Πρώτη ρωγμή δεξιά

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΡΗ


Ρήγμα στο σύστημα...

 Εμπρός λοιπόν! Η καπιταλιστική "αριστερά" στα χαρακώματα της "εξυγίανσης" της καλής επιχειρηματικότητας που θα φέρει καλύτερες μέρες στο λαό!
Η σύγχρονη ανοιχτόμυαλη "αριστερά" στο μετερίζι της τακτοποίησης των οικονομικών του συστήματος!
Στο οδόφραγμα της ομαλής και απρόσκοπτης είσπραξης των φόρων από τους φτωχούς για το καλό της πατρίδας.

Εμπρός παιδιά, όλοι μαζί επιχειρηματίες, κόμματα, φτωχοί και πλούσιοι, άνεργοι και ζάμπλουτοι τρόφιμοι των μπαρ της Μυκόνου που απολαμβάνουν ένα δίκαιο ηλιοβασίλεμα μετά απο μια κοπιαστική περίοδο υγιεινής υπερκερδοφορίας στην πλάτη απελπισμένων που πηδάνε από τα μπαλκόνια της φτωχοσυνοικίας.


Εμπρός για μια νέα Ελλάδα!
Των 300 ευρώ μισθών!
Των συσσιτίων και της ουράς στους κάδους σκουπιδιών!
Των σωφρόνων υποτακτικων που σκύβουν με σύνεση το κεφάλι και λένε:
Ο μόνος δρόμος είναι να είσαι δούλος.

Υπάρχει όμως διέξοδος;
Είναι σαν να βρισκόμαστε κλειδωμένοι σε ένα σπίτι που βομβαρδίζεται με φωτιά και καίγεται από εστίες που όλο και φουντώνουν.
Υπάρχουν μόνο 2 δρόμοι λέει η εξουσία.
Να γίνουμε παρανάλωμα  ή να αργοψηθούμε όμορφα για να κρατήσουμε και το χρήσιμο ζουμί μας.

Κάποιοι λένε ότι μπορούμε να σπάσουμε τις πόρτες και να βγούμε έξω στον καθαρό αέρα.
Κάποιοι λένε ότι υπάρχει ζωή και έξω από το σπίτι του καπιταλισμού που έχει πάρει φωτιά από παντού.

Μη δίνετε σημασία λέει η σώφρων "εθνική συναίνεση".
Μη ρισκάρετε τον σίγουρο αργό θάνατό σας. Ζωή είναι θα περάσει...
Ας καούμε ήσυχα στην κόλαση του εθνοπατριωτισμού κάτω από τα χειροκροτήματα διαμαντοστολισμένων χεριών!

Κλείστε τα αυτιά στα λόγια των κομμουνιστών.
Θέλουν να σας βάλουν σε μπελάδες.
Που να ξεσηκώνεσαι τώρα...
Εσύ ένας τιποτένιος σκλάβος;
Είναι δυνατόν να θέλεις να πάρεις τη ζωή στα άχρηστα χέρια σου;
Εσύ ο απολίτιστος άθλιος που πάντα τα κάνεις μαντάρα;

Κι όταν βρέθηκες στο προσκήνιο τί έγινε δηλαδή;
Πήρες τα όπλα και πήγαμε σε εμφύλιο.
Σκοτώθηκε κόσμος...

Ενώ τώρα ο εμφύλιος γίνεται σιωπηλά και ήρεμα χωρίς πεδία μαχών.
Το μόνο πεδίο βολής είναι η ζωή και το μέλλον σου.
Κι ο κόσμος σκοτώνει μόνος του τη ζωή του υπογράφοντας με τη σιωπή του τη δολοφονία του.
Και με την ψήφο του...
Επιλέγοντας άπλά ποιο όπλο και ποιο απόσπασμα θα τον πυροβολήσει.

Από την άλλη όμως το καλοκαίρι συνεχίζεται...
Μαζί με τα πάρτυ στα πλούσια νησιά των αξίων που τα κατάφεραν.

Μπορείς κι εσύ να ονειρευτείς...
Ότι θα φτιάξεις μια υγιή μικρή επιχείρηση.
Ότι θα βρεις κορόιδα που θα πεθαίνουν της πείνας και θα τους πάρεις τσάμπα τη δουλειά για ένα πιάτο φαί.
Ότι θα βάλεις κάτι στην άκρη.
Κι όταν μεγαλώσει λίγο η επιχείρηση πάνω στις πλάτες εξαθλιωμένων;
Θα μπει στο μάτι του ανταγωνισμού και θα καεί στην πυρά.
Την πυρά της υγιούς ύπαρξης μεγάλων εταιρειών που είναι το μέλλον του τόπου και της Ευρώπης!
 Κι αυτό που εβαλες στην άκρη θα "κουρευτεί", θα πάει στο ταμείο άλλης μιας εξυγίανσης τραπεζών.

Γιατί τότε θα σου πουν ότι αυτό που κάνεις έιναι οπισθοδρομικό και πάει κόντρα στο συμφέρον της πατρίδας που είναι αγκαλιασμένο με το συμφέρον της Ευρώπης...
Των μεγάλων εταιρικών ομίλων...των μονοπωλίων.
Το καλό σου είναι το συμφέρον τους.

Το καλό σου είναι το καλό τους.
Το καλό  σου είναι τα κέρδη τους, ο πλούτος τους.
Δηλαδή η φτωχεια σου...
Το καλό σου είναι το κακό σου.

Μπορείς κι εσύ να ονειρευτείς.
Οτι θ' αντέξεις στη φτώχεια και την άθλια ομαλή χαμοζωή που σου εξασφαλίζουν με υπευθυνότητα.
Ότι θα κάνεις υπομονή μέχρι να πάρουν τα πάνω τους αυτοί που σε κλέβουν και να σου πετάξουν ένα ξεροκόμματο.
Ότι τ'αφεντικά σου θα τα βγάλουν πέρα στον ανταγωνισμό με τα θηρία.
Μπορείς να ονειρευτείς ότι θα είσαι καλός και υπάκουος σκλάβος.
Μπορείς να ονειρευτείς... ότι θα σε λυπηθούν.
Ότι είσαι για λύπηση...

Ειναι ανέφικτο σου λένε.
Να έχεις κι εσύ ζωή, να έχεις δουλειά, μόρφωση, υγεία, πολιτισμό, διακοπές κι ελεύθερο χρόνο.
Είναι ανέφικτο να ζεις σαν άνθρωπος.

Είναι ανέφικτο και τυχοδιωκτικό να θελεις να σταματήσουν να σε κλέβουν αυτοί που ξέρουν!
Είναι ανέφικτο να σταματήσουν αυτοί να είναι ζάμπλουτοι στην πλάτη σου.

Κι όμως είναι απλό.
Λές "αξίζω κάτι καλύτερο απ' αυτό".
Παίρνεις απόφαση.
Δίνεις μια και τα αλλάζεις όλα.
Όλα!
Πιστεύεις, οργανώνεσαι, παλεύεις, νικάς!

Όπως τότε.
Όπως πάντα.
Για πάντα