Μπόχουμ δέρνουμε;

απο το sfyrodrepano



(ή Το τυχαίο πέσιμο ενός αναρχικού)

Τι έγινε πραγματικά τα ξημερώματα της Κυριακής στο χώρο του Πολυτεχνείου; Η Ρένα Δουρού-τι σπάει τη σιωπή της με ένα κείμενο καταπέλτη, και αποκαλύπτει την αλήθεια μέσα από τα μάτια ενός αγνού και τίμιου κάφρου.

Καλή ανάγνωση και καλό τρολάρισμα...

Ακόμα και στην διαφήμιση, από την οποία κλέβουμε τη συγκεκριμένη ατάκα (κάτι που μας κάνει και προωθητές διαφημίσεων και κλέφτες) μάλλον κατέληγε στο «δεν δέρνουμε».

Αλλά ποιοι είναι αυτοί για να ξέρουν; Έχουν συγκρουστεί αυτοί; Έχουν δώσει κοινωνικούς αγώνες αυτοί; Έχουν ξυπνήσει αχάραγα για να πάνε στο Πολυτεχνείο αυτοί; Όχι! Ούτε και μεις βέβαια. Εκτός από το περασμένο Σάββατο.

Το επεισόδιο

Ξυπνήσαμε (άλλοι ξυπνήσαμε και άλλοι δεν κοιμηθήκαμε καθόλου) για να βρεθούμε και μεις στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου. Δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα με τα υπόλοιπα Πανεπιστήμια, στων οποίων τους εορτασμούς δεν πάμε, αλλά το Πολυτεχνείο είναι το καλύτερο. Είναι και στα Εξάρχεια, οπότε δεν χρειάζεται να ξεποδαριαστούμε μετά από το λιώσιμο με μπύρες στην πλατεία. 

Είπαμε λοιπόν να πάμε στο Πολυτεχνείο και να περιμένουμε τους Κνίτες. Που είναι πολύ κωλόπαιδα. Ακούς Κούλα; Πολύ κωλόπαιδα. Έπρεπε να τους δώσουμε ένα μάθημα γιατί περιφρουρούσαν τη Βουλή στη Λέσβο (ή στη Μυτιλήνη, θα σας γελάσω). Είχαμε βάλει έναν σύντροφο να περιμένει στα Εξάρχεια έξω από την «Λοκομοτίβα» να τσεκάρει πότε θα περάσουν τα μπλοκ των Κνιτών που όπως πάντα θα έκαναν τη διαδρομή Βερανζέρου-Εξάρχεια-Στουρνάρη-Πολυτεχνείο με μια μικρή στάση στου Ζωγράφου.

Ο εν λόγω σύντροφος μας επιβεβαίωσε τρεις φορές ότι πράγματι περνάει από μπροστά του, το μπλοκ των Κνιτών. Ίσως έπρεπε να είχαμε ψυλλιαστεί την δουλειά, όταν μας είπε ότι το αυτό επιβεβαιώνουν η Καλίσι, δύο δράκοι και ο Σάκης που βλέπει ακόμα κύκλους από εκείνο το ρέιβ πάρτι την προπερασμένη δεκαετία -αλλά θα γίνει κυριλέ μετά το στρατό.

Με την οργή να μας καίει τα σωθικά, ριχτήκαμε στους Κνίτες σαν λιοντάρια.
Για να μη στα πολυλογώ, κάνουμε ασήκωτους καμιά δεκαριά. Και εκεί που καθαρίζουμε το κίνημα από τους εξουσιαστές τι να δω; Γύρω-γύρω Κνίτες και εκεί που βαράω εγώ, μια κοπελίτσα που κάπου είχα ξαναδεί. Ένα πολύ όμορφο κορίτσι, κοντό λίγο, με ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Μα και βέβαια το είχα ξαναδεί. Ήταν εκείνη η μικρή που με είχε καλοδεχτεί στο μπλοκ της, μετά από μια σύγκρουση έξω από τη Βουλή (μα αυτή δεν είναι στη Λέσβο;) που παραλίγο να παραλύσει το κράτος. Αλλά χέσε το κράτος τώρα. Τι έκανε αυτή εδώ;

«Καλά» της λέω «πότε έγινες Κνίτισσα;».
«Μα, δεν είμαι Κνίτισσα» μου απαντάει, εμφανώς τρομαγμένη από την άγρια νεολαία που ξέσκιζε το εξουσιαστικό της όραμα.
«Και τότε τι είσαι;» την ρωτάω κάπως προβληματισμένος, για να ακολουθήσει η παρακάτω στιχομυθία (ναι είχα ανοίξει το «Σ» στο λεξικό, πρόβλημα;)

-ΟΚΔΕ
-ΟΚΔΕ σκέτο ή ΟΚΔΕ Σπάρτακος;
-ΟΚΔΕ. Σκέτο.

Κοιτάω τον σύντροφο επικεφαλής και τον ρωτάω, σχεδόν βέβαιος, για την επερχόμενη αποκάλυψη της γκάφας.

-ΟΚΔΕ (σκέτο) δέρνουμε; 
«Όχι» μου αποκρίνεται εκείνος και το λοστάρι μου, που για λίγο είχε συναντήσει αυτά που μέχρι πριν λίγο νόμιζα για εξουσιαστικά κεφάλια, μου έπεσε απ’ τα χέρια. «Όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν» ξέφυγε πνιχτά από τα χείλη μου.

Οι Κνίτες μας την έφεραν. Οι σκέψεις άρχισαν να τριγυρνούν στο μυαλό μου, κάνοντας κύκλους. Σαν αυτούς που βλέπει ο Σάκης (και γυρίζουν κάπως έτσι). Αλλά εγώ δεν θα πάω στρατό και δεν θα γίνω ποτέ κυριλέ. 

«Ποτς γένεν αυτό;» αναρωτήθηκα. Και αμέσως ο ιστορικός παραλλήλισμός έσκασε σαν αναλαμπή στο μυαλό μου. Γιατί δεν υπήρχε ούτε ένας Εβραίος στους Δίδυμους Πύργους, όταν ο σύντροφος Οσάμα τους έστειλε τα αεροπλάνα; Γιατί καθυστέρησαν οι Κνίτες και δεν τους βρήκαμε για να τους δείρουμε; Γιατί τα αφεντικά της ζύμης κάνουν κατά κανόνα τις κασερόπιτες στρογγυλές αφήνοντάς σε για ώρες να αναρωτιέσαι από που να ξεκινήσεις, με συνέπεια να κρυώνει η κασερόπιτα μέχρι να την δαγκώσεις; Έχει γίνει δουλειά από μέσα.

Η ντροπή μου ήταν ανείπωτη. Είπα στον Σάκη (με τους κύκλους) αφού είχε κάνει τη μαλακία και μας επιβεβαίωσε άλλα αντ’ άλλων, να πάει στα γραφεία του ΝΑΡ και να πει μια συγγνώμη και στους υπόλοιπους που είχαν μαζευτεί εκεί. Οι ΝΑΡίτες, που δεν είναι τίποτα κωλόπαιδα σαν τους Κνίτες (αν και κάποιοι τους λένε μεταλλαγμένους τέτοιους), δέχτηκαν αμέσως τη συγγνώμη, φίλησαν τον Σάκη στο μέτωπο και πιασμένοι χεράκι-χεράκι γύρισαν στο Πολυτεχνείο –στο οποίο παρεμπιπτόντως δεν γινόταν καμία γιορτή (γι αυτό και μεις άλλωστε δεν μείναμε εκεί)- για να αγναντέψουμε όλοι μαζί την ανατολή. 

και στο Μποχουμ Τσίπρα ψηφισαν 

Στο σπίτι

Γύρισα σπίτι με το κεφάλι σκυμμένο. Ένας παλιός σύντροφος, μου είχε αναθέσει να γράψω μια ανακοίνωση απολογητική για το τραγικό μας λάθος. «Ρε παιδιά εμείς τους Κνίτες ψάχναμε», «Συγγνώμη. Να άμα θέλετε χτυπήστε μας κι εσείς» άρχισα να γράφω και το συγγραφικό μαζί με το πολιτικό μου ταλέντο, ήταν σα να πιάστηκαν ξαφνικά και να χόρεψαν ένα παθιασμένο τανγκό πάνω στο πληκτρολόγιο. Σ’ αυτή μου την πορεία προς τη συγγραφή των κειμένων τις οργάνωσης, με βοήθησε και το γεγονός ότι για πολλά χρόνια έγραφα τις ανακοινώσεις της Original στο Κουκάκι. Η ανακοίνωση ήταν έτοιμη μέσα σε λίγα λεπτά (έπρεπε να κοιμηθώ κιόλας). Την έστειλα στο indymedia και πριν κοιμηθώ, έσβησα τον λογαριασμό μου στο twitter. Κοιμήθηκα ήσυχος.

Το ξύπνημα

Τι το ήθελα να ξυπνήσω; Κοιτάω το κινητό. Δέκα αναπάντητες. «Ο μαλάκας ο Σάκης» λέω από μέσα μου και τον παίρνω να δω τι σκατά θέλει. 

«Έλα ρε μαλάκα» μου λέει σηκώνοντας το τηλέφωνό του «Δεν μπορείς να φανταστείς τι γίνεται εδώ.» Τον ρωτάω βαριεστημένα και εκείνος μου εξηγεί. «Οι Κνίτες έχουν κλειστεί στο δωμάτιο της μικροφωνικής και διαβάζουν την ανακοίνωσή που έγραψες σε όλο το Πολυτεχνείο.» Κρύος ιδρώτας έχει αρχίσει να τρέχει στο πρόσωπό μου, ενώ εκείνος συνεχίζει «Έχουν λυθεί στα γέλια από εδώ μέχρι την Ομόνοια» μου λέει. «Σταματήστε τους» του λέω. 

Όπως με ενημέρωσαν μετά κάτι δικοί μας, προσπαθήσαμε και πάλι να δείρουμε τους ΚΝίτες, αλλά τους μπερδέψαμε με κάτι Γερμανούς τουρίστες, οπαδούς της Μπόχουμ. (Μα άκου Μπόχουμ!)

Άνοιξα τον υπολογιστή και έψαξα να βρω τι παίζει με ανακοινώσεις από αυτούς που δείραμε. Όλες καλές ήταν, εκτός από της Ροσινάντε. Ώστε δεν είμαστε κομμάτι του κινήματος, κοκκινόμαυροι αποστάτες; Καλά. Θα γίνει και του χρόνου αυτή η γιορτή στο Πολυτεχνείο. Θα τα πούμε τότε. «Οι Κνίτες όμως γιατί δεν έχουν βγάλει ακόμα ανακοίνωση;»

Με αυτή την σκέψη στο μυαλό, έπεσε πάνω στην ανακοίνωσή της ΟΚΔΕ που έλεγε τραμπούκους. «Τραμπούκος εγώ μη σου γαμήσω; Εγώ φταίω που δεν σας λαμπάδιασα με τις μολότοφ, γαμημένοι. Άκου τραμπούκος.» Επειδή βαριόμουν, έβαλα τον Σάκη να γράψει εκείνος μια απάντηση στους ΟΚΔΕ (που δεν έμαθα αν ήταν οι «σκέτο» ή οι «Σπάρτακος»). «Δεν ξέρει πολλά από ανακοινώσεις ο Σάκης, αλλά έχει ταλέντο» σκέφτηκα «θα τα καταφέρει.»

Περνάει καμιά ώρα, μου στέλνει στο mail ο Σάκης την ανακοίνωση-απάντηση στην ΟΚΔΕ, να την εγκρίνω.

«Αναρτήθηκε στο μέσο μια εμετική ανακοίνωση τωνς εξουσιαστών της ΟΚΔΕ. Αυτή η ανακοίνωση πέρα ότι τσουβαλιάζει και ρίχνει λάσπη στο σύνολο του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, για το λόγου το αληθές παραθέτω την φράση που έχει "50-60 τραμπούκοι του λεγόμενου αναρχικού/αντιεξουσιαστικού"  έχει ένα σωρό ανακρίβειες .

Καταρχάς δεν αναφέρει τις προκλήσεις που έκαναν μεμονομένα άτομα του αριστερίστικου γκρουπούσκουλου προς άτομα που βρισκόντουσαν πέρι του χώρου του συμβάντος. 

Όσο για τις άλλες ομάδες που ερχόντουσαν καταρχάς και ολιγομελής ήταν και μπορούσαν άνετα και πόσο  βαρειά οπλισμένοι που ήταν να τους πάρουν κυνήγι, οι επιτεθόμενοι. Τά άτομα που πήγαν, είχαν σαν σκοπό να μπουν στο Πολυτενχείο και οι καθεστωτικοί τραμπούκοι της ΟΚΔΕ, λειτουργώντας σαν γνήσιο παρακράτος ήθελαν να εμποδίσουν μεμονομένα άτομα να μπουν στο Πολυτεχνείο. Για την ιστορία το Πολυτεχνείο είναι κλειστό απο χτές και μόνο σήμερα θα άνοιγε.

Αυτό που δεν αναφέρουν οι ΔΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗς ΟΚΔΕ είναι την παρέμβαση τρίτων για να λήξει το συμβάν. Και για να σοβαρευτούμε  μην τσουβαλιάζουν τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο, χύνοντας το δηλητηριο τους οι ανύπαρκτοι κινηματικά υποστηριχτές του συστήματος Μέσα απο την κατάπτιστη ανακοίνωσης τους έχουν σαν σκοπό να θίξουν την αναρχία και να στηλιτεύσουν τους αγώνες και τις θυσίες της.   

Υ.Γ. Επειδή απενεργοποίσαν τα σχόλια , μην αντέχοντας σε διάλογο , απαντάμε με την ίδια τους την λογική»

(Σημείωση Ρ.Δ: η επιστολή είναι πραγματική και τα ορθογραφικά παρμένα από το πρωτότυπο, χωρίς διορθώσεις και περικοπές #true story).

Ενθουσιάστηκα. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς λέει στην boldαρισμένη παράγραφο, αλλά το παιδί έχει ταλέντο. Αισιόδοξος από την σπορά που άφηνα στην ομάδα μας, είχα αποφασίσει να αποσυρθώ από το κίνημα και τον Α/Α χώρο. Είχα δώσει πια ότι μπορούσα στους κοινωνικούς αγώνες. Το τραγικό συμβάν του Πολυτεχνείου, είχε βγάλει στην επιφάνεια την κούραση του αγωνιστή (εμένα λέω) που πρέπει να κάνει στην άκρη για τους νεώτερους. Έχει έρθει η ώρα να επιστρέψω στον φυσικό μου χώρο. Στο γήπεδο και στον σύνδεσμο. Άλλωστε εκεί και Μπόχουμ –που λέει ο λόγος- να δείρεις δεν είναι πρόβλημα.

Οι Κνίτες τελικά αργά το απόγευμα της Δευτέρας έβγαλαν ανακοίνωση. «Η επίθεση των λεγόμενων αντιεξουσιαστών, όχι μόνο είχε στόχο και την ΚΝΕ, αλλά τελικά την χτύπησε κιόλας. Το Κεντρικό Συμβούλιο που μαζεύτηκε από το μεσημέρι του Σαββάτου, για να συζητήσει τις εξελίξεις, ξεράθηκε από τα γέλια, με αποτέλεσμα τρεις σύντροφοι να χρειαστεί να αλλάξουν συκώτια. Η πλήρης εγκατάλειψη των νοσοκομειακών μονάδων από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων οδήγησε στην αδυναμία τους να περιθάλψουν τους συντρόφους μας, που έχασαν τη μάχη με τα γέλια.»

«Μια ακόμη νίκη σκέφτηκα» καθώς φορούσα το κασκόλ μου και έφυγα για το σύνδεσμο.

ΑΕΚάρα ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ! 
Α, και κοινωνική απελευθέρωση!