η Διαθήκη ενός Κομμουνιστή

Διαθήκη

«Ονομάζομαι Δημήτριος Ραβάνης, του Χαραλάμπους και της Ανθής, το γένος Κασιέρη, γεννήθηκα στην Αθήνα στις 25 Δεκέμβρη του 1925 και μένω τώρα στην Καλλιθέα, οδός Κρέμου 118.

Αποφάσισα σήμερα, 1η Αυγούστου, να συντάξω αυτή τη Διαθήκη για να εξασφαλίσω έγκαιρα αυτά που έχω στο μυαλό μου.

Γράφω με το ίδιο μου το χέρι αυτή τη Διαθήκη και επειδή θεωρώ πως αν κατάφερα να δημιουργήσω κάτι το χρωστώ στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας,

επειδή από τα 15 μου χρόνια οι κομμουνιστές - μαζί με τους γονείς μου που τους επηρέαζαν - ήταν εκείνοι που μου δείξανε τον εαυτό μου και τη ζωή,

επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν αυτό που με οδήγησε στο δρόμο του αγώνα για τη Λευτεριά και την Ανεξαρτησία της χώρας μας, για το σοσιαλιστικό μέλλον του λαού και του τόπου,

επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με έμαθε πως ένας δημιουργός δεν μπορεί να μένει κλεισμένος στους τέσσερις τείχους, παρατηρητής και "κριτής", αλλά πρέπει να αγωνίζεται στα πεζοδρόμια, τον ίδιο αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού,

και επειδή μέσα σ' αυτούς τους αγώνες, πλάι στους συντρόφους μου, τους αγωνιστές και αγωνίστριες, πάλεψα και ζυμώθηκα, και ωρίμασα, και από αυτούς τους αγώνες και τις θυσίες των κομμουνιστών άντλησα ζωή και θέματα, ή άμεσα με τα αντιστασιακά μου έργα, ή έμμεσα σαν στάση ζωής σε άλλα βιβλία μου, κύρια παιδικά,

για όλους τους παραπάνω λόγους,

αφήνω στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας την αποκλειστική κυριότητα και εκμετάλλευση όλων των βιβλίων που έχω γράψει και εκδώσει μέχρι σήμερα και που είναι πάνω από τριάντα, καθώς και όσα προλάβω ακόμη να εκδώσω στην Ελλάδα ή σε οποιαδήποτε χώρα, και όλα μου τα ανέκδοτα έργα από όλους τους τομείς που έχω ασχοληθεί - πεζογραφία, ποίηση, θέατρο και άλλα.

Δηλώνω πως σε κανέναν εκδοτικό οίκο, ή εταιρία, ή άτομο δεν έχω παραχωρήσει δικαιώματα των έργων μου, εκτός από την περιορισμένη παραχώρηση για τη συγκεκριμένη έκδοση και μέχρι την εξάντληση του συγκεκριμένου "τιράζ".

Αφήνω επίσης στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας όλα μου τα χειρόγραφα που βρίσκονται στο διαμέρισμα που μένω, και όλα όσα βρεθούν από τα παλιά χαμένα στο εξωτερικό.»

1 Αυγούστου 1986
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΒΑΝΗΣ – ΡΕΝΤΗΣ

Υπάρχουν άνθρωποι των Γραμμάτων και Τεχνών, που "το 'χουν στο αίμα τους" να θορυβούν περί τον εαυτό τους και την τέχνη τους, ακόμη κι αν στο ενεργητικό τους έχουν ελάχιστα, ή και αμφιλεγόμενα έργα τους. Υπάρχουν, όμως, και δημιουργοί, σπουδαίοι, με πλουσιότατο και ποσοτικά έργο, που αντίθετα "έχουν στο αίμα τους" σεμνότητα, τόση, που σιωπούν οι ίδιοι σχετικά με το έργο τους. Αφήνουν να "μιλήσει" το ίδιο. Να "λέει" αυτό τα πάθη και τους πόθους τους, το όραμά τους για τον άνθρωπο, τον τόπο τους και τον κόσμο.

Σ' αυτή την κατηγορία - των ανθρώπων με βαθύτατη σεμνότητα, με ακάματη δημιουργία, με άπειρη αγάπη για τον απλό άνθρωπο του τόπου μας και του κόσμου και με σεβασμό για τους αγώνες του για να κερδηθεί μια δίκαιη, φωτεινή ζωή για όλους τους ανθρώπους, με συναίσθηση του χρέους τους να συμβάλουν σαν δημιουργοί για "να γίνουν τα σκοτάδια φως" - ανήκε ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής.Ο αταλάντευτος κομμουνιστής, ο ακούραστος, επί 55 περίπου χρόνια, "εργάτης" της ποίησης, της πεζογραφίας, του θεάτρου, του κινηματογράφου, των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών καλλιτεχνικού λόγου, ακόμη και του διαφημιστικού λόγου που σέβεται τη νοημοσύνη και την αισθητική του ανθρώπου, ο μεταφραστής, ο τρυφερός παραμυθάς των παιδιών.

Σ' αυτή την κατηγορία, ανήκε ο πολυγραφότατος, με πολυποίκιλα θεματικά και μορφολογικά κείμενα, αφιλοκερδής συνεργάτης του "Ριζοσπάστη". Ο συνεργάτης - συμπαραστάτης του "902 Αριστερά στα FM" στο στήσιμό του και στις προσπάθειές του τους πρώτους μήνες της λειτουργίας του να γίνει η "άλλη φωνή στα FM", αλλά και τον πρώτο καιρό μετά την κρίση του σταθμού. Ο ακριβός μας σύντροφος ο Μίμης, όπως τον αποκαλούσαμε, που για πρώτη του φορά και άθελά του μας πίκρανε με την αιφνίδια "αναχώρησή" του. Ο σύντροφός μας ο Μίμης, που με τους αγώνες του από παιδί, με τη στάση της ζωής του σ' όλες τις εκφράσεις της, με το σπάνιο ανθρώπινο, αγωνιστικό και κομμουνιστικό ήθος του, με την προσφορά του μεγάλου και πολύμορφου έργου του, με τη συγκινητική διαθήκη του, θα μένει υπόδειγμα ανθρώπου και δημιουργού και η μνήμη του ιερή παρακαταθήκη για τους νέους αγωνιστές - δημιουργούς. Κι αυτοί είναι κυρίως, που έχουν, στις μέρες που έρχονται, να διδαχτούν και να "κερδίσουν" πολλά γνωρίζοντας τη ζωή του και διαβάζοντας το έργο του Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή.

Αριστούλα Ελληνούδη
(Ριζοσπάστης, 31/3/1996)

---Ο φλογερός αυτός άνθρωπος, αγωνιστής της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ, αταλάντευτος κομμουνιστής, πολύτροπος και πολυγραφότατος δημιουργός, ο αξέχαστος Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής, γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 25 Δεκέμβρη του 1925.