Τι μας έσωσε εμάς σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και τον Ευρωκομμουνισμό; Ο ΔΣΕ! Αλλά στον ΔΣΕ και τον Εμφύλιο το ΚΚΕ σύρθηκε δεν τον επεδίωξε. Και το λάθος του ΚΚΕ είναι ότι "αντιστάθηκε" σε αυτή τη λύση και καθυστέρησε πολύ να καταλάβει ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Οταν τελικά πήρε την συλλογική απόφαση να πολεμήσει είχαν δημιουργηθεί όλες οι προϋποθέσεις για να τον χάσει στρατιωτικά. Ο ΔΣΕ ήταν μια αναγκαστική και αναπόφευκτη θυσία και μια παρακαταθήκη για το μέλλον, που την αξία της τώρα πια μπορούμε να κατανοήσουμε.
Η αλήθεια είναι πως τον Εμφύλιο τον κήρυξε, έγκαιρα γι αυτήν, η εγχώρια αστική τάξη, και τον κήρυξε την Ανοιξη του '43 (και όχι το ...'47, που τον κηρύξαμε εμείς, ούτε καν τον Δεκεμβρη '44), με την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας και τις σφαγές που άρχισαν αυτά. Αν τότε είχε πάρει το μήνυμα η Καθοδήγηση, αν είχε σηκώσει το γάντι, που της πέταξε η Αντίδραση, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Πολλοί φίλοι και σύντροφοι χάνουν φαιά ουσία για τις συμφωνίες Λιβάνου, Καζέρτας και την υπαγωγή στο Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Αυτά τα θεωρώ ...τρίχες! Τη μάχη την είχαμε ήδη χάσει μέσα μας. Δεν είχαμε κατανοήσει πως εξ αντικειμένου έμπαινε το ζήτημα "ποιός-ποιόν". Συνθήκες και υπογραφές μπορείς να κάνεις ό,τι είδους και όσες θέλεις, άμα είσαι ο ισχυρός, άμα έχεις τα όπλα. Την υπογραφή σου μπορείς και να την δίνεις, για να την παίρνεις πίσω όταν χρειάζεται, όπως έλεγε ο Λένιν. Αυτά κάλλιστα μπορούν να είναι και ελιγμοί για να ξεγελάσεις τον αντίπαλο και να κερδίσεις χρόνο η να τον επιταχύνεις, να φέρεις την τελική σύγκρουση εκεί που, και όπως, θέλεις εσύ. Σημασία έχει να βρεθείς με το "πάνω χέρι" και να το κρατήσεις μέχρι το τέλος.
Οι ειδικές αντικειμενικές συνθήκες της κατοχής, σε συνδυασμό με την επαναστατική δράση των κομμουνιστών μέσα από τον κομματικό μηχανισμό και την καθοδήγηση του ΚΚΕ, τάφεραν να βρεθεί η εργατική τάξη και το Κόμμα της, το ΚΚΕ, σε πλεονεκτική θέση. Δε θεωρώ λάθος ακόμη και την συγκρότηση του ΕΑΜ, και αργότερα της ΠΕΕΑ, με εκείνα τα κομματίδια και τις "μούρες", Τσιριμώκους κλπ., εφόσον εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της στιγμής για την συσπείρωση. Το λάθος ήταν πως αποδώσαμε σε αυτές τις συμμαχίες μεγαλύτερο ειδικό βάρος, στρατηγικό βάρος, από αυτό, που πράγματι είχαν. Τους δώσαμε "εξουσία" στον εσωτερικό συσχετισμό, που ούτε είχαν, ούτε την άξιζαν. Αυτή ήταν η πρακτική συνέπεια της "Στρατηγικοποίησης" των συμμαχιών με τα μικρομεσαία, στις κατοχικές συνθήκες και με αστικά, στρώματα.
Δε φταίγαν οι "συμμαχίες" αυτές καθεαυτές. Εφταιγε η σημασία, που τους δίναμε.
