Η επίσημη αγαπημένη

Σε λίγες μέρες αρχίζει η Ολυμπιάδα, η φιέστα του εμπορίου και των χορηγών, της άμιλλας των αθλητών, για την ακρίβεια των πρωταθλητών, και των τυπικά ανώδυνων, όμως επικίνδυνα υποδαυλιζόμενων εθνικών ανταγωνισμών. Το παιχνίδι, η ομάδα, αυτό το παιδικό «έλα να παραβγούμε», η πανδαισία των χρωμάτων του δέρματος, των χρωμάτων των σημαιών, η ανάγκη για θέαμα, είναι σύμφυτα με τον άνθρωπο, στην καλή του εκδοχή. Κάπου πίσω σε ορατό και αόρατο παρασκήνιο κρύβεται ο εκμεταλλευτής των ανθρώπινων αναγκών, ο πρωταθλητής του κέρδους, η καταπιεστική υπερδύναμη σαν κι αυτή των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, που εκτός από συγκομιδή εξαρτημένων χωρών προβαίνουν κάθε τέσσερα χρόνια και σε συγκομιδή μεταλλίων. Από αρχαιοτάτων χρόνων στην είσοδο της Ολυμπίας έβρισκες αγαλματίδια, κάτι σαν τα τάματα τα σημερινά στις εικόνες, κατατεθειμένα ως ποινή για τα λαδώματα των κριτών. Οι μεγάλες κουβέντες περί Ολυμπιακής Εκεχειρίας έναν αιώνα τώρα συμβαδίζουν με την ηθική κατάπτωση και τον πολιτικό εκβιασμό που λέγεται εμπάργκο. Και δεν θα μιλήσω εδώ για το ντοπάρισμα, γιατί θα 'ναι σαν να επαναλαμβάνω τον μύθο για τη φύση του καπιταλισμου.....σκορπιού

Η υποψηφιότητα Μπελογιάννη ως βουλευτή

 

εργο του σ.Γ.Κομινοζογλου 

Ο φίλος τού ιστολογίου ΑΧΠ, με σχόλιό του στο προηγούμενο κείμενο, αναρωτιέται (και ταυτόχρονα ρωτάει): "ο Μπελογιάννης θα μπορούσε νε προταθεί για υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ όταν δικαζόταν από τους αστούς;". Ως απάντηση αλλά και ως συμπλήρωμα σε όσα σημειώνει ο ΑΧΠ πως λέει ο Λεωνίδας Κύρκος, αντιγράφω από το "Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ", Β' τόμος (1949-1968), σελ. 252-254:


Στις 26.7.1951 ψηφίστηκε ο νόμος της "ενισχυμένης αναλογικής" και οι εκλογές ορίστηκαν για τις 9.9.1951. (...) Εκείνη την περίοδο είχε ανατεθεί από το ΠΓ στον Πλουμπίδη η ευθύνη της καθοδήγησης της ομάδας των κομμουνιστών που διαπραγματευόταν με τις δυνάμεις της ΕΔΑ για τη συγκρότηση των συνδυασμών της.

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΕΣ

 

Ο προπονητής και παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας με μεγάλη καριέρα σε Ολυμπιακό, Ρόμα, Μίλαν και Εθνική Ελλάδος Δημήτρης Ελευθερόπουλος.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ

Ημουν 22 χρονών, το καλοκαίρι του 1999, όταν η λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων μας βρήκε πρωταθλητές, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με την ομάδα του Ολυμπιακού.

Αποφασίζουμε, μαζί με ένα συμπαίκτη μου, να βγούμε για φαγητό σε ένα από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια της παραλιακής. Στην αναμονή για να μπούμε, αναγνωρίζω μπροστά από εμάς, έναν πασίγνωστο πρώην ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού. Τον θαύμαζα απεριόριστα, παρότι αγωνιζόταν σε αντίπαλη ομάδα. Είχε αποσυρθεί μόλις ένα χρόνο πριν. Ήταν πολύ κομψά ντυμένοι και εκείνος και η γυναίκα του και ο τρόπος που ήταν αγκαλιασμένοι γοήτευσε το βλέμμα μου.

Πλησιάζοντας την είσοδο, ακούω τους πορτιέρηδες να μιλάνε με αγένεια στο εν λόγω ζευγάρι. Να τους λένε ότι δε μπορούνε να μπούνε, γιατί το μαγαζί είναι ρεζερβέ από κάποιους γνωστούς επιχειρηματίες και να κάνουν στην άκρη γιατί ενοχλούνε. Με το που το ακούω, γυρίζω στο φίλο μου και του λέω να φύγουμε και να πάμε κάπου αλλού.

Την ίδια ακριβώς στιγμή, όμως, έρχεται προς το μέρος μας ο προαναφερθείς «αξιολογητής» για να μας περάσει από τον κόσμο που περιμένει και να μας βάλει στο μαγαζί…

Θυμάμαι έντονα ό,τι συνέβη στα επόμενα δευτερόλεπτα…

Το πρώτο είναι η παγωμένη έκφραση στο πρόσωπο του ποδοσφαιρικού μου ειδώλου και της συζύγου του.

Το δεύτερο είναι η ανείπωτη χαρά του συμπαίκτη μου για την πολλά υποσχόμενη βραδιά, σε όλη τη ξύλινη διαδρομή με τα τεράστια λευκά πανιά, που μεσολαβούσε από την είσοδο μέχρι την άμμο που βρίσκονταν τα τραπέζια.

Το τρίτο και φυσικά σημαντικότερο για εμένα -γιατί αποτέλεσε οδηγό μου σε όλη μου την καριέρα- ήταν η απόλυτη συνειδητοποίηση του εφήμερου του επαγγέλματός μου.

Ουκρανία και "αλλαγές"

 

Επειδή από το βράδι, ακόμη κι αν ηττηθεί η Κροατία από τον Σπανούλη, θα μας τα ζαλίζουν με τις εξελίξεις στη Γαλλία, όπως και με την Αγγλία και οσονούπω την …Τραμπία(!), καλό είναι να δούμε τα γεγονότα αυτά, στο φόντο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης, όπου κυριαρχεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και οι δευτερεύοντες εξελισσόμενοι ή υποφώσκοντες, και βασικά ο πόλεμος για την οικονομική κυριαρχία και τις «αγορές».

Γιάννης Σπάθας

 

 (Ενα αφιέρωμα στο 50ο Φεστιβαλ της ΚΝΕ )

Γεννήθηκα στους Παξούς

το 1950. Φύγαμε το 1962

γιατί η επαρχία δεν είχε ψωμί,

ενώ οι μεγάλες πόλεις

πρόσφεραν δουλειά.

Στο νησί δεν είχαμε ρεύμα

αλλά λάμπα με λάδι.

Όταν ήρθαμε στην Αθήνα

και πάτησα τον διακόπτη,

τρόμαξα.

Στον Πειραιά γνώρισα τον Αντώνη

Τουρκογιώργη - γίναμε πολύ φίλοι -

ΜΑΡΤΥΡΑΝΕ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ .....χωρίς ξυλο

«Αυτή η προτεινόμενη πώληση θα υποστηρίξει τους στόχους εξωτερικής πολιτικής και την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, βελτιώνοντας τις αεροπορικές δυνατότητες και τη διαλειτουργικότητα ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ, ο οποίος είναι μια δύναμη για την πολιτική και οικονομική σταθερότητα στην Ευρώπη».

Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη για το τι εξυπηρετεί η επικείμενη πώληση των F-35 στην Ελλάδα, από την επιστολή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς το αμερικανικό Κογκρέσο, στο οποίο απευθύνεται για να εγκρίνει την αγοραπωλησία 20+20 τέτοιων αεροσκαφών, με κόστος 8,6 δισ. δολάρια, που θα πληρώσει από την τσέπη του ο λαός!

Στην πάλη για .....ΕΠΙΒΙΩΣΗ

 Το ρεζουμέ της εποχής μας είναι η συνειδητοποίηση της χρεοκοπίας των ρεφορμιστικών αυταπατών για "καλό καπιταλισμό με κοινωνικό κράτος" (και κουλούρι και τυρί...), που εκφράστηκε είτε με τους ευρωκομμουνισμούς, είτε με του τριτοδρομισμούς, και τις αντίστοιχες σε κάθε περίπτωση συναρτημένες "μπαναστατικές" γκρούπες, που υποβοηθούνταν κυρίως ως αναχώματα στα ελάχιστα εναπομείναντα κομμουνιστικά κόμματα.  Που κι αυτά δεν είχαν μείνει ανεπηρέαστα και χρειάστηκε να παλέψουν και εσωτερικά με τις έξωθεν παρεμβολές.

Ένα παγκόσμιο σύστημα... καταστροφικό

—————————- Διορθώστε τον κόσμο. Αυτό ήταν το όνειρο των ουτοπικών πρωτοπόρων. Ποντάρουν σε ένα μέλλον με λιγότερη δυστυχία και πολέμους. Ιστορικά, ποτέ δεν έφτασε ένας αιώνας χειρότερος από αυτόν που προηγήθηκε. Το νέο σύνθημα του εικοστού πρώτου αιώνα είναι θλίψη και περισσότερη βία. Ο ανθρώπινος παράδεισος είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτό που επιχείρησαν οι φιλόσοφοι έπεσε στην πραγματικότητα. Αυτό που προσπάθησαν οι θρησκείες κατέληξαν σε επαναλαμβανόμενους και συνεχείς θρησκευτικούς πολέμους. Οι πόλεμοι δεν έχουν υποχωρήσει μέχρι σήμερα και δεν θα βρουν σταθμό συμφιλίωσης στο μέλλον. Το Freedom Project σφαγιάστηκε από Freedom Students. Όταν έπιασαν την πολιτική. Άσκησαν βία και τυραννία. Οι άνθρωποι δεν είναι τόσο δυνατοί όσο οι ισχυροί του χρήματος, της εξουσίας, των θρησκειών και των πεποιθήσεων.

Τι γυρεύουμε εμείς μέσα στις ήττες των άλλων;

 Ξεκίνησε... Οι εξελίξεις που πυροδότησαν οι ευρωεκλογές στο πολιτικό σκηνικό και το κοινωνικό προτσές είναι ραγδαίες. Ο Μελισσανίδης «φεύγει» από την ΑΕΚ και βάζει στην ΠΑΕ έναν μπροστινό του -ό,τι κάνουν δηλαδή γενικά οι καπιταλιστές με τα αστικά κόμματα και τους πρωθυπουργούς. Και ό,τι -πίστευε πως θα- έκανε ο Αλαβάνος με τον Τσίπρα και ο Αλέξης με τον Στέφανο. Αλλά τα κόμματα προχωρούν χωρίς να κοιτάνε τα δικά σου καπελώματα.

AX EYΡΩΠΗ εσυ μας μαρανες ...

 

Η γριά Ευρώπη, παραμορφωμένη από τα μπότοξ, που επεχείρησαν να κρύψουν τις βαθιες ρυτίδες της πολεμόχαρης ιστορίας της, της αποικιακής της παλιανθρωπιάς και του αντιλαϊκού της μένους, βγήκε στην πιάτσα της πενταετούς εκλογικής της επαναβεβαίωσης.

Η γριά Ευρώπη «χάρισε» στην ανθρωπότητα κολασμένες Σταυροφορίες, ένα σκοτεινό Μεσαίωνα, μια μαύρη Ιερά Εξέταση, μια εξίσου ανάλγητη Ιερά Συμμαχία, αποικιακές σφαγές και υφαρπαγή ξένου πλούτου, πολλές γενοκτονίες, τη γέννηση της πέραν του Ατλαντικού φονικής πλανηταρχίας, δυο αιμοσταγείς παγκόσμιους πολέμους και οδεύει προς τον τρίτο.

Το ρεύμα έχει ρεύμα .....

 

Έρχονται, λέει, αυξήσεις έως 70% στα τιμολόγια ρεύματος

Ωραία...
Υπέροχα...
Φανταστικά...
www.georgopalis.com

Οι Εμποροι των Εθνών επιμένουν ...

 

ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ ΝΕΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ .................... ............ .....

Σε κυρίαρχη θέση συνεχίζει να βρίσκεται σε παγκόσμιο επίπεδο το

ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, όπως αποτυπώνεται στην ετήσια έκθεση

της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ). Ο ελληνόκτητος στόλος αποτελεί το

20% και πλέον του παγκόσμιου εμπορικού στόλου σε χωρητικότητα - dwt και

είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο, με σταθερή εξέλιξη της κερδοφορίας του.

Την τελευταία μάλιστα δεκαετία, η συνολική χωρητικότητα του ελληνόκτητου

στόλου, που αποτελείται από 5.543 πλοία, έχει αυξηθεί κατά 53,5%.

Τα πλοία υπό παραγγελία ανέρχονται σε 384, με συνολική χωρητικότητα 34

εκατ. dwt, σημειώνοντας σημαντική άνοδο σε σύγκριση με τα προηγούμενα

χρόνια. Σε σχέση με το 2023, τα πλοία υπό παραγγελία είναι περισσότερα κατά

60% ως προς τον αριθμό και κατά 79% ως προς τη χωρητικότητα, ενώ σε

σύγκριση με το 2021 είναι σχεδόν 4 φορές περισσότερα ως προς τον αριθμό

και πάνω από 2 φορές στη χωρητικότητα. Η μέση χωρητικότητα ενός

ελληνόκτητου υπό ναυπήγηση πλοίου είναι 88.748 dwt, έναντι 62.237 dwt για

τον παγκόσμιο στόλο.

Οι τεράστιες επενδύσεις των εφοπλιστών για την αύξηση του στόλου τους

ακολουθούν την εξέλιξη του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου, που έχει

σχεδόν διπλασιαστεί σε λιγότερο από 25 χρόνια, φθάνοντας τους 12,3

δισεκατομμύρια τόνους. Το μεγαλύτερο μέρος των μεταφορών γίνεται από

πλοία χύδην ξηρού φορτίου (44,2%) και δεξαμενόπλοια (25,2%).

Ό κόσμος, στον οποίο ζούμε, δεν είναι γεμάτος Γιάννηδες.. Είναι γεμάτος μίσος..

 

Ένα παιδί που χαίρεται με την επιτυχία του «εχθρού». Που φοράει με καμάρι τη φανέλα του, χωρίς να εξαγριώνει κανέναν. Που τραγουδάει «Περαία μου Περαία μου» μέσα στην Opap Arena κι ας μην έχει καμία σχέση με τον Πειραιά ή τον Ολυμπιακό. Που με αφοπλιστική ειλικρίνεια απαντά σε όλα μ’ έναν τρόπο, ο οποίος μοιάζει σαν πάγος στον εγκέφαλο του κάθε θερμόαιμου.


Ο Γιάννης οραματίζεται έναν αθλητισμό, στον οποίο εκείνος κι οι φίλοι του θα μπορούσαν να πηγαίνουν στο γήπεδο του αντιπάλου ως φιλοξενούμενοι, φορώντας τις φανέλες των ομάδων τους, χωρίς να τους πειράζει κανείς. Ονειρεύεται έναν αθλητισμό, στον οποίο η ήττα του αντιπάλου δεν φέρνει αντίστοιχη ευτυχία με τη νίκη της ομάδας του. Έναν αθλητισμό χωρίς κατάρες και μαχαίρια, χωρίς μνημούρια έξω από τα γήπεδα, χωρίς πανό που να εξυμνούν δολοφόνους, χωρίς συνθήματα για σκηνικά που κόστισαν ανθρώπινες ζωές.

Οραματίζεται, δηλαδή, έναν ουτοπικό αθλητισμό για την Ελλάδα.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν δεν τον έλεγαν Γιάννη κι αν δεν ήταν ένα παιδί με αναπηρία, το λιγότερο που θα δεχόταν αν κυκλοφορούσε με τη φανέλα της ομάδας του έξω από τα γήπεδα των υπόλοιπων θα ήταν φτυσιές και μπινελίκια. Στη χειρότερη, ξύλο και μαχαιριές. Δεν έχει να κάνει με τον αθλητισμό αυτόν καθεαυτόν, αλλά με την εξέλιξη ολόκληρης της κοινωνίας, μέρος της οποίας είναι κι εκείνοι που πηγαίνουν γήπεδο και αγαπούν παθολογικά μια ομάδα. Ακούμε για περιστατικά βίας κατά ανηλίκων σε σχολεία, δρόμους και γειτονιές με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Αρκετές από αυτές τις φορές, είναι επειδή φορούσαν το λάθος χρώμα. Ή δίνουν τη λάθος απάντηση.

Δεν φταίει φυσικά γι’ αυτό η αποκλίνουσα νεολαία. Από κάπου εμπνέεται. Από γονείς και θείους που φτύνουν κατάρες ακόμα και στους παίκτες των ίδιων τους των ομάδων, από κηδεμόνες που σπάνε καθίσματα και ποζάρουν με καμάρι κρατώντας τα αγκαλιά. Από νούμερα στο TikTok που ζουν για να κάνουν νούμερα. Από καθοδηγητές του μίσους σε Media και Social Media.


Η υπερπροβολή και η ηρωοποίηση ενός παιδιού όπως ο Γιάννης δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επιβεβαίωση των ψευδαισθήσεών μας: Μοιάζει σαν κάτι ξένο, σαν κάτι που να μην ανήκει εδώ γι’ αυτό και έχουμε την ανάγκη να το δείχνουμε και να το καμαρώνουμε. Μοιάζει τουλάχιστον αντιφατικό από τη μία να πατάς like στο παιδί αυτό κι από την άλλη να φτύνεις κατάρες και να απειλείς επειδή διαφωνείς με μια άποψη. Συν τοις άλλοις, αυτή η ακριβώς η υπερπροβολή «καίει» τη θετική του αύρα.

Ο ποδοσφαιρικός και κατ’ επέκτασιν αθλητικός κόσμος, στον οποίο ζούμε, δεν είναι γεμάτος Γιάννηδες. Είναι γεμάτος μίσος

ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ 

ΝΑΤΟEUROVISION

 

Τον Ιανουάριο 2015, αποχαρακτηρίστηκαν 23.000 έγγραφα του ΝΑΤΟ. Μεταξύ αυτών υπήρχαν και κάποια που αφορούν την Eurovision. Τι δείχνουν αυτά;

Στις 28 Ιανουαρίου 1955, στο Palais de Chaillot στο Παρίσι, συναντήθηκαν τα μέλη της Culture and Public Information Committee του ΝΑΤΟ με τον διευθυντή της Γαλλικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης για να του παραδώσουν την έκθεση ενός project στο οποίο είχε ήδη εμπλακεί το BBC: την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού φεστιβάλ που θα ονομάζεται Eurovision..

Στις 30 Νοεμβρίου 1955 έγινε μία συνάντηση στον ίδιο χώρο, μόνο που το σχέδιο είχε αλλάξει: η δημιουργία ενός μουσικού φεστιβάλ του ΝΑΤΟ που θα ξεκινούσε τον Απρίλιο του 1956.

Στις 12 Φεβρουαρίου σε μία τρίτη συνάντηση, αποφασίστηκε η χρησιμοποίηση της European Broadcasting Union ως φορέα για την υλοποίηση του σχεδίου και ο διαγωνισμός ξεκίνησε τον Μάιο του 1956.

Σημαντική λεπτομέρεια: επικεφαλής της European Broadcasting Union, ήταν ο Ian Jacob του BBC που είχε εξαρχής εμπλακεί στην δημιουργία της Eurovision. https://en.wikipedia.org/wiki/Ian_Jacob

Και η Eurovision λοιπόν, είναι άλλος ένας θεσμός από τους πολλούς που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να ενοποιήσουν την Δυτική Ευρώπη.

Και για όσους ενδιαφέρονται, τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα: https://archives.nato.int/.../1/6/16291/AC_52-D_159_ENG.pdf

https://archives.nato.int/.../1/6/16100/AC_52-D_143_ENG.pdf

Η παγίδα στα κάθε είδους ιδεολογήματα του ιμπεριαλισμού της κουλτούρας, βρίσκεται στο ποιος θέτει την ημερήσια διάταξη!

Tα νατοϊκής κατασκευής προϊόντα-ιδεολογήματα, έχουν ενα βασικό κοινό χαρακτηριστικό: το να δημιουργούν δίπολα.

Απο την μια ο ακραίος συντηρητισμός κι απο την άλλη το μεταμοντέρνο. Κάθε άλλη επιστημονική προσέγγιση, εξανεμίζεται διωκόμενη από την δυναμική που προβάλει το προκατ δίπολο.

Εχουν κατασκευαστεί για να αναπαραχθούν αγελαία στα σοσιαλ, να συζητηθούν, να δημιουργήσουν αντιδράσεις, αρνητικές ή μη, μαζί και η κάθε “θεωρία” που τα συνοδεύει και τα αντιπροσωπεύει.

Θέτουν την ημερήσια διάταξη και στη συνέχεια αναλαμβάνει ο συμπαρασυρμός του αλγόριθμου των σοσιαλ. Οποιαδήποτε αναφορά σε κάποιους απο του όρους του, τα κρατάει στο επικοινωνιακό προσκήνιο - αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός κατασκευής τους.

Δίχως την συμμετοχή των χρηστών - κατα τα άλλα ψηφιακών πολιτών- σε αυτό το προκατ δίπολο, με όποιες αντιδράσεις, αυτό, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.

Ετσι λοιπόν οι admins της σελιδας για την Παλαιστίνη, εσύ, εγώ, οι φίλοι μας κι οι ακόλουθοι, όσο και καλή πρόθεση να έχουμε, γινόμαστε φερέφωνα του σιωνιστικού μηχανισμού κι αυτό γιατί απλά εμπλεκόμαστε στο προκατ δίπολο που αυτος ο μηχανισμός έθεσε a priori ως ημερήσια διάταξη.

Ο δικός μας ρόλος εδώ μέσα, πρέπει να είναι επιδεικτικά αδιάφορος απέναντι σε οτι προμοτάρει ο μηχανισμός της κυρίαρχης τάξης και να προωθούμε την δική μας ιδεολογία, που τεράστιο μέρος της είναι και η πολιτιστική κουλτούρα που πρεσβεύει.

ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ 1945 ....ΤΕΛΙΚΟΣ

9 Μαϊου - Ημέρα της Νίκης.....

 .....του Κόκκινου Στρατού της ΕΣΣΔ και των Λαών, που αντιστάθηκαν....

Τις πρώτες πρωϊνές ώρες (ώρα Μόσχας) της 9ης Μαϊου, υπογράφτηκε στο Βερολίνο η Ανευ Όρων παράδοση της Wehrmacht  στον Κόκκινο Στρατό, που είχε καταλάβει το Βερολίνο από μέρες και είχε υψώσει την Σημαία στο Reichstag από την 30ή Απριλίου