Συνολικές προβολές σελίδας
Translate
Πέμπτη 15 Μαΐου 2014
Η κριτική της αυταπάτης και η αυταπάτη της κριτικής
Υποβουλιμιαία νηπιοποίηση ενηλίκων, υποβουλιμιαία ενηλικίωση ανηλίκων: Μια αθέατη διάσταση της αστικής ιδεολογικής κυριαρχίας
ΕΦΟΠΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ "ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ" ΓΙΑ ΤΗΝ "ΖΩΝΗ"
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ
Ο Τσίπρας πήγε στη Μόσχα να συναντήσει τον Λένιν, αλλά εκείνος ήταν απασχολημένος να συμπληρώνει με φρέσκα παραδείγματα τη μπροσούρα του για τον "σοσιαλσωβινισμό και το διεθνισμό"..
"Άλλη φορά Αλέξη μας.. και να έρθεις διαβασμένος.."
[.. «Όταν οι άνθρωποι που κουράστηκαν και έσπασαν ανεβαίνουν στο βήμα της δημοσιογραφίας και διακηρύσσουν ότι η φυγή τους δεν είναι εκδήλωση κούρασης, αδυναμίας, διανοουμενίστικης παλιανθρωπιάς, αλλά πράξη αξιέπαινη και επιπλέον φορτώνουν την ευθύνη στην παράνομη οργάνωση που την παρουσιάζουν σαν «ανίκανη για δράση»,ή «άχρηστη», ή «απονεκρωμένη» κτλ, τότε οι φυγάδες αυτοί γίνονται σιχαμένοι αποστάτες, προδότες. Τότε οι φυγάδες αυτοί γίνονται οι χειρότεροι συμβουλάτορες και εξίσου επικίνδυνοι εχθροί του εργατικού κινήματος.
Το πολιτικό περιεχόμενο του σοσιαλσωβινισμού και του οπορτουνισμού είναι ένα και το ίδιο: συνεργασία των τάξεων, απάρνηση της δικτατορίας του προλεταριάτου, παραίτηση από την επαναστατική δράση, προσκύνημα της αστικής νομιμότητας, έλλειψη εμπιστοσύνης προς το προλεταριάτο, εμπιστοσύνη προς την αστική τάξη. Οι ίδιες πολιτικές ιδέες. Το ίδιο πολιτικό περιεχόμενο τακτικής»..]
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Το ΠΑΜΕ εκφράζει την αγανάκτησή του για το νέο εργοδοτικό έγκλημα που έγινε σε ανθρακωρυχείο της πόλης Σόμα στην Δυτική Τουρκία με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 201 εργατών, ενώ εκατοντάδες άλλοι εργάτες παραμένουν εγκλωβισμένοι στο ανθρακωρυχείο.
Τετάρτη 14 Μαΐου 2014
Δυο λόγια για δυο ιδεολογήματα
ΜΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΕΙ ...
Από το «Πολεμάμε και τραγουδάμε» στο «Πολεμάμε και φέρνουμε παιδιά στον κόσμο»!
Η εγκυμοσύνη της Κέιτ Μίντλετον, δούκισσας του Κέμπριτζ, έχει απασχολήσει τα καθεστωτικά ΜΜΕ, όμως η εγκυμοσύνη της όμορφης Καμίλα Bαλέχο, ηγετικής μορφής του φοιτητικού κινήματος στη Χιλή αποκτά και πολιτική διάσταση. Δεν είναι πολύ συνηθισμένο για μια γυναίκα του κινήματος να μιλά δημόσια για ένα θέμα τόσο προσωπικό, όμως η 25χρονη Καμίλα, που έχει γίνει θρύλος σε όλη τη Λατινική Αμερική, σε ένα συγκινητικό και ειλικρινές κείμενό της ανοίγει την καρδιά της. Είναι αυτονόητο ότι αν η Καμίλα δεν ήταν τόσο όμορφη, ελάχιστοι εκτός Χιλής θα ήξεραν το όνομά της, όμως τη διασημότητά της δεν τη χρωστά μόνο στην εμφάνισή της αλλά κυρίω στο ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα των τελευταίων χρόνων. Παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την πρόσφατη δήλωσή της:
H ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΛΙΕΝΤΕ ΣΤΗ ΧΙΛΗ, 1970-1973
Εχουν περάσει 27(41) χρόνια από το αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοσέτ στις 11 Σεπτέμβρη 1973 και 30 χρόνια από την ανάληψη στις 4 Νοέμβρη 1970 των προεδρικών καθηκόντων στη Χιλή από τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και το σχηματισμό κυβέρνησης από τις δυνάμεις της «Λαϊκής Ενότητας». Στο μεταξύ σήμερα, η χούντα έχει παραχωρήσει τη θέση της στον κοινοβουλευτισμό, ο Πινοσέτ είναι ισόβιος γερουσιαστής. Αλλά και στο διεθνή περίγυρο οι μεταβολές υπήρξαν περισσότερο δραματικές: τα σοσιαλιστικά καθεστώτα της Ευρώπης και η Σοβιετική Ενωση δεν υπάρχουν πια.
Πολλά στοιχεία της χιλιάνικης εμπειρίας της περιόδου 1970-1973 πρέπει ίσως να ξανασυζητηθούν, άλλοτε για να υπομνησθούν γεγονότα και συμπεράσματα που διατηρούν την επικαιρότητά τους και άλλοτε για να διατυπωθούν νέα συμπεράσματα που προκύπτουν υπό το φως των βαθιών αλλαγών που έγιναν στον κόσμο υπό το βάρος της οπισθοχώρησης του κομμουνιστικού κινήματος. Η μελέτη της εμπειρίας αυτής μπορεί και σήμερα να αξιοποιηθεί από το ανερχόμενο, αργά αλλά σταθερά, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Τριάντα χρόνια μετά, τα λάθη γίνονται ίσως περισσότερο ευδιάκριτα, οι αυταπάτες το ίδιο.
Μεχρι να λυθει η κραυγαλεα (πλεον) αντιθεση Κεφαλαιου και εργασιας
Η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής απεργία θα κινητοποιήσει χιλιάδες εργαζόμενους στις Η.Π.Α. και συναδέλφους τους από το Auckland μέχρι την Βενετία.
Στις 15 Μαίου, οι εργαζόμενοι στις αλυσίδες καταστημάτων φαστ-φουντ σε 150 πόλεις των Η.Π.Α. σχεδιάζουν να κάνουν μια μέρα απεργία την οποία, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Salon, θα στηρίξουν με διαδηλώσεις εργαζόμενοι σε άλλες 30 χώρες. Αυτοί που οργανώνουν την απεργία εκτιμούν ότι για πρώτη φορά η κινητοποίηση θα εξαπλωθεί σε πόλεις όπως η Philadelphia, το Miami, το Orlando, και το Sacramentoμε τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων και με εκαντοντάδες άλλους να συμμετέχουν σε πόλεις όπως το St. Louis, το Kansas City, το Milwaukee, το Oakland, το Detroit, το Chicago, το Los Angeles, και τη Νέα Υόρκη.
Τρίτη 13 Μαΐου 2014
Την Πέμπτη 15 Μάη η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ
Την Πέμπτη 15 Μάη η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ για τις περιφερειακές - δημοτικές εκλογές στις 7.30 το απόγευμα στο Πεδίον του 'Αρεως. Θα μιλήσουν ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Νίκος Σοφιανός, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας και ο Θανάσης Παφίλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής. (δείτε δίπλα το SPOT).
Οι Κομματικές οργανώσεις έχουν ορίσει στις 6.30 μ.μ., προσυγκεντρώσεις στα εξής σημεία:
Ομόνοια: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Τουρισμού - Επισιτισμού, Εμπορίου, Δικηγόρων, Καλλιτεχνών, Πειραιά, Θριασίου, Μεσογείων- Λαυρεωτικής, Νότιων συνοικιών.
Προπύλαια: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις ΑΕΙ–ΤΕΙ, 2ου Διαμερίσματος.
Πλατεία Καραϊσκάκη: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Δυτικών συνοικιών, Δημόσιας Διοίκησης - ΟΤΑ, 3ου - 4ου Διαμερίσματος.
Πλατεία Βικτωρίας: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Βόρειων συνοικιών.
Πλατεία Βάθη: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Χρηματοπιστωτικού, Βιομηχανίας, ΜΜΕ, Τηλεπικοινωνιών, Εκπαιδευτικών, Μεταφορών.
Πλατεία Κάνιγγος: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Κατασκευών, ΕΒΕ.
Γήπεδο Παναθηναϊκού - Λ. Αλεξάνδρας: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Υγείας-Πρόνοιας, Ανατολικών συνοικιών , 7ου Διαμερίσματος.
Πλατεία Αμερικής: Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις Γαλατσίου, 5ου– 6ου Διαμερίσματος.
Οι Φάροι που με έσωσαν
Είδα την κόκκινη σημαία να κατεβαίνει απ το Κρεμλίνο και άντεξα
με χίλια ζόρια να μη ρεζιλευτώ στο πληρωμα.Τα δόντια σφιχτά, να σπάσουν και τα δάκρυα
να κρατιούνται με το ζόρι .Ο πρώτος Μηχανικός ,ένας δεξιός αλλά έντιμος άνθρωπος
γύρισε με κοίταξε αποσβολωμένος κι αυτός .Έκανα πως χαμογέλασα …
Μέσα μου φούντωνε η απόγνωση .Μια απόγνωση που ποτέ ξανά δεν
είχα νοιώσει .Και τώρα που θα χουμε αποκούμπι
οι κομμουνιστές όπου Γης; Τι θα απογίνουμε;Σε τι να ελπίσουν πια οι λαοί και οι εργατες;Τι να τους πούμε ;Εννοιωθα
σαν να είχα μείνει ορφανός .Σαν ναυαγός μεσοπέλαγα μόνος .Κρύος ιδρώτας μ έλουζε.
Όλα τζάμπα ,όλα στον βρόντο και το κόμμα να σπαράσσεται εκ των εσω εδω και καιρό.Η αμφιβολία
για τον αγώνα γενιών και γενιών κατάτρωγε την σκέψη μου .Δυο φωνές πάλευαν μέσα
μου .
«Παράτα τα ρε ,και ιδιώτευσε,τέρμα οι κομμουνισμοί και οι βλακείες » …η μια .
Και η άλλη «Τι σκατα διάβαζες και ξεψάχνιζες ρε επί μήνες το
καταστατικό και το πρόγραμμα του κόμματος πριν δώσεις βιογραφικό στην ΚΝΕ ; Εσύ
έλεγες ότι είναι απόφαση ζωής χωρίς γυρισμό .Τι το γυρόφερνες στο μυαλό πριν πάρεις
την αποφαση;Τι απόφαση ήταν αυτή τότε; Της πλάκας; Που είναι η αξιοπρέπεια σου
,ο λόγος τιμής που έδωσες στον εαυτό σου ; Που πάει η συνεπεια σου και ο αυτοσεβασμός
σου σαν άνθρωπος ;»
Οι επόμενοι μήνες πέρασαν βασανιστικα ακούγοντας ξανά και ξανά «το δίκιο
του αγώνα πολλά σου στέρησε…» αλλά και διαβάζοντας οτι είχα πάρει απο βιβλία μαζί ,μέχρι και το καταστατικό .Τα λόγια του Χαρίλαου ότι οι λαοί θα καταλάβουν μια μέρα τι έχασαν
ήταν βέβαια βάλσαμο, αλλά το γεγονός ήταν τοσο κοσμογονικό που μέσα μου ένοιωθα να καταρρέουν
όλα .Ουτε λόγος για επαφή με το κόμμα αν δεν ξεκαθάριζε το μπέρδεμα μέσα μου .
Ξεμπάρκαρα όταν το κόμμα είχε κρατηθεί με νύχια και με δόντια ήδη ,όταν η μάχη της ύπαρξης του είχε κερδηθεί
αλλά με απώλειες τεράστιες .Οι αμφιβολίες μέσα μου είχαν φουντώσει για το μάταιο
πλέον κάθε προσπάθειας , για το άσκοπο του αγώνα .Μα κεινη ….η δεύτερη φωνή με έτρωγε .Αφού χαιρέτησα
δικούς και φίλους στο σπίτι ,φούλαρα το αμάξι βενζίνη ,απόγευμα ήταν ,Σάββατο
,και κατέληξα Λαύριο .Πήγα εκεί για να αγναντέψω
το Μακρονησι σαν μέσο πίεσης στη συνείδηση και αφύπνισης ,κατι σαν αυτοτιμωρία και
αυτολύτρωση .Να θυμηθώ το δέος που ένοιωσα σαν πρωτομπήκα στην τιμημένη ΚΟΝαυτεργατών
στην θέα του πορτραίτου του Τατακη !!! Να θυμηθώ τα λόγια του σ.Αμπατιελου ,το καλωσόρισμα
στο Κόμμα πια ,από την ΚΝΕ .
Γύρισα πίσω κι άρχισα
να γυρνώ άσκοπα στην Αθήνα .Σκέφτηκα να πάρω ένα σύντροφο να μιλήσουμε ,να
πάρω στην ΚΟ ,μα σκιάχτηκα στην ιδέα τι θα άκουγα .. «κι αν έχει λακίσει κι αυτός
; και αν όλη η ΚΟ έχει λακίσει ;» .Αργά το βράδυ κατέληξα στο Περιστέρι ,στο Άλσος
του Φεστιβάλ μας ,το περπάτησα όλο και
τα θυμήθηκα όλα .Την κούραση απ το στήσιμο ,αλλά κι εκείνη την γλυκιά ικανοποίηση
σαν ανοίγαμε πύλες και βλέπαμε τον κόσμο κατά χιλιάδες να έρχονται .Τις χρεώσεις ,τις περιφρουρήσεις
,τα πλάνα του Οδηγητή ,το αν ήρθαν οι επιρροές ,τις πλάκες με τους συντρόφους
,το «παρτυ» στο ξεστήσιμο .Την είδηση απ τον θάνατο του Μάνου μας του Λοΐζου από την Μόσχα που πάγωσε για πολλά λεπτά το τεράστιο
λαϊκό πανηγύρι .Τους αγώνες στην Σχολή ,τα ΚΝιτικα γλέντια μας ,τους τσακωμούς
,τα ιδεολογικά μαθήματα ,τις εξορμήσεις στις γειτονιές ,στα εργοστάσια ,την δολοφονία
της Σωτηρίας μας .Όλα αυτά έρχονταν στο μυαλό με μια πίκρα ανείπωτη ,με ένα πικρό
χαμόγελο .Κι όμως αυτή η πρώτη φωνή της ιδιώτευσης δεν έλεγε να φύγει ,αλλά ούτε
η απόφαση να έρθει ,αντιστεκόταν σθεναρά η δεύτερη φωνή .Κι απ την άλλη πως θα πορευτείς τώρα στη δουλειά ; Ερμαιο στ αφεντικά ; Μόνος κι έρημος ; Σκυφτός και παραδομένος ;
Ξημερώματα με πηρε να γυρνώ πάλι άσκοπα .Ως Κηφισιά εφτασε η
χάρη μου ,να πάρω μάτι τις βίλες των αφεντικών ,να ανέβει λίγο το ταξικό μίσος …τίποτα
.Άυπνος και μπαϊλντισμένος πηρα τον δρόμο για το σπίτι .Είχε ξημερώσει για καλά
η Κυριακή και κατέβαινα την Ιπποκράτους κι εκεί σε μια γωνιά στεκοταν …ο ένας
και διαγώνια απέναντι ο άλλος !
Με ένα μάτσο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ στο ένα χέρι και στο άλλο όρθια την
εφημερίδα να φωνάζουν «Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ …ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΑΠΑ ΚΑΠΑ ΕΨΙΛΟΝ»
Ο Σπύρος ο Χαλβατζής κι απέναντι ο Μπάμπης ο Αγγουράκης !
ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΟΥ ….
Οι φάροι που αξαφνα άναψαν μπροστά μου …και ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΠΟΡΕΙΑ .
-ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΚΙΟΤΗ !!! φώναξα μ όλη μου την δύναμη μεσα στ αμάξι στον
εαυτό μου κι έβαλα πλώρη για Πειραια …στο Κομμα
(Με Κατακόκκινα πανιά να ταξιδεύεις παντα σύντροφε Μπάμπη)
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΜΠΑΜΠΗ ....
«Έφυγε» ξαφνικά τη Δευτέρα το βράδυ από κοντά μας ο σύντροφος Μπάμπης Αγγουράκης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του Κόμματος για τις ευρωεκλογές της 25ης Μάη.
Ο σύντροφος Μπάμπης Αγγουράκης γεννήθηκε το 1951 στο Βουκουρέστι Ρουμανίας, από γονείς στελέχη του Κόμματος, πολιτικούς πρόσφυγες.
Το 1968 μετακομίζει με την οικογένειά του στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ). Το 1973 παίρνει το πτυχίο του μηχανικού συστημάτων πληροφορικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης. Μέχρι το 1979 οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνταν να επαναπατρίσουν την οικογένειά του. Λίγο πριν τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα, παίρνει το πτυχίο του διδάκτορα συστημάτων πληροφορικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης, στο οποίο και εργάζεται από το 1973 έως το 1979. Το 1968 οργανώνεται στη ΚΝΕ και αργότερα στο Κόμμα.
Συμμετείχε στα Συντονιστικά της ΚΝΕ και των Φοιτητών στις σοσιαλιστικές χώρες και στη Δυτική Ευρώπη. Εκλέγεται μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ στο 1ο, 2ο και 3ο Συνέδριο της Οργάνωσης.
Στην ΚΝΕ δουλεύει στην αρχή στην Ιδεολογική Επιτροπή και στη συνέχεια στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων. Συνέβαλε στην καθιέρωση των μπριγάδων αλληλεγγύης στη Νικαράγουα.
Το 1987 αναλαμβάνει υπεύθυνος του Τμήματος πληροφορικής και πολιτικής έρευνας και τεχνολογίας του Κόμματος.
Στο 12ο Συνέδριο εκλέγεται μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επανεκλέγεται στην ΚΕ στο 13ο, 14ο, 15ο, 16ο, 17ο και στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος.
Από το 1997 έως το 2000 ήταν βουλευτής Α' Αθήνας. Το 2009 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. Ηταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ).
Η κηδεία του σ. Μπάμπη θα γίνει την Τετάρτη 14 Μάη στο Νεκροταφείο Καισαριανής στις 4.30 μ.μ. και θα είναι πολιτική.
Δευτέρα 12 Μαΐου 2014
Στις Μόσχες αδελφές μου, στις Μόσχες
Οι σοσιαλιστικές νησίδες δεν έχουν θέση στο σύγχρονο καπιταλιστικό αρχιπέλαγος και δε διαθέτουν καν την κεϊνσιανή γλύκα αυταπατών του πρόσφατου παρελθόντος. Το κοντινότερο που έχει υπάρξει ποτέ ίσως στην ουτοπία αυτών των νησίδων είναι κάτι νησιά του αιγαίου και του ιονίου που αποτελούσαν από πάντα σχεδόν εκλογικά προπύργια του κουκουέ, με σταθερά διψήφια ποσοστά, μέχρι να προκύψει η νεοπασοκική λαίλαπα τον ιούνη του 12’.
ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΑ
*** Επιμένει να οδηγεί δίχως δίπλωμα, με το επιχείρημα ότι "στην Ελλάδα ζούμε". *** Τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο προσωπικός του φρουρός, κατηγορούμενος για παράνομη κατοχή εκρηκτικών. *** Στις 30/7/2012 επιτέθηκε στον δήμαρχο κορινθίων Αλέκο Πνευματικό και τον σώριασε. *** Στις 23/8/2012, επί κεφαλής ομάδας "συναγωνιστών" του, πλακώθηκε με τους αστυνομικούς που μετέφεραν μετανάστες στο στρατόπεδο της Κορίνθου. *** Όμως, στις 7/5/2014 όλη η μαγκιά πήγε περίπατο κι έβαλε τα κλάματα στο βήμα τής βουλής, προκαλώντας την χλεύη οικείων και ξένων. *** Αυτά παθαίνει κανείς άμα έχει συμβουλάτορα τον Κούγια. *** Ξέρει από κλάματα ο άσπιλος. *** Από τότε που έφαγε κατακέφαλα το Prada τακούνι τής Εύης. *** "Είναι ψηλός, είναι ψηλός ο πρόεδρος". *** "Πούλα και πούλο". *** Αυτά τα συνθήματα ακούς άμα σε λένε Κούγια κι επιμένεις να παριστάνεις τον πρόεδρο μιας ιστορικής ομάδας όπως η Παναχαϊκή. *** Παρεμπιπτόντως, ο Μπούκουρας αποκάλυψε ότι ξεκίνησε από το ΠαΣοΚ. *** Προφανώς, εκεί έκανε το αγροτικό του ως πρασινοφρουρός.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)