οι μελλοντικοί "έφοδοι στον ουρανό" θα ειναι με ρυθμούς ...ΧΙΠ ΧΟΠ !!

Με αφορμή δύο hiphop κομμάτια…

Τις τελευταίες μέρες βγήκαν δύο τραγούδια απο δύο συσπειρώσεις ανθρώπων. Το «Κάνε μου λιγάκι crew» των Psyclinic Tactix και οι Κατσαρίδες απο μας. Αυτά τα δύο τραγούδια, τόσο διαφορετικά στη μορφή, είναι δύο ρυάκια που καταλήγουν στο ίδιο ποτάμι.
Είναι κομμάτια ενός μέρους της hiphop σκηνής που απλά έχει βαρεθεί. Έχει βαρεθεί την εξύμνηση της αυτοκαταστροφής, την ωραιοποίηση του λούμπεν, την τέχνη που πατάει εύκολα κουμπιά για να φέρει εξίσου εύκολα συναισθήματα. Αντ αυτού αυτά τα δύο τραγούδια, έχουν σαν σκοπό αντί να σε τραβήξουν απο το συναίσθημα, να σου καυλώσουν τη σκέψη.

Είναι δύο κομμάτια που έρχονται σε ρήξη με όλα αυτά και εκπροσωπούν μια άλλη προσέγγιση. Μια που δεν δημιουργεί κομμάτια τέχνης με σκοπό να σου εκμαιεύσουν ότι πιο ευκολοπρόσβαστο έχεις στο συναισθηματικό σου οπλοστάσιο, αλλά βάζουν στόχο να σου δώσουν την τροφή για σκέψη που χρειάζεσαι μπας και καταλάβεις τον κόσμο, με πρώτο ίσως στάδιο τη hiphop σκηνή και κουλτούρα, λίγο παραπάνω. Στόχος που στο κόσμο που ζούμε είναι πιο δύσκολος, πιο ανηφορικός, ίσως και λιγότερο δημοφιλής- «ο έλληνας που έχεις συνηθίσει» μεταξύ του να σκεφτεί με δομή και επιμονή θα προτιμήσει 11 στις 10 φορές να λειτουργήσει με το συναίσθημα και τα αντανακλαστικά. Ακόμα και αν δεν θεωρεί τον εαυτό του «τον έλληνα που έχεις συνηθίσει».

Αυτή η αντίληψη είναι εδώ όχι για να σου πουλήσει την ματαιότητα, την ηττοπάθεια και τη μελαγχολία του κιλού όπως τη σερβίρουν συνήθως ράπερ που παραιτήθηκαν απο τον αγώνα (πολλοί εξ αυτών πριν ακόμα κατέβουν σε αυτόν), αλλά είναι εδώ για να σε παροτρύνουν να πεισμώσεις στο να αλλάξεις τον κόσμο που σε θλίβει και σε προσβάλει. Η αντίληψη αυτή είναι σφυρηλατημένη απο ανθρώπους τόσο διαφορετικούς, με άλλες αφετηρίες, άλλα βιώματα και παραστάσεις και όμως με κάποιο όμορφο τρόπο τόσο ίδιους, που καταλήγουν(ή έστω, περνάνε απο) σε τόσο παρόμοια συμπεράσματα και τρόπους. Και είναι ενδιαφέρον οτι βγήκαν απο δύο ομάδες ανθρώπων που χωρίς να έχουν στενή καθημερινή επαφή μεταξύ τους, το γεγονός οτι καταλαβαίνουν και αντιλαμβάνονται τα πράγματα με παρόμοιο τρόπο, τους οδήγησε σε παρόμοια συμπεράσματα.
Είναι η άρνηση της, όποιας τέλος πάντων, άρνησης φέρει το 95,62% του ελληνικού hiphop. Και ψάχνει συντρόφους, όχι οπαδούς.

απο ΕΔΩ