Γράφει: το Σπασμένο Παράθυρο μέσω του 2310net
Προσπαθούμε να μετρήσουμε τις μπάντες από όπου μπορεί να χτυπηθεί μια απεργία, που για κάποιους είναι «ένας περίπατος που δεν ενοχλεί κανέναν»…
Η 48ωρη γενική απεργία που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι μια καλή ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα και να αντιληφθεί ο καθένας ποιος είναι απέναντί του και μαζί με ποιον πρέπει να παλέψει. Είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε πιο κοντά και διάφορες ανοησίες που ακούγονται από νεόκοπους απολιτίκ, των οποίων συνήθως το σύνολο της πολιτικής τους σκέψης, συμπυκνώνεται σε μια περήφανη μούτζα.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που περήφανα θα μηδενίσουν μια απεργία σαν μια «επαναστατική γυμναστική» και μια πορεία σαν «έναν περίπατο», που στο κάτω κάτω δεν ενοχλούν κανέναν. Είναι όμως έτσι; Χμ, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Βασικά, όπως είναι το σύνηθες, η πραγματικότητα είναι παρασάγκας διαφορετική από την αντίληψη και τη ρητορεία της απολιτίκ σκέψης, αφού ούτως ή αλλως η κοσμοθεώρηση ενός απολίτικου ανθρώπου βασίζεται στην παραδοχή πως η πολιτική είναι κάτι, που πολύ απλά, δεν τον επηρρεάζει…
Ας δούμε όμως ποιοι ενοχλήθηκαν από τον «περίπατο» που βρίσκεται σε εξέλιξη και δε δείχνει να κοπάζει…
Σχεδόν όλα τα μεγάλα ειδησεογραφικά site, που αποφάσισαν να σπάσουν την απεργία και να συνεχίσουν τη λειτουργία τους απρόσκοπτα. Τουλάχιστον για να ενημερώσουν για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο ή την εξελισσόμενη απεργία και τις διαδηλώσεις; Ούτε κατά διάνοια. Για την ακρίβεια, μαθαίνουμε σήμερα για «Το σχέδιο Μητσοτάκη για αποδόμηση του Τσίπρα» από την Καθημερινή, για τη «σέξι φίλη της Μελάνια Τραμπ αγωνίζεται για να την κάνει «Πρώτη Κυρία»» από το Πρώτο Θέμα και για το ότι «Αλιγάτορας χτύπησε το… κουδούνι κατοικίας! (video)» από το Σκάι. Στο ίδιο μήκος κύματος, όλα τα ειδησεογραφικά site, από τα οποία «ενημερωνόμαστε». Εταιρείες δηλαδή, στις οποίες εργάζονται δημοσιογράφοι. Δε μιλάμε για ερασιτερχνικά site ή blogs (για να βγάλουμε και την ουρά μας απ’ έξω)… Ο δε Πορτοσάλτε ζει το επαναστατικό του όνειρο και διάφοροι στο twitter τον σιγοντάρουν, σπάζοντας την απεργία για να βγάλει στον αέρα τον Άδωνι Γεωργιάδη.
Ενοχλούνται και οι επιθεωρήσεις εργασίας απ’ ότι φαίνεται. Το αποκαλούμενο Σ.ΕΠ.Ε. Αλήθεια τι στον κόρακα είναι το Σ.ΕΠ.Ε; Απ’ όσο διαβάζουμε, είναι το όργανο που επιβλέπει την εφαρμογή των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας. Ή τουλάχιστον έτσι υποτίθεται πως είναι, αφού όπως μαθαίνουμε από καταγγελίες, η επιθεώρηση εργασίας Ρόδου δημιουργεί μόνη της εργατική νομοθεσία, θεωρώντας πως όσοι θέλουν να απεργήσουν, πρέπει να κάνουν υπεύθυνη δήλωση, θυμίζοντας εποχές που ο φάκελος κοινωνικών φρονημάτων ήταν το πιο σημαντικό βιογραφικό σου στοιχείο…
Ενοχλημένοι φαίνονται( http://e-thessalia.gr/episodia-metaxy-limenikon-ke-pame-sto-limani-tou-volou/ ) και οι λιμενικοί στο Βόλο, αφού αποφάσισαν να επιτεθούν σε απεργούς που δεν άφηναν να γίνει απεργοσπασία σε ένα από τα ιπτάμενα δελφίνια τηςAegean και να συλλάβουν έναν συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ.
Η μεγαλύτερη ενόχληση όμως φάνηκε να επικρατεί στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος», όπου η αστυνομία συνέλαβε 30 οικοδόμους. Οι προσαχθέντες μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ. Άμεση ήταν η αντίδραση των εργαζομένων άλλων κλάδων, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν έξω από τη ΓΑΔΑ. Λίγες ώρες μετά και κάτω από την πίεση και παρέμβαση των απεργών και εργαζομένων άλλων κλάδων οι οικοδόμοι αφέθησαν ελεύθεροι.
Όσον αφορά την εικονική πραγματικότητα, μια ενόχληση φαίνεται πως έχει και οΓλαύκος Τζήμερος μαζί με το ιδεολογικό του συνάφι, που ζει και κινείται στους χώρους του νεοφιλελευθερισμού και του φασισμού…
Με λίγα λόγια, ενοχλούνται γραφιάδες γνώμης ( aka μεγαλοδημοσιογράφοι ), εκδότες, τηλευαγγελιστές των επενδύσεων, εφοπλιστές, εργοδότες, δικαστικοί, λιμενικοί, αστυνομία, κρατικοί θεσμοί και απειροελάχιστοι πολιτικάντηδες της τελευταίας κοπής.
Επίσης μετράμε 31 προσαγωγές ανθρώπων μέσα σε μία μέρα, έχοντας παραβιάσει μηδέν νόμους. Όχι και άσχημα για «έναν περίπατο που δεν ενοχλεί κανέναν», ε; Τριάντα ένας περισσότεροι συλληφθέντες από τους συλληφθέντες αυτών που περιμένουν να περάσουν τρία ακόμα χρόνια, ώστε να ψηφίσουν κάποιον που θα σκίσει το νομοσχέδιο που περνάει τώρα. Το κομμάτι δηλαδή της κοινωνίας που πείθεται από όσους έχουν συμφέρον από το χτύπημα της απεργίας, τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο και σε προπαγανδιστικό.
Τελικά η πραγματική απορία δεν είναι αν μια απεργία είναι ένας περίπατος που δεν ενοχλεί κανέναν, αλλά το γιατί να παίρνεις το μέρος αυτών που σου καταστρέφουν τη ζωή.
(το ιστολόγιο να προσθέσει ,προς επίρρωση ,και μια ¨είδηση¨ της...τελευταίας στιγμής ...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου