ΠΗΓΑΔΑ

 σα σήμερα 13 Σεπτέμβρη του 1944 άρχισε η μάχη στο Μελιγαλα.

...............................................

για χρόνια η σημερινή επέτειος ντυνόταν με ψευδή στοιχεία με σκοπό την παραχάραξη της ιστορίας

ωστε να δοθεί άλλοθι

στα φασιστοειδή της χωράς να οργανώνουν φιέστες και γιορτές μίσους.

...............................................

ομως

η ιστορία είναι μια, είναι συγκεκριμένη και μόνο μελετώντας την μπορείς να αντιμετωπίσεις το σκοτάδι του φασισμού

...............................................

ας πιάσουμε λοιπόν την ιστορία απο την αρχή,

από τότε που μπήκαν οι Γερμανοί στη χώρα.

...............................................

Ετσι "χτιζονται " τα Στέμματα ...

 

Μια ιστορία στο πνεύμα των ημερών και του πένθους...

Στις 30 Ιουνίου του 1960 το Κονγκό κερδίζει την ανεξαρτησία του από τους Βέλγους και ο 35χρονος ήρωας της επανάστασης Πατρίς Λουμούμπα γίνεται ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας. Δώδεκα εβδομάδες αργότερα ο Λουμουμπα θα εκδιωχθεί από την κυβέρνηση και τέσσερις μήνες μετά, στις 17 Ιανουαρίου 1961 θα βρει φριχτό θάνατο στα χέρια των αντιπάλων του.

Ο νεαρός ηγέτης, που βρισκόταν ήδη σε κατ' οίκον περιορισμό από τον Σεπτέμβριο του 1960, θα συλληφθεί μαζί με δύο συνεργάτες του από Βέλγους στρατιώτες, οι οποίοι θα τους δέσουν με σχοινιά σε δύο δέντρα και θα τους εκτελέσουν.

Για να σβήσουν κάθε ίχνος, οι Βέλγοι θα τεμαχίσουν τους νεκρούς και αφού τους κάψουν με οξύ θα κρατήσουν μόνο τα δόντια και τις σφαίρες που τους σκότωσαν.

Η ιστορία του Λουμούμπα και του Κονγκό είναι η ιστορία ολόκληρης της Αφρικής.

Στέλιος : Συνέντευξη μ εναν μύθο

 

''Στα δεκατρία του χρόνια, οι ταγματασφαλίτες δολοφονούν τον οικοδόμο πατέρα του, που είχε πάρει μέρος στην Αντίσταση στις γραμμές του ΕΑΜ. Ξεκινάει τότε να δουλεύει για να ζήσει τη μητέρα του και τον νεογέννητο αδελφό του. Αχθοφόρος, μικροπωλητής στις αγορές, σε οικοδομές και σε εργοστάσια. Ακολουθούν τα πέτρινα χρόνια του στρατού, όπου και βασανίζεται άγρια, ενώ για ένα διάστημα, εξορίζεται στη Μακρόνησο ''

Μια αδημοσίευτη αποκαλυπτική συνέντευξη του Στέλιου Καζαντζίδη στην Σεμίνα Διγενή στον σημερινό Ριζοσπάστη

ΕlizaDETH

 Η απόλυτη παρακμή των νεοελλήνων αποκαλύπτεται σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής τους ζωής.

Από τη μια γελοίοι πανηγυρισμοί θανάτου μιας 96χρονης, που πέθανε από γήρας.

Γιατί πανηγυρίζεις λαουτζίκο, εσύ την κατέβασες από τον θρόνο της;

Ή μήπως εσύ κατήργησες τη μοναρχία;

Από την άλλη, οι βασιλικοί και οι κρυφοβασιλικοί, οι Αγγλόφιλοι και οι ξενόδουλοι, οι τσουτσέδες της εξουσίας, οι φρόνιμοι μαλιστάκηδες, οι επαρμένοι με τα χρυσάφια και τα ρουμπίνια.

Θρηνούν γοερά, αποκαλούν μια ξένη βασίλισσα, μιας ραδιούργας ιμπεριαλιστικής χώρας με το χαϊδευτικό της, υποκλίνονται στο στέμμα που στάζει το αίμα της Ινδίας, της Αφρικής, της δικής μας Μεγαλονήσου Κύπρου που έθαψε παλικάρια της, αγωνιστές της ελευθερίας της, στο ματωμένο χώμα της.

Θρηνούν και οι πετσωμένοι στον Τύπο, βλέπουν ουράνια τόξα στον ουρανό, βλέπουν καθαρές καρδιές, ζεστά βλέμματα, βλέπουν πολλά, είναι δυνατό το lsd του χρήματος στις τσέπες τους και αυτοί αρκούντως καραγκιόζηδες για να κάνουν τους κλόουν του δικού τους βασιλιά, της δικής τους αστικής τάξης που ρεύεται και κορδώνεται στα μεγαλεία που χτίστηκαν επάνω στους άδικους τάφους αθώων.

Ηλεκτροκίνηση μύθοι & πραγματικότητα

 

Η Ηλεκτροκίνηση στην αυτοκινητοβιομηχανία τείνει να αποτελέσει στο πολύ κοντινό μέλλον, τον ίσως κυρίαρχο παίκτη στην παγκόσμια αγορά της και τμήματος κατασκευαστών(κυρίως ευρωπαίων) προσπαθούν να την αναδείξουν, ως “το μάννα εξ΄ ουρανού” και ως μια, εκ θεμελίων επαναστατική και πρωτοποριακή λύση, δηλαδή ως ένα αποτέλεσμα του μέλλοντος με πολιορκητικό κριό το φαίνεσθαι στους τρεις παρακάτω άξονες:
1) Αυτόν της “επαναστατικής” καινοτομίας που θα προκύψει από την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.
2) Αυτόν της “φιλικότερης” σχέσης του με το περιβάλλον.
3) Οι υδρογονάνθρακες φτάνουν προς το τέλος τους και πρέπει να απεξαρτηθούμε από αυτούς .

Και οι "αγανακτίστας" πήγαν Ευρώπη

 Αντικειμενικά δε μας λένε κάτι σημαντικό οι κινητοποιήσεις στην Ιταλία, στην Τσεχία, στην Βουλγαρία, στην Γαλλία, στην Γερμανία, στην Ολλανδία και στο Βέλγιο(πλην των Αγροτών), μας θυμίζουν τις κινητοποιήσεις των δικών μας "αγανακτίστας" που ήταν χωρίς πολιτικό περιεχόμενο γιατί θίγονταν τα "κεκτημένα"(το βάζουμε σε εισαγωγικά και το τονίζουμε, γιατί σαν όρος δεν έχει και κάποια επιστημολογική αξία, αλλά κυρίως να μην έχουμε άσχετα αντικειμενικά από το άρθρο σχόλια, χωρίς αυτό να έχει διαβαστεί και ως εκ τούτου, να διαστρεβλωθεί).

Η Κούβα και η σιωπή των κομμουνιστών

 

Το πρόβλημα

Ερευνώντας κανείς σε βάθος το «τι έφταιξε» και ο σοσιαλισμός βάλτωσε σε σημείο που η παλινόρθωση του καπιταλισμού να αποτελεί τη «διέξοδό» του, συχνά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «μεγάλα ιδανικά έπεσαν σε πολύ μικρές πλάτες» με αποτέλεσμα να λυγίσουν και να τα μετατρέψουν στο αντίθετό τους.

Δεν είναι ιστορικά παράξενο. Πολλές επαναστάσεις πνίγηκαν στην αδυναμία των επαναστατικών υποκειμένων να διαχειριστούν τα μεγάλα ιδανικά τους.

Εξετάζοντας από κοντά την ουσία της δικτατορίας του προλεταριάτου και νοώντας την σαν μήτρα δικαίου σε μια κοινωνία ανισότητας, σαν μήτρα-κανόνα που επιβάλει το δικαίωμα του παραγωγού-εργάτη να είναι ιδιοκτήτης του κόπου του και να τον διαχειρίζεται, εξετάζοντας την τελειότητα μιας σωστής λειτουργίας του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, βλέποντας τις βασικές αρχές του σοσιαλισμού στη βάση και το εποικοδόμημα, καταλήγει αβίαστα να πει: «ναι είναι πολύ τέλεια ιδανικά για να εφαρμοστούν από ατελείς ανθρώπους, ηγέτες, συλλογικούς φορείς».

Ενας Γενίτσαρος λιγότερος ....

 Πέθανε ο Γκορμπατσώφ !

Πέθανε ενα παλιοτόμαρο που δεν πρωταγωνίστησε μονο στο να διαλυθεί το πρώτο εργατικό κράτος στον κοσμο η Σοβιετική Ενωση αλλα εβαλε την υπογραφή του φαρδιά πλατιά στον να είναι σήμερα ο πλανήτης ενα βήμα πριν τον πυρηνικό όλεθρο !

Στην ομιλία του το καλοκαίρι του 2000 στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, στην Τουρκία («Ρ» 8/10/2000) περιγράφει σε λιγες γραμμές το βρώμικο για την ανθρωπότητα εργο του !

Το μεγαλείο των νέων μας αθλητών

 

Ελινα Τζενκο 65,81 ΑΚΟΝΤΙΟ 

Αφιερωμένο στους παρ' ημίν ρατσιστές ελληναράδες - με ή χωρίς σβάστικα και μεγαλέξανδρο στο μπράτσο.

(Το κείμενο δανεικό από τον συνάδελφο Σαράντο Δημητριάδη)

"Πρώτος έφυγε ο πατέρας μου, όταν η μητέρα μου ήταν έγκυος στη μεγάλη μου αδερφή. Έφτασε πεζός από την Αλβανία στη Χαλκιδική κι όταν βρήκε δουλειά ως οικοδόμος ακολούθησε η μητέρα μου. Η προσαρμογή τους στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Είχαν εγκαταλείψει τις δουλειές τους, δεν γνώριζαν κανέναν, δεν μιλούσαν την γλώσσα, κι όταν γεννήθηκε η αδερφή μου έμεναν σ’ ένα δωμάτιο στο οποίο υπήρχαν μόνο τα απαραίτητα. Ένα στρώμα, ένα τραπέζι, μερικά σερβίτσια… Ποτέ δεν γκρίνιαξαν…

Στόν Ιστό τής ευρωπαϊκής αράχνης,.

 Παιδάκι ήμουνα πριν από τον ερχομό της τηλεόρασης στην Ελλάδα, μέσα της δεκαετίας του '60, όταν η διασκέδαση και η ενημέρωση μας κρέμαγε τ' αυτιά στο ραδιόφωνο. Αμυδρά θυμάμαι τη γιαγιά μου που εκεί κοντά στις εννιά το βράδυ άκουγε μια εκπομπή με θρυλιάρικη μουσική και μια βαθιά ανδρική φωνή. Τίτλος της, «Στον ιστό της αράχνης». Ιστορούσε τις περιπέτειες ανθρώπων πιασμένων στα νύχια των κομμουνιστών. Εκεί άκουσα το ...σιδηρούν παραπέτασμα κι άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Υστερα έμπαινε ο πατέρας μου γυρνώντας αργά απ' το γραφείο, και έλεγε γεμάτος κατανόηση στην πεθερά του, πάλι τέτοιες αηδίες ακούτε; Η γιαγιά δεν άκουγε. Παράξενο πράμα. Επασχε από τη νευρασθένεια της αϋπνίας, λέγανε. Κι όμως, με τον «Ιστό» κοιμόταν μια χαρά στην πολυθρόνα! Ποτέ δεν ήξερε τίποτε για το περιεχόμενο. Κι εγώ που ήξερα για το Διάστημα και τον ωραίο Γκαγκάριν, την απίθανη Τερεσκόβα, και έφτιαχνα διαστημικές πόλεις με κεσεδάκια από γιαούρτι και τα πρώτα πλαστικά μπουκάλια γάλατος, πολύ τους θαύμαζα αυτούς τους «ερυθρούς», που είχαν άλλωστε απελευθερώσει τον πατέρα μου από τους ναζί... Η υπνοπαιδεία της εποχής είχε πάνω μου, δυστυχώς για τους τότε προπαγανδιστές, ολότελα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ο «ιστός της αράχνης» λοιπόν, τώρα που ξέρω αυτό που δεν έμαθαν ποτέ ακόμα και οι δήθεν διώκτες του ηλεκτρονικού εγκλήματος σήμερα, είχε όλες τις προδιαγραφές του ελκυστικά σκοτεινού και γοητευτικά απαγορευμένου υλικού που τραβάει σαν το λουλούδι τις μέλισσες και τα σκατά τις μύγες. Αν είσαι μύγα ξέρεις πού θα πας και μέλισσα το ίδιο.

"Πράσινη ανάπτυξη " και άλλα ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ

 Αυτό το μηχάνημα χρειάζεται να μετακινήσει 500 τόνους γης/μεταλλεύματος που θα κατάληξει σε μία μπαταρία αυτοκινήτου λιθίου. Καίει 900-1000 γαλόνια καυσίμου σε μια βάρδια 12 ωρών.

Το λίθιο εξευγενίζεται από το μετάλλευμα χρησιμοποιώντας θειικό οξύ. Το προτεινόμενο ορυχείο λιθίου στο Thacker Pass εκτιμάται ότι απαιτεί έως και 75 τόνους θειικού οξέος την ημέρα! Το οξύ δεν αποδομείται στη φύση.

Μια μπαταρία σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ας πούμε ένα μέσο Τέσλα, χρειάζεται 12 κιλά λιθίου, 30 κιλά νικέλιο, 20 κιλά μαγγάνιο, 15 kg κοβάλτιο, 100 κιλά χαλκό και 100 kg αλουμίνιο, χάλυβα και πλαστικό κλπ...... κατά μέσο όρο 750-1.000 τόνους ορυκτών, που έπρεπε να εξορυχθούν και να μετατραπούν σε μια μπαταρία που αποθηκεύει απλώς ηλεκτρική ενέργεια..... Ηλεκτρισμός που παράγεται από πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακα, πυρηνική ενέργεια ή νερό (και ένα μικροσκοπικό κλάσμα του ανέμου και της ηλιακής ενέργειας)... .

Αυτή είναι η αλήθεια, για το ψέμα, της «πράσινης» ενέργειας.

Δεν υπάρχει τίποτα πράσινο για την πράσινη νέα συμφωνία. Εσείς, καλύτερα να μάθετε πώς να ψηφίζετε, διαφορετικά αυτή η ανοησία θα συνεχίσει ναι αναπαράγεται και να διαφημίζεται μέχρι να γεμίσει όλος ο τρίτος κόσμος με άδειες και άχρηστες μπαταρίες γεμάτες βαρέα μέταλλα που δεν διαλθονται ΠΟΤΕ !!

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

 Όσο ασχολούμαστε με τις σαγιονάρες του αλλου,η μεγαβατώρα εχει πάρει μούρλια αυξήσεις.

Παρέμεινα στην ΔΕΗ καθώς γνώριζα την ενεργειακή κρίση την Καλιφόρνια το 2001 και το πάρτυ των ιδιωτικών παρόχων.

Να πούμε οτι οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος στην Ελλάδα,ακολουθούσαν πολύ επιθετικό μάρκετινγκ. Τηλέφωνα επι τηλεφώνων, σε πατρόναραν αν έλεγες οτι δεν ενδιαφέρεσαι "Μα δεν ξέρετε τι ειναι καλό με εμας","Καλά εντάξει εισαι άσχετος". Ξέρω πολυ κόσμο που πείστηκε απο τις βλακείες των ιδιωτικών παρόχων,καθότι ουδείς φρόντισε να ενημερώσει σοβαρά τον κόσμο.

Στο κυνήγι του "πράσινου" κέρδους ...

 

Η ξαφνική «ζέση» διεθνών αστικών ΜΜΕ για την προβολή των κινητοποιήσεων για το κλίμα δεν πηγάζει από «αυθόρμητο» ενδιαφέρον των καπιταλιστών για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πάει χέρι χέρι με μία καλολαδωμένη «βιομηχανία» που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες γύρω από το υπαρκτό πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Πίσω από το «ενδιαφέρον» των πολυεθνικών κρύβεται το νέο «χρυσωρυχείο» της «πράσινης οικονομίας», ως διέξοδος για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, σε μια περίοδο μάλιστα που η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αναιμική και γίνεται λόγος ήδη για την επόμενη κρίση. Το αμερικανικό δίκτυο «Bloomberg» από το Μάρτη του 2013 αποκάλυπτε πως επενδυτές σε γνωστές χρηματοπιστωτικές εταιρείες, όπως η «Morgan Stanley» και η «Goldman Sachs», που διαχειρίζονται αμύθητα κεφάλαια παγκοσμίως, «σπρώχνουν» επενδύσεις στις ΑΠΕ και στα βιοκαύσιμα, κυνηγώντας «πιο καυτά κέρδη».

ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΕ η ΕΣΣΔ

Στη φωτο:  Ο Τσε Γκεβαρα επισκεπτεται τον ταφο του Σταλιν κοντρα στην εντολη του ΚΚΚουβας και σε εποχη Αποσταλινοποιησης στην ΕΣΣΔ του Χρουτσωφ 

Η Απάντηση στο τι δεν πήγε καλά στον Σοσιαλισμό στην ΕΣΣΔ και ανατράπηκε απο μέσα και απο ...πάνω.... υπάρχει στα Ντοκουμέντα του 18ου Συνεδρίου το 2009 και στην Συζήτηση το Καλοκαίρι του 1995. Το Κόμμα των Μπολσεβίκων μετά το 1945 έμεινε απο Στελέχη λόγω του Πολέμου(12.000.000 μπολσεβικοι χαθηκαν τοτε). Μπόρεσαν και αναρριχήθηκαν στην ηγεσία Οπορτουνιστικά Στελέχη και επικράτησαν στο 20ο Συνέδριο. Εφαρμόζοντας Σταδιακά νόμους του Καπιταλισμού δηλαδή χαλάρωση του Κεντρικού Σχεδιασμού οριζόντιες σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων μεταφορά το 1957 των Μ.Τ.Σ στα Κολχόζ απο το Σοβχόζ δηλαδή μέσα παραγωγής στον Αγρότη δικαίωμα ενοικίασης γης απο το Σοβχόζ στον Αγρότη με εκμετάλευση μισθωτής εργασίας και δικαίωμα πώλησης της μισής παραγωγής σε άλλη τιμή στην αγορά απο εκείνη που έδινε στο κράτος το Κολχόζ δικαίωμα αγοράς λιπασμάτων για τον ....οικογενειακό κήπο..... πριμ σε χρήμα στα διευθυντικά στελέχη ξέκομμα απο την παραγωγή. Ολα αυτά ήταν συνειδητά βήματα απο τα υπολείματα της Αστικής Τάξης που βρήκαν χώρο λόγω του πολέμου να χωθούν στο Κ.Κ με την ....προβιά..... του Οπορτουνιστή και την σχετική σάλτσα περι δήθεν ΝΕΠ 

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ 

ΩΔΗ σε μια ΑΙΩΝΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

 

Γράφω σήμερα στον "Ριζοσπάστη", για μια γυναίκα που είναι «ένας ολόκληρος γαλαξίας», όπως λέει ο Μανούσος Μανουσάκης, που μοιάζει με «άγριο περήφανο άλογο» σύμφωνα με τον Μετζικώφ και η Τατιάνα Παπαμόσχου έχει πει πως συνυπήρξε με «ένα πλάσμα που περνούσε και άκουγες τριγύρω ένα άαααα!».

Ενα κείμενο λοιπόν, για την Ειρήνη Παπά, την Ρηνούλα απ' το Χιλιομόδι, την διεθνή Ιrene Papas, την γυναίκα - Οδυσσέα, την 13η Ελληνίδα θεά.

* * *

Η Ειρήνη Λελέκου γεννήθηκε μέσα σε οικογένεια δασκάλων. Η δασκάλα μαμά, ο δάσκαλος παππούς, η δασκάλα θεία και ο καθηγητής κλασικού δράματος μπαμπάς φροντίζουν όχι μόνο για τη μόρφωσή της, αλλά τη μεγαλώνουν ελεύθερη, ατρόμητη και με ιστορίες γενναίων αρχαίων και νέων Ελλήνων.

Ο προπάππους της, Σταύρος Λελέκος, στα τέλη του 19ου αιώνα γράφει το πρώτο συντακτικό της ελληνικής γλώσσας. Η μικρή Ειρήνη μεγαλώνει σε άγριους καιρούς, μέσα σε πραξικοπήματα, συγκρούσεις, εμφύλιες διαμάχες, αναστολή του Συντάγματος, κλειστό κοινοβούλιο, τρομοκρατία...