Δε φταίγαν οι "συμφωνίες". Εφταιγε που τις πιστεύαμε εμείς περισσότερο από τους "συμμάχους" μας, εσωτερικούς και εξωτερικούς. Οι ίδιοι γιατί δεν έκαναν τέτοια λάθη; Τις ίδιες συμφωνίες δεν υπέγραψαν και αυτοί; Αλλά γιατί αυτοί δεν τις πιστεύανε, παρά τις πετάγαν στα σκουπίδια, όταν πια δεν τις χρειάζονταν, οεο;
Γιατί αυτοί απλά είχαν ανώτερη από μας ταξική συνείδηση!
Tώρα για τον ρόλο των προσώπων, Ζαχαριάδη, Αρη, Ζεύγου, Σιάντο-Παρτσαλίδηδων κλπ., όπως είπα έχουν σημασία αλλά όχι τόσο για το ειδικό βάρος, που έρριξαν στα φαινόμενα, τις "συμφωνίες" κλπ., αλλά κύρια για το πόσο συνέβαλαν στην άνοδο της ταξικής συνειδητότητας της ε.τ. Κι εκεί σίγουρα υπάρχουν διαβαθμίσεις και ο Ν.Ζ. υπερέχει. Αλλά, όπως ξέρουμε ταλαντεύσεις, και ιδίως έλλειψη ενός συγκεκριμένου σχεδίου για την αποφασιστική διεξαγωγή του εμφυλίου πολέμου είχαν όλοι, και ο Ν.Ζ..
Αυτά συμβαίνουν όταν "σέρνεσαι" και δεν έχεις εσύ την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Αυτά τα ολίγα για ένα θέμα, που ακόμη θα συζητιέται για πολύ, και δυστυχώς....
Σεχτάρ ο Τρομερός
Εμείς πραγματικά τον εμφύλιο τον κηρύξαμε το 1947 ούτε καν τον Δεκέμβρη του 1944. Η Αστική τάξη πραγματικά το 1943 ξεκίνησε τον ταξικό πόλεμο μετά την συντριβή των Γερμανών συμμάχων της σε Στάλινγκραντ και Κούρσκ. Ηταν η άμυνα όλου του Καπιταλιστικού κόσμου συμφωνούσαν και οι Αγγλοι σύμμαχοι τους. Τάγματα ασφαλείας και οργανώσεις γέφυρα ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ αυτό το ρόλο έπαιξαν. Υπήρχε συμφωνία Γερμανών και ΕΔΕΣ τέλη του 1943 για κοινή δράση ενάντια στον λαό και τους Κομμουνιστές. Πάλευαν συντονισμένα για να περισώσουν όσα περισσότερα μπορούν για το καπιταλιστικό σύστημα. Οι Γερμανοί αποχωρούσαν απο τα νησιά και την ηπειρωτική χώρα χωρίς να τους ενοχλεί κανείς άλλος εκτός απο τον ΕΛΑΣ. Υπήρχαν συμφωνίες με τους Αγγλους να φύγουν ανενόχλητοι απο την χώρα. Τους χρειαζόντουσαν στις επερχόμενες μάχες ενάντια στον Κόκκινο Στρατό στα Βαλκάνια για να προλάβουν να σώσουν ότι μπορούν για τον Καπιταλισμό τρέχοντας προς το Βερολίνο. Στην Κρήτη με συμφωνία άφησαν τους Γερμανούς στα Χανιά μέχρι την 9η ΜΑΗ ΤΟΥ 1945 και την 10η ΜΑΗ με την συμφωνία στην Κνωσσό έμειναν μέχρι τέλη ΙΟΥΛΗ. Τους χρειαζόταν γιατί δεν είχαν στρατό να φέρουν. Ο Πόλεμος δεν είχε τελειώσει ακόμα με τους Ιάπωνες. Οι Γρμανοί Φασίστες αποτέλεσαν τον πρώτο στρατό ...του ΝΑΤΟ...πριν ακόμα φτιαχτεί. Ταξικός ξεκάθαρος πόλεμος. Τελειώνω Σεχτάρ με το εξής. Ακόμα και ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ μπορούμε να υπογράψουμε σαν ΕΛΙΓΜΟΥΣ όταν το σχήμα είναι ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Ετσι δεν υπάρχει περίπτωση να μας εγκλωβίσει ΚΑΝΕΙΣ γιατί για να έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο έχεις τσακίσει μέσα στο κόμμα τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων. Αρα δεν έχεις πρόβλημα.... ΟΥΥΥΥΥΦΦΦΦΦ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή