Εκτός τόπου και χρόνου είναι όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι η συνεχής επέκταση των μονοπωλίων παγκοσμίως τις τελευταίες 3 δεκαετίες έχει κάνει τις καπιταλιστικές κρίσεις συχνότερες και πιο καταστρεπτικές. Αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι μετά από κάθε κρίση έχουμε ενίσχυση της μονοπωλιακής επέκτασης και δράσης γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η επόμενη κρίση θα επέλθει πιο σύντομα και πιο καταστρεπτικά. Ειδικά για τις πιο αδύναμες καπιταλιστικές χώρες, τους πιο αδύναμους κρίκους, δεν υπάρχει ούτε η δυνατότητα του κόλπου καθυστέρησης της κρίσης μέσω δανεισμού για ανάγκες των νοικοκυριών, όπως είχε γίνει την πρώτη δεκαετία του 2000 στην πατρίδα μας και είχε σαν αποτέλεσμα να επέλθει η κρίση καταστρεπτικότερη για τα λαϊκά στρώματα.
Στις νέες συνθήκες πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι όλες οι αστικές κυβερνήσεις σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη έχουν σκανδαλωδώς επιτρέψει την εξαγωγή αμύθητων κερδών, επιχειρηματικών κεφαλαίων και εγκαταστάσεων σε άλλες χώρες "χαμηλότερου κόστους", ενώ παράλληλα έχουν μεταβιβάσει σταδιακά τα χρέη των καπιταλιστών στην πλάτη των λαϊκών οικογενειών με τη μορφή δημόσιου χρέους που οφείλεται στις πολύχρονες φοροαπαλλαγές και χρηματοδοτήσεις προς το ντόπιο κεφάλαιο, στις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, στην ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, στις ληστρικές συμβάσεις προμηθειών και έργων του δημοσίου. Έτσι τα αστικά κόμματα επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα με ή χωρίς την ταμπέλα του μνημονίου ως εγγύηση για τους δανειστές και ως απαίτηση των ντόπιων καπιταλιστών για συνέχιση του δανεισμού που αυτοί θα ξεκοκαλίσουν και πάλι μέσων των νέων "αναπτυξιακών" κινήτρων για την "ανάπτυξη" που θα φέρει πολύ σύντομα την επόμενη κρίση...
Αποτέλεσμα αυτής της νομοτελειακής εξέλιξης του ξεπερασμένου ιστορικά καπιταλιστικού συστήματος, είναι ότι η ανεργία, η φτώχεια, η κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων και η κοινωνική ανισότητα θα ενισχύονται συνεχώς στις καπιταλιστικές κοινωνίες. Ο πλούτος θα συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Οι νεότερες γενιές θα επιβιώνουν όλο και πιο δύσκολα σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, ενώ παράλληλα θα ενισχύεται η γενική πτωτική τάση "ανάπτυξης" με διαφορά ταχύτητας μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, εντείνοντας έτσι την προοπτική γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που ακόμα παραμένουν τραγικά εκτός πραγματικότητας, αγνοώντας τις αντικειμενικές εξελίξεις κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αφού μοναδική πηγή ενημέρωσης τους ήταν τα καπιταλιστικά media. Η σκέψη τους έχει μείνει κάποιες δεκαετίες πίσω όταν πιστεύουν ακόμα ότι οι αστικές κυβερνήσεις διαχείρισης που ακολουθούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, θα μπορέσουν τάχα κάποτε να επιστρέψουν κάποια δικαιώματα ή να αυξήσουν κάπως το λαϊκό εισόδημα σε βάρος της κερδοφορίας των αφεντικών τους που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας.
Σήμερα με την έλλειψη του αντίπαλου δέους των σοσιαλιστικών χωρών, με την αλματώδη ληστρική επέκταση των διεθνών μονοπωλίων και μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης με τις διακρατικές συμφωνίες μονοπωλιακής διανομής πρώτων υλών και αγορών, η μόνη σίγουρη εξέλιξη είναι η πλήρης λαϊκή εξαθλίωση, αν ο λαός δεν αντιδράσει, δεν απαιτήσει ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του και δεν διεκδικήσει άλλο δρόμο ανάπτυξης με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό λαϊκό έλεγχο.
Σήμερα με την έλλειψη του αντίπαλου δέους των σοσιαλιστικών χωρών, με την αλματώδη ληστρική επέκταση των διεθνών μονοπωλίων και μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης με τις διακρατικές συμφωνίες μονοπωλιακής διανομής πρώτων υλών και αγορών, η μόνη σίγουρη εξέλιξη είναι η πλήρης λαϊκή εξαθλίωση, αν ο λαός δεν αντιδράσει, δεν απαιτήσει ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του και δεν διεκδικήσει άλλο δρόμο ανάπτυξης με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό λαϊκό έλεγχο.
Βαγγέλης Δανέζης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου