Τα περί απραξίας του ΚΚΕ

αναδημοσίευση από aristeramitilini

Ο ΜΑΝΔΥΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.

Ορισμένοι εσκεμμένα  καμώνονται ότι έχουν αμνησία ή ξεχνούν τα εξ αμάξης, που έσερναν στο ΚΚΕ, πότε γιατί έκλεινε τα λιμάνια, πότε γιατί έκλεινε τους δρόμους ή τα εργοστάσια και πότε γιατί δεν έδειχνε την απαραίτητη εθνική συναίνεση μιλώντας για ταξική πάλη και αγώνα.

Όλο και πιο συχνά ακούμε συστημικούς δημοσιογράφους και κάποια μεγαλοστελέχη και υπουργούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να λένε «το ΚΚΕ, τώρα που βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ, θυμήθηκε να κάνει συλλαλητήρια»… 

Το χορό συνεχίζουν να σέρνουν παλιά και νέα τζάκια του  νέου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, μόνιμοι απεργοσπάστες και διαδρομιστές, αλλά και βασικοί συνδαιτυμόνες των Λευκών κολάρων της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ τύπου Καλύβη κλπ. 

ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕ !

Το ύστατο «αντίο» στο σ. Αντώνη Μάλλη

Το σύντροφο Αντώνη Μάλλη, ο οποίος «έφυγε» σε ηλικία 95 ετών, αποχαιρέτησαν τη Δευτέρα οι Κομματικές Οργανώσεις Ναυτεργατών του ΚΚΕ.

Στον επικήδειό του, ο Σάββας Τσιμπόγλου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ (της οποίας υπήρξε πολλά χρόνια μέλος της Διοίκησης ο σ. Αντώνης Μάλλης), σημείωσε:

«Σύντροφε Αντώνη, οι Κομματικές Οργανώσεις των Ναυτεργατών του ΚΚΕ και η διοίκηση της ΠΕΜΕΝ σου απευθύνουμε ύστατο χαιρετισμό.

Στην 95χρονη ζωή σου και στο σύντομο βιογραφικό σημείωμα που μας άφησες κληρονομιά, περιγράφεις τα βάσανα και τους αγώνες του εργαζόμενου λαού μας.

Γράφεις ότι ποτέ δεν υπηρέτησες τη φασιστική μεταξική οργάνωση της ΕΟΝ.

Προπολεμικά δούλευες στα μηχανουργεία, εκεί που δενότανε το ατσάλι, σπούδασες το βράδυ στη σχολή Μηχανικών του Εμπορικού Ναυτικού, ο πόλεμος σε βρήκε στα πλοία όπου και βομβαρδίστηκε το 1940, στο λιμάνι του Πειραιά.

Παιδί της τάξης σου, εντάχθηκες στο Εργατικό ΕΑΜ, πήρες μέρος στην Αντίσταση ως σαμποτέρ στα πλοία, εντάχθηκες στον εφεδρικό ΕΛΑΣ στο λόχο της Βόρειας Αττικής.

Για τη δράση σου δέχτηκες τις διώξεις του μεταπολεμικού κράτους και όπως γράφεις στο βιογραφικό σου, με την αιτιολογία της "αριστερής πλευρίτιδας" και σε εξόρισαν στην Μακρόνησο.

Από το 1945, γίνεσαι μέλος της ΠΕΜΕΝ και εκλέχτηκες αρκετές φορές μέλος της Διοίκησης, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους.

Παρ’ όλες τις διώξεις που γνώρισες, κρατάμε τα τελευταία λόγια του βιογραφικού σου, γράφεις:

"Είμαι πολύ περήφανος που διάλεξα αυτόν το δρόμο, μπόρεσα και εγώ να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στους αγώνες του εργάτη, κάτω από τη σημαία του τιμημένου ΚΚΕ. Εάν ξαναγεννιόμουνα πάλι, αυτόν το δρόμο θα διάλεγα".

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Καλό ταξίδι, σύντροφε Αντώνη».

KAΘΕ ΛΕΞΗ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ !!

Και μέσα εκεί στον "ναο" τους 

Εκεί στον βούρκο της ακολασίας τους ,

στο βρωμερό και τρισάθλιο θεατράκι τους που ζέχνει πια σαν το συστημά τους που σάπισε ηδη .

Εκει που για αλλη μια φορά ξαναπαίξαν άτσαλα ,οι ατάλαντοι πλέον και γερασμένοι ηθοποιοί τους το ίδιο εργο των "διαφωνιών" ,των κοκορομαχιών ,των "αντεκλείσεων" ,νομίζοντας πως έτσι κρύβουν το ρεζουμέ ..."σας στηρίζουμε" ....

(το δια ταυτα δηλαδή της νέας σφαγής του λαού , χάρην των αφεντικών τους )

Και λίγο πριν η βαρεμάρα η πλήξη και η νύστα των θεατών μετατραπεί σε λαχανικά εκσφεντονιζόμενα εναντίον τους και ουρανομήκεις ακουστούν οι κραυγες των θεατων ..."ΓΡΑΜΜΑΤΑ   ρε  ΧΑΣΑΠΗΔΕΣ " ....

μια βροντερή και αποφασιστική φωνή ακούστηκε απο την γαλαρία : 

"Μας λέτε συνεχώς ότι είναι ακόμη νωρίς!

Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Ή θα είναι ανθρώπινη ή θα είναι άθλια, απάνθρωπη.


Μέση φτώχεια, μέση πείνα, μέση υγεία, μέση μόρφωση, μέση ζωή δεν υπάρχει.

Η ζωή ή υπάρχει ή δεν υπάρχει!
Η ζωή είναι σαν ένα θεατρικό έργο που παίζεται για μια φορά,
χωρίς μάλιστα καμία πρόβα και χωρίς επανάληψη!"

Νέοι και νέες ,κρατήστε βαθιά μέσα σας αυτά τα λόγια ,καντε τα ποιήμα και τραγούδι ,γραψτε τα στα βιβλία των σπουδών σας ,σκαλίστε τα σε παγκάκια και στα θρανία σας ,κάντε τα φάρο και οδηγό στην ζωή σας ,μαθετέ τα και αύριο στα παιδιά σας και τα σκοτάδια θα έχουν εξαφανιστεί ...και η πατρίδα που μας ανήκει και μας αξίζει ,μαζί και η ζωή θα είναι δικά σας 

Εχετε ηδη χάσει τον Πόλεμο !

«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας…».
«Οι μάρτυρες - είπε απευθυνόμενος στους στρατοδίκες ο Μπελογιάννης- φτάσανε μέχρι του σημείου να λένε πως κάθε Κομμουνιστής είναι κατάσκοπος και πως οι Κομμουνιστές δεν είναι Έλληνες και πως το ΚΚΕ δεν είναι ελληνικό Κόμμα. Τι άτιμο ψέμα! Ο πατριωτισμός κάθε κόμματος μετριέται μόνο τότε που η λευτεριά και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας διατρέχει κίνδυνο. Απ” αυτό και μόνο αν βγάζατε συμπέρασμα, θα σχηματίζατε τη σωστή εντύπωση για το χαρακτήρα του ΚΚΕ, που χωρίς καμία αμφιβολία πρόκειται για καθαρό πατριωτικό Ελληνικό Κόμμα».

Μαχήτρια Κούρδισσα στο Κομπανί ,βαριά τραυματισμένη τραγουδά λίγο πριν ξεψυχίσει 

ΟΤΑΝ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ,ΕΧΕΙΣ ΗΔΗ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ 

Ο ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ 1000 ΠΛΕΟΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ "WrongTendency"...και σχόλιο του στο leninreloaded

Αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους δύο μήνες είναι τρομακτικό (αλλά τελικά όχι και τόσο αναπάντεχο)

Γνωρίζαμε ότι η συνείδηση του κόσμου δεν είχε κάνει καμία "στροφή προς τα αριστερά",παρόλα αυτά ως προς το ψευτοδίλημμα του μνημονίου έδειχνε να παίρνει αντανακλαστικά θέση από την σωστή πλευρά(με λάθος ανάλυση-κατανόηση κτλπ). Υπήρχε αρχικά μια σχετική αντίσταση απέναντι στην ανελέητη επίθεση,η οποία τελικά καναλιζαρίστηκε μέσω του ΣΥΡΙΖΑ,μένοντας τουλάχιστον σε ρητορικό επίπεδο μέχρι την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση.
Αλλά και σε πιο απλά ζητήματα όπως απέναντι στα σκάνδαλα, η στάση του κόσμου ήταν αντανακλαστικά έντονα επικριτική και πίστωνε στον κάθε νομικά ή ηθικά ένοχο,τον χλευασμό που του αντιστοιχούσε απαξιώνοντας τον πολιτικά.

Από την άλλη στο ζήτημα του φασισμού-εθνικισμού,αν και ήταν και είναι κατανοητό ότι ο ψηφοφόρος ενός φασιστικού και ενός -πλέον- σοσιαλδημοκρατικού κόμματος δεν έχουν τεράστιες διαφορές στον τρόπο που κατανοούν τον κόσμο γύρω τους ,δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι τουλάχιστον σε αυτό το θέμα και με την αντιφασιστική ρ-η-τ-ο-ρ-ε-ί-α(τονίζω τη ρητορεία) του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να είχε κάποια αποτελέσματα στην θωράκιση ενός απολίτικου κόσμου ή πρώην πασόκων ή αντιμνημονιακών πρώην ΝΔκρατων που ταυτίστηκαν πρόσφατα με τον ΣΥΡΙΖΑ,απέναντι στα κελεύσματα της ΧΑ(δεν λέω απέναντι στον εκφασισμό γιατί αυτός επιτυγχάνεται και διαφορετικά...τελικά).

ΛΑΡΚΟ: Το Μεγάλο Ξεπούλημα της Κυβέρνησης μέσω Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ.

 Γράφει ο Δον Τομασίνο //

Αναδημοσιευση απο το atexnos.gr

(Το νικέλιο, τα αφεντικά, οι δανειστές του Κράτους και η κυβέρνηση της ψευδοαριστεράς).

«Η ΛΑΡΚΟ παραμένει μνημονιακή δέσμευση και κατά συνέπεια στην διάθεση του ΤΑΙΠΕΔ. Βεβαίως  μέλημα της κυβέρνησης είναι να απεμπλακεί η ΛΑΡΚΟ από το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά αυτό θα είναι αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εάν και εφόσον γίνει αυτό, τότε θα διοριστεί νέα Διοίκηση που θα προκύψει από διεθνή διαγωνισμό και η νέα Διοίκηση θα κινηθεί στην κατεύθυνση να βρει στρατηγικό επενδυτή για την όποια κατεύθυνση και ήδη υπάρχουν προτάσεις από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους».
Δημήτριος Μάρδας, αναπληρωτής Υπ.Οικονομικών, 19/3/2015.

Λετονική Λεγεώνα τών SS.

Περί τα τέλη του 1941 – αρχές 1942, κατά τη διάρκεια του Β΄ ΠΠ και της εισβολής των ναζί στην ΕΣΣΔ, άρχισε να συστήνεται η Λετονική λεγεώνα των Waffen –SS, αποτελούμενη από αντικομμουνιστές αντεπαναστάτες φασίστες, που λόγω της επιείκειας και του ανθρωπισμού της Σοβιετικής εξουσίας, δεν είχαν τύχει νωρίτερα της αντιμετώπισης που τους άρμοζε και ζούσαν ανενόχλητοι εντός της ΕΣΣΔ (Λετονία).

Πόσο κοστίζει ένα θαύμα;

(Σε ποιο κοινωνικό σύστημα το θες;)

Μια γλυκιά ιστοριούλα, διανθισμένη με παιδικές φωτογραφίες, διαδίδεται μέσω email στο διαδίκτυο και χαρακτηρίζεται σαν “εξαιρετικά συγκινητική” με πολλά θαυμαστικά. Την παραθέτουμε αυτούσια:

Η μικρή πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Βαγγέλης Γιακουμάκης

Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης χάθηκε, βρέθηκε νεκρός και κηδεύτηκε. 

Παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων ακούει κανείς ότι "ήταν ένα ευάλωτο παιδί", ότι "ήταν εύκολος στόχος" ότι "ήταν θύμα bullying". Άλλα κοράκια των μίντια δακρύζουν κροκοδείλια δάκρυα για τον "άτυχο νέο" ενώ άλλα του είδους τους βγάζουν διάπυρους λόγους για τους "εγκληματίες που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία".

Η σημαία, κυματίζει μεσίστια στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Μια σχολή που δεν έδωσε καμιά σημασία στο να προφυλάξει τον Γιακουμάκη. Μια σχολή που για να γίνεις δεκτός θέλεις βύσμα, από Νομάρχη και πάνω... Τυχαία λέτε όλα αυτά; 

Δεν γνωρίζω τι ήταν ή τι δεν ήταν ο  Βαγγέλης Γιακουμάκης και αρνούμαι να κατανοήσω τι σημαίνει η φράση "ήταν ένα ευάλωτο παιδί" και "εύκολος στόχος". 

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση θυματοποίησης ενός ανθρώπου όχι για κάτι που πιστεύει αλλά για κάτι που είναι. Έχουμε την επίδειξη βίας, σωματικής και ψυχικής από μια μερίδα (αγέλη είναι καλύτερος όρος) που άλογα καταπιέζει, ταπεινώνει, τρομοκρατεί και οδηγεί στο θάνατο έναν άνθρωπο. Αυτό κύριοι λέγεται φασισμός. Και οι άνθρωποι που λειτουργούν με αυτόν λέγονται φασιστοειδή. 

Κανείς δεν το είπε, κανείς δεν το σχολίασε, όμως είναι ακριβώς αυτό. 

Ο εκφασισμός της κοινωνίας, δεν περνά μόνο μέσα από τη Χρυσή Αυγή. Δεν περνά μόνο μέσα από σύμβολα και στολές. Δεν περνά μόνο μέσα από τον αντικομμουνισμό, τον αντισημιτισμό και την ξενοφοβία. Περνά κυρίως μέσα από την κρίση, την εξαθλίωση και την καλλιέργεια φόβου και δυσανεξίας απέναντι στο διαφορετικό. 

Κι όποιος δεν τοποθετεί αυτή την παράμετρο στον θάνατο του Γιακουμάκη απλώς σκυλεύει τη μνήμη του...

πηγη

Η ΕΘΝΟΙΚΗ ΩΜΟΨΥΧΕΙΑ ήναι γεγονώς

το απαύγασμα της σοφίας απο "εθνικά" σάιτ 

ΠΑΤΑ ΤΟ ΡΕ ΚΙΜ !!!!!!!!

Τα «βαφτίσια», οι «συμβολισμοί» και η ουσία

ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ - «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»

Aμέσως μετά την απόφαση στο Γιούρογκρουπ της περασμένης Δευτέρας, για άμεση έναρξη των «τεχνικών συνομιλιών» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους «εταίρους» για την εξειδίκευση της μεταξύ τους αντιλαϊκής συμφωνίας, ξεκίνησε από τη συγκυβέρνηση και τα διάφορα επιτελεία του συστήματος ένα αποπροσανατολιστικό, όσο και γνώριμο, γαϊτανάκι: Ποιος θα συναντηθεί με ποιον; Πού θα γίνουν οι συναντήσεις; Θα έρθουν ή δε θα έρθουν τα κλιμάκια των δανειστών στην Αθήνα; Και αν έρθουν, πού θα γίνουν οι συναντήσεις; Στα υπουργεία, σε ξενοδοχεία ή κάπου αλλού;

ΣΤΡΙΜΩΓΜΑΤΑ.....

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Ωχ, ήρθε κι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μας στριμώξει!

Αντί να στριμώξει το ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζεται ο τιτανοτεράστιος Π. Μαυροειδής των "αριστερών παρελάσεων", το ΚΚΕ του δίνει "άφεση αμαρτιών."

Προτείνω λοιπόν, κατόπιν τούτου, την επόμενη φορά που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλέσει τον κόσμο της να κάνει τον κλακαδόρο του ΣΥΡΙΖΑ στις πλατείες, να του δώσει οδηγία να εμφανιστεί με κάτι μούτρα να, για να στριμωχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά.

Όσο για την (προβλέψιμη) ουσία της αντιπαράθεσης, την επιμονή δηλαδή να αποσπαστεί η θέση για έξοδο απ' την ΕΕ (και όχι απλά απ' το ευρώ) απ' την εργατική λαϊκή εξουσία, δεν θα πάρουμε, ευχαριστούμε. Δεν θα πάρουμε όχι απλώς επειδή χωρίς τη δεύτερη η πρώτη δεν εγγυάται καμία καλυτέρευση στις συνθήκες διαβίωσης του λαού, αλλά και επειδή παπάρια έξοδο απ' την ΕΕ έχουν ως στόχο όσοι δεν θέτουν επί τάπητος το ζήτημα της εξουσίας. Μας τα 'παν κι άλλοι, ονόματα δε λέμε, Λαφαζάνηδες τους λένε, και δεν διαφέρετε σε τίποτα, μα σε τίποτα απολύτως, απ' αυτούς.

Α, και όποιος μετάνιωσε για το ότι πιάστηκε για μια ακόμα φορά μαλάκας, το ΠΑΜΕ εκεί είναι, δεν έφυγε απ' τη θέση του. Όσο για "δημοψήφισμα", έχω αντιπρόταση. Εκλογές. Αντί να μετακυλίετε για μια ακόμα φορά το μπαλάκι της ευθύνης πίσω στο λαό κρατώντας όμως την ψήφο του και τις καρέκλες σας, δώστε στο λαό την ευκαιρία να το ξανασκεφτεί για το τι ψηφίζει. 

Ή παραείναι στρίμωγμα αυτό;

Υ.Γ. Αναλυτικότερα

Οι "λαγοί" του Κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα είναι ..."ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ" (και δεν είναι "πρωτη φορά")

Τα «εργασιακά συμβούλια» του ΣΥΡΙΖΑ - ΜΕΤΑ
Ο συνδικαλιστικός ινστρούχτορας του ΣΥΡΙΖΑ στην Ο.ΣΥ 
Α. Κολλάς προτείνει τη διάλυση των σωματείων

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΕ

Οχι μήνυση! Μήνυμα!...

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη του συστήματος τυλιγμένη. Αμα θέλει το σύστημα ν' αβγατίσει τα φίδια και να τρομάξει τον κόσμο έχει τα μέσα και τη δύναμη. Ευτυχώς, όχι τη συνείδηση του κόσμου, και καθόλου και ποτέ την ανοχή των κομμουνιστών. Το αποτέλεσμα της δίκης του αποτρόπαιου χρυσαυγίτη είναι τυπικώς ορθόν. Απλή σωματική βλάβη. Απαιτεί μήνυση έτσι ώστε να συρρικνωθεί απ' το άρθρο 309 του ποινικού κώδικα (επικίνδυνη σωματική βλάβη και αυτεπάγγελτη) στο 308 αναγνωρίζοντας το αδίκημα αλλά παύοντας τη δίωξη. Ολοι οι πρωταγωνιστές του συστήματος χαρούμενοι. Ούτε αθώος, ούτε ένοχος, απλά το δηλητήριο στη θέση του ικανό να ψεκάσει τα πλήθη και μπροστά στις κάμερες, πόσω μάλλον πίσω απ' αυτές.

Ολοι χαρούμενοι. Ο πρωθυπουργός που «δικαιώνεται» για το ντοκιμαντέρ, στο οποίο αυτοδείχνεται να γελάει όταν ο χρυσαυγίτης δρα πάνω μου. Γιατί δεν είναι φασίστας, αλλά όπως είπε ο Τσίπρας απλά «phsycho». Η κυρία περιφερειάρχης Αττικής ούτε αυτεπαγγέλτως εκλήθη ως μάρτυρας, ούτε και προσφέρθηκε να υπερασπιστεί το «παλιοκουμμούνι» που την υπερασπίστηκε πάραυτα και επί τόπου, χωρίς ούτε πενήντα, ούτε εκατό, ούτε χίλιες αποχρώσεις που έτσι κι αλλιώς δε χωράνε στο κόκκινο όταν είναι αντιμέτωπο με το μαύρο. Αλλά κι ο κ. Γλέζος που χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού μου, δυο μέρες μετά το... τυπικώς συμβάν για να μου πει «ελπίζω και σε καλώ να μην το εκμεταλλευτείς το γεγονός πολιτικά»! Πρωτίστως δε ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, που όχι απλώς έμεινε στήλη άλατος αλλά δεν κατέθεσε καν όσα δεν μπόρεσε, δεν άντεξε κι εντέλει δεν θέλησε ατυχώς να τα δει ως άθροισμα στο πλούσιο βιογραφικό του.

Τρία σχεδόν χρόνια μετά, μ' εκείνα και μ' αυτά, στις αίθουσες της σχολής Ευελπίδων μύρισε «σαπούνι» στο χνώτο των χρυσαυγιτών που φώναζαν ουουου μόλις ακούστηκε το Πέραμα κι ο Φύσσας. Τυπικώς η μπόχα ευωδιάζει... Κατά τα λοιπά ζωή σε λόγου σας είπα κι επιμένω για όσους πιστεύουν ότι απέναντι στο φασισμό το μόνο όπλο είναι το σύστημα που τον εκτρέφει και τον χρησιμοποιεί. Και τώρα που κηδεύονται οι ψευδαισθήσεις μιας όντως τυπικής αριστεράς στη χωματερή των ηρωικών συμβιβασμών με τα αφεντικά, ουσιαστικά και τυπικά αναμένοντας τους προκατασκευασμένους αντικομμουνιστικούς φιλιππικούς ως πολιτικούς ενάγουσα τους απανταχού οπαδούς των μαύρων ηρώων δηλώνω οψόμεθα... Κι αυτό γιατί όπως δήλωσε ειλικρινέστατα ο κατηγορούμενος απολογούμενος στη μήνυση που δεν του έκανα, συγγνώμη και να 'θελε να ζητήσει δεν μπορούσε γιατί έπεσε πάνω σε μένανε που είμαι τοίχος. Ναι, είμαι τοίχος και δεν συγχωρώ ούτε την μπουνιά, ούτε το χαστούκι, ούτε τη σφαλιάρα, ούτε καν το βλέμμα του φασίστα. Γιατί με μηνύσεις δε χτίζονται αντιφασιστικές συνειδήσεις.

Της
Λιάνας Κανέλλη

Ριζοσπάστης 8/3/2015

Σχόλιο του Ιστολογίου : Μπραβο στη Λιανα και στο ΚΚΕ για την μη κατάθεσης μηνυσης ! Αφησαν το ΣΥΣΤΗΜΑ να εκτεθεί ανεπανόρθωτα αυτοπυροβολούμενο με τα δικά του νομικά όπλα ! Και η Δικαστική του εξουσία και οι αποδέλειπές του.. .Το ιδιο και το χαιδεμένο του Φασιστικό "παιδί του" είναι πλέον ολοτσίτσιδα μπροστά στα μάτια του λαού !

Γιορτη της γυναικας σημερα ...και μην ξεχναμε

Τα πενήντα (63)χρόνια από τότε που η Ελληνίδα απέκτησε δικαίωμα ψήφου γιορτάζουν φέτος οι γυναικείες οργανώσεις. Μόνο που οι περισσότερες νέες γυναίκες δεν γνωρίζουν μια άλλη σχετική, επίσης σημαντική επέτειο. Πριν από την επίσημη καθιέρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών το 1952 σ' όλη την επικράτεια είχαν προηγηθεί κάποιες άλλες εκλογές όπου για πρώτη φορά οι Ελληνίδες είχαν ασκήσει τα εκλογικά τους δικαιώματα - ψήφισαν και ψηφίστηκαν: Ηταν στις 23 Απρίλη του 1944 στην περίοδο της Κατοχής όταν έγιναν οι εκλογές για την ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου (δηλαδή της Βουλής) στην Ελεύθερη Ελλάδα!

23 Απρίλη του 1944. Οι γυναίκες ψηφίζουν για πρώτη φορά. Εκλογές για την ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου στην Ελεύθερη Ελλάδα

Ψήφο στο φουστάνι!

Αλλά ας πάρουμε την ιστορία απ' την αρχή:

Το 1920 το Σοσιαλεργατικό Κόμμα (μετέπειτα ΚΚΕ) κατεβαίνει στις εκλογές, όπου ένα από τα προεκλογικά του συνθήματα, πρωτάκουστο για τους περισσότερους, ήταν: «Σφυρί - δρεπάνι και ψήφο στο φουστάνι!». Οι πρώτες γυναικείες οργανώσεις που απαίτησαν ίσα δικαιώματα - και ανάμεσα τους τα πολιτικά - ήταν ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων. Στα χρόνια που ακολούθησαν την ίδρυσή τους, η Βουλή συζήτησε επανειλημμένα το ζήτημα της ψήφου των γυναικών, ύστερα από προτάσεις προοδευτικών βουλευτών, όπως του Θ. Μπάστα - Τυπάλδου, που έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο για την ισοπολιτεία. Εγιναν συζητήσεις το 1920, το 1922, το 1925, το 1929, αλλά χωρίς θετικό αποτέλεσμα.

Οι γυναίκες μπήκαν πραγματικά ύστερα από χρόνια επικεφαλής διαδηλώσεων, αλλά «δεν έφαγαν τον κόσμο», βοήθησαν με το αίμα τους να... ξεκουμπιστούν οι κατακτητές: Το 1944, όταν τα 3/4 της Ελλάδας είχαν ελευθερωθεί από την ΕΑΜική αντίσταση, ιδρύθηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, που προκήρυξε εκλογές. Με απόφασή της για πρώτη φορά ψηφίζουν άντρες και γυναίκες που έχουν συμπληρώσει τα 18 τους χρόνια.

Στις κατεχόμενες πόλεις τα μέλη του ΕΑΜ ψηφίζουν με κίνδυνο της ζωής τους, βάζοντας την υπογραφή τους κάτω από σχετικό κείμενο, ενώ στήνονται κανονικά οι κάλπες στην Ελεύθερη Ελλάδα.

«Καταργούμε έτσι τις αναχρονιστικές αντιλήψεις που επικρατούσαν ως τώρα στην Ελλάδα» αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση.

Και αυτό ήταν πολύ φυσικό, ύστερα μάλιστα από τη μαζική συμμετοχή εκατομμυρίων Ελληνίδων στην Αντίσταση: Τα μισά μέλη της ΕΠΟΝ ήταν κοπέλες και περισσότερα από τα μισά μέλη της Εθνικής Αλληλεγγύης ήταν γυναίκες...

Οι πρώτες εθνοσύμβουλοι που αναδείχτηκαν ήταν: Η Καίτη Ζεύγου από την Αθήνα, η Μάχη Μαυροειδή από την Καλαμάτα, η Μαρία Σβώλου από την Αθήνα, η Φωτεινή Φιλιππίδη από τη Λάρισα και η Χρύσα Χατζηβασιλείου από τον Πειραιά. Να σημειώσουμε ότι από τότε η ΠΕΕΑ και το Εθνικό Συμβούλιο θεσμοθέτησαν την ίση αμοιβή για ίση δουλιά και την ισοτιμία των γυναικών.

Και βέβαια το κράτος του δοσιλογισμού θα σαρώσει τα νομοθετημένα δικαιώματα των Ελληνίδων μετά τον πόλεμο, μαζί με τις άλλες λαϊκές κατακτήσεις. Μόνο το 1952, που ψηφίστηκε η διεθνής σύμβαση για ίσα πολιτικά δικαιώματα και ίση πρόσβαση των δύο φύλων σε όλα τα δημόσια λειτουργήματα, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να κυρώσει τη σύμβαση. Χρειάστηκε όμως να περάσουν ακόμα δυόμισι χρόνια για να αναγνωριστεί στις γυναίκες το δικαίωμα πρόσληψης σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Μέχρι τότε γυναίκες αριστούχες δε γίνονταν δεκτές σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η Δικαιοσύνη, το Γενικό Χημείο του Κράτους, ο διπλωματικός κλάδος κ.ά. Πρώτη γυναίκα βουλευτής (σε αναπληρωματική εκλογή, στην περιφέρεια Θεσσαλονίκης) αναδείχτηκε η Ελένη Σκούρα. Στις επόμενες εκλογές, οπότε ψήφισαν οι γυναίκες σ' όλη την Ελλάδα, η Αθήνα στέλνει στη Βουλή δυο βουλευτίνες: Τη Λίνα Τσαλδάρη της Δεξιάς, που έγινε υπουργός Προνοίας και τη Βάσω Θανασέκου της Αριστεράς - που παρ' όλες τις δυσκολίες και τους διωγμούς, κατόρθωσε να εκλεγεί σχεδόν με τον ίδιο αριθμό ψήφων.

www.rizospastis.gr

ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΕΦ