Το Τείχος του Βερολίνου και τα ντουβάρια του αντισοβιετισμού

Επιμέλεια του σ. "Polyushko Polye"

9η Νοέμβρη λοιπόν. Πριν 26 χρόνια, αυτή η ημερομηνία σημάδεψε την Ευρώπη. Πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Το προγεφύρωμα του Αντιιμπεριαλισμού έπεσε. Η αστική ιδεολογία θριάμβευσε. Οι λαοί σκόνταψαν και έπεσαν στην παγίδα που τούς έστησαν οι αστοί. Θέλει δουλειά πολύ για να ξαναπάρουν θάρρος να σηκωθούν. Θέλει δουλειά πολύ να βγει στο προσκήνιο η αλήθεια αυτών που παράγουν τον πλούτο.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8187104

Ο Ανατολικογερμανός στρατιώτης Hans Conrad Schumann είχε δηλώσει ότι μόνο την 9η Νοέμβρη του 1989 ένιωσε πραγματικά ελεύθερος. Στις 20 Ιουνίου του 1998 (9 χρόνια ελευθερίας), επέλεξε επιτέλους ελεύθερα και αβασάνιστα να αυτοκτονήσει λόγω κατάθλιψης.

Όταν και οι ανοιχτά αντικομμουνιστές - συντηρητικοί/φιλελεύθεροι - παραδέχονται την ιστορική αλήθεια για τον ρόλο της ΕΣΣΔ στην μεταπολεμική Γερμανία. Από την γνωστή για τον πολιτικό προσανατολισμό της εφημερίδα ''Kαθημερινή'':

Στις 10 Μαρτίου του 1952, ο Στάλιν προτείνει επισήμως την επανένωση της Γερμανίας, που θα γινόταν ουδέτερη, πράγμα που θα οδηγούσε σε «απεμπλοκή» των δύο αντίπαλων συνασπισμών στην Ευρώπη. Η διακοίνωση (Stalin Note) προς τις τρεις Δυτικές κατοχικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία και Γαλλία) καλούσε σε τετραμερή διάσκεψη και πρότεινε τη διαπραγμάτευση συνθήκης ειρήνης ανάμεσα σε μία ενιαία γερμανική κυβέρνηση -στον σχηματισμό της οποίας θα είχαν συμφωνήσει οι σύμμαχοι- και τους αντιπάλους της στον πόλεμο, την επανίδρυση μιας νέας Γερμανίας εντός των συνόρων, όπως αυτά είχαν οριστεί στη Διάσκεψη του Πότσνταμ, καθώς και την απόσυρση των τεσσάρων κατοχικών δυνάμεων σε διάστημα ενός έτους, αφότου η συνθήκη ετίθετο σε ισχύ.

Σύμφωνα με την πρόταση, η διαδικασία αποναζιστικοποίησης, όπως είχε οριστεί στη Συνθήκη του Πότσνταμ, θα έληγε και πρώην μέλη των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων και του Ναζιστικού Κόμματος, με εξαίρεση τους εγκληματίες πολέμου, θα συμμετείχαν σε μία νέα, ειρηνική, αλλά και δημοκρατική Γερμανία, με ελευθερία του συνέρχεσθαι και του Τύπου και πολυκομματικό σύστημα. Το νέο κράτος θα παρέμενε ουδέτερο και δεν θα μπορούσε να ενταχθεί σε κανενός είδους συμμαχία, η οποία θα στρεφόταν εναντίον οποιασδήποτε χώρας, της οποίας οι ένοπλες δυνάμεις είχαν συμμετάσχει στον πόλεμο. Ωστόσο, θα μπορούσε να έχει πρόσβαση χωρίς κανένα περιορισμό σε όλες τις αγορές του κόσμου και μάλιστα θα της επιτρεπόταν να διατηρεί εθνικές ένοπλες δυνάμεις για την άμυνά της, καθώς και να κατασκευάζει οπλισμό για τις δυνάμεις αυτές.

Οι προτεραιότητες της Βόννης ήταν διαφορετικές. Ο Αντενάουερ είχε θέσει ως πρωταρχικό στόχο της χώρας του την πλήρη ενσωμάτωση στη Δύση και επί της ουσίας αγνόησε την πρόταση Στάλιν στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεών του με τους Δυτικούς, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν ήταν σοβαρή.

Αυτό το οποίο πρέπει να ξεκαθαριστεί, γιατί αποκρύπτεται συστηματικά και δεν είναι ευρέως γνωστό, παρά την τεράστια σημασία του για τις μετέπειτα εξελίξεις, είναι ότι ολόκληρο το Βερολίνο βρισκόταν μέσα στην καρδιά της σοβιετικής ζώνης κατοχής και μετέπειτα της ΓΛΔ. Δηλαδή, το Δυτικό Βερολίνο ούτε ανήκε γεωγραφικά ούτε καν συνόρευε με την ΟΔΓ.

 Το Δυτικό Βερολίνο αποτελούσε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του ιμπεριαλισμού, μία βραδυφλεγή βόμβα, ένα αντεπαναστατικό πολυβολείο μέσα στα σπλάχνα της σοσιαλιστικής ΓΛΔ και του σοσιαλιστικού συστήματος συνολικά.

 Αυτή η γεωγραφική διευκρίνιση είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι η πόλη του Βερολίνου είχε μετατραπεί στην κυρίως σκηνή της διεθνούς αντιπαράθεσης μεταξύ δύο αντιτιθέμενων συστημάτων, της ανερχόμενης εργατικής εξουσίας και της έμπειρης εξουσίας του κεφαλαίου και φυσικά δύο αντιτιθέμενων στρατιωτικών συνασπισμών (Σύμφωνο Βαρσοβίας και ΝΑΤΟ). Με την αντίστοιχη εξέλιξη της διαμόρφωσης των δύο διαφορετικών γερμανικών κρατών αυτή η κυρίως σκηνή βρισκόταν στην καρδιά μιας σοσιαλιστικής χώρας, της ΓΛΔ.

Φυσικά, αυτό ήταν μέσα στην συμφωνία. Αυτό όμως που δεν περιλαμβανόταν στην συμφωνία ήταν η δημιουργία το 1948 ξεχωριστού γερμανικού κράτους στη Δυτική Γερμανία, εισάγοντας αρχικά νέο νόμισμα, το μάρκο-Γ, το οποίο εισήγαγαν και στο δυτικό Βερολίνο.

Ανατολικογερμανός στρατιώτης πηδάει στην δυτική πλευρά του Βερολίνου. Φθηνή η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα βέβαια. Γιατί όλως τυχαίως, δύο φωτογράφοι βρέθηκαν να απαθανατίσουν την στιγμή του άλματος. Εντελώς αυθόρμητα.