«Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα ακόμη άθλημα, αλλά ένα όπλο της επανάστασης».
Η φράση ανήκει στον άνθρωπο- σύμβολο κάθε επανάστασης, στον Τσε Γκεβάρα που κατά μία εκδοχή, γεννήθηκε 14 Ιουνίου του 1928. Και λέμε κατά μία εκδοχή, γιατί αν και στο πιστοποιητικό γέννησής του, αυτή η ημερομηνία αναγράφεται, ωστόσο κατά τους βιογράφους του υπάρχει μια μαρτυρία της μητέρας του, σύμφωνα με την οποία ο γιος της, ήταν «παιδί του Μάη». Αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι, είναι η ημερομηνία θανάτου του:Ήταν στις 9/10/1967, όταν ο μεγάλος αυτός άνδρας έπεφτε νεκρός από το όπλο του Βολιβιανού υπαξιωματικού Μάριο Τεράν, κατόπιν εντολής του πράκτορα της CIA, Φέλιξ Ροντρίγκεζ.
«Πυροβόλησέ με, δειλέ, θα σκοτώσεις απλά, έναν άνθρωπο», λέγεται ότι ήταν οι τελευταίες λέξεις που ξεστόμισε ο Ερνέστο, όπως ήταν το όνομά του. (Το τσε που στην πραγματικότητα είναι τύπος προσφώνησης -κάτι σαν «ε, φίλε»-, του το «κόλλησαν», οι συναγωνιστές του στην Κούβα, επειδή ξεχνώντας τα ονόματά τους, τους περισσότερους, τους φώναζε έτσι). Όπως και να έχει, το βέβαιο είναι ότι ο θάνατός του, σηματοδότησε την γέννηση ενός από τους μεγαλύτερους θρύλους. Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, παραμένει ένα ίνδαλμα, ένας μύθος που αντιπροσωπεύει την πιο άφθαρτη και πιο όμορφη εκδοχή του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Άλλωστε όπως έλεγε κι ο ίδιος «ο άνθρωπος κατάγεται από το όνειρο». Η ζωή του Αργεντίνου από το Ροζάριο, -έχει κοινό τόπο καταγωγής με τον Λίονελ Μέσι-, έχει χωρέσει σε πολλά βιβλία και σε ταινίες. Εμείς , σήμερα θα αρκεστούμε σε μία μόνο από τις πτυχές της συναρπαστικής ζωής του, στην σχέση του με το ποδόσφαιρο.
Από μικρό παιδί, υπέφερε από άσθμα και από μικρός πάλευε με αυτή την αδυναμία του. Έτσι εκτός από το διάβασμα στο οποίο αφιέρωνε πολλές ώρες, δοκίμαζε συνέχεια τις αντοχές της αναπνοής του παίρνοντας μέρος σε αθλήματα. Έκανε ιππασία, ποδήλατο, ενώ έπαιζε πινγκ πονγκ, ράγκμπι, και φυσικά ποδόσφαιρο.
Τον Δεκέμβριο του 1951 –εποχή που ήταν φοιτητής της ιατρικής- μαζί με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο καβάλησαν μία μηχανή «Νόρτον» των 500 κυβικών με σκοπό να γνωρίσουν τη Λατινική Αμερική. Επισκέφθηκαν τη Χιλή, το Περού, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, τον Ισημερινό, τον Παναμά. Όσο βρίσκονταν στο Περού οι δύο φίλοι εργάστηκαν σε λεπροκομείο προσφέροντας υπηρεσίες στους ασθενείς. «Προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε την ψυχοθεραπεία και ψυχαγωγούσαμε τους λεπρούς. Φτιάξαμε με τους αρρώστους ποδοσφαιρική ομάδα και διοργανώσαμε αγώνες. Η προσοχή μας και η συντροφική συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα ανέβασε κατακόρυφα την διάθεσή τους», θυμάται ο Αλμπέρτο.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Τσε, ως Υπουργός της Κούβας πλέον, υποδέχεται την Μαντουρέιρα, την βραζιλιάνικη ομάδα (τρίτης κατηγορίας) που την δεκαετία του ’60, στο πλαίσιο περιοδείας της, βρίσκεται κάποια στιγμή, στην χώρα του Φιντέλ Κάστρο. Ο Ερνέστο, εκτός από το ότι επισκέφτηκε την αποστολή στο ξενοδοχείο, ως καλός οπαδός, ήταν κοντά στους ποδοσφαιριστές καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής τους στην Κούβα, ενώ παρευρέθηκε και στο τελευταίο τους ματς. Οι άνθρωποι της Μαντουρέιρα, κυκλοφόρησαν στιγμιότυπα (ΦΩΤΟ) από εκείνη την περιοδεία, ενώ πριν από λίγα χρόνια έβγαλαν μια συλλεκτική φανέλα, στην οποία αποτύπωσαν την μορφή του μεγάλου επαναστάτη. Και φυσικά, η εν λόγω φανέλα, «πούλησε τρελά»
Για να ξαναγυρίσουμε στο 1967, μετά την δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, ξέσπασαν σφοδρές ταραχές στο Μπουένος Άιρες. Στο διάστημα εκείνο αρκετοί ποδοσφαιρικοί αγώνες διακόπηκαν από τον στρατό και την αστυνομία, καθώς φίλαθλοι της Ιντεπεντιέντε, της Φεροκαρίλ Οέστε, της Μπόκα Τζούνιορς και της Τσακαρίτα ούρλιαζαν στις κερκίδες: «Τσε! Τσε!». Το μετέπειτα διάστημα παίκτες και θεατές, με συμβολικές πράξεις, θα εκδήλωναν την αλληλεγγύη τους σε οικογένειες αγνοουμένων και δολοφονημένων από τα στρατιωτικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής.
Ευτυχώς, τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, δεν είναι μόνο χώρος εκτόνωσης, αλλά και χώρος όπου πάντα υπάρχει η δυνατότητα να εκφράζονται συλλογικά αξίες. Και κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, τα λόγια τα Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, επιβεβαιώνονται: «Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα ακόμη άθλημα, αλλά ένα όπλο της επανάστασης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου