Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Και η ούγια να γράφει Καστοριάδης ...






OXI ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΙΤ ΤΗΣ  Χ.Α.


"Οι ρίζες του σταλινικού ολοκληρωτισμού
Εκατό χρόνια μετά τον Οκτώβριο του 1917 στη Ρωσία αρκετοί αριστεροί παραμένουν ακόμα εγκλωβισμένοι στους μύθους που τον πλαισίωσαν και αποτέλεσαν τον πυρήνα της ιδεολογίας του μαρξισμού-λενινισμού.
Αρνούνται να δουν τον ρόλο του Λένιν και του Κομμουνιστικού Κόμματος στην αποτυχία του «σοσιαλισμού» και στην εγκαθίδρυση του ολοκληρωτισμού. Τον σταλινικό ολοκληρωτισμό έχουν αναλύσει εξαιρετικά σημαντικοί στοχαστές, όπως η Χάνα Αρεντ, ο Κώστας Παπαϊωάννου, ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Κλοντ Λεφόρ, ο Φρανσουά Φιρέ, οι οποίοι έδειξαν πως οι ρίζες του ολοκληρωτισμού βρίσκονται στο Κομμουνιστικό Κόμμα και στη διακυβέρνηση του Λένιν μέχρι τον θάνατό του το 1924.
Πράγματι, μετά τον Οκτώβριο του 1917 ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι κατάφεραν να σφετεριστούν την εξουσία των σοβιέτ με χειραγώγηση και ποδηγέτηση, και να επιβάλουν με βία και τρομοκρατία την κομματική γραφειοκρατία και δικτατορία, την οποία ονόμασαν «δικτατορία του προλεταριάτου», «σοσιαλισμό» και «κομμουνισμό». Η αποδυνάμωση και η περιθωριοποίηση των σοβιέτ δεν οφείλεται σε καμία ιστορική και πολιτική αναγκαιότητα, όπως υποστηρίζουν οι αμετανόητοι λενινιστές, αλλά στις λενινιστικές μεθοδεύσεις και στις μπολσεβίκικες μηχανορραφίες.
Η αντιδημοκρατική συμπεριφορά του λενινισμού-μπολσεβικισμού εκδηλώθηκε σε πολλές περιπτώσεις: ανατροπή της προσωρινής κυβέρνησης, πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας, κατάργηση της Συντακτικής Συνέλευσης και των γενικών εκλογών, κατάργηση των ατομικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξόντωση των αντιφρονούντων και όλων των διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων (Μενσεβίκοι, Σοσιαλεσέροι, Εργατική Αντιπολίτευση), καθώς και των κοινωνικών-πολιτικών κινημάτων (Κομμούνα της Κροστάνδης, κίνημα του Μάχνο).
Αξίζει να αναφερθεί ενδεικτικώς η εξέγερση της Κροστάνδης (1921) κατά την οποία οι εξεγερμένοι είχαν ως σύνθημα το «Ολες οι εξουσίες στα σοβιέτ και όχι στο Κόμμα». Αυτό όμως αποτελούσε εμπόδιο στα αυταρχικά γραφειοκρατικά σχέδια του Λένιν και γι’ αυτό ο τελευταίος διέταξε την ολοσχερή καταστολή της από τον Κόκκινο Στρατό. Ο απολογισμός ήταν πολλές χιλιάδες νεκροί και τραυματίες, 8.000 πρόσφυγες στη γειτονική Φινλανδία και εκκαθαρίσεις 15.000 ναυτών από τον στόλο.
Οι εξοντώσεις και οι εκκαθαρίσεις οφείλονταν στην έμμονη ιδέα του Λένιν ότι κατείχε την «επιστημονική αλήθεια» και ότι αυτή ήταν ο μοναδικός δρόμος για την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού. Αλλωστε στην αρχή που εμφανίστηκαν τα σοβιέτ (1905) ο Λένιν δεν μπορούσε να τα καταλάβει, διότι υπερέβαιναν και ανέτρεπαν το σχήμα που είχε στο μυαλό του: την «επαναστατική πρωτοπορία», δηλαδή το κόμμα, που θα εισήγε την «επαναστατική συνείδηση» στους εργάτες και θα οδηγούσε την «επανάσταση» στον νικηφόρο «σοσιαλισμό».
Για τον ιδρυτή του ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος η αυτοοργάνωση, η αυτενέργεια και η αυτόνομη δυναμική των εργατών και των άλλων κοινωνικών στρωμάτων ήταν εντελώς αδιανόητη. Οι λενινιστές, βεβαίως, επικαλούνται το «Κράτος και επανάσταση» (1917) στο οποίο ο Λένιν αναφέρεται με ευνοϊκό τρόπο στη βάση και στην αποδυνάμωση του κράτους. Είναι άλλωστε το μόνο έργο στο οποίο έχουμε τέτοιες ενδείξεις, αλλά παρέμεινε στο στάδιο των θεωρητικών διερευνήσεων, διότι μετά υπερνίκησε η κομματική γραφειοκρατική και αυταρχική αντίληψη που οδήγησε σε βίαιη καταστολή.
Φυσικά υπήρξαν τα συνθήματα «Ολη η εξουσία στα σοβιέτ» και «Σοσιαλισμός σημαίνει σοβιέτ συν εξηλεκτρισμός», αλλά ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι αντί να εμπιστευθούν τα σοβιέτ και να προσπαθήσουν να τα κάνουν όργανα αποφάσεων και θέσπισης νόμων, προσπάθησαν να τα αποδυναμώσουν και να μεταφέρουν τα κέντρα της εξουσίας και των αποφάσεων στο κόμμα και στο κράτος. Κατάφεραν να ελέγξουν τα σοβιέτ και να τα χρησιμοποιήσουν ως κομματικά όργανα, ως εργαλεία των σκοπών τους, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση και τη γραφειοκρατικοποίησή τους, καθώς και τη γραφειοκρατικοποίηση όλου του κοινωνικο-πολιτικού βίου.
Οι αυταρχικές και αντιδημοκρατικές ενέργειες του Λένιν και των μπολσεβίκων, η παραγκώνιση των σοβιέτ και των άλλων πολιτικών δυνάμεων, ο σφετερισμός της εξουσίας προς όφελος της ολιγαρχίας του μπολσεβίκικου κόμματος, είχαν ολέθρια αποτελέσματα. Κατ’ αρχάς προκάλεσαν τον εμφύλιο πόλεμο και επέβαλαν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Στη συνέχεια, οδήγησαν στο ανελεύθερο αυταρχικό καθεστώς της κομματικής γραφειοκρατίας που με τη σειρά του αποτέλεσε τη βάση και την προϋπόθεση για την ανάδυση και την εγκαθίδρυση του σταλινικού ολοκληρωτισμού. Την εξέλιξη αυτή, με ευθύνη του Λένιν και των μπολσεβίκων, είχε προβλέψει από πολύ νωρίς η Ρόζα Λούξεμπουργκ -επίσης μαρξίστρια κομμουνίστρια- σε δύο οξυδερκή κείμενά της, καθώς επίσης και ο Καρλ Κάουτσκι.
Ετσι, το μεγάλο έλλειμμα στη Ρωσία μετά τον Οκτώβριο του 1917 ήταν η ελευθερία και η άμεση δημοκρατία, και όχι, όπως λέγεται από τους αριστερούς, τα «ενδιάμεσα σώματα», τα απαραίτητα δήθεν για να λαμβάνουν γρήγορες αποφάσεις τις οποίες επέβαλλε η συγκυρία.
Συνεπώς, αυτό που οδήγησε στον αυταρχισμό, στη δικτατορία του Κομμουνιστικού Κόμματος και, τέλος, στον σταλινικό ολοκληρωτισμό δεν ήταν τα σοβιέτ, αλλά αντιθέτως η αδυναμία τους να αποσοβήσουν τη γραφειοκρατικοποίηση και τον λενινισμό. Ο Λένιν και ο μπολσεβικισμός ήταν η αιτία για την αποδυνάμωση των σοβιέτ, την εξαφάνιση της άμεσης δημοκρατίας, τη διόγκωση της κρατικής και κομματικής γραφειοκρατίας και την επιβολή τους επί της κοινωνίας. Οπως γράφει ο Καστοριάδης, ο Λένιν ήταν ο αληθινός δημιουργός του ολοκληρωτισμού."




ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ 



Στο παραπανω αρθρο, ειναι ξεκαθαρη η αντιλενινιστικη θεση της εφημεριδας. Και επειδη η ιστορικη εμπειρια ειναι ξεκαθαρη, η αντιπαραθεση των σοβιετ, που επιχειρειται απο τον αρθρογραφο, με τους μπλσεβικους, ειναι ενα τεχνασμα, που σαν αφετηριακη αρχη, οδηγει τον αναγνωστη, αμεσα στο συμπερασμα, κομμα γραφειοκρατικο, δικτατορικο, ολοκληρωτικο. Δηλαδη , αναπαραγει την αστικη αντιληψη περι ελευθεριας, και δημοκρατιας, αταξικα, και χωρις ιστορικο υποβαθρο. Αγνοει παντελως τις ιστορικες συνθηκες, την βια των τσαρικων, την πολεμικη επαναστατικη κατασταση των λευκων ρωσων καπιταλιστων, την ωμη επεμβαση της Ανταντ στην υποθεση της ρωσικης επαναστασης, το μπουκοταζ και την στρατιωτικη πολιτικη και οικονομικη απομονωση και αποκλεισμο, καθως και την οικοδομηση των σοσιαλιστικων σχεσεων στην παραγωγη και την ιδιοκτησια στην ΕΣΣΔ, που μονο ο λαος θα μπορουσε να το κανει. 

Αγνοει οντως κινηματα , οπως ειναι ο σταχανωβισμος, η προλεταριακη κουλτουρα και ο σοσιαλιστικος ρεαλισμος. Ετσι η εφημεριδα αυτη, εμμεσως πλην σαφως , αποδεχεται μεσω του αρθρογραφου, την υποστηριξη ολων εκεινων των πρακτικων και πολιτικων , που πολεμησαν την ΕΣΣΔ οσα χρονια εκεινη υπηρξε. Αγνοει σκοπιμα, τα επιτευγματα της ΕΣΣΔ, την λαικη συμμετοχη και την περηφανια του σοβιετικου λαου, για τα κατορθωματα και τις σοσιαλιστικες κατακτησεις στο καθημερινο επιπεδο ζωης, και εστιαζει στην κερδοφορα για τον καπιταλισμο εννοια της ελευθεριας και δημοκρατιας, χωρις δικαιωματα και κατακτησεις. 


Ενας εργατης ή ενας ανεργος ή ενας φτωχος αγροτης, σημερα στην Ελλαδα δεν θα ειχε τιποτα να χασει, αν διαγραφοταν το χρεος, αν κοινωνικοποιηθουν οι τραπεζες, αν γινουν λαικη περιουσια τα βασικα και συγκεντρωμενα μεσα παραγωγης, αν ειχε 7 ωρο, 35 ωρο, 5θημερο, συνταξη στα 55 και 60 χρονια, και ειχε παροχες σε υγεια, παιδεια περιθαλψη, συνταξη, διακοπες, πολιτισμος, αθλητισμο. Η σταλινικη λοιπον δημοκρατια, η "ολοκληρωτικη" κατα τον αρθρογραφο, η ανελευθερη, περιεχει ολα τα παραπανω. Η ελευθερια λοιπον του αρθρογραφου, και της εφσυν , ειναι μια ελευθερια χωρις δικαιωματα, και χωρις κατακτησεις.Ενα αδειο πουκαμισο. Μια λογοτεχνικη φουσκα χωρις περιεχομενο, μιας και συγκαλυπτει την δικτατορια των πολυεθνικων και των τραπεζιτων πανω σε ολοκληρο τον κοσμο. 

Ενω σημερα ζουμε μια παγκοσμιοποιημενη δικτατορια, αντι να στρεφουν την κοινη γνωμη σε πολιτικες ρηξης με το συστημα αυτο, ουσιαστικα το καθαγιαζουν.
Μερικες παρατηρησεις. 
1. ποιος ειπε οτι στα σοβιετ οι κομμουνιστες δεν ειχαν επιρροή και ηγετικο ρολο??? Εδω σημερα στον καπιταλισμο, οι κομμουνιστες δινουν το τονο στον συνδικαλισμο, και στην διεκδικηση και κατακτηση (και ειναι και οι μονοι πλεον )
2.Ποιος ειπε οτι ο Λενιν δεν καταλαβαινε τα σοβιετ το 1905??? ελεος ρε παιδια , απο λαθροχειρια αλλο τιποτα. Μαλιστα ο ιδιος ο Λενιν ειχε εκθιασει το ρολο τους στο «Τελικό Λόγο πάνω στον Αγροτικό Ζήτημα»
3.Ποιος εμφυλιος πολεμος στη ρωσια??? Επαναστατικη κατασταση μεσω πολεμου, και οικονομικης κρισης που οδηγησε στην επανασταση σαν ολοκληρωση της ταξικης συγκρουσης διαφορετικων κοινωνικων συμφεροντων. Ο αρθρογραφος, αρνειται να ονομασει τις ταξικες καικοινωνικες δυναμεις που ηγηθηκαν στην ταξικη συγκρουση στη Ρωσια το 1917. 
4. Ειναι ενα αρθρο επιστημονικοφανες, αλλα καθολου ιστορικο, ενα αρθρο στρατευμενο στην υπηρεσια του συστηματος, που δημοσιευται , που αλλου? στην εφσυν...


Nathan Voice







10 σχόλια:

  1. Απλά ΑΛΗΤΕΣ Στρατάρχα μου. Χειρότεροι απο τους Φασίστες. Χαραιτισμούς στα ΣΚΥΛΙΑ Αραβανή Πετρόπουλο. ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΕ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγω δεν χάθηκα Σύντροφε. Σου έστελνα κατα διαστήματα αλλά νόμιζα δεν βάζεις πλέον σχόλια. Πάντα στις επάλξεις ελεύθερος πλέον απο δουλειές οτι μπορω κάνω. Σου εύχομαι καλή χρονιά οτι επιθυμείς καλούς αγώνες και δύναμη και να απολαύσουμε την Κατρακύλα της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. Αυτό το γλέντι δεν το χάνω. Αν στο λέγανε το 1983 οτι το ΚΚΕ θα φτάσει στο σήμερα με τέτοιο πρόγραμμα θα το πίστευες ποτέ.... Αλήθεια πες ΟΥΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Πάρα πολλές. Και τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Η Ηγεσία θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στο πάνθεον. Μιλάμε για τρομερή δουλειά. Καλό βράδυ και εδω θα είμαι. Δεν χάνομαι. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    3. Για την μαθήτρια ενός φιλόσοφου κρυφοφασίστα όπως του Χάιντεγκερ όπως ήταν η Χάνα Αρεντ, πολλά έχουν γράψει για την εβραϊκής καταγωγής φιλόσοφο οι συμπατριώτες της πάνω στο πόνημα της "ο αϊχμαν στην Ιερουσαλήμ". Νταξει μωρέ δεν φταίνε οι ιδεολογίες κατά την κυρία αλλά οι άνθρωποι που εφαρμόζουν μία ιδεολογία ε και φταίει ο Αιχμαν που ήταν ανθρωπάκι και δεν αντιστάθηκε. Γιατί όμως αυτό μου μοιάζει με αθώωση της ιδεολογίας του φασισμού;

      Νταξει μωρε ήταν και πρύτανης πανεπιστημίου επί ναζισμού αλλά είχε "ελεύθερη γνωμη" για τον "ολοκληρωτισμό". Η σκέψη της "δεν περιορίζεται στα κουτάκια των ιδεολογικών μαυσωλείων που μας έχει συνηθίσει η σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία". Ήταν σε άλλα κουτάκια αυτά που χρειάζονταν ιδεολογικά ο "Ελεύθερος" Κόσμος κατά της ΕΣΣΔ μετά τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο. Τόσο "Ελεύθερος" που έδινε συγχωροχάρτι σε συνεργάτες ναζί-φασιστών , ή "ουδέτερους" με φασιστικό όμως πρόσημο.

      Ο κύριος Καστοριάδης(έχω πλύνει καλά το στόμα μου) θεωρούσε (με άρθρο στην Ελευθεροτυπία) τα δεκεμβριανά σταλινικό πραξικόπημα ασορτί με την άποψη του Στίνα. Έλεγε πως μοίραζε προκηρύξεις κατά τις οποίες "οι Γερμανοί στρατιώτες είναι αδέλφια μας". Οκ μπορεί τότε να έκανε λάθος αλλά να επιμένει και στα γεράματα; Περισσότερο γέλιο για την "μαρξιστική" ικανότητα και το "ψώνιο" του στο

      http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Graf_1.3.htm

      Ο Παυλίδης περνάει με το γάντι μέσα σε δύο σελίδες τα "μαρξιστικά" με πολλά εισαγωγικά επιχειρήματα του Κορνήλιου γενεές 14.

      Για την Κροστάνδη ας διαβάσετε τι γράφουν οι ίδιοι οι αναρχικοί-φιλοαναρχικοί π.χ.Μπετελέμ που κρατά ίσες αποστάσεις, ο Βίκτορ Σέρζ και ας ανατρέξουν στο βιογραφικό(όπου φυσάει ο άνεμος) του αρχηγού της, Πετρουσένκο. Και πως γινόντουσαν έρανοι μεταξύ των αστών της Ευρώπης για χρήματα προς τους Κρονστανδινούς. Το ποιος έλεγε πως έσφαξε τους Κρονστανδινούς το 1921 σαν γαλοπούλες δεν το είπε ο Στάλιν αλλά ένας πολύ συμπαθής για την ΕΦΣΥΝ, ο Τρότσκι ως αρχηγός του Κόκκινου Στρατού. Και ίσως είναι και από τις λίγες που ίσως και να συμφωνούσα πως καλώς το έκανε. Αν θέλουν Κρονστάνδη ας διαβάσουν. Τα παρακάτω είναι από blog Τροτσκιστή όχι από "Σταλίνα".

      http://myths-of-anarchism.blogspot.gr/2007/10/blog-post_12.html

      http://myths-of-anarchism.blogspot.gr/2007/10/ny-times-1921.html

      Οι Ισβέστιες της Κρονστάνδης. Πολιτική αλητεία και μαργαριτάρια
      http://myths-of-anarchism.blogspot.gr/2007/07/blog-post_4027.html
      Λένιν για την Κροστάνδη
      http://myths-of-anarchism.blogspot.gr/2007/10/o.html

      Τελικά οι της ΕΦΣΥΝ είναι θεωρητικοί χαμηλών ικανοτήτων. Ίσως γιατί η ιστορική αλήθεια είναι το πιο δυνατό επιχείρημα.
      Λίγα απλά ιστορικά γεγονότα, μερικά βιογραφικά ιστορικών προσώπων και απλές μαρξιστικές λογικές χρειάζονται για να αναδομήσουν τα επιχειρήματα τους. Τίποτα παραπάνω.

      17-57

      Διαγραφή
  2. Μια απορία: σε ποιο ακριβώς σημείο του «Τι να κάνουμε;» εκθειάζει ο Λένιν τον ρόλο των Σοβιέτ;

    Μελετηρός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατι δεν αντιστρεφεις το ερωτημα "σε ποιο σημειο ακριβως τα παραγκωνιζει και τα υπονομευει "?

      Διαγραφή
  3. Λοιπόν, «στρατάρχα», πρόσεξε να δεις τι εννοώ (και δεν χρειάζεται καμιά αντιστροφή του ερωτήματός μου). Δεν είναι δυνατόν να «εκθειάζει» ο Β. Ι. Λένιν τα Σοβιέτ στο «Τι να κάνουμε;» που γράφτηκε μεταξύ φθινοπώρου 1901 και Φεβρουαρίου 1902, γιατί τα Σοβιέτ εμφανίστηκαν σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα, κατά την επανάσταση του 1905. Ο Β. Ι. Λένιν ήταν μεγαλοφυής επαναστάτης μαρξιστής και κομμουνιστής πολιτικός, αλλά δεν ήταν ούτε χαρτορίχτρα ούτε νοομάντις ούτε προφήτης ούτε μέντιουμ για να «εκθειάζει» το 1901/02 κάτι που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1905! Η πρώτη φορά που ασχολήθηκε με τα Σοβιέτ ήταν στο γράμμα του «Τα καθήκοντά μας και το Σοβιέτ των Εργατών Βουλευτών (Γράμμα στην Σύνταξη)» που γράφτηκε τον Νοέμβριο του 1905· μια πρώτη αποτίμηση της κοσμοϊστορικής σημασίας των Σοβιέτ έδωσε στον «Τελικό Λόγο πάνω στον Αγροτικό Ζήτημα» που εκφωνήθηκε κατά το Ενωτικό Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ τον Απρίλιο–Μάιο του 1906. Δεν λέω καλή είναι η ιδεολογική πάλη εναντίον του αντικομμουνισμού και της οπορτουνιστικής διαστρέβλωσης του λενινισμού, αλλά αυτή πρέπει να διεξάγεται με εμπεριστατωμένο, θεμελιωμένο και στηριγμένο στα ντοκουμέντα τρόπο κι όχι μ’ ό,τι μας κατεβαίνει από την κούτρα. Διαφορετικά μπορεί να έχει αποτελέσματα εκ διαμέτρου αντίθετα απ’ αυτά που επιδιώκει…

    Μελετηρός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωραια καταληγουμε λοιπον στο συμπερασμα οτι σε κανενα σημειο του εργου του Λενιν δεν παραγκωνιζονται τα σοβιετ και δεν τα υπονομευει ο ιδιος οπως διατυνεται ο "μεγαλος συγγραφεας" του αντικομμουνιστικου πονηματος

      Διαγραφή