Του Φόρη Πεταλίδη
Θα σας περιγράψω τον άνθρωπο Κώστα Πελετίδη, όπως τον έζησα από μικρός, όσο το δυνατόν αντικειμενικά, μιας και είμαι συγχωριανός και οικογενειακός του φίλος. Εξάλλου με τον μικρότερο αδελφό του τον Τάσο, είμαστε παιδικοί φίλοι και κουμπάροι, μιας και βάφτισε τον μικρό μου γιο τον Βασίλη. Γι' αυτό γράφω ότι θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός. Ίσως δεν τα καταφέρω. Το Ρυάκιο είναι ένα προσφυγικό χωριό και οι κάτοικοί του δραστήριοι, έπιαναν την πέτρα και την έκαναν γόνιμο χώμα. Εξάλλου γόνιμο χώρα δεν υπήρχε αρκετό και οι πέτρες ήταν αυτές που κυριαρχούσαν και με αυτές έχτισαν οι παππούδες μας από τον Πόντο, τα πρώτα τους σπίτια, με μεράκι και αγάπη. Δούλεψαν πάρα πολύ, γονείς και παιδιά για να προκόψουν. Και πολλά παιδιά, κορίτσια και αγόρια σπούδασαν για να ξεφύγουν από την αγροτική ζωή, μιας και δεν υπήρχαν αρκετά παραγωγικά χωράφια για να θρέψουν τους κατοίκους. Κι όσα υπήρχαν ήταν σχεδόν άγονα με μικρή παραγωγή. Έτσι η μόρφωση, αλλά και η μετανάστευση στο εσωτερικό και το εξωτερικό ήταν μονόδρομος. Όπως και στον Πόντο. Πρώτα, η δουλειά, η μόρφωση και η κοινωνική καταξίωση.
Παιδική ζωή και παιδικές χαρές ήταν συνυφασμένες με την δουλειά, κυρίως στα καπνοχώραφα. Με το πρώτο ξημέρωμα στα χωράφια και δουλειά μέχρι το βράδυ. Πολύ δουλειά, λίγα λεφτά. Εξάλλου το ποντιακό τραγούδι, «έρθαν η εμπόρ’ να παίρνε τσιάπαν τον καπνόν…», (και για όσους δεν κατάλαβαν την αρχαιοελληνική ποντιακή διάλεκτο «ήρθαν οι έμποροι να πάρουν τζάπα την παραγωγή του καπνού) τα περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο. Δύσκολα χρόνια, όμως ατσάλωσαν τους κατοίκους με δύναμη, όπως και σε όλα τα προσφυγοχώρια και ποντιοχώρια της Μακεδονίας και της Θράκης, και όλης της Ελλάδας. Από μια τέτοια γενιά βγήκε ο Κώστας Πελετίδης, νικητής στη ζωή.
Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο Ρυάκιο Κοζάνης, στη συνέχεια πήγε στη Θεσσαλονίκη όπου ζούσε ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Γιάννης που διατηρούσε βιοτεχνία επίπλων και έγινε μία από τις καλύτερες της Ελλάδος, και έβγαλε το έκτο Γυμνάσιο στη Σταυρούπολη.
Η μεγάλη αγάπη του Κώστα Πελετίδη ήταν η Ιατρική και πήρε τη μεγάλη απόφαση να σπουδάσει γιατρός και να προσφέρει στο συνάνθρωπό του. Σπούδασε Ιατρική στην Παβία της Ιταλίας, γύρισε στην Ελλάδα, προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες στο νομό Πέλλας, παντρεύτηκε και κατέληξε στην Πάτρα, όπου εξάσκησε την ιατρική με αγάπη πάντοτε στο συνάνθρωπο.
Στην Ιταλία έγινε στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, και υπερασπίστηκε τις ιδέες του με πάθος, όπου τον ακολούθησε για σπουδές στο Πολυτεχνείο ο μικρότερος αδελφός του ο Τάσος. Οργανώθηκαν και οι δύο στην ΚΝΕ στην Ιταλία και ως φοιτητές ερχόμενοι τα καλοκαίρια στην Ελλάδα υπερασπίζονταν τις αρχές και τις αξίες που πρέσβευε. Πρώτος ο Κώστας Πελετίδης ερχόμενος στο Ρυάκιο και κηρύσσοντας τις αξίες και τις αρχές του ΚΚΕ για ισονομία και ισοπολιτεία, το δίκιο του εργάτη και του αγρότη, ήρθε σε αντίθεση με τους συγχωριανούς του οι οποίοι δεν έβλεπαν με καλό μάτι, ένας νέος επιστήμονας να έχει εγκαταλείψει τη συντηρητική παράταση της ευρύτερης οικογένειας. Ακόμη αντηχούν στα αυτιά μου τα καλοκαίρια αμέσως μετά την πρώτη της χούντας στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι φωνές από το καφενείο του θείου του να υπερασπίζεται αυτές τις αρχές.
Στην Πάτρα, έγινε μέλος του ποντιακού συλλόγου Πάτρας και Πρόεδρος του Μικρασιατικού Συλλόγου Πάτρας, μιας και οι αξίες της προσφυγικής και ποντιακής καταγωγής του ήταν ένα με την κοινωνική του δράση.
Ασχολήθηκε με τον δήμο της Πάτρας και εξελέγη δύο φορές δήμαρχος, με μεγάλο ποσοστό και την πρώτη και την δεύτερη φορά ακόμη μεγαλύτερο. Οι δράσεις του, ως δήμαρχος με τη δημοτική του ομάδα ήταν πάντοτε στο πλαίσιο των συμφερόντων των πολιτών, είχε σταθερή θέση για το κοινό καλό τους και για το λόγο αυτό τον ψήφισαν στο πρώτο γύρο, αλλά και στον δεύτερο γύρο, άνθρωποι που δεν ήταν κοντά στην ιδεολογία του. Τον ψήφισαν όμως γιατί είναι ένα καλός δήμαρχος και υπερασπίζεται τα συμφέροντά τους.
Εξάλλου και ο πατέρας του, ο Γιώργος Πελετίδης, ήταν πρόεδρος στο χωριό που γεννήθηκε, στο Ρυάκιο Κοζάνης. Ο Κώστας Πελετίδης, όμως βρέθηκε στο αξίωμα του πρώτου πολίτη στο δήμο της Πάτρας, κάνοντας υπερήφανους όλους τους συγχωριανούς και τους Πόντιους, γιατί έδειξε στην πράξη πως οι αξίες που πρεσβεύει ο προσφυγικός και ποντιακός ελληνισμός, οι αξίες που ίδιος πρεσβεύει με την κομμουνιστική του ιδεολογία και τις κάνει πράξη στο δήμο της Πάτρας, έχουν αποδοχή από τους πολίτες.
# Ο ΦΟΡΗΣ ΠΕΤΑΛΙΔΗΣ, είναι δημοσιογράφος, με κοινή καταγωγή με τον δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη, από το χωριό Ρυάκιο Κοζάνης
Αξιόλογοι και σεβαστοί οι άνθρωποι που παραμένουν πιστοί στης νιότης τους αγώνες και τα υψηλά ιδανικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή