Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

(το παρακάτω κείμενο "προσφερθηκε" απο τον Βαγγελη Δανέζη σαν σχόλιο σε άλλο αρθρο μας .Το ιστολόγιο εκτιμωντας την σπουδαιότητα του θεωρεί οτι του αξίζει καλύτερη θέση σε μορφή κύριου άρθρου ,ωστε να διαβαστεί ,διαδωθεί και εκτιμηθεί απο οσο γίνεται περισσότερους αναγνώστες και φίλους .Τον ευχαριστούμε απο καρδιάς και θαρρούμε πως έχουμε την άδειά του ) 

Του Βαγγέλη Δανέζη

Η προπαγάνδα μειωμένων απαιτήσεων συνεχίζεται, ενισχύεται και συνδυάζεται μετεκλογικά με το στημένο σκηνικό της "σκληρής" περήφανης διαπραγμάτευσης, των "ρεαλιστικών" και"έξυπνων" ελιγμών στα πλαίσια της ευρωενωσιακής νομιμότητας του κεφαλαίου. Στόχος είναι να γονατίσει τελείως το φρόνημα ενός περήφανου λαού. Να κατεβάσει τον πήχη των προσδοκιών του στο όνομα της ψεύτικης ελπίδας που ψήφισε. Να μην αντιδράσει στη νέα συμφωνία καταδίκης του, στο νέο πρόγραμμα εξορθολογισμένης παράτασης της λιτότητας του. Να παραμείνει μέσα στα σύννεφα της αυταπάτης του περιμένοντας απεγνωσμένα την επίδειξη καπιταλιστικής ευαισθησίας στην πρόσφατη ετυμηγορία του, εκλιπαρώντας την έκφραση αλληλεγγύης μέσα στο πλαίσιο των σιδερένιων τραπεζικών κανόνων του κέρδους. Να συνεχίσει να χειροκροτεί ελπίζοντας σε κάποια επίδειξη σεβασμού στην ήδη εκπορνευμένη λαϊκή κυριαρχία του. Να κατασκευάζει όνειρα που γίνονται συνεχώς σκοτεινότερα και μετατρέπονται σε εφιάλτες μέσα στην υπερεθνική καπιταλιστική στρούγκα που του αρμέγει το αίμα.

Με αυτό το σκηνικό προπαγάνδας να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια των ψηφοφόρων τηλεθεατών, επιδιώκουν οι νέοι «σωτήρες» να σβήσουν κάθε σπίθα αμφισβήτησης του ευρωπαϊκού "ρεαλισμού" τους που προωθεί με κοινωνική «ευαισθησία» την καπιταλιστική βαρβαρότητα στο όνομα της νέας κυβερνητικής «αριστερής»παραλλαγής. Να διαμορφώσουν ακόμα χαμηλότερες προσδοκίες επιπέδου ζητιανιάς σε ένα ρημαγμένο, λεηλατημένο λαό που αιμορραγεί με ανοιχτές πληγές, έχοντας μπηγμένα στη σάρκα του τα εκατοντάδες μαχαίρια των εφαρμοστικών νόμων.

Ήδη άρχισαν από τις πρώτες μέρες να δείχνουν σαφή δείγματα επιδεξιότητας στην εκμετάλλευση του θυμικού και των πατριωτικών αντανακλαστικών , όπως την διδάχθηκαν και την αντέγραψαν από την πλούσια εμπειρία των προκατόχων τους. Η τεχνική που εφαρμόζουν στηρίζεται στους λεονταρισμούς και στην «σκληρή» στάση επί της διαδικασίας για κρίσιμα θέματα. Έτσι η περήφανη άρνηση στο θέμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας περιορίστηκε μόνο στο γιατί εκδόθηκε ανακοινωθέν χωρίς να έχουν ερωτηθεί, αλλά επί της ουσίας ύστερα από 3 μέρες συμφώνησαν με τις κυρώσεις. Με τον ίδιο τρόπο η άρνηση συζήτησης με την τρόικα περιορίστηκε στο ότι δεν συζητάνε με τους εκπροσώπους της τρόικα, αλλά θέλουν να συζητήσουν με την «τρόικα των θεσμών». 
Αυτό το σκηνικό της «υπερήφανης» στάσης θα συνεχιστεί με το ατελείωτο γαϊτανάκι των ανέξοδων δηλώσεων για να εγκλωβιστεί το λαϊκό κίνημα σε μια στάση παθητικής αναμονής μιας προδιαγεγραμμένης πορείας που θα καταλήξει σε μια νέα συμφωνία αποπληρωμής του δυσβάστακτου χρέους με υποτίθεται «χαλαρότερους» όρους, αλλά θα έχει για σφραγίδα τους ισοσκελισμένους προκρούστιους για τον λαό προϋπολογισμούς που θα έχουν μέσα τους ενσωματωμένες τις δόσεις και τους τόκους για το χρέος των καπιταλιστών. Έτσι το χρέος θα συνεχίσει να πληρώνεται στα πλαίσια του «λιτού βίου» ενός γονατισμένου λαού που ταΐζεται με την προσδοκία της «ανάπτυξης» που αν και όταν έρθει θα κάτσει πάνω σε κοινωνικά ερείπια, ισοπεδώνοντας όποια αξιοπρέπεια έχει απομείνει.

Αυτή είναι η πλήρης εικόνα της σκληρής πραγματικότητας που κρύβεται πίσω από την κουρτίνα της ψεύτικης ελπίδας που στήθηκε προεκλογικά, αλλά αρχίζει να κουρελιάζει από την επόμενη μέρα. Αυτήν αποφεύγουν να δουν κατάματα οι λοβοτομημένοι με το μαχαίρι της ανάθεσης υπήκοοι. Το κρίσιμο ερώτημα είναι μέχρι πότε θα συνεχίσουν να αρνούνται την ένταξη τους στο ταξικό λαϊκό κίνημα στα πλαίσια της Λαϊκής Συμμαχίας, μέχρι πότε θα συνεχίσουν να λουφάζουν μέσα στα σύννεφα της αυταπάτης τους, αρνούμενοι να τα βάλουν με τον ταξικό αντίπαλο που δυναστεύει τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους….