 |
| ένα αγόρι μόνο του μπροστά στα τάνκς των προδοτών Μόσχα 1993 |
Η Επανασταση πάντα είναι μια κοινωνική διαδικασία που ξεκινά σαν μικρό κι αδύναμο ρυάκι .Σιγά σιγά μετατρέπεται στον χείμαρο εκείνο που παρασέρνει τα παντα στο διάβα του .Το μεγάλο προσόν των οδηγητών αυτής είναι τα προσεχτικά βήματα ,η υπομονή και προσεκτική ανάλυση ολων των δεδομένων ."Δεκα μέτρα μια κόψε " λεν οι μάστοροι .Οι μεγάλοι μας κλασικοί μίλαγαν για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ όχι τυχαία, είναι αυτή που βοηθά να δημιουργείται ρεύμα προς όφελος του ταξικού κινήματος που βοηθάει εμάς να αντέχουμε και να εξελισσόμαστε μέσα στην πάλη, που χωρίς αυτήν θα πέσει η κοινωνία μαζί και μεις σε αδράνεια και φυσικά παίρνοντας υπ' όψη την νομοτέλεια της Ιστορίας η οποία δεν τέλειωσε με τον καπιταλισμό.Η επαναστατική διασικασία είναι τέχνη που λέει ότι θα πρέπει να γινόμαστε καλύτεροι αλλά είναι αρκετά περίπλοκη όπως λέει ο Λένιν και δεν εξαρτάται μόνο από το αν οι ταξικές δυνάμεις είναι μαζικές και ποιοτικές αλλά θα πρέπει να αναλύουμε σύγχρονα πολιτικά γεγονότα ,συσχετισμούς ,την διαστρωμάτωση της κοινωνίας κλπ . Αλλά η Επαναστατική Αισιοδοξία βοηθάει πάντα και είναι αναγκαία σαν την αναπνοή μας.Γι αυτό στείλτε στον αγύριστο τους "πωλητές της απογοήτευσης" ,τους "πλασιέ της ηττοπάθειας " ,τους "επαγγελματίες απογοητευμένους " που στόχο έχουν να ξεστρατίσουμε απο τον στόχο
"ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ! Καλώς γίνεται, κι ακόμα καλύτερα αν η συμμετοχή είναι μεγάλη.
Μήπως όμως θα έπρεπε να προβληματιστούμε που δεν έχει μείνει τίποτε περισσότερο από αυτού του είδους τις απεργίες οι οποίες πέραν της διατύπωσης κάποιων αιτημάτων δεν ενοχλούν καμία οικονομική και πολιτική εξουσία;
Μήπως αυτή η φτώχεια αγώνων- η οποία είναι προσαρμοσμένη στις διαθέσεις και στα μέτρα της κίτρινης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας- με τις μεγάλες μάζες μακριά, είναι ένα καμπανάκι το οποίο έχουμε καθυστερήσει να ακούσουμε; Και μάλλον ακόμα δεν το ακούμε;..
Το ότι το πληρώνουμε ακριβά είναι γεγονός. Κι ακόμη πιο ξεκάθαρο είναι πως θα το πληρώσουμε πανάκριβα αν δεν αλλάξουμε ρότα. Το κενό συγκροτημένης πολιτικής απέναντι στην κυρίαρχη που εφαρμόζεται είναι εμφανές. Κι ακόμη πιο εμφανές είναι ότι οι επαναστατικές κραυγές κάνουν τη κατάσταση να φαίνεται χειρότερη απ' ότι είναι γιατί δεν συνιστούν τίποτα περισσότερο από εκδηλώσεις εκφυλισμού."
Μήπως όμως θα έπρεπε να προβληματιστούμε που δεν έχει μείνει τίποτε περισσότερο από αυτού του είδους τις απεργίες οι οποίες πέραν της διατύπωσης κάποιων αιτημάτων δεν ενοχλούν καμία οικονομική και πολιτική εξουσία;
Μήπως αυτή η φτώχεια αγώνων- η οποία είναι προσαρμοσμένη στις διαθέσεις και στα μέτρα της κίτρινης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας- με τις μεγάλες μάζες μακριά, είναι ένα καμπανάκι το οποίο έχουμε καθυστερήσει να ακούσουμε; Και μάλλον ακόμα δεν το ακούμε;..
Το ότι το πληρώνουμε ακριβά είναι γεγονός. Κι ακόμη πιο ξεκάθαρο είναι πως θα το πληρώσουμε πανάκριβα αν δεν αλλάξουμε ρότα. Το κενό συγκροτημένης πολιτικής απέναντι στην κυρίαρχη που εφαρμόζεται είναι εμφανές. Κι ακόμη πιο εμφανές είναι ότι οι επαναστατικές κραυγές κάνουν τη κατάσταση να φαίνεται χειρότερη απ' ότι είναι γιατί δεν συνιστούν τίποτα περισσότερο από εκδηλώσεις εκφυλισμού."
- από το fb του Γιώργου Πετρόπουλου( του γνωστου πρωην -πρωην σε ολα!)
Το προβλημα δεν ειναι να εχεις μεταμορφωθεί σε νεοφιλελε. Το προβλημα και η ντροπη ειναι να εισαι τετοιος, αλλα να φορας την προβια του κομμουνιστή και να κανεις οτι πονας για το καλο του κινήματος.
Εκφυλισμένος είναι αυτός που καταφεύγει σε παραινέσεις τάχα μου από ενδιαφέρον σε νυν Κομμουνιστές όταν αυτός έχει περάσει κλωτσηδόν στους πρώην.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Γκεόργκυ Ζούκωφ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελείως τυχαία ο Ντράγκι της ΕΚΤ μίλησε για 4ο τυπικά ή 5ο ουσιαστικά μνημόνιο μπροστά στον Αλέξη ΜΕΤΑ τις μεγαλειώδες εργατικές συγκεντρώσεις της 14ης Δεκεμβρίου
Τα μνημόνια πέρα από τα οικονομικά μέτρα(ήττα της Ελληνικής Αστικής Τάξης σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές στο πεδίο της Οικονομίας) τα συνδέω πολιτικά-ταξικά και με μία παλαιότερη ρήση του ΓΑΠ που πριν επιβληθούν μιλούσε για αδύναμο κρίκο(ρήση που παραπέμπει σε ολίγο από Ιμπεριαλισμό του Λένιν) της Ευρώπης όταν ζητούσε βοήθεια από το εξωτερικό.
Υποθέτω ως μάλλον καχύποπτος και με την χρονική και χωρική συγκυρία των δηλώσεων Ντράγκι πως ίσως να έχουν στο μυαλό τους πως τα 3(4) προηγούμενα μνημόνια μπορεί να μην λύγισαν και τόσο την πρωτοπορία της εργατικής τάξης.
Άρα και ένα 4ο(5ο) ίσως να τους είναι αναγκαίο για αυτή τη δουλειά.
Και αν δεν το περάσει ο Τσίπρας με τους πασοκους και αριστεροαναρχικά-αυτοπροσδιοριζόμενα εξαπτέρυγα του, ποιος θα το περάσει;
Ο Κούλης με τη ΝΔ; Αυτός είναι για να παραλάβει την δουλειά έτοιμη, τα μέτρα ήδη ψηφισμένα από τον Αλέξη, για να τα συνεχίσει. Να θυμηθούμε τι δήλωσε ο Βούτσης στη Βουλή.
Αλλά μάλλον τα προηγούμενα δεν ισχύουν γιατί ίσως και να είμαι υπερβολικά καχύποπτος και ο όλος συλλογισμός μου να είναι λάθος.
17-57