Η συντρόφισσα Νούλη Ζώκα γεννήθηκε το 1928 στην Πτολεμαΐδα, σε οικογένεια Πόντιων προσφύγων, που ήρθαν στην Ελλάδα το 1922. Ήταν το τρίτο και μικρότερο παιδί της οικογένειας και βίωσε από πολύ νωρίς την καταπίεση και τους διωγμούς της αστικής εξουσίας ενάντια στους κομμουνιστές, στους λαϊκούς αγωνιστές και όλο τον εργαζόμενο λαό.
Ο πατέρας της, Φίλιππος Παπαδόπουλος, ο οποίος έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση στα νεανικά του χρόνια στη Ρωσία, γεγονός που τον επηρέασε καθοριστικά στην υπόλοιπη ζωή του, οργανώθηκε πολύ γρήγορα στο ΚΚΕ, το 1924. Για την κομματική και πολιτική του δράση εξορίστηκε στη Γαύδο. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε συνολικά 13 χρόνια. Αργότερα γίνεται γραμματέας της Περιοχής Ηπείρου του ΚΚΕ. Στις εκλογές του 1936 εκλέγεται βουλευτής Κοζάνης του Κόμματος. Συλλαμβάνεται από τη δικτατορία του Μεταξά και φυλακίζεται στην Ακροναυπλία μέχρι το 1941 και έπειτα στην Ανάφη, απ’ όπου δραπετεύει και εντάσσεται στο ΕΑΜ. Παίρνει μέρος από υπεύθυνες θέσεις στην αντίσταση κατά του φασισμού και της Κατοχής και στο ΔΣΕ. Μετά τον εμφύλιο εγκαθίσταται πρόσφυγας στη ΛΔ Βουλγαρίας, στην πόλη Βάρνα, όπου πεθαίνει το 1964. Η σορός του μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου έγινε η κηδεία του.



























