Απεργία ….και στο βάθος ιμπεριαλιστικός πόλεμος

Απο το aristeripolitiki

Όταν τα στοιχεία δείχνουν αδιέξοδο και γενική κρίση του καπιταλισμού, παντού μυρίζει πόλεμος. Για να επιβιώσει το σύστημα από την κρίση υπερπαραγωγής (υπερπαραγωγής - υποκατανάλωσης, πλούτου - φτώχειας, κερδών - ζημιών) πρέπει επειγόντως να καταστραφεί ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου και του υλικού κεφαλαίου – «διορθωτική κίνηση» το λένε οι χρηματιστές που τα μετράνε όλα με τους ματωμένους δείκτες τους.

Όσο πιο μεγάλη είναι η κρίση τόσο πιο μαζική πρέπει να είναι η καταστροφή. Να μηδενιστούν αξίες και δικαιώματα και, πάλι εκ του μηδενός, να αναστηθεί ο βρικόλακας του κεφαλαίου μέσα από αίμα, τάφους και σκελετούς εργοστασίων.

 

Αιώνια και ατέρμονα διαδικασία του καπιταλισμού, μέχρι να ανατραπεί. Όχι. Μέχρι να τον ανατρέψουμε, είναι η σωστή έκφραση.

Από το 1980, το χρέος κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών διπλασιάστηκε από το 160 % στο 320 % του παγκόσμιου ΑΕΠ. Να ήταν μόνο αυτό;

Οι άυλοι τίτλοι στα χέρια του κεφαλαίου που ζητάνε αίμα (τόκο- κέρδος) για να υπάρχουν ως τέτοιοι, ανέρχονται μεταξύ 750 τρισεκ. δολάρια και 1 τετράκις εκατομμύρια. Δηλαδή από 12 ως 16 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ!

Δεν υπάρχουν κέρδη για τόσα κεφάλαια. Ούτε πλούτος για να εξαργυρωθούν. Είναι πλασματικά και δημιουργήθηκαν με τους νόμους των κρατών και τους νόμους  του καπιταλισμού.

Όσο κάποιοι χλευάζουν το σύνθημα «νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη» τόσο θα επιβάλλεται η αρχή «νόμος είναι το δίκαιο του κεφαλαίου». Και δεν καταλαβαίνουν πόσο σκληρά τους το επιβάλλουν γιατί το νομίζουν «φυσικό»! Κινούνται στη θολή μικροαστική σφαίρα των «ουδετέρων δικαίων» και βγάζουν σπυράκια με τα ταξικά δίκαια. Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχουν άλλα δίκαια, πέρα από τα ταξικά.

Τώρα που το σύστημα καταλαβαίνει την κρίση του, περνάει σε βίαιες αρπαγές του πλούτου των λαών που αδυνατούν να πληρώσουν. Μετά την αφαίμαξη θα περάσει και στον κανιβαλισμό μεταξύ κεφαλαίων με ιμπεριαλιστικούς πολέμους που καταστρέφουν μαζί και το ανθρώπινο δυναμικό του κόσμου, τα νιάτα του κόσμου, αυτά που είναι τα μόνα που μπορούν να κτίσουν τον κόσμο.

 

Μαζικές δολοφονίες λαών, μαζική κατάργηση εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών, μαζική καταστροφή μέσων παραγωγής, το τρίπτυχο του πολέμου.  Κοινοβουλευτικός αυταρχισμός, πρυπτοφασισμός, φασισμός, η τριάδα της διεκπεραίωσης. Η ταξική δικτατορία του κεφαλαίου γνωρίζει μόνο την επιβολή με οποιαδήποτε πολιτική μορφή διεκπεραίωσης. Τίποτα άλλο.

Θα μείνουμε άπραγοι; Όχι, ποτέ!

Είναι κανένας να νομίζει ότι η απεργία της 3/12/2015 δεν είναι ένα μικρό πετραδάκι αυτού του «όχι, ποτέ»;

Ας κοπιάσουμε κι εμείς λοιπόν σε αυτή τη μάχη, για τα δικαιώματα και για τη ζωή. Για την ειρήνη, για τη δημοκρατία, για το ψωμί, για την παιδεία, για τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, για την εξουσία του λαού. Τίποτα δεν ξεχωρίζουμε, όλα είναι δεμένα το ένα με το άλλο.

Και μη ξεχνάμε την ιστορία και την αποστολή μας. Στο τέλος οι λαοί πρέπει να νικήσουν!