωνία Μονάχου επιδίωκαν οι Άγγλοι-Γάλλοι-ΗΠΑ να στραφεί η Γερμανία στα ανατολικά και να μπει η ΕΣΣΔ στην διαδικασία να προστατεύσει τις γείτονες χώρες μόνη της. Κατόπιν τούτου με την σειρά της και η ΕΣΣΔ για να αποφύγει την άμεση επίθεση της Γερμανίας, και να κερδίσει χρόνο, υπογράφει στις 23 Αυγούστου 1939 το σύμφωνο μη επίθεσης (Μολότοφ – Ρίμπεντροπ). Τόσο στο άμεσα δημοσιεύσιμο κείμενο του, όσο και το υποτιθέμενο Μυστικό Πρωτόκολλο, αναφέρονταν στο ότι η ΕΣΣΔ ανακτούσε την Δυτική Λευκορωσία και τμήμα της δυτικής Ουκρανίας, που έχασε με την Συνθήκη Ειρήνης του 1920, μετά την ήττα της στον στην μάχη του Βιστούλα, με την οποία τερματίστηκε ο Σοβιετο - Πολωνικός Πόλεμος.