Η λύση για τη βία στα γήπεδα

Με το χέρι στην καρδιά, πόσοι από εσάς όσο βλέπατε τα επεισόδια μεταξύ χούλιγκανς στην γέφυρα του Πανθεσσαλικού δεν σκεφτήκατε κάτι από Γοργοπόταμο;

Βίαιο ε; Σωστά…

Ίσως ο καλύτερος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτούς δεν είναι να τους μαζέψουμε σε μια γέφυρα. Ο μόνος τρόπος να «σκοτώσουμε» την γηπεδική, χουλιγκάνικη βία να είναι να την κάνουμε εμπόρευμα. Όπως «σκοτώσαμε» το ποδόσφαιρο όταν το εγκαταλείψαμε στα χέρια των βαθύπλουτων ιδιοκτητών των ΠΑΕ, που όσο οι άλλοι αλληλοσκοτώνονται αυτοί κάνουν χρυσοφόρα deals με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Όπως «σκοτώσαμε» το ποδόσφαιρο, όταν οι ντοπαρισμένοι ποδοσφαιριστές δεν πίνουν ούτε νερό, αν δεν είναι από τον σωστό χορηγό. Όπως «σκοτώσαμε» το ποδόσφαιρο, όταν έφυγε από τα γήπεδα και πλέον παίζεται στο γήπεδο των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, των συνδρομητικών καναλιών, των ατζέντηδων, των κάθε λογής πιθανών και απίθανων οικονομικών συμφερόντων.

Αφού λοιπόν υπάρχουν ήδη πρόθυμοι δημοσιογράφοι, ιστοσελίδες, εφημερίδες και παράγοντες να προβάλουν, να δικαιολογήσουν και να προμοτάρουν τέτοια επεισόδια γιατί δεν το κάνουν και επίσημα;

Να κατεβάζει τμήμα χούλιγκαν κάθε ομάδα. Να έχει ρόστερ κανονικό. Να φτιάξουν και πρωτάθλημα. Σκοτωμός θα γίνει για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Και φανταστείτε. Κλήρωση πρωταθλήματος. 1η αγωνιστική ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. «Εντάξει, 40 αυτοί, 40 εμείς. Βλέπουμε κάθε μάχη ξεχωριστά και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Σεβόμαστε τον αντίπαλο, αλλά δεν τον φοβόμαστε».

Κατεβαίνουν οι ομάδες, ανταλλάζουν λάβαρα. Παίζουν το ξύλο τους. Και μετά συνέντευξη τύπου. «Σίγουρα, ήταν ένα δύσκολο ματς σήμερα. Προετοιμαστήκαμε καλά όλη τη βδομάδα. Δεν μας βγήκαν όσα δουλέψαμε στην προπόνηση, αλλά συνεχίζουμε. Ξέρετε εγώ δε μιλάω ποτέ για διαιτησία, αλλά κάποια σφυρίγματα ήταν περίεργα και θέλω να τα δω στην τηλεόραση».

Κριτικοί διαιτησίας και Αλητική Κυριακή. «Βλέπουμε εδώ με τη βοήθεια της γραμμής ότι ο χούλιγκαν με το φουλφέης βρίσκεται πίσω από τον αντίπαλο. Οριακή η φάση, μπράβο στον βοηθό που είχε καλή θέση και σήκωσε το σημαιάκι». Και τιμωρίες: «-3 βαθμούς για αντικανονική χρήση πιστολιού φωτοβολίδας».

Με τόση επιτυχία που θα έχει εύκολα θα σκάσουν χορηγοί στα κράνη και στα μαύρα μπουφάν.

Το πρωτάθλημα θα έχει κανονικά δύο γύρους. Μέσα-έξω. Και μεταγραφικές περιόδους. «Εντάξει, αγαπάω την ομάδα, αλλά είμαι επαγγελματίας και πρέπει να σκεφτώ το καλύτερο για εμένα». «Ήρθα στην ομάδα για τον υπέροχο λαό της. Έχω δει πολλά βίντεο στο youtube και ανυπομονώ να αγωνιστώ με τα καδρόνια της ομάδας».

Ο πρώτος παίζει Champions League. Εκδρομές οργανώνονται για να παρακολουθήσουν από κοντά τις μάχες. Το σεντόνι κουνιέται. Ο ύμνος στη διαπασών. Οι χούλιγκανς μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο συνοδευμένοι από τα παιδιά των ακαδημιών.

Το πρωτάθλημα συνεχίζεται και έχει τεράστια απήχηση. Η κυβέρνηση αποφασίζει να το αξιοποιήσει και ανακοινώνει ότι θα φτιάξει γήπεδα που αξίζουν στις ιστορικές ομάδες, αρκεί να έχουν τις υποδομές για να δημιουργηθούν εμπορικοί χώροι.

Οι αθλητικές εφημερίδες γνωρίζουν άνθιση. Πρωτοσέλιδα: «Ήρθα για τίτλους», «Τα σκάει χοντρά για Μπάμπη Σουγιά ο Πρόεδρος».

Ωστόσο μετά από βαριές ήττες οι πρόεδροι ακολουθούν την πεπατημένη: «Τρελαμένος ο Πρόεδρος. Τους άφησε να πάνε στο Νοσοκομείο με τα πόδια».

Με τα χρόνια θα γεννηθούν παίκτες-θρύλοι. «Συγκίνηση στο αντίο του Πέτρου του Πέτρα». «Κρεμάει το στειλιάρι του ο Φονιάς 6».

Και φυσικά θα δημιουργηθεί Ομοσπονδία. Με Εθνική Ελλάδος κανονική. Μουντιάλ κάθε τέσσερα χρόνια, πίτσα, μπύρα καναπέ. Γιορτή του χουλιγκανισμού.

Βεβαίως θα υπάρχει στοίχημα και φυσικά θα υπάρχουν στημένα παιχνίδια. Εκπομπές στοιχηματικού περιεχομένου που θα αναλύουν τις αποδόσεις, θα γράφουν reviews των αγώνων. «Με πολλές απουσίες κατεβαίνουν σήμερα οι γηπεδούχοι. Πολλά ανοιχτά κεφάλια από το προηγούμενο ματς». Οι ταξιτζήδες θα έχουν έτοιμες τις απαντήσεις. «Στημένο ήταν το ματσάκι χτες. Δεν είδες που ο άλλος άφησε τη φωτοβολίδα να περάσει δίπλα του; Τους είπανε πάρτε εσείς το ματσάκι σήμερα, αλλά δώστε μας το παιχνίδι του κυπέλλου».

Για σκεφτείτε το…

ΥΓ. Δεν μου αρέσει ο όρος οπαδική βία. Έχω πονέσει, έχω κλάψει, έχω γελάσει και έχω χαρεί με την καρδιά μου για την ομάδα μου. Έχω πάει στο γήπεδο πολλές φορές και έχω φύγει χωρίς λαρύγγι φωνάζοντας συνθήματα. Σε σπάνιες περιπτώσεις ακολουθώ και την ομάδα μου σε εκτός έδρας παιχνίδια. Πολλές φορές κανονίζω τα σαββατοκύριακά μου ανάλογα με τις υποχρεώσεις της ομάδας μου και προσπαθώ να μη χάσω ούτε τα αδιάφορα ματς. Έχω πικάρει αντίπαλους οπαδούς, φίλους και συγγενείς μου, έχω χαρεί με τις αποτυχίες τους και καμιά φορά χειροκροτώ και επιτυχίες τους. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι οπαδός. Αλλά δεν θέλω να χαρίσω τη λέξη «οπαδός» ούτε σε κουρδισμένους προσκυνητές πάμπλουτων ιδιοκτητών ούτε σε συνειδητούς εγκληματίες.

απο 2310net και το ΚΑΤΙΟΥΣΑ