"Σταλινιστής"

«Οι σοσιαλδημοκράτες λακέδες μας αποκαλούν συχνά «σταλινιστές» και πιστεύουν, ότι μ’ αυτό προσβάλλουν τους κομμουνιστές. Όμως εμείς οι κομμουνιστές είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτόν τον χαρακτηρισμό, όπως είμαστε υπερήφανοι και για τον χαρακτηρισμό «λενινιστές». Για τον προλετάριο επαναστάτη δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να είναι ένας αληθινός λενινιστής, ένας αληθινός σταλινιστής, από το να είναι ως το τέλος πιστός οπαδός του Λένιν και του Στάλιν. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για έναν κομμουνιστή από το να αγωνίζεται κάτω από την καθοδήγηση του μεγάλου Στάλιν για το θρίαμβο της δίκαιης υπόθεσης του προλεταριάτου.

Δε μπορεί ο καθένας να είναι σταλινιστής. Ο τιμητικός χαρακτηρισμός ενός λενινιστή-σταλινιστή πρέπει να αποχτιέται με μπολσεβίκικη πάλη, με μπολσεβίκικη σταθερότητα, με αφοσίωση μέχρι αυταπάρνηση για την υπόθεση της εργατικής τάξης. Η λενινιστική-σταλινική φρουρά των αγωνιστών του προλεταριάτου, που αποτελεί το χρυσό απόθεμα του εργατικού κινήματος του κόσμου, μεγαλώνει από μέρα σε μέρα, διευρύνει τις γραμμές της και βρίσκεται σε άνοδο σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Μόνο αυτοί οι αγωνιστές, και όχι οι αξιοπεριφρόνητοι σοσιαλδημοκράτες λεκέδες του ιμπεριαλισμού, εκφράζουν τα συμφέροντα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης και αυτή η ένδοξη φρουρά των αγωνιστών θα οδηγήσει το διεθνές προλεταριάτο με τη σημαία των Μάρξ-Ενγκελς-Λένιν-Στάλιν στη νίκη πάνω στις δυνάμεις του παλιού κόσμου.

Οι μπολσεβίκοι όμως γνωρίζουν, ότι η νίκη δεν έρχεται ποτέ μόνη της, ότι θα πρέπει να προετοιμαστεί και να κερδηθεί. Κοντά στον Στάλιν να διδασκόμαστε τον δημιουργικό μαρξισμό, κοντά στον Στάλιν να διδασκόμαστε την οικοδόμηση του μπολσεβίκικου κόμματος, κοντά στον Στάλιν να μαθαίνουμε πως δυναμώνει κανείς κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες τη σύνδεση με τις μάζες, κοντά στον Στάλιν να μαθαίνουμε να διεξάγουμε την πάλη ενάντια στο σοσιαλδημοκρατισμό, κοντά στον Στάλιν να διδασκόμαστε την επαναστατική τόλμη και τον επαναστατικό ρεαλισμό, κοντά στον Στάλιν να διδασκόμαστε να είμαστε άφοβοι στην πάλη και ανελέητοι ενάντια στον ταξικό εχθρό, κοντά στον Στάλιν να μαθαίνουμε πως με αλύγιστη θέληση ξεπερνάει κανείς όλες τις δυσκολίες και νικά τον εχθρό, κοντά στον Στάλιν να μαθαίνουμε να είμαστε ως το τέλος πιστοί στην υπόθεση του προλεταριακού διεθνισμού. Αυτά είναι η πιο σπουδαία προϋπόθεση για την προετοιμασία και την κατάκτηση της νίκης της εργατικής τάξης»

(Γκεόργκι Δημητρώφ: «Ο Στάλιν και το διεθνές προλεταριάτο» (1939), στα 60χρονα της γέννησής του).