Ερμε Λένιν σ έπιασε στο στόμα του κι ο "Σπάρτακος" !!

 Να το πούμε λίγο διαφορετικά ... "Έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο". Κάπως έτσι μπορεί να σκιαγραφηθεί η κριτική που επιχειρεί το "δίκτυο Σπάρτακος" στο ΚΚΕ. Δείτε εδώ ... "Απάντηση στο ΚΚΕ για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό"

Το ρεζουμέ της κριτικής των "φαντάρων" του Σπάρτακου είναι οτι ... "το ΚΚΕ κύλησε σε σοσιαλσωβινιστική θέση στο ζήτημα του πολέμου." ... "Ο αμυνιτισμός του ΚΚΕ υπέρ μιας δήθεν “αμυνόμενης Ελλάδας” απέναντι σε μια δήθεν μονομερώς επιτιθέμενη Τουρκία" ... "Το ΚΚΕ καλεί στον πόλεμο για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του αστικού κράτους" ... "το ΚΚΕ προπαγανδίζει την υπεράσπιση της πατρίδας των αστών" !!! 

   Και βέβαια πρέπει να ακολουθήσουν τα απαραίτητα τσιτάτα του Λένιν ... επειδή τα καλόπαιδα του Σπάρτακου είναι ... λενινιστές !!! Αμ πώς. Να ποιό απόσπασμα του Λένιν χρησιμοποιούν σε πρώτη γραμμή ... "Σε έναν αντιδραστικό πόλεμο μια επαναστατική τάξη δεν μπορεί παρά να εύχεται την ήττα της κυβέρνησης της. Αυτό είναι αξίωμα. Και το αξίωμα αυτό το αμφισβητούν μόνο οι συνειδητοί οπαδοί ή οι ανίκανοι υπηρέτες των σοσιαλσωβινιστών."

   Καταπληκτική προσέγγιση οι πικραμένοι "λενινιστές" του Σπάρτακου !!! Για να κολλήσουν στο ΚΚΕ την ρετσινιά του σοσιαλσωβινιστικού ... πρέπει να αποδείξουν με βάση το λενινιστικό απόσπασμα ... πως το ΚΚΕ δεν εύχεται και δεν επιδιώκει την ήττα της αστικής κυβέρνησης ... αφού κατά πως το κατηγορούν καλεί σε υπεράσπιση της πατρίδας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων κλπ κλπ. 

   Βέβαια ο μόνος τρόπος για να το πετύχουν είναι απλά να κρύψουν την θέση του ΚΚΕ. Πως να ισχυριστεί κάποιος οτι το ΚΚΕ δεν θέλει την ήττα της κυβέρνησης ή της αστικής τάξης ... όταν το βασικό στοιχείο της θέσης του για τον πόλεμο είναι ακριβώς η ήττα της αστικής τάξης ?? ... "Οι κομμουνιστές όπως πάντα στην ηρωική 100χρονη Ιστορία μας θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, για να αποκρουστεί ο όποιος ξένος εισβολέας, εάν και όποτε τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως επισημαίνουμε από τώρα ότι δεν δείχνουμε και καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξηπου υποκινεί ή συμμετέχει στον πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων, βάζοντας το λαό μας να χύνει το αίμα του. Θα επιδιώξουμε να τη βάλουμε με την πάλη μας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, με την ανατροπή της, για την οριστική νίκη του λαού, έτσι ώστε επιστέγασμα και έπαθλο αυτής της πάλης να είναι η εργατική, η λαική εξουσία ..."  

   Τι έπρεπε να κάνουν λοιπόν οι "λενινιστές" του Σπάρτακου για να αποδείξουν πόσο αντιλενινιστικό είναι το ΚΚΕ ?? Μόνο να κατακρεουργήσουν την θέση του ΚΚΕ ... να ακρωτηριάσουν απο την θέση του ΚΚΕ το κομμάτι που τους εμποδίζει και δεν τους βολεύει !!!  

Ξεφτυλισμένη κοπτοραπτική

   Είναι ξεκάθαρο πως το ΚΚΕ καλώντας ... η πάλη του λαού ενάντια στον πολεμο πριν τον πολεμο ή η πάλη του λαού στην διάρκεια του ίδιου του πολέμου που στον ιμπεριαλισμό ειναι αναπόδραστος ... να αποτελέσει την επαναστατική ευκαιρία για την ίδια την λαικη εξουσία εναντια στην αστική τάξη ... οταν αναφέρεται σε υπεράσπιση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων ... προφανώς δεν αναφέρεται στην υπεράσπιση της πατρίδας των αστών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του αστικού κράτους και κυρίως στην υπεράσπιση της αστικής εξουσίας. Πρεπει να είσαι τέρμα ηλίθιος για να κατηγορείς ενα κομμουνιστικό κόμμα που προπαγανδίζει με κάθε τρόπο και μιλάει ανοιχτά σε κάθε ευκαιρία για την ανατροπή τη αστικής εξουσίας ... σαν ... σοσιαλσωβινιστικο !!! Πρέπει να είσαι τέρμα ηλίθιος για να μην καταλαβαίνεις οτι υπάρχουν λαικα κυριαρχικά δικαιώματα που η αστική τάξη παζαρεύει κάθε μέρα ...και που δεν έχουν καμμία σχέση με την έννοια της πατρίδας των αστών. Πρέπει να είσαι τέρμα ηλίθιος για να μην τα βλέπεις όλα αυτά ... εκτός εάν πιστεύεις το ΚΚΕ στις διακηρύξεις του για την υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων (με την έννοια ερμηνείας των αστών που σε βολεύει και όχι των λαϊκών κυριαρχικών δικαιωμάτων) ... και ταυτόχρονα δεν πιστεύεις τιποτα απο όσα λέει ανοιχτά και σχεδιάζει το ΚΚΕ στην κατεύθυνση της εργατικής εξουσίας σε κάθε ευκαιρία. Πρέπει να είσαι τέρμα ηλίθιος ... εκτός αν είσαι «λενινιστής» στυλ Σπάρτακου.

   Ο Λένιν σε όλο του το έργο για το σύνθημα «υπεράσπισης της πατρίδας» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ... προφανώς δεν περιορίστηκε σε μια συνθηματολογία ... αλλα κάθησε και ανέλυσε τι σημαίνει ακριβώς η «υπεράσπιση της πατρίδας» τοσο σε θεωρητικό όσο και στο πρακτικό πολιτικό επιπεδο. Ας προσπαθήσουμε να εξάγουμε απο το λενινιστικό έργο ... το μεδούλι της υπόθεσης.
   Το σύνθημα της «υπεράσπισης της πατρίδας» κάτ΄ αρχή ειναι σύνθημα πολιτικής παράδοσης στην αστική τάξη ... αλλά δεν είναι μόνο ένα σύνθημα. Δεν μπορεί να ειναι μονο ενα σύνθημα. Θα συνοδεύεται απο τα απαραίτητα πολιτικά και πρακτικά στοιχεία δράσης. Απο το λενινιστικό έργο αυτά τα στοιχεία που φαίνεται να έχουν την μεγαλύτερη βαρύτητα, σαν το πολιτικό περιεχόμενο του σοσιαλσωβινισμου, ειναι τα ακόλουθα ...
1)η «προστασία» και η μη αποκάλυψη της αστικής εξουσίας και συνεπώς ...η μη προπαγάνδιση και προετοιμασία της ανατροπής της 
2)αποφυγή παραδοχής οτι η σοσιαλιστική επανασταση ειναι άμεσα πραγματοποιήσιμη και όχι το αντίθετο 
3)εμφύλια ειρήνη και αποφυγή ταξικής μάχης σε φάσεις πολέμου, διολίσθηση στην «εθνική ενότητα» των αστών.Εγκαταληψη της ανάλυσης οτι ο εχθρός ειναι και μεσα στη χώρα 
4)αναβολή οριστικής διάσπασης με τον οπορτουνισμο ή χειρότερα πολιτική συμμαχία μαζί του 
5)στηριξη κυβερνήσεων της αστικης εξουσίας στις ιμπεριαλιστικες συμμαχίες, ψήφιση πολεμικών δαπανών, υποβοήθησηεξοπλισμού της κυβέρνησης ή ακόμα χειρότερα συμμετοχή σε κυβερνήσεις κλπ
6)προσπάθεια απόδειξης οτι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν ειναι αυτο που φαινεται ... αλλα αμυντικός ή δίκαιος ή εθνικοαπελευθερωτικος ή ακόμα χειρότερα ... επίκλιση εξοπλισμών για την διαφύλαξη μιας ανεφάρμοστης ουδετερότητας σε περιβάλλον ιμπεριαλιστικού πολέμου 
7)αποφυγή ξεσκεπάσματος της αστικής κυβέρνησης για τις φανερές ή κρυφές δεσμεύσεις της στην συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες 
8)επικέντρωση μονο στις ιμπεριαλστικές εμπλοκές του «αντιπάλου» (δολιότητα του αντιπάλου, π.χ. η Τουρκία έχει την ευθύνη και όχι όλοι μαζί ... δηλ ΝΑΤΟ, Ελλάδα που συμμετέχει και Τουρκία)... ή απο αριστερή θέση αθώωση του «αντιπάλου» (η Ελλάδα έχει την ευθυνη)
9)αποφυγή πρακτικής επαναστατικής προετοιμασίας του κόμματος και ειδικά αποφυγή στησίματος παράνομων οργανώσεων όσο η αστική τάξη στην προετοιμασία ή στην διεξαγωγή του πολέμου περιορίζει ή καταργεί πολιτικές ελευθερίες 
10)αποφυγή ίδρυσης οργανώσεων στον στρατό 
11)αποφυγή προπαγάνδισης, και πρακτικής δράσης πάνω στην θέση πως η συμμετοχή στον πόλεμο μπορει να αποτραπεί μονο με όξυνση της ταξικής πάλης και της επαναστατικής δράσης και ποτέ με πασιφιστικες διακηρύξεις 
12)διολίσθηση στον αντεπαναστατικό αντίποδα του συνθήματος της «υπεράσπισης της πατρίδας» ... «ούτε νίκη, ούτε ήττα», «κάτω ο πόλεμος» ενώ έχει αρχίσει ο πόλεμος 
Τότε ...

13)επιμονή στην σοσιαλσωβινιστική θέση ... ή απο την άλλη «εξυπηρέτηση» της αστικής εξουσίας με ... διολίσθηση (στην προπαγάνδιση και στην πρακτική δράση) στην πασιφιστικη κατεύθυνση ... άρνησης στράτευσης, απεργίας κατα του πολέμου, σαμποτάζ κλπ κλπ ... δηλαδή σε καταστάσεις επιβολής μέτρων «έσχατης προδοσίας» και πρόκλησης εξόντωσης των ταξικών πυρήνων ... και ταυτόχρονα
14α)επιμονή στην άρνηση προπαγάνδισης ταξικών θέσεων και στησίματος παράνομων οργανώσεων στον στρατό και συνεπώςαδυναμία προπαγάνδισης και πρακτικής δράσης στην κατεύθυνση συμφιλίωσης στα πεδία των μαχών 
14β)έμπρακτη άρνηση καταδίκης κάθε στρατιωτικής δράσης έξω απο τα σύνορα ... ή απο την άλλη άρνηση έμπρακτης υπεράσπισης του λαού εναντια σε ξένη εισβολή 
15)Τελικα ... είτε η πασιφιστική «άρνηση» είτε η σωβινιστικη «κατάφαση» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ειναι οι δυό όψεις του ίδιου νομίσματος στην εξυπηρέτηση της αστικής εξουσίας. Αυτο μας διδάσκει η λενινιστική παρακαταθήκη. Αυτο που επίσης μας διδάσκει η διαλεκτική λενινιστική προσέγγιση στο φαινόμενο του ιμπεριαλισμου και του πολέμου ειναι οτι το εργατικό κίνημα πρέπει να προετοιμάζεται θεωρητικά και πρακτικά διαμορφώνοντας την τακτική του πάνω στις μαρξιστικές-λενινιστικες αρχές και οικοδομώντας έτσι την οργάνωση του ... ούτως ώστε να διατηρεί το απόλυτο πλεονέκτημα επιλογής της κρίσιμης στιγμής της κλιμάκωσης και της επίθεσης. Αυτο πρακτικά σημαίνει πως το επαναστατικό κόμμα, χωρις να παραβιάζει τις μ-λ αρχές θα μπορει να αλλάζει αντιδιαμετρικά την τακτική ... «εντός 24 ωρών» ... έλεγε ο Λένιν.Αρκει να εξυπηρετεί τον επαναστατικό σκοπό της εργατικής τάξης.

   Θα παραθέσω ενα παράδειγμα τέτοιας προσαρμογής τακτικής απο τον Λένιν. Ειναι γραμμένο τον Φλεβάρη του 1915 ... οταν δηλαδή οι μπολσεβίκοι ... ωρύονταν για μετατροπή του πολέμου σε αμείλικτο εμφύλιο πόλεμο κατα της αστικης τάξης. Γύρευε τι θα φανταζόταν ο κάθε πικραμένος ψευτοεπαναστάτης ... σαν αμείλικτο εμφύλιο πόλεμο !!!
   Όμως ας δούμε τι ακριβώς εννοούσε ένας πραγματικός επαναστάτης ... Για να μετατρέψεις τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε αμείλικτο εμφύλιο ... αν δεν μπορείς επαναστατικά να τον αποτρέψεις ... απλά, πρώτα και κύρια, πρέπει να είσαι εκεί !!!

Και μην ακούσω παπαριες για δυαδικες εξουσίες και αλλα παρόμοια. Όλα αυτά ο Λένιν τα έγραφε πριν ξεσπάσει ακόμα η αστικοδημοκρατική επανασταση στην Ρωσία, τα έγραφε για τους λαούς της Γαλλίας, του Βελγιου και της Γερμανίας, ξανατονιζω ... αρχές του 1915. Ο Λένιν δηλαδή ... δεν καλούσε στον πόλεμο εκείνη την στιγμή για την υπεράσπιση καμμίας σοσιαλιστικής πατρίδας, ούτε βέβαια καλούσε στον πόλεμο για την υπεράσπιση της πατρίδας των αστών !!! Καλούσε στον πόλεμο ... για την υπεράσπιση της επαναστατικής προοπτικής.

  

 Συνοψίζοντας ... για να κάνει κάποιος κριτική σε ενα κομμουνιστικό κόμμα (επι του προκειμένου κριτική στο ΚΚΕ) και να καταλήξει οτι ειναι ενα κόμμα που διολίσθησε στον σοσιαλσωβινισμο πρέπει να μας αποδείξει ... οτι συμβαίνουν όλα (ή τουλάχιστον τα περισσότερα) απο τα παραπάνω συστατικά στοιχεία της κριτικής του Λένιν στον σοσιαλσωβινισμό και στον αντεπαναστατικό αντίποδα του τον πασιφισμό. Αν δεν μπορείς να κάνεις μια τέτοια κριτική στο ΚΚΕ επειδή δεν μπορεί να σταθεί ... απλά καταφεύγεις σε κοπτοραπτικές συνθημάτων οπως αυτοί οι «λενινιστές».

