Γλαρόσουπα

Όπως έχει ήδη αποδειχτεί περίτρανα, η εκστρατεία "για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ" ήταν η πιο καλοσχεδιασμένη και αποτελεσματική πολιτική εκστρατεία της μεταπολίτευσης. Αν και έκανε νιάου νιάου στα κεραμίδια, για κάποιο λόγο όταν στην Ελλάδα θέλουμε να βαθμολογήσουμε την αντισυστημικότητα ενός πολιτικού φορέα, κοιτάζουμε τι λέει γι' αυτόν ο Παπαχελάς, ο Πρετεντέρης κι ο Πορτοσάλτε. Αν τούτοι τον αποδοκιμάσουν, συμπεραίνουμε ότι ο φορέας έχει το τεκμήριο της αντισυστημικότητας. Μια τέτοια λογική ωστόσο στηρίζεται στο θεώρημα ότι οι παραπάνω είναι πανηλίθιοι και λένε ακριβώς αυτό που εννοούν, ενώ την ίδια ώρα ο λαός περιμένει τις απόψεις τους για να τις ενστερνιστεί επακριβώς. Απορρίπτει δηλαδή το ενδεχόμενο ο κάθε συστημικός φρόντμαν να στοχοποιεί κάποιον ώστε να αποθαρρύνει μεν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους αλλά να τραβήξει το ενδιαφέρον σε όσους αναζητούν το αντισυστημικό. Το έχουμε ξαναπεί, ο κοινοβουλευτισμός επιζεί μόνο όταν υπάρχουν δίπολα.

Μετά το ξεσκέπασμα του Τσίπρα και την αναγκαστική στροφή των διαμορφωτών της κοινής γνώμης απέναντί του, συντελείται μάλλον μια νέα έκδοση της εκστρατείας "για όλα φταίει ο ...", με πρωταγωνιστές πλέον τους "διαφωνούντες" του ΣΥΡΙΖΑ. Βαριέμαι να διαβάζω τις παπαριές που γράφονται για τα πλαν μπι, χάκερς και δικογραφίες, νομίζω όμως ότι η στοχοποίηση Βαρουφάκη, Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου και Λαπαβίτσα έχει πολλές ομοιότητες με την εκστρατεία "για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ". Διότι ο προεδρικός ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ο φορέας της υπευθυνότητας και της παραμονής στην Ευρώπη ενώ οι παραπάνω αποτελούν τον "αποσταθεροποιητικό παράγοντα". Μερικά πράγματα είναι εξόχως προφανή, γι' αυτό ίσως είναι δύσκολο να τα δεις μεμιάς. Δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμα ο Πάγκαλος, είναι γεγονός, στοιχηματίζω όμως ότι είναι ζήτημα ημερών.

Όσο σφίγγει η θηλιά της ευρωενωσιακής υπακοής, τόσο θα πρέπει να ενισχύεται ένας αντίρροπος πόλος. Δεδομένου ότι τα υπόλοιπα αστικά κόμματα έχουν γίνει γιουσουφάκια του Τσίπρα, ο πόλος αυτός δεν μπορεί παρά να αποτελείται από τους θιασώτες της δραχμής. Στο προσεχές χρονικό διάστημα θα απολαύσουμε τις διεργασίες συμπύκνωσης αυτού του χώρου. Δεν ξέρω αν μπορεί να χωρέσει τον Αλαβάνο, την Ανταρσύα και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, ή μάλλον ξέρω, αλλά ας κρατήσω και τίποτα για μελλοντικό ποστ.
Εννοείται πάντως ότι η πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή οικονομία είναι ανεδαφική και ουτοπική, το έχουμε εμπεδώσει τόσα χρόνια. Ενώ η βιωσιμότητα της χώρας με τρίτο σερί μνημόνιο ή, εναλλακτικά, με τη νέα δραχμή, έχει την εγγύηση της αφρόκρεμας των οικονομολόγων.

Ενας stratolatis.