"Πολίτες! Μην καθόσαστε και κοιτάτε. Πολεμήστε! (...) Σύντροφοι, η νίκη είναι δική μας! Η Σοβιετική Ενωση είναι ανίκητη και δεν πρόκειται να νικηθεί! Γερμανοί στρατιώτες, πριν να είναι αργά, παραδοθείτε"»!

Το ερχόμενο Σάββατο, 9 Μάη, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια της νεολαίας του και του Τομέα Δικαιωμάτων, μας καλεί σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα.


Όχι για να γιορτάσουμε την Αντιφασιστική Νίκη των λαών, που εκείνη τη μέρα ακριβώς συμπληρώνει 70 χρόνια από τότε που το φασιστικό τέρας, τσακισμένο από τον Κόκκινο Στρατό, συνθηκολογούσε άνευ όρων. Αλλά για να διαδηλώσουμε υπέρ της νομιμοποίησης του χασίς.


Ανήμερα της πλέον σημαντικής γιορτής της ανθρωπότητας, που η Ευρωπαϊκή Ενωση κάνει ό,τι μπορεί για να διαγραφεί από τη συλλογική μνήμη, διότι η γνώση είναι απειλή για το σύστημα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να συμμετάσχει στο πιο χυδαίο, απάνθρωπο, κυνικό και αμοραλιστικό σχέδιο του καπιταλισμού για την ιδεολογική χειραγώγηση της συνείδησης. Σε μια εποχή που ο αγώνας ενάντια στο φασισμό πρέπει να ξαναγίνει προτεραιότητα για τους λαούς και ειδικά τη νεολαία, ο ΣΥΡΙΖΑ συνυπογράφει ένα κείμενο το οποίο καλεί τη νεολαία, όλους μας, όχι να μετατρέψουμε την 9 Μάη σε εφαλτήριο αντιφασιστικής - κατά προέκταση αντικαπιταλιστικής - πάλης, αλλα να γίνουμε... "πρεσβευτές" της κάνναβης στις γειτονιές μας..!


Σε ό,τι με αφορά έχω απολύτως καθαρό οτι ο καθένας γιορτάζει ό,τι τον εκφράζει. Από αυτή την άποψη και δεδομένου ότι δεν τρέφω την ελάχιστη ψευδαίσθηση για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν εκπλήσσομαι. Εγώ πάντως, στις 9 Μάη, δεν θα πάω στο ναρκω-φεστιβάλ που με καλεί.


Εκείνη τη μέρα θα μιλήσω στα παιδιά μου για τα ιδανικά της ΕΠΟΝ, τα Καλάβρυτα, την Κοκκινιά και την Καισαριανή. Θα τους ξαναδείξω το σφυροδρέπανο καρφωμένο στην καρδιά του κτήνους. Θα τους μιλήσω για τους συνομήλικούς τους που ήταν σύνδεσμοι των παρτιζάνων όταν δεν κρατούσαν και οι ίδιοι όπλα μεγαλύτερα από το μπόι τους, πολεμώντας το φασισμό.


Θα τους μιλήσω για την Ζόγια Κοσμοντεμιάνσκαγια, την παρτιζάνα που στα 18 της χρόνια αιχμαλωτίστηκε από τους ναζί και αφού βασανίστηκε με ανείπωτο σαδισμό εκτελέστηκε δια απαγχονισμού, στις 29 Νοεμβρίου 1941, στο κατεχόμενο από τους ναζί χωριό Πετρίσεβο στα περίχωρα της Μόσχας. Θα τους πω για τη δύναμη που βρήκε πριν την κρεμάλα να φωνάξει στους χωριανούς που είχαν εξαναγκαστεί να παρακολουθήσουν την εκτέλεση: "Πολίτες! Μην καθόσαστε και κοιτάτε. Πολεμήστε! (...) Σύντροφοι, η νίκη είναι δική μας! Η Σοβιετική Ενωση είναι ανίκητη και δεν πρόκειται να νικηθεί! Γερμανοί στρατιώτες, πριν να είναι αργά, παραδοθείτε"»!




Στις 9 Μάη θα καλέσω τα παιδιά μου να γίνουν "πρεσβευτές" των πιο όμορφων ιδανικών της ανθρωπότητας. Ας κρατήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι φίλοι του την "πρεσβεία" της ναρκώ-κουλτούρας..

Γρηγόρης Τραγγανίδας

(στη φωτό η Ζόγια)