   Αφού οι «λενινιστές» του Σπάρτακου περιποιήθηκαν κατάλληλα τις θέσεις του ΚΚΕ, στην συνέχεια προσπαθούν να δώσουν τις δικές τους θέσεις. Δεν θα χρειαστεί αναλυτική επισκόπηση των θέσεων αυτών ... επειδή η κατάσταση βγάζει μάτια. Όλη η ουσια των θέσεων ειναι στην πράξη μια αντιπολεμική ρητορική. Κανείς δεν καταδικάζει τέτοιες πολιτικά παιδικές αντιπολεμικές ρητορίες ... αφήστε τα παιδάκια να φωνάζουν ... αλλά δεν μπορεί να μην σημειωθούν τα χοντρά προβλήματα των ιδεολογικών γονιών τους που κουβαλούν αυτές οι παιδικές φωνούλες του Σπάρτακου. 

   Ειναι προφανές πως οι θέσεις του Σπάρτακου περιορίζονται μόνο στην αποτροπή του πολέμου !!! Τιποτα για την φάση που ο πόλεμος θα ξεσπάσει. Σαν κάποιοι να έχουν «ψήσει» τα παιδιά του Σπάρτακου οτι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μπορει να αποτραπεί με συνθήματα. Οτι δηλαδή μπορει να αποτραπεί ... χωρίς επαναστατική εργατική εξουσία. Και αφού τον πόλεμο θα τον διευθύνει η ελληνική αστική τάξη τοτε τα παιδιά δεν πολεμανε ... επειδή αλήθεια δεν αναγνωρίζουν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο επαναστατικές ευκαιρίες ... επειδή απλά δεν πιστεύουν στην επαναστατική λύση του κοινωνικού ζητήματος. Η επαναστατική λύση για αυτούς θα ερθει στην Δευτέρα παρουσία. Έτσι δεν λένε οι ιδεολογικοί τους γονείς ?? Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορούν να κάνουν τιποτα άλλο παρά να ... προπαγανδίζουν την ειρηνη ... χωρίς να βγάζουν κιχ για την κοινωνική επανασταση. Ειναι με λίγα λόγια «τελειωμένοι» πασιφιστες και τιποτα άλλο. 

   Δηλαδή καμμία σχέση με τον λενινισμό. Αυτο που ακολουθεί μάλλον ειναι το καταλληλότερο λενινιστικο απόσπασμα που συμπυκνώνει ... την κατάντια των λεγάμενων του Σπάρτακου ... «Ο πόλεμος δεν είναι κάτι τυχαίο, δεν είναι "αμάρτημα", όπως νομίζουν οι χριστιανοί παπάδες (που κηρύσσουν τον πατριωτισμό, τον ανθρωπισμό και την ειρήνη όχι χειρότερα απο τους οπορτουνιστές), αλλά μιά αναπόφευκτη βαθμίδα του καπιταλισμού, μιά μορφή της καπιταλιστικής ζωής εξίσου φυσιολογική, όπως και η ειρήνη. Ο πόλεμος των ημερών μας είναι πόλεμος των λαών. Απο την αλήθεια αυτή δεν βγαίνει το συμπέρασμα οτι πρέπει να τραβάμε όπου μας πάει το "λαικό" ρεύμα του σωβινισμού, αλλά οτι και σε περίοδο πολέμου και στον πόλεμο και στα στρατιωτικά ζητήματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να εκδηλώνονται οι ταξικές αντιθέσεις που κατασπαράζουν τους λαούς. Η άρνηση της στρατιωτικής υπηρεσίας, η απεργία ενάντια στον πόλεμο κλπ δεν είναι παρά ανοησία, ανίσχυρο και άνανδρο όνειρο άοπλου αγώνα ενάντια στην εξοπλισμένη αστική τάξη, πόθος για εκμηδένιση του καπιταλισμού χωρίς σκληρό εμφύλιο ή μιά σειρά πολέμους.»

απο το ΑΝΤΙΒΑΡΟ