Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΡΗ
Η Ελπίδα είναι εδώ!
Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που δεν κλείνουν τα μάτια.
Που δεν καταλαβαίνουν από «πίεση της κοινής γνώμης» που αποφάσισε να πηδήξει στο κενό.
Που αποφάσισαν, όπως πάντα, να πάνε κόντρα στο ρεύμα της μεγάλης πλειοψηφίας που, για την ώρα, την είδε να παραχωρήσει τη ζωή μας προς πάσα χρήση, να χαρίσει πολύτιμο χρόνο στους αντιπάλους μας, δηλαδή τους καπιταλιστές που ψάχνουν τρόπο να λύσουν την κρίση τους πάνω μας και να καθίσει στη γωνία και πάλι παρατηρητής και όχι πρωταγωνιστής της ίδιας του της ζωής.
Ευτυχώς, υπάρχει ένα κόμμα που ο ιστορικός του ρόλος δεν το αφήνει να κρύψει την αλήθεια από το λαό, οσο κι αν αυτό πονάει μερικές φορές.
Ευτυχώς, υπάρχει ένα ΚΚ που δεν πρόκειται να ψάξει δρόμους συνεννόησης με ταξικούς αντιπάλους, που δεν πρόκειται να απαρνηθεί το ρόλο της εργατικής τάξης, που δεν πρόκειται να βάλει στην άκρη το όραμα της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
Υπάρχει ένα κόμμα που ο στόχος του, σ' αυτή τη ζωή κι όχι τη Δευτέρα Παρουσία, θα είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η εγκαθίδρυση της εξουσίας του λαού και όχι ο «εξανθρωπισμός» του καπιταλισμού.
Που όταν λέει σοσιαλισμός, εννοεί σοσιαλισμό με σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, δηλ. τα εργοστάσια στους εργάτες και όχι ένα δήθεν «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» που δεν είναι τίποτα άλλο από «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», δηλαδή κάτι που δεν υπάρχει.
Ευτυχώς, λοιπόν, εδώ υπάρχει κομμουνιστικό κόμμα, το ΚΚΕ.
Κι από την περασμένη Παρασκευή ξεκίνησε μια πορεία με νέα ένταση, το δυνάμωμα αυτού που λέμε «Λαϊκή αντιπολίτευση» πέρα από ψεύτικους διαχωρισμούς δεξιάς - αριστεράς ή μνημονιακών - αντιμνημονιακών, που οδηγούν τελικά στον ίδιο δρόμο, που είναι το να βρεθεί λύση σωτηρίας για το σύστημα και όχι για το λαό.
Κι από την περασμένη Παρασκευή ξεκίνησε μια πορεία με νέα ένταση, το δυνάμωμα αυτού που λέμε «Λαϊκή αντιπολίτευση» πέρα από ψεύτικους διαχωρισμούς δεξιάς - αριστεράς ή μνημονιακών - αντιμνημονιακών, που οδηγούν τελικά στον ίδιο δρόμο, που είναι το να βρεθεί λύση σωτηρίας για το σύστημα και όχι για το λαό.
«Πέρα από την αριστερά, τη δεξιά, τα ποτάμια και τα λαγκάδια, υπάρχει η ίδια η ζωή του λαού μας» είπε χτες ο ΓΓ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας.
«Αυτή τη ζωή το ΚΚΕ δεν τη βάζει στο ζύγι, δεν την εκταμιεύει σε νούμερα και αριθμούς, για να κάνουν μπίζνες ντόπιοι και ξένοι καρχαρίες».
Τα ψέμματα λοιπόν τέλειωσαν γρήγορα. Τα πόδια τους όλο και κονταίνουν.
Η αλήθεια είναι μία και μόνη.
Κανένα μέλλον δεν μπορεί να χτιστεί πατώντας σε δυο βάρκες.
Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Και με τους δύο δε γίνεται.
Ο λαός πρέπει να σταματήσει να δίνει λευκές επιταγές.
Πρέπει να σταματήσει να παραδίνει τη ζωή του σε άλλους καλούς ή κακούς διαχειριστές και διαπραγματευτές και να βρει τη θέση του που είναι στο δρόμο των αγώνων.
Πουθενά αλλού.
Πουθενά αλλού.
Ο ίδιος ο λαός πρέπει μέρα με τη μέρα, με κάθε μικρή ή μεγάλη διεκδίκηση, με κάθε αγώνα, να χτίσει τη δική του λαϊκή αντιπολίτευση βάζοντας στόχο όχι μια χαμοζωή αλλά έναν άλλο, νέο ευτυχισμένο κόσμο.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος.
Σε έναν τέτοιο δρόμο οι κομμουνιστές θα είναι μπροστά.
Πλάι στο λαό που θα σηκώσει κεφάλι και θα πιστέψει στον εαυτό του και τη δύναμή του.
Μπορεί κάποιοι να απογοητεύτηκαν και γι' αυτό να βαφτίζουν το δρόμο της συναλλαγής «ελπίδα» και τη δουλικότητα «αξιοπρέπεια».
Όμως σ' αυτό τον άθλιο κόσμο του καπιταλισμού, καμιά αξιοπρέπεια δεν υπάρχει.
Ο φτωχός και ο άνεργος ξέρει πως όταν σκύβει το κεφάλι και κάνει πίσω, καμιά περηφάνια δεν έχει αυτό που κάνει.
Η μόνη αξιοπρέπεια βρίσκεται στην αντίσταση εναντίον αυτών που κλέβουν τη ζωή μας και τον ιδρώτα μας.
Ο μόνος περήφανος δρόμος για το λαό είναι ο δρόμος της Ανατροπής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου