Ό κόσμος, στον οποίο ζούμε, δεν είναι γεμάτος Γιάννηδες.. Είναι γεμάτος μίσος..

 

Ένα παιδί που χαίρεται με την επιτυχία του «εχθρού». Που φοράει με καμάρι τη φανέλα του, χωρίς να εξαγριώνει κανέναν. Που τραγουδάει «Περαία μου Περαία μου» μέσα στην Opap Arena κι ας μην έχει καμία σχέση με τον Πειραιά ή τον Ολυμπιακό. Που με αφοπλιστική ειλικρίνεια απαντά σε όλα μ’ έναν τρόπο, ο οποίος μοιάζει σαν πάγος στον εγκέφαλο του κάθε θερμόαιμου.


Ο Γιάννης οραματίζεται έναν αθλητισμό, στον οποίο εκείνος κι οι φίλοι του θα μπορούσαν να πηγαίνουν στο γήπεδο του αντιπάλου ως φιλοξενούμενοι, φορώντας τις φανέλες των ομάδων τους, χωρίς να τους πειράζει κανείς. Ονειρεύεται έναν αθλητισμό, στον οποίο η ήττα του αντιπάλου δεν φέρνει αντίστοιχη ευτυχία με τη νίκη της ομάδας του. Έναν αθλητισμό χωρίς κατάρες και μαχαίρια, χωρίς μνημούρια έξω από τα γήπεδα, χωρίς πανό που να εξυμνούν δολοφόνους, χωρίς συνθήματα για σκηνικά που κόστισαν ανθρώπινες ζωές.

Οραματίζεται, δηλαδή, έναν ουτοπικό αθλητισμό για την Ελλάδα.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν δεν τον έλεγαν Γιάννη κι αν δεν ήταν ένα παιδί με αναπηρία, το λιγότερο που θα δεχόταν αν κυκλοφορούσε με τη φανέλα της ομάδας του έξω από τα γήπεδα των υπόλοιπων θα ήταν φτυσιές και μπινελίκια. Στη χειρότερη, ξύλο και μαχαιριές. Δεν έχει να κάνει με τον αθλητισμό αυτόν καθεαυτόν, αλλά με την εξέλιξη ολόκληρης της κοινωνίας, μέρος της οποίας είναι κι εκείνοι που πηγαίνουν γήπεδο και αγαπούν παθολογικά μια ομάδα. Ακούμε για περιστατικά βίας κατά ανηλίκων σε σχολεία, δρόμους και γειτονιές με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Αρκετές από αυτές τις φορές, είναι επειδή φορούσαν το λάθος χρώμα. Ή δίνουν τη λάθος απάντηση.

Δεν φταίει φυσικά γι’ αυτό η αποκλίνουσα νεολαία. Από κάπου εμπνέεται. Από γονείς και θείους που φτύνουν κατάρες ακόμα και στους παίκτες των ίδιων τους των ομάδων, από κηδεμόνες που σπάνε καθίσματα και ποζάρουν με καμάρι κρατώντας τα αγκαλιά. Από νούμερα στο TikTok που ζουν για να κάνουν νούμερα. Από καθοδηγητές του μίσους σε Media και Social Media.


Η υπερπροβολή και η ηρωοποίηση ενός παιδιού όπως ο Γιάννης δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επιβεβαίωση των ψευδαισθήσεών μας: Μοιάζει σαν κάτι ξένο, σαν κάτι που να μην ανήκει εδώ γι’ αυτό και έχουμε την ανάγκη να το δείχνουμε και να το καμαρώνουμε. Μοιάζει τουλάχιστον αντιφατικό από τη μία να πατάς like στο παιδί αυτό κι από την άλλη να φτύνεις κατάρες και να απειλείς επειδή διαφωνείς με μια άποψη. Συν τοις άλλοις, αυτή η ακριβώς η υπερπροβολή «καίει» τη θετική του αύρα.

Ο ποδοσφαιρικός και κατ’ επέκτασιν αθλητικός κόσμος, στον οποίο ζούμε, δεν είναι γεμάτος Γιάννηδες. Είναι γεμάτος μίσος

ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ 

ΝΑΤΟEUROVISION

 

Τον Ιανουάριο 2015, αποχαρακτηρίστηκαν 23.000 έγγραφα του ΝΑΤΟ. Μεταξύ αυτών υπήρχαν και κάποια που αφορούν την Eurovision. Τι δείχνουν αυτά;

Στις 28 Ιανουαρίου 1955, στο Palais de Chaillot στο Παρίσι, συναντήθηκαν τα μέλη της Culture and Public Information Committee του ΝΑΤΟ με τον διευθυντή της Γαλλικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης για να του παραδώσουν την έκθεση ενός project στο οποίο είχε ήδη εμπλακεί το BBC: την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού φεστιβάλ που θα ονομάζεται Eurovision..

Στις 30 Νοεμβρίου 1955 έγινε μία συνάντηση στον ίδιο χώρο, μόνο που το σχέδιο είχε αλλάξει: η δημιουργία ενός μουσικού φεστιβάλ του ΝΑΤΟ που θα ξεκινούσε τον Απρίλιο του 1956.

Στις 12 Φεβρουαρίου σε μία τρίτη συνάντηση, αποφασίστηκε η χρησιμοποίηση της European Broadcasting Union ως φορέα για την υλοποίηση του σχεδίου και ο διαγωνισμός ξεκίνησε τον Μάιο του 1956.

Σημαντική λεπτομέρεια: επικεφαλής της European Broadcasting Union, ήταν ο Ian Jacob του BBC που είχε εξαρχής εμπλακεί στην δημιουργία της Eurovision. https://en.wikipedia.org/wiki/Ian_Jacob

Και η Eurovision λοιπόν, είναι άλλος ένας θεσμός από τους πολλούς που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να ενοποιήσουν την Δυτική Ευρώπη.

Και για όσους ενδιαφέρονται, τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα: https://archives.nato.int/.../1/6/16291/AC_52-D_159_ENG.pdf

https://archives.nato.int/.../1/6/16100/AC_52-D_143_ENG.pdf

Η παγίδα στα κάθε είδους ιδεολογήματα του ιμπεριαλισμού της κουλτούρας, βρίσκεται στο ποιος θέτει την ημερήσια διάταξη!

Tα νατοϊκής κατασκευής προϊόντα-ιδεολογήματα, έχουν ενα βασικό κοινό χαρακτηριστικό: το να δημιουργούν δίπολα.

Απο την μια ο ακραίος συντηρητισμός κι απο την άλλη το μεταμοντέρνο. Κάθε άλλη επιστημονική προσέγγιση, εξανεμίζεται διωκόμενη από την δυναμική που προβάλει το προκατ δίπολο.

Εχουν κατασκευαστεί για να αναπαραχθούν αγελαία στα σοσιαλ, να συζητηθούν, να δημιουργήσουν αντιδράσεις, αρνητικές ή μη, μαζί και η κάθε “θεωρία” που τα συνοδεύει και τα αντιπροσωπεύει.

Θέτουν την ημερήσια διάταξη και στη συνέχεια αναλαμβάνει ο συμπαρασυρμός του αλγόριθμου των σοσιαλ. Οποιαδήποτε αναφορά σε κάποιους απο του όρους του, τα κρατάει στο επικοινωνιακό προσκήνιο - αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός κατασκευής τους.

Δίχως την συμμετοχή των χρηστών - κατα τα άλλα ψηφιακών πολιτών- σε αυτό το προκατ δίπολο, με όποιες αντιδράσεις, αυτό, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.

Ετσι λοιπόν οι admins της σελιδας για την Παλαιστίνη, εσύ, εγώ, οι φίλοι μας κι οι ακόλουθοι, όσο και καλή πρόθεση να έχουμε, γινόμαστε φερέφωνα του σιωνιστικού μηχανισμού κι αυτό γιατί απλά εμπλεκόμαστε στο προκατ δίπολο που αυτος ο μηχανισμός έθεσε a priori ως ημερήσια διάταξη.

Ο δικός μας ρόλος εδώ μέσα, πρέπει να είναι επιδεικτικά αδιάφορος απέναντι σε οτι προμοτάρει ο μηχανισμός της κυρίαρχης τάξης και να προωθούμε την δική μας ιδεολογία, που τεράστιο μέρος της είναι και η πολιτιστική κουλτούρα που πρεσβεύει.

ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ 1945 ....ΤΕΛΙΚΟΣ

9 Μαϊου - Ημέρα της Νίκης.....

 .....του Κόκκινου Στρατού της ΕΣΣΔ και των Λαών, που αντιστάθηκαν....

Τις πρώτες πρωϊνές ώρες (ώρα Μόσχας) της 9ης Μαϊου, υπογράφτηκε στο Βερολίνο η Ανευ Όρων παράδοση της Wehrmacht  στον Κόκκινο Στρατό, που είχε καταλάβει το Βερολίνο από μέρες και είχε υψώσει την Σημαία στο Reichstag από την 30ή Απριλίου

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ...

 Την ημέρα που έγινε η προειδοποιητική επίθεση του Ιράν ενάντια στο έδαφος του Ισραήλ, ο πόλεμος στην Παλαιστίνη μετρούσε ήδη 191 ημέρες. Σε αυτό το διάστημα ο πολυδιαφημισμένος στρατός του Ισραήλ δεν μπόρεσε να πετύχει ούτε μια δευτερεύουσα νίκη. Δεν απελευθέρωσε ζωντανό ούτε έναν από τους ομήρους που κρατούσε η Χαμάς και δεν κατέστρεψε ούτε τις πολιτικές ούτε τις στρατιωτικές δομές της τελευταίας. Η Χαμάς έχει υποστεί απώλειες εξακολουθεί όμως να ματώνει τον ισραηλινό στρατό και να διατηρεί μηχανισμούς και ψυχραιμία.

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΣΜΟΣ και ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον να μελετήσετε την Ιστορία του φασισμού και του ναζισμού στα πρώτα τους χρόνια, δηλαδή από το 1920 ως το 1923 και λίγο αργότερα. Όπως θα διαπιστώσετε έκπληκτοι, και τα δύο ρεύματα θεωρούνταν ως κλάδος της επαναστατικής Αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Ειδικά το Εθνικό Σοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ θεωρούνταν ως ένα λίγο αιρετικό αντικαπιταλιστικό εργατικό κόμμα, αλλά που σίγουρα κατατάσσονταν στην Αριστερά. Ακόμα και η ίδια η Κομμουνιστική Διεθνής και το ΚΚ Γερμανίας θεωρουσαν τον Χίτλερ και το Κόμμα του ως έναν εν δυνάμει σύμμαχο, διοργανόνωντας μέχρι και κοινές διαδηλώσεις! Μόνο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ‘20 άρχισε να γίνεται καθαρό στην ηγεσία της Αριστεράς ότι ο φασισμός και ο ναζισμός είναι ένα ρεύμα αντεπαναστατικό και αντικομμουνιστικό που συμπαρατάσσεται με το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ όσο αφορά τις μάζες, αυτές μόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους ναζί κατανόησαν ότι πρόκειται για ένα ρεύμα που δεν έχει σχέση με την Αριστερά.

Ο δικαιωματισμός είναι ένα ρεύμα που στον πυρήνα του είναι καθαρά αντεπαναστατικό, νεοφιλελεύθερο και βαθιά αντιδραστικό. Η έννοια του ατομικού δικαιώματος βρίσκεται στον πυρήνα της αστικής ιδεολογίας, και με το βασικότερο όλων, το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία, αποτελεί το ίδιο το θεμέλιο του καπιταλισμού. Απο όποιο ατομικό δικαίωμα και να αρχίσεις, το κουβάρι θα ξετυλιχτεί και θα καταλήξει στο να αποδεκτείς το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία και στο δικαίωμα “συμφωνημένης” εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο (όσοι/ες θέλουν ας δουν τα ψηφίσματα των πρώτων δύο χρόνων της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, όπου μετά το 1790 κατοχυρώθηκε ότι μεταξύ του δικαιώματος της ζωής και της ιδιοκτησίας, ανώτερο είναι το δικαιωμα της ιδιοκτησίας).

Όπως μπορεί να δει ο καθένας, στη Δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ, το δικαιωματικό ρεύμα έχει απορροφηθεί ολοκληρωτικά από τα νεοφιλελεύθερα και δεξιά κόμματα. Και είναι προφανές και αναμενόμενο, αφού εκεί σε πάει από μόνη της η ίδια η κοσμοθεωρία του, είναι η νομοτελειακή κατάληξή του. Άμα αρχίσεις από το “ένας άνθρωπος έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει” δεν μπορείς παρά να καταλήξεις στο “ένας άνθρωπος έχει δικαίωμα να ιδρύει εργοστάσια και να προσλαμβάνει εργάτες”, στο “ένας άνθρωπος έχει δικαίωμα να έχει 20 σπίτια”, και στο “ένας άνθρωπος έχει δικαίωμα να παίρνει 5000 ευρώ το κεφάλι για να περνάει με τη βάρκα του πρόσφυφες απέναντι”, κλπ κλπ. Εκεί σε πάει από μόνη της η ίδια η σκέψη σου.

Γι αυτό λοιπόν, όπως έυκολα μπορεί να δει ο καθένας, στη Δύση ολόκληρο το δικαιωματικό ρεύμα έχει συνταχθεί πλήρως και ολοκληρωτικά με την νεοφιλελεύθερη Δεξιά, και ειδικά στις ΗΠΑ έχει γίνει πλέον σαφές ότι δεν πρόκειται για τμήμα ή παρακλάδι της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος, αλλά για καθαρόαιμο νεοφιλελεύθερο ρεύμα. Στην Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει εμφανές ότι με την αποκόλληση της ακροδεξιάς και τη συγκρότησή της σε αυτοτελές ρεύμα, τα Δεξιά και Φιλελελεύθερα κόμματα έχουν πλέον απορροφήσει πλήρως τον δικαιωματισμό και τον έχουν αναγάγει σε θεμέλιο της ύπαρξής τους. Στην Ελλάδα τώρα μόλις αρχίζει και διαμορφώνεται αργά και σταθερά η άποψη ότι ο δικαιωματισμός είναι ένα ρεύμα εντελώς ξένο με την Αριστερά, και σε αυτό βοήθησε η πλήρης κυριαρχία του Μητσοτάκη σε αυτό και η εγκόλπωσή του μέσα στη ΝΔ. Αυτό είναι καλό νέο, και προσωπικά περιμένω ότι, με πρώτο το ΚΚΕ, και σύντομα και τις άλλες αριστερές οργανώσεις, ως το 2030 κανένας δεν θα θεωρεί τον δικαιωματισμό τμήμα της Αριστεράς.

Όπως τώρα θυμόμαστε με έκλπηξη ότι υπήρχε εποχή που ο κόσμος είχε φάει την παραμύθα ότι ο Μουσολίνι ήταν σοσιαλιστής, και ότι τα SA του Χίτλερ ήταν οι αντικαπιταλιστικές πολιτοφυλακές που θα γκρέμιζαν τον καπιταλισμό, θα έρθει σύντομα η εποχή που θα λέμε “ρε συ, τότε ο δικαιωματισμός θεωρούνταν βασικό συστατικό της αριστερής ιδεολογίας”..

Manos Saridakis

ΦΤΑΙΕΙ Ο ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ

 

Βρωμα!Μποχα!Δυσοδια κι Αηδια!

Δεν λεω που ολα τα καναλια σημερα απο τον Σκαι με τη Βουλτεψη κι ενα θλιβερο δημοσιογραφισκο Συριζαιο μεχρι το Οπεν συζητουσαν τις δηλωσεις Κουτσουμπα χωρις εκπροσωπο του ΚΚΕ.Το θεωρω φυσικο για τον πλουραλισμο τους.Λεω γι αυτη την απαθεια την απαξιωση της σοβαροτητας του θεματος.Το ποσο απλα αποδεχονταν την εκπορνευση των νεων προκειμενου να πληρωσουν το κοστος των σπουδων.Εκοβε ο ενας εραβε ο αλλος."Ε κι εμεις οταν ειμασταν φοιτητες δε τα ζουσαμε διπλα μας" ελεγε ο Παυλοπουλος "ναι ναι ατυχης δηλωση" συμπληρωνε ο συριζαιος "πιστευει το ΚΚΕ πως οι σεξεργατριες(!!) ειναι φαινομενο του καπιταλισμου" "ναι λες και στο σοσιαλισμο δε γινονταν αυτα τα ξερουμε τωρα" πεταγονταν η Βουλτεψη η οποια γνωστη αλλωστε κομμουνιστοφαγα αναφερθηκε και στην ημερα της γυναικας με ενα ντελιριο που αγγιξε και την αντισταση του ΕΑΜ."Ε ενταξει μπορει να μην ειναι αντιφεμινιστες καθαρα αλλα ξερουμε ναι υπηρχαν γυναικες στο ΕΑΜ αλλα δεν ηταν...να τις ειχαν για να πλενουν τις καλτσες"!!Αγνοει η Βουλτεψη και ο καθε αστικος βοθρος πως για πρωτη φορα οι γυναικες ψηφισαν για κυβερνηση αυτη του βουνου του ΕΑΜ.

Αγνοει ο καθε αστος τζουζες πως πρωτη φορα πραγματικη ισοτητα και ισονομια γνωρισαν οι γυναικες στο σοσιαλισμο της ΕΣΣΔ εκει οπου η πορνεια δεν ηταν κατι ευκολοχωνευτο ουτε δικαιωματικο αλλαζοντας τη λεξη πορνη με το σεξεργατρια για να γινεται πιο πολιτικαλ κορεκτ.Αγνοει ο καθε αστος χατζιαβατης πως στα πλαισια της γυναικειας χειραφετησης η ΕΣΣΔ ηταν η πρωτη χωρα που καθιερωσε επιδομα και αδειες μητροτητας και εστειλε την πρωτη γυναικα στο διαστημα οταν στην Ελλαδα εσφαζαν τις κορες στο γονατο αν δεν δεχονταν το προξενιο..Οχι δε τα αγνοουν.Αυτο που συμβαινει ειναι πως καμμια γ........νη δημοσκοπηση δε δειχνει το ΚΚΕ να συρρικνωνεται να παει στο 6 η στο 5 και γιατι οχι και στο οριο του στατιστικου λαθους του 3%.Παροτι τις κανουν οι ιδιοι αυτο επιμενει να φαινεται στο 8-9-10%.Δεν επιασε ο πολεμος με το νομοσχεδιο για τα ομοφυλα ζευγαρια.Ολο το αστικο τοξο (ΝΔΣΥΡΙΖΑΠΑΣΟΚ) εβαλε κατα του ΚΚΕ.Αποτελεσμα μηδεν.Τωρα ξανα το ιδιο.Ολοι μαζι (πως γινεται να ομοννοουν ολοι μαζι τοσο συχνα πλεον) κατα μιας αναφορας σε πραγματικα γεγονοτα.Ξανα δε θα τους περασει.

Δε θα αποδεχθουμε ποτε ως φυσιολογικο, ως κατι που εχει να κανει με την "ελευθερη βουληση της σεξεργατριας" την εκμεταλλευση του γυναικειου/αντρικου σωματος απο το συστημα με σκοπο το κερδος.Ειναι εκφυλιστικο ειναι αποτελεσμα ενος σαπιου συστηματος εκμεταλλευσης που εμεις παλευουμε να ανατρεψουμε.Καμμια γυναικα κανενας αντρας νεος η νεα δε πρεπει να αποδεχεται την εκμεταλλευση της/του στο ονομα μιας δηθεν ελευθεριοτητας και καποιων θολων "ατομικων δικαιωματων"...

Χρήστος Καζάκος

ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΕΜΠΩΝ

 

1. Γιώργος Μπουρνάζης, 15 ετών

2. Αναστασία Παπαγγελή, 19 ετών

3. Θώμη Πλακιά, 20 ετών

4. Χρύσα Πλακιά, 20 ετών

5. Αναστασία Πλακιά, 20 ετών

6. Αναστάσιος Κουτσόπουλος, 21 ετών

7. Μαρία Θωμαή Ψαροπούλου, 21 ετών

8. Φραντσέσκα Μπέζα, 21 ετών

9. Γιώργος Παπάζογλου, 22 ετών

10. Ελένη Τσίντζα, 22 ετών

11. Ιορδάνης Αδαμάκης, 22 ετών

12. Κλαούντια Λάτα, 22 ετών

13. Αφροδίτη Τσιωμά, 23 ετών

14. Αγάπη Τσακλίδου, 23 ετών

15. Ιφιγένεια Μήτσκα, 23 ετών

16. Άγγελος Τηλκερίδης, 23 ετών

17. Ντένις Ρούτσι, 23 ετών

18. Κυπριανός Παπαϊωάννου, 23 ετών

19. Νικήτας Καραθεόδωρος, 23 ετών

20. Αναστασία Αδαμίδου, 24 ετών

21. Καλλιόπη Πορφυρίδου, 24 ετών

22. Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, 25 ετων

23. Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, 26 ετών

24. Δημήτρης Ασλανίδης, 26 ετών

25. Νίκος Ναλμπάντης, 27 ετών

26. Σωτήρης Καραγεωργίου, 28 ετών

27. Ελπίδα Χούπα, 28 ετών

28. Γιάννης Καρασάββας, 28 ετών

29. Δημήτρης Οικού, 29 ετών

30. Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, 29 ετών

31. Σοφία-Ελένη Ταχμαζίδου, 32 ετών

32. Δημήτρης Μασσάλης, 32 ετών

33. Βάιος Βλάχος, 34 ετών

34. Αθηνά Κατσάρα 34 ετών

35. Μοχάμεντ Εντρίς, 34 ετών

36. Σπύρος Βούλγαρης, 35 χρονών

37. Ιονέλ Κουλέλα, 35 ετών

38. Λένα Δουρμίκα, 39 ετών

39. Βάγια Μπλέκα, 42 ετών

40. Ιωάννης Βουτσινάς, 48 ετών

41. Ανδρέας Παυλίδης, 49 ετών

42. Μαρία Μουρτζάκη, 51 ετών

43. Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας, 52 ετών

44. Βαγγέλης Μπουρνάζης, 54 ετών

45. Βασιλική Χλωρού, 55 ετών

46. Μαρία Εγούτ, 55 ετών

47. Γιάννης Τζοβάρας, 55 ετών

48. Χρυσούλα Κουκαριώτη, 56 ετών

49. Μαρία Μιάρη, 56 ετών

50. Γιώργος Φωτόπουλος, 57 ετών

51. Γιώργος Κουτσούμπας, 59 ετών

52. Παβλίνι Μπόζο, 62 ετών

53. Γιάννης Καριώτης, 63 ετών

54. Γιώργος Κυριακίδης, 67 ετών

55. Ευαγγελία Κουκαριώτη, 63 ετών

56. Σύριος μετανάστης ο οποίος ταυτοποιήθηκε μέσω δείγματος DNA που εστάλη από τον αδελφό του από την Ολλανδία.

57. Εριέττα 23 ετών αγνοείται.

Πηγή : WE

Όταν το Κεφάλαιο βάζει «στοίχημα με τον Δαρβίνο»

 

Εικόνα που δημιουργήθηκε με τεχνητή νοημοσύνη όταν ζητήσαμε «Άνθρωποι που δουλεύουν το 2050»

Η συζήτηση που έχει ανοίξει με αφορμή το νομοσχέδιο της ΝΔ που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας είναι αποκαλυπτική για τι εννοεί ο καθένας λέγοντας «δικαίωμα», για το πώς αντιλαμβάνεται τη σχέση ανθρώπου - τεχνολογίας, για την «ηθική» της εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης αναπαραγωγής. Κάποιοι καρφώθηκαν, ακόμα μια φορά, ταυτιζόμενοι με τη ΝΔ και τους κλινικάρχες, «ταύτισαν» με την Εκκλησία και τους ακροδεξιούς τον κόσμο που έχει προβληματισμούς για το νομοσχέδιο και τελικά όλοι μαζί μας είπαν ότι το ΚΚΕ είναι οπισθοδρομικό και σκοταδιστικό. Για να δούμε όμως ποιος προωθεί τον σύγχρονο σκοταδισμό, ποιος υπερασπίζεται τις ιδέες του μεσαίωνα στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης;

Ερωτικές σχέσεις, συμβίωση, γάμος: Είναι ατομικά δικαιώματα;

 

ΕΝΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Μπορεί οι ερωτικές σχέσεις, η απόφαση για συμβίωση ή γάμο να είναι κάτι παραπέρα από ατομική επιλογή; Το ζήτημα αφορά την επιλογή του σεξουαλικού ή του πιο μόνιμου ερωτικού συντρόφου, την επιλογή ενός ανθρώπου για να ζήσει με κάποιον άλλον, να κάνει παιδιά, όπως και την επιλογή της μορφής που θα πάρει αυτή η σχέση, αν θα έχει νομική μορφή, και ποια. Γιατί, σε σχέση με το παρελθόν, στις μέρες μας πιο ελεύθερα αρκετά ζευγάρια επιλέγουν να μείνουν μαζί και να κάνουν παιδιά, χωρίς απαραίτητα να κάνουν γάμο ή και σύμφωνο συμβίωσης. Συναντάμε και ζευγάρια που μετά από κάποια χρόνια πολιτικού γάμου, έχοντας αποκτήσει και παιδιά, καταφεύγουν και σε θρησκευτικό, είτε υπό την πίεση ενός περίγυρου είτε και ως ευκαιρία μιας κοινωνικής τελετουργίας.

ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ

 

Για το Σταλινγκραντ εχει γραφτει η Ιστορια και δεν ξεγραφει .Θα αξιζε ομως μια αναφορα στον Διοικητη των Ναζιστικων δυναμεων τον Φον Παουλους . Έφτασε έως το βαθμό του στρατάρχη, κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και είναι περισσότερο γνωστός ως ο διοικητής της 6ης γερμανικής στρατιάς, που πήρε μέρος στη Μάχη του Στάλινγκραντ, πολιορκώντας τη σοβιετική πόλη από τον Αύγουστο του 1942 έως και τον Ιανουάριο του 1943. Η πολιορκία έληξε με πανωλεθρία των ναζιστικών στρατευμάτων, όταν μια δύναμη περίπου 270.000 στρατιωτών, αποτελούμενη από δυνάμεις Γερμανών, Ούγγρων, Ιταλών, Ρουμάνων, Ισπανών και άλλων συμμάχων και συνεργατών του Άξονα περικυκλώθηκαν και αποδεκατίστηκαν έπειτα από μια γιγαντιαία αντεπίθεση του κόκκινου στρατού, με τις απώλειές της να προσεγγίζουν τον αριθμό των 180.000 νεκρών.

Ύστερα από τη συντριβή του στρατού του, ο Πάουλους υποχρεώθηκε σε ταπεινωτική παράδοση άνευ όρων στις σοβιετικές δυνάμεις, η οποία υπογράφηκε στο Στάλινγκραντ στις 31 Ιανουαρίου 1943, μια μέρα ακριβώς πριν από την προαγωγή του σε στρατάρχη από τον Χίτλερ. Ο Χίτλερ μάλιστα, ο οποίος είχε αρνηθεί να επιτρέψει μια έγκαιρη υποχώρηση της 6ης στρατιάς, ήταν βέβαιος πως ο Πάουλους θα αυτοκτονούσε πριν ηττηθεί, καθώς μέχρι τότε, κανένας Γερμανός στρατηγός δεν είχε παραδοθεί στον εχθρό. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του από τους σοβιετικούς, ο Πάουλους μετατράπηκε σε ένα σφοδρό πολέμιο του ναζισμού και προσχώρησε στη διεθνή επιτροπή για μια ελεύθερη Γερμανία, η οποια συστάθηκε έπειτα από πρωτοβουλία των Ρώσων. Δεν απελευθερώθηκε παρ'όλα αυτά, παρά μόνο στα 1953.

Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Ανατολική Γερμανία, προσεγγίζοντας την κομμουνιστική ιδεολογία. 

Μια από τα ίδια

 Τις μισές σχεδόν μέρες του χρόνου, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δουλεύουν για να πληρώνουν την εφορία και τις ασφαλιστικές τους εισφορές! Αυτό προκύπτει από έρευνα για τις δαπάνες των νοικοκυριών, που πληρώνουν κάθε χρόνο το 95% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού.

Οταν ο καπιταλισμός έχει νεύρα!

 

Ισως ποτέ τα τελευταία χρόνια ο καπιταλισμός δεν έχει χάσει τόσο πολύ την ψυχραιμία του και δεν έχει τόσα νεύρα, τόση λύσσα για κέρδος, τόσο πείσμα να πετύχουν τα σχέδιά του. Είναι εξοργιστικό τι και ποιους επιστρατεύει για να εξυπηρετηθεί, πόσα τερατώδη ψέματα και μισές αλήθειες επινοεί για να συγκαλύψει τις αιτίες όλων των δεινών που προκαλεί, πόσους μύθους επιστρατεύει για να παραπλανήσει και να αποπροσανατολίσει (πάντα βέβαια αυτό έκανε, γιατί γνώριζε καλά πως όποιος δεν ξέρει τις αληθινές αιτίες δεν μπορεί και να βρει τη λύση των προβλημάτων).

ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ...

 

Είναι παλιά πολύ η τακτική ,τόσο παλιά όσο και το κόμμα ,σχεδόν εκατοχρονίτικη .Και δοκιμασμένη ,αφού κάποιοι την πάταγαν .Ολάκερες οργανώσεις ξεπάστρευε η Ασφάλεια από την εποχή του Μανιαδάκη ακόμα .Ο «σκάρτος» Ριζοσπάστης του ήταν η κορφή του παγόβουνου στην αντιμετώπιση του Εχθρού για το Σύστημα ,η μαζική σπορά ψευδών ειδήσεων στον λαό για το Κόμμα .Η σοβαρή δουλειά γινόταν « κατά μονας», άμα τη συλλήψει του κομμουνιστή ….στο κελί του …εκεί που ήταν Αυτός και η Καρδιά του …και η Κατάρτησή του …Αυτός και η Πίστη του στο Κόμμα !.Μα αυτό ακριβώς είναι και η συνειδησιακή «πανοπλία» του κομμουνιστή :

"Εγω ελπίζω να τη βολέψω "

 

Οι Έλληνες περνούν καλά…

Πόσο γελοίο ακούγεται...

Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι,

που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μία καφετέρια..

Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν «καλά»,

το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία.

Πως καλά είμαστε ακόμα, γιατί ένα μέρος του πληθυσμού,

μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο.

Επειδή δεν έχει έρθει η σειρά τους.

Επειδή ο χασάπης τους έχει ακόμα στη κατάψυξη

να σιτέψουν καλά…

ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ

"Από το ημερολόγιο ενός Γερμανού στρατιώτη, που πολέμησε στο Στάλινγκραντ:

5 Οκτωβρίου 1942:

Το τάγμα μας επιτέλους βγήκε στον Βόλγα.

Ο Φύρερ μας είχε υποσχεθεί, ότι θα ξεμπερδεύαμε με τον πόλεμο το φθινόπωρο του 1941. Έπεσε λίγο έξω. Αύριο, αύριο κιόλας, στις 6 Οκτωβρίου του 1942 θα είμαστε στην άλλη όχθη του ποταμού και ο πόλεμος θα τελειώσει.

Να θυμάστε τα λόγια μου!

Αυτό το ημερολόγιο θα μπει στην Ιστορία της νέας Γερμανίας.

Θα το διαβάζουν στους Γερμανούς μαθητές και φοιτητές στο μάθημα της Ιστορίας.

Μας χωρίζουν μόλις 600 μέτρα από τον Βόλγα.